Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
17-05-2008
De kwalitatieve sprong in het duister (Slot)
De sprong in........... het duister.
Wanneer u erop gaat letten worden wij op elk gebied van ons ingewikkeld bestaan omgeven door "kwalitatieve sprongen" Wij kennen daarvoor vele volksuitdrukkingen, die dit phenomeen kort en krachtig weergeven zoals : De tijd heelt alle wonden Komt tijd komt raad Het hebben van de zaak is het einde van 't vermaak Een verleende gunst wordt na enige tijd een recht hebben op die gunst. Het buitengewone wordt op den duur heel doodgewoon. etc, etc.
Het zal u niet veel moeite kosten hier nog vele aan toe te voegen.
Er is echter één gebied waar dit mechanisme een bizondere plaats krijgt toebedeeld en wel de godsdienst met alle daarmee verwant zijnde (bij)verschijnselen. Daar is veel heibel en "geduvel' bij ontstaan en wel op het moment ,waarop we van het kwantitatieve veelgodendom (polytheïsme) overgesprongen zijn naar het kwalitative eengoden (ver)dom (monotheïsme). Hier dus een springen in omgekeerde richting nl. van veel naar een. In de antieke culturen en ook ver daarvoor zoals o.a bij Grieken, Romeinen, Egyptenaren had bijna iedereen zijn eigen goden en godinnen , die door de bevolking als even waar werden beschouwd en door de magistraat als even nuttig. Godsdienstoorlogen waren hier dan ook onbekend. Het gedonder begon pas echt toen het monotheïsme zich liet gelden bij bijv het Christendom, Islam en Boedhisme. Omdat wij allemaal , zoals de theoloog Kuitert zegt , aan een ongeneeslijke ziekte lijden :HET GELOOF, zoeken we daarvoor in onze (wan)hoop naar een therapie die geloofs-leven-verlengend is. De voortschrijdende wetenschap heeft van de antieke goden nl. BIJ- goden gemaakt. Deze op de natuur zetelende onoverzichtelijk goden (water, zon , lucht en aarde) werden onttroond en vervangen door één "overzichtelijke" god met bijsluiters en al zoals Bijbel, Koran en zo meer. Geen gesol en gedol meer met idolen. De overvloed van weleer veranderde in een dunne spoeling van één heer, die door het infuus van de cultuur , waarin je grootgroeide , werd toegediend. Pausen , Imams en Dominees en ander "goede" herders-zorgden als artsen voor de verdoving en hielden daarmee de schare op de been. Maar bij het voortschrijden der tijden en wetenschappelijke inzichten verschenen de sceptici, agnosten en atheïsten op het toneel, die dit vredige wereldbeeld verstoorden. Als bijzondere scherpslijpende geesten onderwierpen ze het infuus aan een ingrijpende analyse en conststeerden dat het een nepmedicijn was (een placebo) en dat uitspraken over een opperwezen onwaar zijn en het geloof daarin onzinnig was. De "verlichte" geesten brachten al hun scherpslijpende ratio's in stelling tegen de in hun ogen kwakzalvende en zemelende heelmeesters/ressen in. Het werd een dolle boel met een hoog welles/nietes gehalte. Een gevecht van het rationele kennen tegen het intuïtieve zekere weten, waarbij al snel in het vreselijke tot bloedens toe gestreden werd/wordt om het wel - of niet bestaan van een God, Alah , Boedda enzomeer. Een hopeloos gevecht omdat het nooit tot een eindbeslissing komt . Het is een soort tennissen zonder net of voetballen op een veld zonder doelen , hoogspringen in het duister. Ik ga hier niet verder in op de vraag of er nu wel of niet niet een opperwezen bestaat. Daarover heb ik in enkele voorgaande blogs al uitvoerig gesproken. Wij zijn tot nu toe de enige wezens( dieren kunnen dat niet ) die deze zijnsvraag kunnen stellen . Elk antwoord hierop is tegelijk waar en onwaar en valt daarmee buiten ons denkvermogen. En daarmee wordt die zinvolle vraag onmiddellijk weer een zinloze en dat grijpt diep in op ons eigen bestaan. Op dit vlak leidt elk overtuigen tot aftuigen. Kunst en muziek symbolen en rituelen ( en dan bedoel ik niet de radio actieve afval ) kunnen , als je geluk hebt iets van dat ondenkbare en onzegbare tonen. Hier is zwijgen pas echt goud. En daarmee moeten we het maar doen!
Zo , nu eerst op zomerreces en D? V tot september.
