MARCHE DE L’ARMISTICE 

CERCLE DES MARCHEURS DE SAIVE.

HOUSSE.

Housse is een deelgemeente van de Belgische gemeente Blegny. Het is gelegen in het Land van Herve. Met zijn heuvelachtige plateaus is het in de eerste plaats een zuivelstreek, denk maar aan de beroemde kaas van Herve, hier in Limburg gewoon stink kaas genoemd. Maar ook de fruitteelt is van belang denk maar aan de Siroop van Aubel en cider Ruwet.

Wij wandelen vandaag in dit prachtige landschap, maar we worden ook naar een bijzonder monument gebracht. De Mijn van Blegny. In Blegny begon de exploitatie van de steenkool in de 15e eeuw, onder impuls van de monniken van de abdij van Val-Dieu. De steenkoolmijn van Argenteau-Trembleur, op het grondgebied van Blegny, is de laatste steenkoolconcessie in het Noorden van het Luikse Bekken.

De mijn werd definitief gesloten op 31 maart 1980, maar in 1978 was er al besloten om het gehele complex om te vormen tot toeristische site. Kenmerkend voor deze steenkoolmijn is dat ze niet zo diep is als de andere Waalse steenkoolmijnen. Sommige lagen komen zelfs aan de oppervlakte in de omliggende velden. Wij wandelen rond de terrils welke vandaag een bron van natuur zijn, met infoborden word ons verteld welke dieren, insecten, vlinders hier voorkomen de verscheidenheid is heel groot. Ook de verschillende planten zijn bijzonder en sommige komen alleen hier op de steenberg voor. Voor natuurliefhebbers is dit werkelijk een paradijs.

Maar ook voor erfgoedliefhebbers is hier nog veel te ontdekken. Door de perfecte bewaring van de mijn en de machines is dit een van de belangrijkste historische mijnen van ons land, gelukkig dat men reeds voordat men de sluiting overweeg de beslissing genomen dat deze mijn bewaard moest blijven. Hierdoor is er zowel bovengronds als onder de grond veel bewaard gebleven is het de enige mijn waar je nog kunt afdalen en ondergronds kunt gaan. Wij wandelen vandaag het domein op en gaan eens kijken op de terrils en naar de ophaalinstallatie van de steen wagentjes. Eigenlijk is het maar een eenvoudig gebouwtje met de motor en de lier. Maar wel goed bewaard. Wij wandelen verder en verlaten het domein.

Wij laten het complex achter ons en wandelen de prachtige omgeving in, hier komt het landschap van Herve heel goed uit. Het typische voor het Land van Herve zijn de wilde hagen, ze dienen niet alleen om de eigendommen af te bakenen, maar spelen een belangrijke rol in het vrijwaren van de lokale fauna en flora. We wandelen nog wat verder en komen aan de siroperie Lambert. We hebben vroeger deze eens bezocht en toen waren het zo vriendelijke mensen, maar nu zijn ze belangen niet meer vriendelijk je mag zelf geen foto’s meer maken op het grondgebied. Je zou denken dat ze iets te verbergen hebben.

Gelukkig kunnen we van op de weg een paar foto’s maken, het ziet er niet meer zo verzorgt uit als enkele jaren geleden. Vroeger hadden ze ook een klein museum maar dit is ook dicht. We wandelen verder en komen nog langs een prachtig boerderij. Deze is wel een uitzondering want de meeste boerderijen zijn eerder bescheiden en functioneel maar door hun eenvoud stralen ze de charme van de streek uit. Zo komen we terug aan ons vertrekpunt.

Een prachtige wandeling in het Land van Herve met oude vergane industrie die een nieuw leven krijgt met het toerisme. De stroop heeft de tand des tijd te weten overleven en is nu een gegeerd product, zeker de kleinere stroopfabriekjes die op ambachtelijke wijze deze heerlijke toespijs maken.