Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
31-12-2005
Enkele 'reflections' (be)spiegelingen van/over tijd bij de jaarwisseling.
Click voor vergroting op de foto
1. Het 'nu' is een oneindig dunne grens tussen twee dingen, die niet bestaan en wel: het verleden is niet meer en de toekomst moet nog komen.
2. Het zuivere heden heeft geen duur. Het heden is een omslagpunt van het verleden in toekomst. Maar dit niets is mijn AL: een nul -punt dat de dimensie van mijn leven vormt.
Deze 2-bovenstaande uitspraken vertegenwoordigen een lineaire (rechtlijnige) opvatting van tijd. Toen de kerkvorst Augustinus gevraagd werd , wat 'tijd' nu eigenlijk is, antwoordde hij " Zo lang je mij er niet naar vraagt , weet ik het , maar vraag je me er naar , dan weet ik het niet meer! " Toch heeft hij een zeer opmerkelijke uitspraak gedaan over de 'tijd'. Hij heeft nl. de lineaire tijd geïntroduceerd. ( dus: verleden, heden en toekomst op een rechte lijn gebracht). Voorheen vatte men de tijd mijstiek op als verlopend in cirkels ( circulair). Volgens deze opvatting voltrok de geschiedenis zich in cirkels ( circulair ) - de seizoenen volgden elkaar op als een soort eeuwige wederkeer van hetzelfde. Dit wordt nog als een relict gespiegeld in de vormgeving van het analoge horloge met ronde wijzerplaat en nummers van 1 tot 12. Dit alles is echter achterhaald, hetgeen zich manifesteert in de rechtgelijnde moderne digitale tijddragers. De hedendaagse mens denkt in een rechte lijn. Het gevolg: Altijd haast. Dit beperkt zich niet tot een select groepje yuppen, dat wekelijks 70 à 80 uur werkt en dus AL-tijd tijd te kort komt.. Het is een geconditioneerdheid geworden van de moderne mens. ( condition humaine). We leven steeds meer vanuit het besef , dat de tijd op een bepaald moment op is. Bij de geboorte zijn we meteen alweer ten dode opgeschreven. We zijn wandelende tijdbommen. Maar onze ronde horloges versluieren dat. De ouderwetse zandloper houdt ons daar echter niet voor de gek. Die houd er na een poosje gewoon mee op!!
Toch wens ik u allen circulair het dubbele van wat u mij toewenst en dat het beste van 2005 voor u het slechtste voor 2006 moge zijn/worden.
Blaise Pascal was een geniaal frans wiskundige, natuurkundige, polemist, wijsgeer en apologeet. In zijn beschouwelijk hoofdwerk, " Pensées "( gedachten) stelt hij zich de volgende vraag:
Hoe komt het , dat we ons niet ergeren aan een kreupele , maar wel aan een kreupele geest?
Zijn antwoord luidt:
Omdat een kreupele erkent , dat wij recht lopen, terwijl een kreupele geest beweert dat wij het zijn die mank gaan !!
Gisteravond gekeken naar een zeer indrukwekkende documentaire over de onvoorwaardelijke liefde en zorg , waarmee de ouders hun twee jonge kinderen , getroffen door een zeer ernstige vorm van spierziekte , letterlijk 24 uur verzorgden. Een ziekte , die sluipend groepen spieren verlamt . De aftakeling voltrekt zich van zwabberend lopen, via rollator, rolstoel, naar het verlamd liggen op het ziekbed tot de dood erop volgt. Naast de intensieve en schier bovenmenselijk inzet van de ouders om hun kinderen nog een enigszins menselijk leven te bezorgen bij het steeds meer afbrokkelend proces door het uitvallen van functies, speelden ze het ook nog op een voor mij onverklaarbare wijze klaar , een stichting in 't leven te roepen die beoogt kinderen met deze vreeslijke ziekte nog enigszins een gevoel van waardigheid en "vreugde" te bezorgen. Dat alles heeft zich met behulp van vrijwilligers, sponsoren en andere prachtige hulpverleners uitgebreid tot een complete stichting. Deze organiseert met speciaal aangepaste campers reizen door geheel Europa. Met daarvoor ontworpen elektrische rolstoelen worden er nog sporten beoefend o.l.v. speciaal daarvoor opgeleide trainers. In een woord : ONVOORSTELBAAR
Peter Sloterdijk hield circa 6 jaar geleden in het kader van een internationaal syposium in het prachtige kasteel Elmau in Zuid - Beieren een voordracht met de titel " Regeln für denMenschenpark " . Deze heeft in filosofische kringen en ook ver daarbuiten nog al wat voor commotie gezorgd. Met zijn prachtige voor hem karakeristieke taalakrobatiek, betoogt hij , dat het humanisme met al zijn bevlogen idealen door de mensheid cultureel op te voeden ( richtige Lektüre macht zahm !) en daarmee te verbeteren, het beoogde doel niet heeft bereikt. Hij bepleit in zijn voordracht , dat wellicht nu een andere tijd is aangebroken om ons te herbezinnen op een andere wijze het gemiste doel te verwezenlijken. Hij komt daarmede in een scherpe aanvaring met de duitse gezaghebbende filosoof Jurgen Habermas. In een open brief draagt Sloterdijk Habermas' " Kritische Filosofie" ten grave met de woorden " ze was al een tijdje bedlegerig , de norse oude dame , maar nu is ze dan toch echt verscheiden" Sloterdijk meent dat door de geweldige medisch-technische vooruitgang op het gebied van de anthropotechniek zich nu ruimschoots de gelegenheid aanbiedt ons te gaan bezinnen op een prenatale selektie. En juist , zo duiden de critici, begeeft hij zich hiermee op het nog lang niet uitgelezen en gewaagde pad van de genen -manipulatie, met alle daaruit voortvloeiende ethische , psychisch-sociale en economische vraagstukken. De opponenten wijzen erop dat zijn benadering niet genuanceerd doordacht is, omdat deze soort manipulatie slechts een te zeer materialistische is . Genen zijn dan in deze gedachtengang, fysieke/materiële informatiepakketjes met een drang tot natuurlijke voortplanting. Richard Dawkins echter beweert, dat naast deze genen -optie een tweede loopt : de zgn memen-ontwikkeling. Memen zijn dan ideële informatiepakketjes met een drang tot culturele reproductie. Het resultaat van de wisselwerking tussen genen en memen uit zich in het ontstaan van GEMEN. Deze gemen vormen nu de drijfveer voor menselijk handelen en gedrag. Juist dit laatste focust ons op het gegeven, dat wij niet alleen lichaam en geest hebben maar ook zijn. Een probleem dat uiters nauwgezet door de filosofie al eeuwen lang aan de orde is gesteld , en waarvan de combinatie nog steeds een raadsel is . Ik werd met dit raadsel weer uiterst indringend geconfronteerd bij het zien van die zeer indrukwekkende documentaire. De zins- en zijns- vragen borrelden beurtelings weer bij me op .Het blijft voor mij nog steeds een groot raadsel hoe dat werkt bij de mens?? De Duitse dichter /schrijver Heinrich Heine had het bepaald daar ook al over toen hij de volgende woorden opschreef: " O, lõst mir das Rãtsel des Lebens Das qualvoll uralte Rãtsel, worüber schon manche Hãupter grübelt. ????????? en wat constateert hij dan ????? Es murmeln die Wogen ( golven) ihr ewiges Gemurmel. Es wehet der Wind , es fliehen die Wolken Es blinken die Sterne , gleichgültig ( ongestoord ) und kalt . UND EIN NARR WARTET AUF ANTWORT !!!!
