HERFSTWANDELING.

WANDELSTICHTING EPEN.

EPEN.

Epen is een pittoresk dorpje in het Zuid-Limburgse Heuvelland. We kunt er elk seizoen volop genieten van het prachtige uitzicht over de heuvels en dalen, vele vakwerkhuisjes en een heel netwerk van wandelroutes in de omgeving. Op de Eperheide kunnen we een bezoek brengen aan de schaapskooi waar de bekende Geuldallammeren gefokt worden. De Epener Volmolen (vanaf 1977 bezit van Natuurmonumenten) doet momenteel dienst als graanmolen. In eerste instantie is ze gebouwd voor het "vollen" van geweven stoffen tot een sterk laken. In Epen komt het voor Nederland unieke gele zinkviooltje voor. Dit komt doordat er zinkerts in de bodem aanwezig is. Het zink wordt bij hoogtij door de Geul aangevoerd vanuit het Belgisch Kelmis, waar tot in de 20e eeuw diverse zinkmijnen gehuisvest waren. Tevens komt er zinkboerenkers, blaassilene en het schapgras voor. Bijzonder zijn de vakwerkhuizen. Ze liggen als witte pareltjes verspreid tussen het golvende, Zuid-Limburgse heuvellandschap: de voor Limburg kenmerkende vakwerkwoningen en vakwerkboerderijen. Tot in de vorige eeuw bouwden en onderhielden boeren deze witte huizen met houten raamwerk zelf. De bouw, waarbij het skelet is gemaakt van hout, stenen, stro en leem, was tot 1850 de normale wijze waarop men in het Heuvelland huizen bouwde. Omdat de materialen in de buurt te verkrijgen waren, was het goedkoop. Inmiddels worden al meer dan honderd jaar geen vakwerkhuizen meer nieuw gebouwd, maar wel gerenoveerd. Wandelend door Zuid-Limburg kom je in bijna elke stad, dorp of gehucht de welbekende vakwerkhuisjes tegen. Vooral in plaatsen als Mechelen, Epen, Slenaken, Terstraten en Holset. Een ander veel voorkomend verschijnsel zijn de wegkruizen. Langs wegen en paden, tegen huizen of midden in het landschap, overal in het Zuid-Limburgse landschap staan wegkruisen. Deze kleine monumenten zijn kenmerkende elementen van het katholieke geloof en hebben allemaal een eigen verhaal. Er bestaan vele soorten wegkruisen met vele verschillende benamingen ook op onze wandeling vandaag komen we ze geregeld tegen. We wandelen door de mooie omgeving en langs prachtige plekje en zo komen we aan de Belletboomgard. Ten zuidoosten van Epen ligt, tussen het Vijlenerbos en de Belgische grens, tegen natuurgebied Cottessen aan, de Belletboomgaard. Een grote hoogstamboomgaard, enkele vochtige bosjes en Geulweiden en een vakwerkboerderij, behoren tot het eigendom van 49 ha. Er liggen enkele open groeves zoals de Heimansgroeve en de Kampgroeve. De Geul vormt de westgrens van het gebied; de Berversbergbeek aan de zuidzijde vormt de grens tussen Bellet en Cottessen. Verder met onze wandeling en steken de Nederlandse grens over naar België. Wij komen in Sippenaeken. het kleinste dorp van de gemeente Plombieres met ongeveer 300 inwoners (veel boeren) en betekent 'zeven bronnen'. Aan de rand van de Nederlandse grens, zet het dorpje zijn charmes uit vol rust en stilte in de buurt van de rivier 'Geul'. Ten westen van het dorp, voorbij een kleine piek, de site ‘Beusdael’, kasteel met kerker van de 13e eeuw en biedt een schitterend uitzicht aan de bezoekers en domineert de vallei. In Sippenaken is ook de controlepost. Na de rust weer verder door het prachtige landschap wat mooie vergezichten krijgen we en de natuur op zijn best. We steken de grens terug over en wandelen nu terug in Nederland. Het weer valt wel mee maar af en toe een buitje en daar is de zon weer en we krijgen mooie regenbogen in dit mooie landschap. Wat verder komen we terug in Epen waar onze wandeling eindigt. Wat een pracht van een wandeling, natuur en cultuur zijn ons deel en de vakwerkhuizen en vakwerk boerderijen zijn de extra’s op deze wandeling.