Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
21-12-2013
Zin in de zintuigen deel2
We naderen de finish van 2013. Het feest van het Kerstlicht komt weer in zicht.of korter gezegd: "Het licht komt weer in zicht" Maar met het in ZICHT komen van het LICHT hebben we weer een verukkelijk inzichtelijk probleem om over na te denken onder de Kerstboom.
Zoals u wellicht weet heeft het licht een snelheid van 300.000 km per seconde. De afstand van de aarde naar de zon is 150 miljoen km . Een auto die 100 km per uur rijdt heeft 171 jaar nodig om naar de zon te komen. Een lichtstraal doet daar maar 8 minuten en 7 seconden over. De afstanden in het heelal zijn zo onvoorstelbaar groot, dat we reuze getallen krijgen als we de km als maat zouden gebruiken. Daarom is de afstandmaat LICHTJAAR ingevoerd. Een LICHTJAAR is naar boven afgerond 9,5 BILJOEN km. Dus als je met een vliegtuig naar de zon zou vliegen ben je 18 jaar onderweg.
De volgende ster , die het dichtst bij de aarde staat is de ALPHA CENTAURIS op een afstand van 4.0 biljoen km of in het kort 4 lichtjaren. Het zou dus alleen mogelijk zijn met lichtsnelheid bij deze ster te komen Helaas is onze techniek nu nog niet zover ontwikkeld dat we nog niet met lichtsnelheid kunnen reizen. Daar kunnen we op dit moment alleen nog maar over fantaseren in science fiction.
Voordat het voor u te draaiierig wordt en het kerstmaal niet meer smaakt volgt hier dan nog een hopelijk kalmerend voorgerecht in de vorm van een u reeds bekende filosofische rijmelarij:
Wij surfen op de golven van de tijd
en leiden een wankelend bestaan
maar ons brein is een wonderorgaan
en beschikt gelukkig over de handigheid
om ons geen kopje onder te laten gaan.
Filosofen, theologen,neurologen, psychologen, kortom elke tak van wetenschap kan niet om de tijd heen en komen steeds weer voor de spannende paradox te staan van : "wij KIJKEN er naar , maar hebben nog steeds de bottomline van de tijd niet GEZIEN"!! Onze hersenen hebben nl. ook tijd nodig om informatie te verwerken Onze hersenwetenschappers zijn ieder op hun eigen wijze, maar vaak op een eigewijze manier bezig naarstig te zoeken naar een locatie dat stukjes tijd meet. Maar ondanks het feit dat erop dat gebied nog niets is gevonden zijn we ons toch bewust van tijd. Hoe doen onze hersenen dat????. Waarom vliegt de tijd op een feestje ( we zeggen dan"gezelligheid kent geen tijd") , maar ook weer "waarom duurt wachten zo lang??".
In ons alledaagse leven kunnen we naar dingen KIJKEN en ze BEKIJKJEN en ZIEN. WE KUNNEN ZE AANRAKEN, BETASTEN, VOELEN EN RUIKEN EN HOREN. Dat lukt met het licht niet, toch zien we licht . Augustinus zei het al:
"ZOLANG JE MIJ MAAR NIET VRAAGT WAT LICHT IS, DAN WEET IK HET WEL"
Ik wens u allen een goede kerst toe met heel veel LICHT!!
