43e MARCHE DU BOIS DU CAZIER.

LES MARCHEURS DU XII DE MARCINELLE.

NALINNES.

Vandaag wandelen we in de provincie Henegouwen. Nalinnes een deelgemeente Ham-sur-Heure-Nalinnes. De gemeente maakt deel uit van de streek Thudinië. De streek behoorde vroeger tot het Prinsbisdom Luik. Deze streek is ten noorden begrensd door de Samber, in het oosten door de Eau d'Heure, in het westen door de Hantes en gaat in het zuiden langzaam over in de Condroz. Thuin is de hoofdplaats van Thudinië. De gemeenten Thuin, Lobbes, Merbes-le-Château, Erquelinnes, Ham-sur-Heure-Nalinnes en Montigny-le-Tilleul maken deel uit van deze streek. Wij wandelen vandaag naar een stukje geschiedenis dat alles behalve fijn is. De mijnramp van Marcinelle. Voordat we in Marcinelle zijn wandelen we door een bosrijke omgeving wat wel verwonderend is zo nabij Charleoi. Een heel eind door het bos geweldig mooi. Dan komen we in het dorp terecht met op het plein een mooi oud gebouw met toren hier zit de toeristische dienst in en daar hebben we controlepost en rust. Hier kunnen we even genieten van de mooie gebouwen rond het plein. We kunnen even de kerk bezoeken en dan weer verder met onze tocht. Dan wandelen weer door het uitgestrekte bos tot we aan het vertrek komen. We zijn hier toch nu in Marcinelle en we hebben tijd om de mijn te bezoeken.

De mijn van Marcinelle : Het Bois du Cazier illustreert de toestand en de immigratie van de arbeiders. Dankzij de bewustmakingscampagnes rond de ramp van 8 augustus 1956, waarbij 262 slachtoffers vielen uit twaalf verschillende landen, voor het merendeel Italianen, kan niemand de kracht van dit gedenkwaardige erfgoed negeren. De site werd in 1967 gesloten en verlaten en werd gerestaureerd door het Waals Gewest met steun van de Structuurfondsen van de Europese Unie. Het werd in 2002 opengesteld voor het publiek, niet alleen als gedenkplaats, maar ook als een museum en toeristische attractie. Het Bois du Cazier is een mijnsite, maar het is meer dan een mijnmuseum, het is een getuigenis van het industriële verleden van Wallonië. Volgens de formule "het verleden, het heden voor de toekomst", een museumparcours gewijd aan kolen, ijzer en glas, maakt van het Bois du Cazier een uitstalraam van menselijke knowhow, van zijn successen, maar ook van zijn tegenslagen. Op deze site waar een grote mijnramp plaatsvond, vind je ook 3 museumruimtes: Ruimte ter nagedachtenis aan de tragedie van 8 augustus 1956 Het Glasmuseum met zijn prestigieuze collectie Het Industriemuseum gewijd aan de Industriële Revolutie in België Wij bezoeken de tentoonstellingen en wandelen even rond op deze toch wel merkwaardige plek. Een bijzondere dag sluiten we hier af.