zoeken naar de zin van zonde: dat is zonde

                                  Voor mij is het terrein waarop het dogma en de dogmata zich presenteren wel het meest complexe tafereel ooit.Het begint mij al te duizelen bij de hoeveelheid van verschillen tussen de interpretaties van de inhoudelijke concepties van het woord dogma.   Hier komt er een:   Een dogma is een LEERstelling die als onbetwistbaar wordt beschouwd door een religie,ideologie of andere culturele -  publieke  organisaties en politieke systemen. Hiervan worden de aanhangers van dit GEDACHTEgoed geacht er niet van aftewijken en het nooit te betwisten of te betwijfelen. ( opmerking van Maup ) Communisme, Marxisme bevrijdingsbewegingen, politieke partijen, de diverse denominaties in geloofsgemeenschappen  en zo meer, waarvan niet mag worden afgeweken onder het risico gexcommuniseerd, gedeserteerd  en in het ergste geval geexecuteerd te worden . Aan dogma's zit een ethiek gekleefd met de daaraan verbonden ethische bijsluiters met verschillende gedrags voorschriften vaak berustend op voorgeschreven reguliere waarden en normen systemen. De filosofische vraag , hoe, wat en waar de onmiskenbare rol in al circles of life zo dominant speelt en blijkbaar noodzakelijk is.Dat is een zeer lastige vraag, waar ik later graag op door zal filosoferen. Mijn essays houd ik klein om alle stukjes en beetjes van de niet te bevatten onbegrijpelijkheden hopeloos  te duiden en te verstaan. Ik begin maar eens uit (mijn) het leven gegrepen. . Zelf stam  ik uit een twijg in het struikgewas met een Ned. Hervormde Bonds bloeiwijze.Hier werd de trits : VERVAL,VERLOSSING, en DANKBAARHEID al vroeg op een hersenspoelmatige wijze geinjecteerd. De injectie liep bij mij uit op een infectie. mede door de al op vroege leeftijd  dwangmatige catechesatie bezoekenen, die je langs een ontgroeningspad naar de belijdeniscatechisatie moest brengen. De ontgroening is niet gelukt,ik bleef zo groen als een onrijpe twistappel. De twistappel was de erfzonde. De toenmalige dominee, die de "leer" meester was,was al zo geindoctrineerd dat de voor mij vigerende vragen voor hem niet meer van belang waren en als een zwaktebod mij de verdere toegang tot de catechisatie verbod. Daaraan beleefde ik een verlossende voldoening , die op het thuisfront niet bepaald in dank werd ontvangen. Helaas ontstond hier nu een spanned conflict tussen mijn gedwongen 2 x en soms 3 x zondagse kerkgang. Nu moet u wel bedenken dat de kerkdiensten in die dagen overvol bezet waren. Om hier het gedrang tussen staan - en zitplaatsen te regelen had men een stoplicht ingesteld . dat betekende ,dat zolang dit lichtje brandde en de gescreende gelovige schapen  hun plaats in de stal van Betlehem hadden ingenomen ging het lampje uit en mochten de zwarte schapen een zitplaats innemen. Voor de lammetjes.bleef dan in het ergste  geval soms  de onderste trede van het trapje over, waarlangs de herder opsteeg naar het preekgestoelte , waar zij tijdens  de vaak 2 uur durende preek moesten blijven  zitten. Dat lot was mij ook vaak beschoren.Nog hoor ik het gekraak van de houten vloer, dat voor mij het inleidende teken was naar  het verlossende amen.Het gekraak werd dan zo hevig omdat de herder zich zelf  in een soort glossolallie -trance bewoog. Maar het leven ging door.Omdat ik al vroeg handig op het kerkorgel was kreeg ik les vanaf mijn 6 de jaar tot mijn 18 de jaar van organist Groothengel en later van de organist/ pianist Ferdinant Kloek.Al gauw kreeg ik de uitnodiging reserveorganist te worden van de Luterse-apostolische- gereformeerde en natuurlijk van de hervormde en vrijzinnigen kerk te worden. De te vroeg overleden organist Piet van Egmond was voor mij als puber een musische God. Hij was de  cantor organist van het concertgebouw, gaf regelmatig orgelconcerten in de Oude Kerk  te Amsterdam en in-  en buiten Nederland .  Het leuke was dat hij in de oude kerk altijd na het concert naar beneden kwam  en stond ik naar hem   in zijn lange regenjas en lange haren puberaal -dwepend naar zijn humoristische uitleg te luisteren. Deze periode was voor mij een belevenis die ik met volle teugen heb genoten. Hij kon geweldig improviseren en met een speciale registratie aan  elk orgel een carillon ontlokken, dat was zijn keurmerk wat menig professionele organist heeft geprobeerd, maar nooit het niveau van een echt klokkenspel heeft gehaald. Ik wilde in mijn puerale naiviteit ook de muziek in. Maar ik ben mijn moeder nog steeds dankbaar mij weer reeel met beide benen op de grond te zetten indachtig de slogan : Een half talent is al erg, maar een heel talent nog erger. Mijn studie als leraar voltooid en gespaard gebleven voor een moeizame toekomst een   stoffige muziekleraar te worden. De top bereiken van de musisische berg.is voor de top toptoptop talenten en daaronder zijn alleen de tobbers. De volgende keer gaan we dan maar eens verder tobben over het dogmatisme en alles wat daarmee samenhangt en dat is zeer, zeer veel.   Tot dan                                                                            MAUP                             -=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=  

21-09-2015 om 17:07 geschreven door Maup Smits