Daar zitten we dan in de wachtkamer van de schemer. De trein op de tijdslijn schuift ons er op een enkele reis onherroepelijk in. De een wat sneller dan de ander, noodremmen zijn er niet.Als je geluk? hebt kom je eerst in de schemerzone van de ouderdom, bij pech? raas je met de snelheid van een TGV direct de duisternis in. Waarom Pech/Geluk? Dat is voor iedereen verschillend en afhankelijk van je conditie in hoeverre je de wachtkamercultuur ( het " antichambreren" ) nog kunt waarderen. Je kunt er luisteren naar de "kwalen"-verhalen en er eventueel aan meedoen. Ook liggen de leestafels vol met boeken over de meest uiteenlopende onderwerpen achtergelaten door hen , die ons kort/lang geleden zijn voorgegaan. Lezen? Neen , nu maar even niet. Hetgeen ik om me heen zie boeit me momenteel meer dan die overvloed aan lektuur.. Op de achtergrond nog steeds die galerij rode knipperlichten, waarvan er een constant mijn aandacht blijft trekken. THEODICEE ( God = goed en almachtig maar godallemachtig, waar komt dan dat kwaad vandaan??) Nog volop in het licht zitten legio theologen , filosofen en psychologen hun vingers blauw te schrijven en worden niet moe elkaars smaakmakende receptuur te bediscussiëren ter verzachting van het moeten slikken van de "levenstraan" Peter Sloterdijk heeft net zijn magnum Opus " Sferen" afgerond. Een mooi belletristisch staaltje van filosofie uitgevoerd in opwindende en spannende taalacrobatische toeren. Verderop zit Cees Dekker , de zeer getalenteerde moleculaire biofysicus uit Delft. Zijn net verschenen boek " EnGod beschikte een worm" beleeft nu al zijn tweede druk. Ik ga het straks lezen, benieuwd naar de wijze hoe hij weg komt met de godallemachtige problematiek van de Theodicee en hoe de prachtige constructie( Intelligent Design) van de cellen op het zeer kleine nano-niveau te rijmen valt met de walgelijke deconstructies op wereldlijk niveau??? (Ausschwitz, Dresden enz. enz.) Al wat meer in de schemer zit daar , Maarten 't Hart , die temidden van zijn reeds geproduceerde mooie boeken met een ervan ( "Wie God verlaat, heeft niets te vrezen") zijn verdrongen verlatingsangst zit weg te wimpelen. Hij doet het nog steeds in zijn broek als hij hypochondrisch reageert op het eerste beste pijntje , durft niet langer dan een dag op reis tegaan omdat hij dan zijn eigen vertrouwde bed moet verlaten.Hij heeft zelfs geprobeerd zijn eigen kussen en beddegoed mee te nemen, maar dat pikten de douaniers niet! Bovendien is ook van hem bekend dat hij niets van filosofie moet hebben, hetgeen duidelijk blijkt uit de de titel van het boek. Hoe kun je iets verlaten waarvan je zegt dat het niet bestaat ??? Maar ik ben nog niet uitgekeken . Nog even volhouden , want het kan nog erger!!
