Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
23-03-2015
Het getal een, dat is er alvast eentje (2)
Het priemgetal is een ONEINDIG lastig geval.
We kijken daarom eerst in deze essay wat breder naar het begrip ONEINDIG.
Hier eerst enkele smaakmakers:
Wij denken met de schoolslag te zwemmen maar zijn in FEITE spartelende watertrappers in de oceaan van ONEINDIGHEID.
Tussen denken en zeggen ligt een diep ravijn dat niet met onze taal te overbruggen is.
Niets is niet-iets: Dus met Niets zeg je altijd IETS wat niet is: Dus Niets. Zwijgen is dus goud ,dat niet te verzilveren is.
Mystiek en Ethiek zijn zo rekbaar als elastiek . Als de rek eruit is kun je maar beter zwijgen , omdat je dan niet meer weet wat je zegt. Doen alsof je dat wel weet , dan ben je ziek
Even voor de duidelijkheid een tussendoortje
Kijken met je zintuigen noemen we perceptie
Denken in gedachte noemen we conceptie
Materiele of stoffelijke objecten kunnen wij met onze ogen, oren, neus en handen zien, horen , ruiken of ze groot/klein, hard / zacht , lekker/vies zwaar/licht zijn. Daar valt altijd over te discussieren, want over smaak valt niet te twisten
Conclusie : over verschil van mening valt te praten.
Bij onmateriele /onstoffelijke concepten (dus denkconstructies!) komen we in de problemen. We kunnen die niet met onze ogen oren neus zien, horen ruiken en aanraken. We kunnen ze wel enigszins met onze taal beschrijven en benoemen. Onze taal beschikt echter over 26 alfabetische tekens ( A --Z ). Die tekens zijn dus begrensd ,maar ons denken (conceptie ) in gedachten is grenzenloos . Woorden schieten daarbij te kort. Wij botsen daar met onze woorden tegen de grenzen van onze taal!
Wie op deze manier zich daarvan bewust( geworden) is beschikt in enige mate over zelfkennis. Precieze , exacte kennis hiervan te krijgen is voor een met kennis begiftigd wezen onmogelijk Wie denkt dat dit wel mogelijk is , dan is die kennis helaas vergiftigd en lijdt aan een vorm van hoogmoedswaan (Megalomanie )met een gevaarlijke uitloop tot fundamentalisme, waarbij de vrijloop van ons denken vastloopt in dogmatische blokkades.
Dogma's zijn geforceerde aannames die tot gemaskeerde conclusies leiden,die de ONEINDIGE onvolkomenheden van onze gemeenschappelijke en NATUURLIJKE leefwereld VOL-LEDIG niet meer in Frage stellen. Zij dwingen bewust of verdringen onbewust het gegeven dat de NATUUR sterker is dan de leer.
De natuur is als een boek ,waaraan de eerste en laatste blz ontbreken. Onze kennis en daarmee onze CULTUUR nemen maar toe. Het boek wordt steeds dikker en dikker maar de eerst en laatste blz vinden we maar niet !! De legpuzzels worden steeds groter maar de stukjes van de rand en kant zijn niet meer te vinden. De kruiswoordraadsels zijn cryptogrammen geworden. De grenzen worden steeds verlegd en verder opgerekt. Onze kennis wordt steeds groter en rijker, maar ook duizelingwekkender.
Maar let op!!! :
HET IS DAAROM EEN GODSWONDER DAT ER GELUKKIG NOG ZOVEEL GOED GAAT EN GOEDS GEBEURT
