Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
01-02-2006
Mijn Ego, ... Hoezo?? en Waarzo???
De grote zoektocht!!
's Avonds, na een warme dag in Italië, kinderen slapend in de Alpenkreuzer, wij , onder een mooi besternde Italiaanse hemel, genietend van een kopje Nescafé uit een kampeermog. Daarna wijn uit een theeglas. Dat alles smaakte zo heerlijk, dat wij besloten , eenmaal weer thuis te zijn, deze zelfde combinatie van poederkoffie uit een mok en wijn uit een theeglas voort te zetten. Één grote teleurstelling . Hoe kon dat nou, zo vroegen wij ons af. De mok, het theeglas , de koffie en de wijn waren toch gebleven. Ja, maar concludeerden wij,er was wat anders aan de hand. De situatie, de omgeving, of zoals dat tegenwoordig zo mooi heet : de context was veranderd. Geen romantische avond in Italië, maar een koud en vochtig Nederland , geen camping met een Alpenkreuzer, maar Breukelen in een vertrouwd huis. Dat was wellicht de oorzaak, dat wij daardoor zo werden beïnvloed ,dat ,gatverdarrie, de koffie en de wijn niet meer smaakten. Ik ben dus anders wanneer ik thuis ben. Weer anders als ik achter mijn piano zit, in de auto rijd, voor een groep mensen sta te praten, alleen ben of in een menigte sta. etc, enz. Travestieten forceren zelfs dwangmatig die context door mannen-/vrouwenkleren aan te trekken. Naar analogie van wat Wittgenstein voor de taal heeft gezegd, dat de betekenis van een woord door zijn gebruik wordt bepaald ( " the use is in the meaning "), zo word ik door mijn context, mijn omgeving bepaald. Maar dat " anders zijn " zet zich ook door op de tijd lijn van ons leven . Als kind, jongeling ,puber, adolescent "volwassene" , senior, grijsaard ben ik steeds veranderd door mijn leefomgeving. Ben ik ooit wel dezelfde , zo vraag je je af???, ofwel heb ik een "ik", kan ik ooit mezelf zijn?? Dat ben ik me bewust, dus een bewustzijn heb ik. Maar als mens heb ik ook een zelfbewustzijn, dat ik zelf kan weggommen als het me teveel wordt. Dit heet dan zelfmoord. Dit , in tegenstelling tot een dier, dat nooit zelfmoord kan plegen, dus alleen maar een geconditioneerd bewustzijn heeft. En nu wordt het pas echt interessant: door mijn zelfbewustzijn ben ik verantwoordelijk voor mijn handelen .Een hond, kat ,vlieg amoebe etc nooit. Als ik bijv. het vlees onachtzaam op het aanrecht laat staan en ik even daarna onze kat erop "betrap" heerlijk daarvan te smullen , dan is dat nooit zijn, maar alleen mijn schuld. Het beestje straffen hoort daar dus niet bij.! Probleem: we hebben dus een ego , maar we zijn het niet. Dat is even lekker!! Filosofen hebben daar hun 'denken' aan vol . Om die zwaarwegende zelf-verantwoording te ontlopen bezigen wij de sluwe vaak gehoorde uitdrukkingen: " Je moet me maar nemen zoals ik ben", of " " Zo ben ik nu een maal". Vooral dit laatste vlucht excuus klopt in de letterlijke betekenis van het woord "maal' , maar zo bedoelen we het helemaal niet. Het is een oneigenlijk gebruikte uitspraak . Onze alter ego's rollen achter elkaar aan als op een rollerbaan. Het wordt nog erger als we onze ego door zware omstandigheden van overmacht geheel kwijt zijn en er verschrikkelende dingen kunnen gebeuren of reeds gebeurd zijn. Voor de rechtbank zijn we dan na psychiatrisch onderzoek, ontoerekeningsvatbaar of niet en vallen dan in de kategorie " met voorbedachte rade". Moeilijk, moeilijk !! Maar ja, we moeten wat . Kennelijk is ons Ego wel denkbaar , maar niet kenbaar. Voor psychiaters kennelijk wel . Daar moet ik toch eens achteraan ,hoe ze dat precies doen.. maar ja, we moeten wat. Ik ga zo dadelijk pasfoto's laten maken , omdat mijn pas verlopen is . Ik trek daarbij , voor zover me dat lukt , mijn mooiste gezicht t.b.v. een moment-opname van mijn "ik" . Kom ik het "pas"-hokje weer uit , dan klopt die foto eigenlijk al niet meer. Hij is nog wel recent maar niet meer coherent. Daar moet ik dan ook nog 6 Euro voor betalen. Dat komt , zo vind ik eigenlijk, niet van pas.
" Wees uzelf , zei ik tegen iemand, maar hij kon niet want hij was niemand.!!.