Over filosofie en fotografie Afwisselende teksten over filosofie en fotografie en teksten met een knipoog.
13-09-2006
De Navigator, een " Verdinglichung??" ( Deel 2 ).
Vanuit een historisch perspectief bezien , valt er een een lange voortgolvende beweging waartenemen, gevormd door een afwisseling van gevoel en verstand. In de oude Egyptische en Babylonische periode bestond er een ontstaansgeschiedenis van ons heelal ( een kosmogonie ) waaraan elk verstandelijke overweging ontbrak . Op wonderbaarlijke wijze zat er een god op een eilandje in de oeroceaan zich te masturberen en bevruchtte wonder boven wonder zichzelf. Daarmee genereerde hij een partner , waarna de paring langs een "een-parige" beweging werd voortgezet. Een rijkgevulde polytheistische godenwereld ontstond. Hierop volgde de Griekse, hellenistische cultuur. Anaximander ( 611 - 645 v.Chr.) volgde een denksysteem, waarbij het verstand letterlijk de hoofdrol speelde. Hij ging daarbij uit van een oerchaos ( een Apeiron ), waar de elementen water en vuur op een door ons bekende manier vijandig en onverzoenlijk explosief tegenover elkaar stonden. Het vuur wordt daarbij als een schil naar buiten geknald, explodeert en zie daar: het prachtige firmament ontstond. De aarde aan de andere kant ontstaat als een verbrandingsprodukt en ,door warmte/kou en vocht /droogte invloeden ,daartussen het water met de dampkring. Dit is dus een geheel andere benadering . Het is een fysieke , naturalistische opvatting waaruit de verschillende natuurlijke verschijnselen via een logische systematiek zijn af te leiden. De mystiek (gevoel) wordt hier vervangen door logos ( verstand ). De daarbij gedachte santekraam aan goden dienden deze denkwijzen aanschouwelijk en tastbaar te maken. Het waren de navigatoren die werden aangestuurd door goden i.p.v. van satellieten. De rituelen en offerculturen vervulden daarbij een sterk gemeenschapsstichtende rol . Je hoefde er niet zo zeer in te geloven, als je maar op tijd je offers plengden en gemeenschappelijk de daarbij behorende ritualiën respecteerde. Thuis had je je eigen in elkaar gefrutselde huistempeltje (geen probleem), maar in het publieke domein waren dat de heilige prachtig ingerichte tempels , waar de aan het volk ontstegen priesters hun "verdinglichte' , sacrale handelingen demonstreerden.
