Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
04-09-2017
natuur versus kultuur
CULTUUR VERSUS NATUUR
In onze tuin staat een witbankje op een mooie plek op grint. Bij zonnig weer is dat de plek waar ik zit als de dag begint. Samen met onze kat die naast mij zit kijken we zo om ons heen. Nadat hij zichzelf (de kat dus ),met zijn mooie rode kleef tong moeiteloos achtereenvolgens zich een wasbeurt, poetsbeurt en droogbeurt geeft. Daarna kijken we rustig en ontspannen om ons heen.Helaas kan ik hem niet vragen als hij met zijn mooie glimmende ronde katteogen rondkijkt wat hij dan ziet.Hij richt zijn mooie kop even op om te zien hoe een groep trekvogels ver boven ons in de lucht in V-vormvlucht op reis zijn naar andere oorden. Voor hem is het waarschinlijk een te ver van zijn bank show. Even daarna vliegt er een naar voedsel zoekende merel op de grond. Met een lijnrechte sprong erop af, maar de vogel is hem net te vlug af.Werkt hier de afstand tussen dicht-bij en ver-af als instinct, reflex of doordacht.? Want voor mij, althans, is dit puur natuur, want hier komt gaan mens aan te pas. Eveneens is dit ook het geval bij de vogel vlucht . ..........de volgvogels vliegen in de slipstroom van de vogel aan de spits.Na enge tijd wordt hij op signaal afgelost door een van de volgvogels, en zo door. Daarna valt Lars al spinnend en gezellig knorrend naast mij in het lekkere ochtend zonnetje in een licht alerte waak slaap . Voor mij even de tijd van waarneming hoe hij een voor hem bij een oninteressant geluid even zijn oortjes beweegt maar rustig doorslaapt.Dat wordt anders als er een ekster neer vliegt op het grint. Klaar wakker nu bekijkt hij zijn prooi met een afstands metende scherpe blik. Waarschijnlijk denkt hij " te ver weg " Nu ben ik een liefhebber van natuur films van dieren in het wild. Bij Lars is het reflex instinct door tussenkomst van de mens weg gesocialiseerd. Dit is in het wild bij de dieren wel anders, afstand ver of dichtbij , altijd zijn ze op sprong, of de prooi, op vlucht geschakeld . Hier gaat het om eten of gegeten worden. Dat is puur natuur. Maar de gedressuurde tijgers, olifanten ,en paarden, in kooien en pistes onnatuurlijke verwerpelijke fratsen te laten uitvoeren wekt bij mij als mens een blozende plaats vervangende schaamte op. Zo vond ik onlangs bij de verschrikkelijke folkoristische spaanse stierenfeesten, waarbij de stieren in grote hordes door steeds nauwere straatjes werden gejaagd om half uitgeput in de grote arena door duizenden spanjolen met rode vlaggen en wimpels werden onthaald, was voor mij niet om aan te zien. Het was voor mij, toen de makabre dans tussen de stier en de toreador begon met een onbeschrijfelijke vreugde te zien hoe de door woede en drift gedreven stier precies de toreador, met zijn rode rond zwaaiende doek middels zijn krachtige hoorns de laffe anti- held de doodsteek gaf.
De conclusie:
In bovenstaande tekst heb ik , naar ik hoop duidelijk weer willen geven de spanning tussen natuur ( mijn observaties tussen mij en onze kat Lars.) en kultuur( het verschikkelijke gebeuren bij het stierengevecht ). Om het verschil van de spanning tussen natuur en kultuur helder te krijgen moet je de tegenstellingen zo groot mogelijk maken,dus zwart tegen wit.De daar tussen liggende grijstinten leveren echter de grootste problemen op. Dat is een gevaarlijk terrein vol geraffineerde bedriegertjes. Op voorhand ben ik het al met u eens , dat dit allemaal open deuren zijn. Maar feitelijk zijn het bij nader inzien door ons verstand geconstrueerde draaideuren zonder uitgang , ofwel verkeertechnisch gezien rotondes zonder afritten. Het draait altijd weer om rondjes- lopen en rijden met verschillende snelheden( filosofie, teologie, theologie ,culturele sociologie , magie, filolologie en zo meer.) We zijn er nog lang niet uit!!!!
