De vrouw zit weer voor het raam
met haar zwarte charatel
Hij denk, zal ik weer eens gaan
of weet ik het nu wel

Utrecht heeft zijn hoge Dom
Venetie zijn brug der zuchten
St Pieter zijn pausen kolom
het klooster zijn gedroogde godsvruchten.

Wanneer komt nu die oude klaar
vroeg hij op het terras
De ober zei: "Dat is raar
ik dacht, dat die er allang was!

Het denken belt aan de voordeur van ons bestaan
Het geloof kijkt boven uit het raam
ze doet niet open,
maar laat hem lekker buiten staan.

"-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-='
Maup