Het voorstel kwam van de dochter en schoonzoon Waarom zouden we er niet even met zijn allen tussenuit gaan, met allen bedoel ik wij, zij en de schoonouders? Ik heb in de voorbije jaren met hen al de Kertstmarkt in Keulen en Durbuy bezocht, voor mij was het dus geen must. Maar.. misschien was het toch niet zo'n slecht idee omdat het dit weekend precies 1 maand was dat ma stierf?.. De keuze viel op Valkenburg, ligt niet zover af en de Kerstmarkt in de grotten loont de moeite zo lieten we ons vertellen. We hadden er de keuze tussen de Gemeentegrot en de Fluwelen grot. Omdat de dochter een hondje heeft dat altijd meegaat, was de beslissing rap genomen, het werd de Gemeentegrot daar mocht het beestje mee binnen.. Ik liet even alle beslommeringen voor wat ze waren en zou genieten van een gezellige wandel door de grotten. Die grotten liggen aan de voet van de Cauberg. Het is de oudste en grootste ondergrondse Kerstmarkt van Europa. Nergens treft men- in een ondergronds gangenstelsel dat door mensen gerealiseerd werd in ruim 2000 jaren - een Kerstmarkt met dergelijke historie. De lange, ruime ondergrondse gangen die deze Gemeentegrot typeren, nodigen vanaf het eerste moment uit voor een urenlang verblijf in een muzikaal en uitstekend verzorgd Kerstdecor. De situering van de vele mooie decors in de gangen en de sfeervolle uitwerking van de rijke Valkenburgse historie gaan harmonisch over in standjes met mooie Kerst- en cadeau artikelen. En daar liepen we dan een paar uur rond zonder ons te vervelen.Wij waren natuurlijk niet alleen maar het viel al met al nog mee. De standhouders waren absoluut niet opdringerig. Natuurlijk waren er ook veel snuisterijen, sieraden, kunst -en zelfs hedendaagse neon enz. Iedereen had zijn best gedaan om er iets moois van te maken. De sfeer werd nog verhoogd door de Kerstmuziek op de achtergrond en zo geraakten we stilaan al in vervroegde Kerststemming. Toen we buiten kwamen, was het al donker en alles in de straten straalde reeds Kerstmis uit. Overal hingen lampjes of straatversiering en dat maakt het geheel nog romantischer.
De maandag reden we nog even naar de Kerstmarkt van Maastricht. Die ligt op zo'n 15km van Valkenburg. Die markt was echt iets voor de kleinzoon! Gisteren had hij zich flink gehouden in de grotten hoewel het niet bepaald iets voor het ventje was. Maar nu stond er geen rem op zijn enthousiasme toen hij de vele attracties zag die weliswaar in een Kerstjasje gegoten waren. Het werd een dolle namiddag met zelfs even een schaatsuurtje van de dochter op de ijspiste!!! Zo konden wij lekker bijkomen en opwarmen bij een glaasje.... De dag werd afgesloten met een toer op het reuzenrad. De kleinzoon (4j) slaagde er zelfs in om oma, mama en de ouders van de schoonzoon mee te krijgen in dat enge mandje!!!! Hij vond het zalig en zwaaide enthousiast naar zijn papa en de opa die beneden bij zijn zusje en de hond achterbleven. Deze oma kreeg er warempel de kriebels van in de buik toen ze naar beneden keek en zeker toen dat " ding " lichtjes begon te wiebelen!!!! En zeggen dat ik als kind de eerste was die de ladder opvloog om bij mijn grootvader op het dak te gaan zien wat hij aan het doen was... Voor geen honderdduizend euro zou ik dat nog overdoen!!!!! Maar we hadden een heel ontspannen tweedaagse en iedereen had genoten en daar draait het toch allemaal om he?
De put is gevuld!!!! Voor wie mocht denken aan de put in de begroting of de éen of andere financiële put, dan moet ik jullie ontgoochelen!! ....Daar zal nog veeeeeel meer tijd nodig zijn om die te dempen, als dat ooit al eens lukt!! Neen het gaat hier om onze mazouttank.
Maanden wachten we al om de " boel" hier eindelijk op te ruimen en ... donderdag werden onze gebeden verhoord. Reeds van vroeg in de morgen waren de " zandspuiters" hier. De klus was in een mum van tijd geklaard , de +5000l zand vlogen zo door de pijp. Gelukkig gingen we af en toe zien want die mannen zouden het afgestapt zijn vooraleer de tank boordevol was.
Omdat zand, als het in aanraking komt met water zakt, zouden we mettertijd wel eens een verzakking kunnen hebben dus vroeg mijn ventje om er toch nog wat bij te spuiten. Intussen was de zandtank op de camion al terug naar beneden gelaten en de buizen voor een deel opgerold. - " Dat kan niet meer meneer, dat mogen we niet doen"!.
Mijn nieuwsgierigheid is altijd sterker dan mijn "ochtenddrive", dus was ik ook gaan zien. Ik zag ook dat de job niet volledig naar wensen uitgevoerd was en besloot daarom al " mijn charme" in de weegschaal te leggen!!! ( voor wie eraan mocht twijfelen door bepaalde stukjes op mijn blog, af en toe heb ik toch van die momenten.....!.) . - " Allé meneer, die paar litterkes min of meer dat kan toch geen probleem zijn? Jullie zouden ons echt een plezier doen met er nog wat bij te spuiten want dat zand zal zakken hé als het nat wordt?"
- De twee mannen mompelden wat tegen elkaar , ik zag de twijfel en kwam er nog eens heeeeel vriendelijk tussen..... Het hielp!!! De motor werd terug gestart, de buizen weer wat bijgetrokken, tank terug omhoog en er werden nog en paar extra zakken bijgespoten?
- "Is het zo genoeg, madammeke" ( toch niet die gast van aan de telefoon???) -" Prima, meneer, bedankt, nu kunnen we het boeltje hier afwerken"!
Nog eventjes wat nagepraat, intussen spoten ze er nog een zakje in!! Nu is de rest voor ons.
Ik vrees dat ik evenveel ( of zelfs meer) charme zal mogen gebruiken om mijn "half bedde" nu ook in gang te krijgen om dat boeltje hier eindelijk af te werken. Dus reken ik op die van hierboven dat hij ons een paar zonnige dagen bezorgt.. Dan kan ik uiteindelijk ook "mijn " bloementuin verder organiseren en de planten die al maanden op een wachtbed staan definitief een plaats geven. Dus .. bijna "eind goed al goed".
Het spuiten hier gebeurde op dezelfde manier maar met "een beetje " minder geweld....!!!
!k ben niet dood, ik ben slechts naar de andere kant. De dood is niets.
Ik ben maar aan de andere kant. Ik ben mijzelf, jij bent jijzelf
Wat we waren voor mekaar,
zijn we nog altijd. Noem me zoals je me steeds genoemd hebt.
Spreek tegen mij, zoals weleer
op dezelfde toon
niet plechtig, niet triest.
Lach om wat ons samen heeft doen lachen,
glimlach,
denk aan mij. Spreek mijn naam uit thuis
zoals je altijd gedaan hebt, zonder hem te benadrukken
zonder zweem van droefheid. Het leven is wat altijd geweest is,
de draad is niet gebroken.
Waarom zou ik uit je gedachten zijn?
Omdat je me niet meer ziet
? Neen, jij bent niet ver
juist aan de andere kant van de weg. Zie je, alles is goed.
Je zult mijn hart opnieuw ontdekken
en er de tederheid terugvinden zuiverder dan ooit Dus droog je tranen
en ween niet als je van me houdt
Het is heerlijk een man te zijn Ik ben een man en dat is een geluk Ik doe niet hysterisch al heb ik het druk Ik verspil niet mijn leven met 'wat moet ik aan' Kan zonder depressie van de weegschaal gaan Ik gooi dingen weg, heb geen spullen teveel En als iets kapot is dan maak ik het heel Parkeren is easy; gewoon in een keer En we doen wel hetzelfde, maar ik verdien meer! Ik ben een man en ik denk logisch na Ik leef niet op light-drank en drie blaadjes sla Als ik ergens heen loop, weet ik de weg terug Ik maak van een olifant in no time een mug Ik ben een man ja, dat doet me plezier Ik word niet dronken van twee glazen bier Publiekelijk huilen dat doe ik dus nooit He, ik kan het vangen als iemand iets gooit En ik hoef niet te baren, dus geen centje pijn Is het niet geweldig om een man te zijn?
Het antwoord op bovenstaand gedicht:
Ik ben een vrouw, en da's heus geen pech, Heb geen last van agressie als ik rijd op de weg Ik laat tenminste geen lampen aan voor nop En ruim al mijn rotzooi achter me op Als ik iets zoek, vind ik het in een keer! Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer! Van een griepje is bij mij niet veel te merken Ik neem een aspirine en ga gewoon werken Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen! Al is vrouw zijn dan een enorme zegen, Helaas houdt 'De Man' onze ontwikkeling tegen! Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie? Dat is niet het ergste in dit geval Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral Ze denken zelf de beste te zijn Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn Uiteraard laten we ze in de waan Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan: Mannen zijn eigenlijk nog een kind Dat spelen met auto's het einde vindt, Nee, mannen willen de waarheid niet horen: Zonder een vrouw zijn ze verloren!
Moraal van het verhaal: Dat tikkeltje spot is precies datgene wat we nodig hebben om ons eraan te herinneren dat we mekaar nodig hebben en perfect aanvullen... En ik waag mij weer op glad ijs....
Onlangs waarschuwde men nog eens dat onderzoek uitgewezen heeft dat GSM gebruik bij jongeren moet ingeperkt worden.
Wie er nog aan moest twijfelen, het verband tussen gsm straling en kankers is nu definitief aangetoond. Al jaren was dit verband in studies naar boven gekomen, maar de meest recente studie van de Wereldgezondheidsorganisatie neemt voor de meeste wetenschappers de laatste twijfel weg.
De pro's en cons stapelen zich op maar of men dat " speeltje" ooit nog kan bannen, dat valt heel erg te betwijfelen. Alle negatieve heisa rond GSM wordt meestal naast ons neergelegd in de veronderstelling dat het niet zo erg zal zijn.
Toevallig zit ik hier met een " fervente zendamateur" in huis en die had het al vaak over de onlogica die er hangt rond GSM gebruik en de straling die ervan uitgaat.. Een zendamateur moet aan een paar strikte normen voldoen om te mogen zenden. Eén daarvan is dat de straling die zijn antenne produceert binnen de aanvaardbare normen moet liggen . Daar wordt door de BIPT streng op toegezien want elke amateur moet een volledig rapport geven over zijn zendapparatuur, zijn antennes en de hoogte waar ze staan en een berekening maken van de straling in zijn onmiddellijke omgeving. Als die niet binnen de gewenste normen ligt dan krijgt hij geen zendvergunning. Blijkt dat een GSM als die op zijn max capaciteit werkt ( 2watt) zo'n nadelige straling uitzendt dat die nooit zou toegelaten zijn aan zendamateurs! Die max capaciteit heeft alles te maken met het feit dat er te weinig masten zijn waardoor het bereik moeilijker wordt en de GSM een tandje moet bijsteken. Is het niet zo dat er meer GSM's in gebruik zijn dan zendamateurs? De logische vraag is dan ook of er niet iets moet gedaan worden aan die GSM straling?
Die straling kan perfect worden verminderd en binnen de normen liggen als een GSM maar op 1/2 watt zou werken. Maar daarvoor moeten er meer GSM masten komen en ze moeten hoger zijn zodat er minder hinder is van gebouwen, bomen enz... Hier wringt het schoentje want dan komen we in conflict met de mensen van milieu die absoluut willen voorkomen dat dit gebeurt .. en zo blijven we rondjes draaien!! Intussen lopen onze jongeren maar uren te GSMen en wijzelf zitten ook al op dat treintje... .Maar niemand wil de waarschuwing horen!
Ik hoor sommigen " denken": " Ach zo'n vaart zal het wel niet lopen" of " mens, ga dan terug naar de middeleeuwen als je niet mee vooruit wil"!! Ik wil vooruit maar moeten we zomaar elke kritiek als " onzin afwimpelen"?. Als we dan toch maximaal gebruik willen maken van elk technisch comfort, moeten we dan niet toezien dat dit onder de beste voorwaarden gebruikt wordt?.
Ik weet het, hierover zal nog veel gediscuteerd worden en het laatste woord is zeker nog niet gezegd en als dat probleem opgelost is dan beginnen we aan het volgende : de MP3..... Een bezorgde oma ......
Blijkbaar ben ik niet de enige die de foto geslaagd vind. Bij Athea kan je hen ook bewonderen....
Brandweer van Hasselt wint finale 'De Naaktkalender'
Limburgers hopen dat we nu ook naakt blussen
Niet de knappe verpleegsters of de zwoele rugbyspeelsters, maar de brandweermannen uit Hasselt wonnen gisteren de finale van De Naaktkalender 2009. Hun kalender wordt in december gedrukt en verspreid over heel Vlaanderen. De Hasseltse brandweermannen zullen zichzelf volgend jaar nog vaak tegenkomen. Vlaanderen besliste gisteravond tijdens een spannende live-uitzending vanuit het Fotomuseum in Antwerpen dat ze het liefst de blote brandweermannen in hun woonkamer zouden zien. De kalender wordt in eerste instantie gedrukt op 10.000 exemplaren en is vanaf 13 december te koop. Ter vergelijking: de oplage van Playboy bedraagt maandelijks ongeveer evenveel stuks.
Naaktkalenders zijn, sinds Helen Mirren & co. vijf jaar geleden uit de kleren gingen in de film Calendar Girls, een echte hype. Ook in Vlaanderen grijpen verenigingen tijdens de eindejaarsperiode massaal naar de naaktkalender om hun clubkas te spekken. Voor het televisieprogramma op Eén schreven zich maar liefst 350 groepen en verenigingen in, waaruit er tien geselecteerd werden om voor het scherm uit de kleren te gaan.
Na een afvalrace kregen de vijf finalisten vorige week de opdracht om voor de finale de ultieme coverfoto te maken voor hun naaktkalender. De fotograaf die hen eerder al hielp met de fotoshoot, stond een halve dag tot hun beschikking.
De verschillende groepen haalden nog eens alles uit de kast voor die laatste uitdaging. De Gentse autoracers trokken in hun blootje een racewagen over de besneeuwde Groenplaats en de rugbyspeelsters gingen op de foto met andere ongewone sporters.
<
De brandweermannen kwamen voor de finale-uitzending met een erg origineel ontwerp op de proppen: ze trommelden meer dan honderd vijftig Limburgse brandweerlieden op voor de coverfoto. We hebben natuurlijk veel vrienden en collegas opgetrommeld. Het Limburggevoel is niet te onderschatten, zegt een stralende Rudi Vos. Heel vaak hebben we de vraag gekregen of we nu ook naakt zullen komen blussen.
Met hun ontwerp hebben ze getracht het familiegevoel onder de brandweer in beeld te brengen. De opbrengst van de naaktkalender van de brandweermannen gaat naar de National Burn Camps van de Belgische brandwondencentra. Dat zijn de kampen die ingericht worden voor jongeren met brandwonden.( Het Nieuwsblad)
Voor mij ook de verdiende winnaars en... voor éen keer blijven wij ( vrouwen) niet op onze honger zitten hoewel... als wij allemaal samen nu eens dat schuim wegblazen dan pas zou het " perfect " zijn!!!
- Zoals het tapje thuis tapt , tapt het nergens. - Oost, west, dorst gelest.... - Er zit een addertje onder mijn glas
. - Leven als God in het café.
- In ieder glas past een pilsje
. - Het bier bij de buren is altijd koeler
. - Hoge glazen vangen veel bier. - Met een krat bier in huis vallen. - Bier.... maakt de man. - Bier verzoet de arbeid
. - Een goed café om de hoek is beter dan een verre brouwerij. - Al het goede komt uit de tap.
- Geen bier zonder schuim
. - Eigen tap is goud waard
. - Roet in het bier gooien.
- De beste zuiplappen zitten thuis. - Wie het laatst drinkt, lacht het beste. - Alle wegen leiden naar de kroeg.
- Het schip verging met man en bier
. - Bier maakt blind
- Ter land, ter zee en in de kroeg - Bier goed.... al goed...."
.
- Ik weet het zeker, denk ik..
- Ik ben er helemaal infuus van! - Hij kreeg een staande ovulatie ! - Ik erger me kostelijk. - Ik sta helemaal triplex. - Laten we met een schone luier beginnen. - Het escaleert helemaal uit de hand. - Je brengt me helemaal van mijn abrikoos. - Dat slaat nergens over
. - Ik moet niet teveel rijden, ik moet ook nog drinken
. - Er waren 3 doden, waarvan 2 ernstig
. - Misschien ben ik wel heeeeeel intelligent, alleen weet ik niet wat dat betekent. - Ik spreek vloeibaar Frans. - 't Is een goed jaar voor de tijd van het weer. - Ik ben er erg door gevaccineerd
. - Hij heeft een aardje naar zijn gaatje
. - Het regent dat het pijpt. - Daar krijg je .... stierballen van
. - 't Is zuipen of verpompen
. -Je irriteert mij mateloos.
Hoe idyllisch het plaatje van de eerste sneeuw ook is, het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Dat heeft Bojako gisteren bij haar trip naar de Ardennen ondervonden en wijzelf vanavond. We wilden de tweeling naar huis brengen maar geraakten gewoonweg niet op de autostrade. Reeds van in het dorp stond het verkeer vast. We hebben dan maar besloten terug te keren en hen morgen naar huis te brengen want je moet nu ook geen risico's nemen als het niet hoeft . Die ene nacht zullen we ook wel overleven zeker?
Toen ik deze morgen opstond, wist ik niet goed of het aan een gehoorstoornis lag of niet, maar ik hoorde alles dubbel. - oma, pipi doen;...- oma pipi doen. - oma slabbertje aan,.. - oma slabbertje aan. - kijk oma sneeuwt; - kijk oma sneeuwt.
Maar ik had het nogal snel door dat bij mij alles ok is alleen ... de tweeling is hier voor het weekend! Ik kan er maar beter aan wennen dat het een weekend in stereo wordt met heldere en valse klanken al naar gelang er een goed of slecht " samenspel" is, maar met zo'n vertederend timbre....
Alleen werkt het blijkbaar inspirerend!
Vanavond aan tafel.: - ik: -Lina eerst je bordje uit eten... en daarop opa: - Lina eerst je bordje uit eten. Ik vind het prima dat we mekaar goed verstaan maar die nagalm hoeft nu niet persé
de morgenstond geeft ....kleuren in de mond!
Het was niet altijd zo'n harmonieus plaatje..!!
En mochten jullie het nog niet weten: Hij komt, hij komt.. Maar voor mij mag hij weer naar Spanje vertrekken want ik heb zijn boodschap wel 20 keer gehoord vandaag...en mijn hart klopt navenant maar niet ' vol verwachting!!
ps. Weet iemand wat er aan de hand is met imageshack? Ik krijg geen slideshow meer gemaakt; er verschijnt steeds : no Thumbnail available. Gewoon foto's afzonderlijk opladen gaat wel?
Bij het opruimen kom je altijd "schatten" tegen. We spreken meestal van :" schatten op zolder" maar bij het opruimen van ma's huis waren het schatten in de kast!! Oude foto's!!!!! Ik had bij mijn grootouders hun trouwfoto ooit wel gezien maar bij ons thuis niet meer. Toen mijn broer ergens onderaan de kast de trouwfoto van " meter en peter" én van mijn ouders vond, was ik er onmiddellijk weg van. Ze zijn op een groot formaat ( 62x42cm) gemaakt zodat we er een kader moeten voor laten maken maar voor mij hebben ze zo'n grote emotionele waarde dat ik het ervoor over heb! Pure nostalgie, onbetaalbaar, als ik die foto's kan houden, heb ik niets meer nodig van thuis!!! Zo zijn ze meeverhuisd naar hier en ik wil ze zeker ergens ophangen! Zeg nu zelf eens ... lonen ze niet de moeite??? Voor mij zijn ze onvervangbaar!!!!
Mijn grootouders (1918 )
Ons ma en pa (1939)
Blijkbaar mocht men in die tijd niet lachen op een foto want de twee koppels staan er zo bloedernstig bij !!
Ik ben van plan om ook nog een kader te maken met de foto ( in kleiner formaat uiteraard) van mijn grootouder en mijn ouders en daaronder een trouwfoto van ons en daar nog eens onder een trouwfoto van ons 2 kinderen.... Vier generaties op een mijlpaal in hun leven...... Dat wordt een heel dierbare herinnering.....Meer moet het voor mij niet zijn!!! (Ik word er jandorie melancholisch bij )
Toen ik vanmorgen opstond, haastte ik mij naar mijn PC want mijn "metekind" had haar eerste grote test aan de hogeschool. Zij is de dochter van mijn broer en ons ma toen vond dat " het kindje" beter een jonge meter had en gaf het meterschap aan mij door!... Omdat ik weet dat zo'n eerste test heel belangrijk is, dacht ik : " Waarom zou ik haar geen aanmoedigingsmailtje sturen"? Die jonge mensen hebben de eerste maanden aan een hoge school nog geen idee of ze goed en juist bezig zijn. Tot mijn grote ontgoocheling stelde ik vast dat er geen connectie was met internet. De aansluiting werd getest , ik zette de modem op en af voor het geval er ergens een slecht contact was .... maar niets. De telefoonlijn was ok alleen ADSL lag op zijn g..!! Verdorie dat dit juist nu moest gebeuren en ik had haar gisteren nog beloofd te mailen. Na een paar telefoontjes en de nodige doorschakelingen wist ik het: Belgacom had technische storingen in de buurt en die zouden tegen 12u opgelost zijn! Ik realiseerde mij nog maar eens hoe afhankelijk we geworden zijn van de moderne technologie. Op zo'n momenten ga ik meestal nog wat dieper graven en vraag ik mij af wat er zou gebeuren moesten plots telefoon, GSM en internet wegvallen??? Waar zouden we staan met onze communicatie en welk een impact zou het hebben op onze economie? Hoe redden onze voorouders het en de generaties voor hen? Wat mogen wij ons gelukkig prijzen dat mannen als Morse, Bell en Marconie ons voor zijn geweest en dat we nu verder evolueren vanuit hun kennis. Maar dan moet die technologie wel werken!. Is dat niet zo, dan staan we er machteloos bij. Het valt niet op te lossen door even een zekering te vervangen of een kabeltje te verleggen. Elke persoonlijke ingreep is vaak zinloos!! Ik had het erover met mijn slaapgenoot en kreeg als antwoord: " Dan zouden we terug bij de radiozenders en telex " komen want die contacten waren er al heel lang en zijn er in uiterste situaties nog altijd"!! Hij herinnerde mij eraan dat tijdens ons verblijf in Nigeria op het hoofdeiland van Lagos een Duitse zakenman woonde die enkel via radio en RTTY ( radio telex type) contact had met zijn moederland. Met alle respect voor radioamateurs maar persoonlijk vind ik dat wel een hele stap terug. Terwijl ik verder aan het opruimen was, bedacht ik dat ons leven drastisch zou veranderen als we al ons vanzelfsprekend comfort zouden wegnemen en dan denk ik aan water, gas en elektriciteit!. Nochtans weten we heel goed wat het is te leven zonder elektriciteit of zonder water ( zie eventuele latere verhalen over Nigeria), maar luxe en comfort wennen zo snel en ...we vinden het de gewoonste zaak van de wereld. Daarom mijn titel: " Wat zouden we zijn zonder onze moderne technologie"? Mijn antwoord : " Grote sukkelaars"
Onlangs spuwde Bojako haar gal uit over een foto in Humo. Vandaag hoorde ik op het nieuws dat Knack het ook al nodig vindt om op dezelfde trein te springen .In "De relatie die Vlaams Belang fataal werd" publiceert Knack enkele e-mails waaruit zou blijken dat Vanhecke en Morel een relatie hebben. Knack publiceert gestolen private e-mails zonder enige controle op de echtheid ervan. Geen enkel medium verlaagde zich om deze documenten te publiceren, maar vandaag dan toch in Knack de expert inzake pinguïns en hondjes, Dirk Draulans..... Of die mails al dan niet bestaan, laat ik in het midden, noch ben ik een fan van beide personen, maar is het nu zo'n " komkommertijd" dat men zich overal gaat gooien op wel of niet bestaande "schandalen"? Maar ja, zo neemt men de aandacht af van meer prangende problemen zoals Fortis, Dexia, een slabbakkende economie, een regering die er maar niet uitgeraakt ....... Alleen spijtig dat die zogezegde betere weekbladen zo nodig ook die toer opgaan maar .. de burger moet objectieve info krijgen zeker???
Dit boek is een bestseller geschreven door een vrouw, over vrouwen en voor vrouwen maar dat betekent niet dat mannelijke lezers meteen moeten afhaken.
Françoise Chandernagor heeft al meerder historische romans geschreven maar met "De dochters van Olga" leverde ze een pareltje af. In deze roman staan personages van vlees en bloed centraal, ieder lezer kan er een stukje van zichzelf in terugvinden.
Waarover gaat het? Olga, een levenslustige, geliefde maar soms ook gehate moeder is uitgestreden. Na 3 jaar van ziekte en thuiszorg, wordt ze opgenomen op de palliatieve afdeling van een Parijs' ziekenhuis. Ze sluit letterlijk de ogen voor de buitenwereld want ze wacht op haar dood. Haar 4 dochters en haar 8 kleinzonen houden de wacht. Haar echtgenoot, een zeeman, was er nooit en is er nu ook niet.
Het boek is feitelijk éen grote flashback, verteld door de oudste dochter. Het verhaal wordt afgewisseld door het relaas van de andere dochters. De zussen zijn totaal verschillend. Hun levens lopen ver uit elkaar, maar rond het ziekbed van hun moeder ontmoeten ze elkaar. De 4 vrouwen zijn geen papieren figuren. Françoise Chandernagor maakt echte , levende, herkenbare mensen van hen met hun kleine en grote kanten hoewel ze allemaal een tweeslachtige houding tegenover hun moeder en hun opvoeding hebben. Daarnaast kampen ze ook alle vier met veel vragen en worstelen ze met hun eenzaamheid.
Bij het lezen van het boek wordt ook duidelijk dat elk kind een ander beeld heeft van éen en dezelfde moeder; het lijkt alsof 4 moeders beschreven worden in éen en dezelfde vrouw.
Dit verhaal laat niemand onberoerd. Hoe verder je het boek leest, hoe vertrouwder de personages worden. Je voelt je een deel van de familie worden.. Hoewel de draad doorheen het verhaal een stervensproces is, bleef ik doorlezen. Misschien hielp het om zelf uit mijn vragen, gevoelens en emoties te geraken? Misschien zocht ik hier onbewust een weg om met mijn eigen gevoelens in het reine te komen? Was het misschien het verkeerde boek op het verkeerde moment ? Ik denk het niet, de lange ritten naar ma werden zo nog zinvol ingevuld!
We hadden onlangs dominoday opgenomen en vandaag hebben we dat bij dit druilerig weer bekeken! Ja wadde, er is meer dan "engelengeduld" nodig om al die blokjes op te stellen. Je kan best geen niesbui krijgen als je daar mee bezig bent! Er waren heel prachtige taferelen bij. Je moet ze maar bedenken!
Vandaag is het twee weken dat ons ma gestorven is. Sommigen zeggen: - Is dat al 2 weken"? Ik zeg: " Is dat nog maar twee weken"? Het voelt alsof ik haar al veel langer mis. Er zijn hier zoveel kleinigheden die ons aan haar herinneren... de kleine versgemaakte potjes confituur die ik voor haar had gemaakt en die daar nu zinloos staan , haar foto die vanaf nu op de kast staat, een gezegde, een lied een voetbalmatch met club Brugge waar ze zo kon in op gaan....zoveel dat mij aan haar doet denken... Telkens als de telefoon gaat ,op onze vertrouwde momenten, dan denk ik aan haar en dan mis ik onze babbel. Ja, het gaat nog steeds met ups en downs. Ik red het wel maar heb tijd nodig om alles terug op de rails te krijgen... De laatste maanden waren ook zo ingrijpend !!
Ik las bij WirWar; een mooi stukje, een droom ... Dat moesten we inderdaad kunnen, nog éenmaal reageren op het ultieme afscheidsmoment.!! Maar ik denk dat elke stervende ook wel weet wie hem/haar echt genegen is voor dat definitieve afscheid er is.
Ik heb vandaag niet veel te beweren daarom sta ik even stil bij wat op de uitstrooiing gezegd werd:
Een oude moeder is de tederste van alle tederheden, en in haar tederheid is ieder werkwoord zacht. Zij is ons dorp, ons huis, ons toevluchtsoord, zij is genade zonder reden.
Een oude moeder is de breekbaarste van alle breekbaarheden. Zij lijkt van porselein, zij lijkt doorschijnend als van glas te zijn waaruit zij van haar oude dagen drinkt met korte, zwakke teugen.
Een oude moeder is een grote schat. Een oude moeder is de kostbaarste van alle kostbaarheden. Een oude moeder is de wortel van ons hart....
Ma, Als ik je naam in het zand had geschreven, hadden de golven hem na korte tijd uitgewist. Als ik je naam in een boom had gegrift, was de schors met de tijd vergaan. Als ik je naam in marmer had gekapt, was de steen na veel tijd gebroken. Maar ik heb je naam in mijn hart geborgen en daar wordt hij voor eeuwig goed bewaard......
Gisteren hebben we samen met de kinderen en kleinkinderen een fijne dag gehad. 4 van de 6 kleinkinderen zijn jarig in november. Om het feesten wat te beperken, had de dochter een namiddag in Molenheide Helchteren geboekt. Daar hebben klein en groot gezwommen, in de binnenspeeltuin gespeeld en als afsluiter gegeten. Een heel aangename namiddag waar iedereen van genoten heeft , de kleintjes waren " pompaf " en de groten zagen er ook niet veel beter uit ! Het was een welgekomen afleiding om eens totaal met iets anders bezig te zijn...
Heb nog niet zo lang geleden de film Brokeback mountain gezien. Ik had hierop een reactie klaargemaakt voor mijn blog maar door omstandigheden is die er nooit opgekomen. Waarom dat nu niet even doen?
De film is erg aangrijpend, maar dat wil zeker niet zeggen dat we hier hebben te maken met een op de traanklieren mikkend Amerikaans melodrama. Regisseur Ang Lee , die de wonderlijke gave bezit om zichzelf volledig in tune te brengen met elk onderwerp dat hij aanpakt, heeft de tragedie van Jack Twist en Ennis Del Mar op een uitermate sobere, ingetogen en spaarzame manier verfilmd. De twee mannen werden in het begin van de jaren zestig op mekaar verliefd terwijl ze schapen staan te hoeden op Brokeback Mountain. Ze keren samen twintig jaar lang naar die plek terug omdat ze in het dagelijkse leven zichzelf niet kunnen zijn. Lee bereikte een verrassend effect door zijn camera op een rustig-poëtische manier langs de ruwe berglandschappen en de onmetelijke wolkenkolommen te laten glijden. Die natuurbeelden hangen als stille getuigen boven de twee gedoemde hoofdfiguren. De tragiek van 'Brokeback Mountain' wordt het meest voelbaar gemaakt door Heath Ledger , die als de stugge Ennis voortdurend met strak opeengeklemde kaken rondloopt en zijn kin meestal op zijn borst laat rusten, alsof hij de hem omringende wrede wereld niet tot zich wil laten doordringen. Een hartverscheurend mooie vertolking. De prachtige acteurs, de fraaie beelden, en het aangrijpende verhaal tillen 'Brokeback Mountain' majestueus boven elke seksuele geaardheid uit, maar dat neemt niet weg dat de film wel degelijk een soort mijlpaal vormt. 'Brokeback Mountain' is niet alleen de eerste voor een breed publiek bedoelde Hollywoodfilm waarin de hoofdpersonages "queer" zijn, het is ook de eerste grote Hollywoodfilm die je doet vergeten dat ze queer zijn.Op geen enkel moment werken de scenes shockerend . Integendeel, wie had kunnen vermoeden dat je ooit je eigen "liefdespassies " gereflecteerd zou zien in twee homoseksuele cowboys? Maar hey , dát is nou eenmaal de magie van de film "Brokeback Mountain" .. Het lijkt soms wel of Brokeback Mountain voor homos doet wat Children of a Lesser God deed voor doven of My Left Foot voor gehandicapten. Ik kan best begrijpen dat niet iedereen laaiend enthousiast reageert op de film, wellicht reageren mannen totaal anders dan vrouwen, maar op mezelf heeft de film indruk gemaakt.Op een heel sublieme en intense manier word je meegetrokken in de passie tussen die twee mannen en kan je er toch respect voor opbrengen. Natuurlijk spelen de acteurs hier een heel belangrijke rol vooral met de manier waarop ze dit delicate thema vertolken. Geen shockerende of overdreven passionele scenes, neen het geheel getuigt van een fijne benadering van een gegeven dat nog steeds met de grootste tact moet aangepakt worden in onze maatschappij! In mijn ogen een geslaagde film!
Of ik intussen nog bezig ben met het leren van Antwaarps?? Ik doe mijn best en ik heb er nog een paar gezegden bijgekregen, ik geef ze wel eens door!!!! Maar inderdaad Amor Fati niet simpel voor een rasechte Westvlaamse ....
Ik dacht zo, ik zal mijn blogvrienden de volgende blogbijeenkomst eens verrassen met een paar typische Antwerpse uitdrukkingen ( in de veronderstelling dat ik er deze keer bij ben!!) Ik ging dus op zoek naar een snelcursus op internet maar " Godjumenas" hoe moet ik daar aan beginnen?.. 't Is veel erger dan indertijd Spaans leren!! Oeps, nu krijg ik gans Antwerpen op mijn nek!!
Antwerpenaren zeggen hetzelfde maar met minder woorden
ZE ZEGGEN HET GEWOON ZO :
* Het is nu jullie beurt - Tizonnolle * Ik heb je er nog voor gewaarschuwd - Kemmetoenogzoegezei * Hij kon er niets aan doen - Akosterniondoeng * Ze heeft het niet goed verwerkt - Zissernichoefan * Hij zei het immers ook -Azeigetoemmesoek * Dat had je niet gedacht he? - Dadoddenichedochtei * Ze hebben u in de maling genomen - Zemmenoeligge * Ze was het moe - Zewieretbeu * Hij neemt alles mee - Aschaardallesmej * Het is er echt aan te zien - Geziegeterbegoton * Hij praat nonsens -Azeiwerriswa * Hij kon er niet opkomen -Akwammerniejoep * Dat is zeer goedkoop - Dasbekaanstverneet * Hij heeft het in de gaten - Ajeigetuir * Een klaploper - Nenapsjaar * Je moest eens weten - Gemoestetbegotisweite * Het is haar dagje niet - Zeigetnogalissitte * Een ruitjeshemd - Eukarouwennem
IETS VRAGEN ? * Kan ik u ergens mee van dienst zijn? - Kannekoewellepe ? * Heb je het door? - Eddetindemot? * Wat had je zoal graag gehad ? - Wamoetemme ? * Wat heeft hij gezegd ? - Wasseitem ? * Wat doet hij nu weer? - Watoetemnaawer ? * Wat sta je daar nu te kijken? - Oostodderna ? * Wat is dat nu weer? - Wasdafeuriet ?
Vorig jaar besloten we om over te schakelen op gas ipv aardolie. Omdat meerdere mensen zo dachten, zorgde de gemeente voor een " goedkopere" oplossing om van die tank af te geraken. We kregen de kans om het werk uit te besteden bij een gemeenschappelijke contractor en dat tegen een voordeliger prijs! Begin maart kwamen wij aan de beurt om onze tank van 5000l te laten verwijderen. Er was echter een klein probleem, onze tank was nog niet leeg!! Buren kwamen wel aan de beurt maar wij maakten een afspraak dat we een seintje zouden geven zodra de tank leeg was en dan zouden de werken hier uitgevoerd worden. So far geen probleem!. Ergens begin mei was het dan zover.Tank leeg, gasinstallatie ok dus kon die tank eruit! Na een paar telefoontjes, vermoedden we al dat het niet voor direct zou zijn. De werken werden verplaatst naar "uiterlijk" eind juni. De strook tuin op en rond de tank bleef onaangeroerd liggen want alles zou er toch uit moeten. Spijtig dat die " wildgroei" juist naast de oprit lag maar het kon niet anders, dus deed ik mijn ogen toe ( allé op een spleetje) !! Eind juni naderde maar nog steeds geen telefoon om een dag af te spreken. Dan maar zelf even telefoneren, dacht ik zo. -" Ja madammeke, we hebben meer aanvragen dan voorzien, en we zitten nu niet meer in de streek, het zal voor augustus zijn na het bouwverlof". Ik was er wel niet gelukkig mee want het onkruid groeide hier sneller dan al de rest. Maar veel was er niet tegen in te brengen , het was wel een beetje onze schuld! Augustus kwam en ging... geen kat te zien. Dan nog maar eens bellen om te horen wat er mis liep. - " Ja , madammeke, ik kan echt niet zeggen wanneer we komen want we zitten nu in een andere gemeente en het is hier ook een groter succes dan verwacht". Na wat aandringen, kreeg ik uiteindelijk te horen dat ze begin oktober weer in onze gemeente aan de tweede ronde zouden beginnen en dat we er zeker bij waren. -" Madammeke, jullie komen als eersten aan de beurt, we bellen een week voordien wel op "! Omdat we rond die periode meer weg dan thuis waren met de bezoekjes aan ma, belde ik begin oktober nog eens op . Ze waren nog niet langsgeweest maar we maakten toch een afspraak om de tank te kuisen. Joepie, er kwam schot in. Intussen kon je al lang niet meer zien wat bloem of struik of onkruid was op die bewuste plek. Maar mijn oogskes stonden nog steeds op een spleetje en we hadden intussen wel andere zorgen. De afspraak liep deze keer niet in het honderd en twee weken later zou men de tank eruit halen; er moest enkel nog gekeken worden hoe bereikbaar de plaats was. Tot daar nog steeds alles ok. We waren er wel niet toen men hier de werken kwam inschatten want we waren bij ma maar er stak een briefje in de bus dat de expert langsgeweest was. We wachtten een week, en besloten dan zelf contact op te nemen. -" Ja, madammeke ( als die kerel nog éen keer zo start dan wordt dat madammeke hier zeker een madam want ik weet stilaan wat er dan volgt!!), we hebben een probleem. Wij krijgen die tank er niet uit want die coniferen staan in de weg en wij riskeren het huis te beschadigen." - " Ok mijnheer, wat stelt u dan voor?" - Ja ,madammeke,( ) wij moeten eerst de milieu-expert langssturen en als die het goedkeurt dat de tank kan blijven zitten dan komen we nog dezelfde week". - "Prima mijnheer, maar hopelijk duurt het niet te lang want de tank is blootgelegd zoals jullie gevraagd hebben en er ligt nu langs het voetpad een enorm gat en met de kleinkinderen die hier af en toe rondlopen is dat heel gevaarlijk". - " Ja , madammeke ik begrijp het, we doen ons best" Intussen waren we al we eind oktober!!
Vandaag was ik het beu, zat, het hing mijn voeten uit!!! Dat gat ligt er nog, het stukje tuin is niet meer aan te zien, maar de laatste weken heb ik de tuin helemaal verwaarloosd dus dat kan er ook nog bij, maar de winter staat voor de deur dus... nog maar eens bellen. Ik werd drie maal doorgeschakeld telkens na hetzelfde stukje muziek. Ik wist meteen dat de derde keer de goede keer was.. - " Ja, madammeke en waar ligt die tank? Is hij al gekuist? Hoezo ja en hij is er nog niet uit? Dat moet ik eens nazien" - "Kijk, madammeke ik zie hier dat de milieu deskundige volgende maandag "zou" komen en als hij het werk goedkeurt dan komen we dinsdag de tank volspuiten".... - "Volspuiten mijnheer, wat bedoelt u? We hadden toch gevraagd om hem met zand te vullen dat is toch veel beter voor het milieu!." - " Madam, je moet je geen zorgen maken , het is wettelijk wat wij doen, we hebben er een vergunning voor". -" Daar gaat het hem niet om mijnheer, wij willen hier niet met een prop schuim van zo'n 5000l in de grond zitten, dat was de afspraak niet!." - "Ja, dan moet ik terugbellen want dan weet ik niet wanneer we kunnen komen". Lap , die was uit zijn humeur , dat wist ik al van zodra zijn madammeke veranderde in madam en nu opeens zelfs dat niet meer!!!!! - " En nog iets, als je zand wil dan is dat een meerkost van 50 euro!!!" Dat doet voor mij de deur dicht!!
Iedereen is maar bezig dat we moeten zorgen voor ons milieu, we moeten recycleren , uitkijken dat we de bodem niet bevuilen en dat met de toekomst van onze kinderen en kleinkinderen in het achterhoofd. Precies daarom kiezen wij voor een ecologische oplossing voor onze tank en daarom worden we " beloond" met een meerprijs van 50euro. - " Wat zal het zijn madam"? - "Zand mijnheer en geen schuim, trouwens jullie hebben dat hier in de straat ook al zo opgelost". - Zoals je wil, maar dan zal dat niet voor dinsdag zijn ,wij bellen u wel terug". En zover staan we dus.... 9 maanden verder en nog niets opgelost...tenzij dat wij nu al weten dat we 50 euro meer zullen betalen omdat we 5000l zand in onze grond willen ipv schuim.!!
Een nieuwe drug wordt op de speelplaats in de scholen aangeboden en
circuleert onder de naam «Strawberry Met» of «Strawberry Quick». Het is een type van
«Crystal Meth», het ziet eruit en ruikt als een aardbei van harde kristallen
(het bruist in de mond), maar kan ook in de vorm van chocolade, pindaboter,
cola, kers, druif en sinaas aangeboden worden. Kinderen die het als een snoepje
zien worden in een meelijwekkende toestand naar het hospitaal overgebracht.
Ik heb onze kinderen er altijd op gewezen nooit mee te gaan met vreemden maar nu moeten we onze kleinkinderen er ook op wijzen geen snoepjes van anderen, zelfs niet van
vriendjes, (want die hebben het weer van anderen gekregen) aan te nemen.!.
En dat is nog niet alles.
Maandag las ik in de krant: De zichtbare prostitutie van minderjarigen is de laatste jaren praktisch helemaal uit het straatbeeld verdwenen. Hoe kwam dat? Uit een onderzoek kwam snel naar voren dat er een nieuwe vorm van prostitutie is. Child Focus waarschuwt voor die nieuwe vorm van prostitutie: de virtuele prostitutie, vooral populair bij jongeren. Ze laten zich door volwassenen betalen voor seksuele gedragingen op het internet met belwaarde voor hun GSM of kleine cadeaus!! Het internet maakt deel uit van hun leefwerelden en het blijkt dat de slachtoffers over het algemeen meisjes zijn tussen 13 en 17 jaar. Vanaf dertien krijgen ze al wat meer vrijheid. Ze worden taalvaardiger, kunnen beter typen en ze zijn ook nieuwsgierig naar seksualiteit De daders zijn over het algemeen " klassieke" pedofielen die uit diverse milieus komen en die goed weten wat er onder de jongeren leeft.
Child Focus vraagt dan ook om niet blind te zijn voor de risico's en vraagt aan de ouders om de tijd te nemen om op te volgen wat een kind doet op internet en met wie het er omgaat. De evolutie van de technologie en de communicatie zorgen nu voor bijkomende problemen voor de ouders en iedereen die met een kind begaan is.. Maar wat met de ouders van wie de kinderen verder staan in het gebruik van een computer dan zijzelf?? Opvoeden is nooit simpel geweest en wordt er niet eenvoudiger op.
PS. Bojako wees er in haar reactie op dat het wel weer een hoax zal zijn, maar toch is het goed om alert te blijven ...maar ik twijfel er niet aan dat al die " lieve oma's " het beste voorhebben met hun kleinkinderen....
Iedereen zal het wel al eens ondervonden hebben hoe moeilijk het soms is om jezelf te zijn?
Wanneer we buiten gaan, zetten we zo vaak een masker op. Zo durven we de wereld aan en tonen ons zelfstandig en eigengereid. We heffen trots ons hoofd in de lucht en doen alsof niets ons kan deren. We babbelen en lachen, werken, leven en niemand ziet wie er achter dat masker schuilt.
Of soms toch....
Een bijzonder iemand, die ons kent zoals we zijn. Iemand, die met ons lacht en weent, die ons steunt, ondanks alles, die ons lief blijft hebben, ondanks alles. Zo iemand is kostbaarder dan al het geld ter wereld, want zo iemand is je enige toeverlaat Zo makkelijk, comfortabel en veilig als het is om jezelf te verstoppen achter een façade, zo moeilijk is het jezelf te tonen zoals je bent, want dan moet je eerst zelf weten wie je bent.
Ben ik die ijdele vrouw, die 's morgens opstaat en bezorgd in de spiegel kijk naar een nieuw rimpeltje of een grijs haartje? Ben ik dat jaloers kreng, dat grimmig kijkt naar die slanke, jonge vrouw die de aandacht van mijn man trekt? Ben ik die onderhoudende vrouw, die altijd haar woordje weet te plaatsen? Ben ik die lieverd, die zo empathisch weet te luisteren? Ben ik die driftkop, die soms moeilijk haar temperament kan beheersen? Wie ben ik?
Het duurt een hele tijd eer je dat weet en wanneer je dat weet, durf je dan jezelf te zijn? Dat is juist het moeilijke want jezelf zijn, is je kwetsbaar opstellen, en ga je dat wel riskeren? Maar dat is het leven met zijn wisselvalligheden.
Zo denk je als je jong bent en je vindt dat iedereen je maar moet nemen zoals je bent. Maar inderdaad
Mus,( zie reactie vandaar mijn aanpassing) de " wereld" kan je soms hard aanpakken en daar leer je dat masker te gebruiken want niemand wil steeds gekwetst worden. Toch heb ik het gevoel dat er in de herfst van je leven een moment komt dat je veel minder belang hecht aan dat masker..Je hebt uiteindelijk een groot deel van je leven achter de rug en je weet dat diegenen die belangrijk zijn uiteindelijk je echte ik kennen. Je hoeft hen niets meer te bewijzen en aan hen kan je je tonen zoals je bent en het werkt bevrijdend jezelf te zijn! Niet doen alsof, maar open en natuurlijk zijn wie je bent. En wat de buitenwereld betreft...daar heb je toch zelf al een selectie gemaakt in de loop der jaren, zover heb je jezelf toch al ontdekt en weet je waar je staat? Voor de schone schijn zal je wellicht in de omgang af en toe dat masker gebruiken maar als het op de essentie aankomt nl datgene waarvoor je staat, dan hoeft nu toch dat masker niet meer? Je wordt nu toch niet meer omvergeblazen zoals in je jonge jaren? Naief?? Ik denk het niet, eerder realistisch want je hebt toch stilaan ontdekt dat zelfs met dat masker je nooit voor iedereen ok bent, dus waarom niet jezelf zijn? Het leven is soms al vermoeiend genoeg en dan wil je wel eens de last van dat masker afgooien en hopen dat wat er achter zit toch ook de moeite loont! Ik heb mijn vorige versie wat aangepast na de reactie van Mus want ik begrijp wat zij bedoelt en ik bedoelde meer dan wat ik eerst schreef!! Volge wie volgen kan!!
ps. Ja dat komt ervan als je toegeeft aan die " avondnostalgie " dan wil je zoveel meer zeggen dan wat je neergeschreven krijgt .... Toch een stukje masker??
Vandaag herdenkt de wereld het einde van de Eerste Wereldoorlog. Op diverse plaatsen in de wereld wordt vandaag stilgestaan bij het einde van de Eerste Wereldoorlog. Negentig jaar geleden, op 11 november 1918 om 11 uur, tekenden Duitsland en de Geallieerden de wapenstilstand in een treinwagon in het Noord-Franse Compiègne, waarmee een einde kwam aan vier jaar oorlog op een schaal die nooit eerder was vertoond. Miljoenen soldaten lieten het leven.Vooral in de Westhoek leeft de grote oorlog voort want 4 jaar lang kronkelden de frontlinies zich doorheen dit gebied.
11 november is ook de vrouwendag rond het thema : " Over mijn lijf ". Wat wilde je altijd al weten, maar durfde je nooit te vragen?
Welke vragen heb je over je lichaam en/of seksualiteitsbeleving? Stuur ze naar vrouwendag@amazone.be. Ze worden anoniem voorgelegd aan het panel experten in de workshop "mythes en taboes" op de Vrouwendag. De antwoorden op al je vragen hoor je dan op 11 november. Tussen 11.30 en 13.00 uur in het auditorium van de Lamot in Mechelen.
We verloren gisteren en vandaag ook twee grote muziekkunstenaars Wannes van de Velde
(muziek boven afzetten)
De Antwerpse volkszanger, kunstenaar en schrijver Wannes Van de Velde is op 71-jarige leeftijd overleden. De zanger kampte al jaren met een wankele gezondheid. 'Ik wil deze nacht in de straten verdwalen' en 'De brug van Willebroek' zijn de bekendste nummers uit zijn carrière, die meer dan 40 jaar omvatte.
Hij was een groot musicus (samen met Willem Vermandere) bij wiens teksten ik soms stil werd. Een rasechte, oeroude Vlaming die in 20 regels liedjestekst meer kon zeggen dat menig ander in 20 pagina's ...
Miriam Makeba ( muziek boven afzetten)
Behalve als zangeres was Makeba, wiens bijnaam 'Mama Afrika' luidde, ook bekend door haar strijd tegen de apartheid en voor mensenrechten in het algemeen.
In 1959 ontvluchtte ze het blanke minderheidsbewind in haar vaderland. Toen ze een jaar later wilde terugkeren voor de begrafenis van haar moeder werd haar de toegang tot het land geweigerd. De zangeres, werd vooral bekend door de wereldhit 'Pata, Pata'.
Om te weten waarover ik het heb, moeten jullie eerst bijBojako 08-11-2008 haar stukje ".ouderwerts en gênant ....of niet "? gaan lezen.
Dan gaan we terug naar 1974 ergens in Lima ( Peru). Ik was voor de tweede keer zwanger en had mijn " preutsheid" dus al een beetje achter mij liggen wat gynaecologen betreft. Mijn gynaecoloog in Caracas was een moderne man die jaren in de States had gewerkt en zijn manier van " werken " nam veel van mijn schaamte weg. Ik verwachtte in Lima dan ook niets anders!! Ons eerste bezoekje daar werd echter een complete afgang van mijn kant. Als naar gewoonte kwamen T en ik samen op consultatie. Ik was 3m zwanger en na de nodige info en brieven vanuit Venezuela mocht ik in een onderzoekskamertje. T ging mee want hij was ook wel benieuwd wat we zouden te horen krijgen. Tot daar geen probleem. Ik mocht mijn broekje uitdoen maar voor de rest bleef alles aan!! Dat was nieuw!! Daarna ging ik naar de stoel met de beugels met nog steeds T in mijn buurt . Daar begon het!!. T. mocht niet in de kamer blijven terwijl ik daar in volle glorie lag. Tot verbazing van ons beiden vloog hij dus buiten.!! Mijn fantasie begon te werken ( waarom toch altijd op de verkeerde momenten?) en ik vroeg mij stiekem af of de dokter misschien dacht dat die kleine met een afstandsbediening verwekt was!! Alleen al bij die gedachte voelde ik een kleine kriebel opkomen maar ik concentreerde mij dus maar op wat komen moest tot de brave man met een enorme doek afkwam en die over mijn benen drapeerde. Ik kan jullie verzekeren dat het vanuit ligpositie een komisch zicht is zeker als je weet wat er moet volgen.( Kopje boven, kopje onder...!!.) Mijn ervaring met gyneacologen ging niet veel verder dan mijn arts in Venezuela en daar gebeurde alles open en bloot en zonder veel omhaal. De verpleegster die assisteerde en de lamp aanbracht om beter te zien(!!), had per ongeluk een blik geworpen op mijn exposée en werd bruusk weggetrokken. Nu had ik echt niet veel meer nodig!!. Ik probeerde mijn verstand op nul te zetten en mij te concentreren op wat hij zou vertellen. Maar het gemompel van onder dat doek was niet bevorderlijk om die toenemende kriebel tegen te houden!! Toen uiteindelijk de dappere man van onder het doek herrees en ik daar al liggend zijn streng gezicht met die vlaai van een bril op boven het doek zag verschijnen, werd het mij allemaal teveel. Wellicht speelden zenuwen en spanning ook wel een rol maar mijn kriebeltje was een kriebel geworden en ik heb daar liggen gieren op de onderzoekstafel!!!. De verbazing op het gezicht van de man hielpen zeker niet om terug ernstig te worden. Waardig en zonder omzien heeft hij de kamer verlaten en mij alleen achter gelaten met een monkelende verpleegster. Dat was pas een gênante vertoning en ik moest nu nog napraten met die brave man..... T begreep er niets van maar ik negeerde zijn vragende blik. Ik heb nog geprobeerd een plausibele uitleg te geven aan die man. Gelukkig was T erbij om zijn uitleg over het onderzoek te horen want anders had ik er niets van onthouden. Ik kon niet snel genoeg buiten zijn! Terug op de gang heb ik in geuren en kleuren mijn verhaal gedaan en als twee pubers hebben we daar lachend door de gang gelopen!! Uiteindelijk is het toch nog goed gekomen tussen "mijn gynaecoloog" en mij want na de bevalling kreeg ik zelfs een kus van hem omdat ik het zo goed gedaan had. ( T mocht er weer niet bij zijn dus nam die man de honneurs waar!!!) Sindsdien vind ik een bezoekje aan een vrouwenarts geen probleem meer want het kan nooit nog gênanter zijn dan toen!! ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- En nu ik toch aan het reageren ben, ga eens bij lezen Ludovikus en dan heb ik een mogelijke oplossing voor diegenen die heimwee hebben naar de jarretel
Omdat de meeste avondjurken geen zakken hebben en de gemiddelde handtas die bij zo'n jurk gedragen wordt niet veel groter is dan een poederdoos en lipstick kan een jarretel GSM houder misschien uitkomst bieden. Die is gemaakt van zwart fluweel en in vier verschillende maten leverbaar, van small tot en met extra large. Die maat heeft natuurlijk betrekking op de omvang van de benen en niet die van de mobiele telefoon.!!! De houder zelf is groot genoeg voor de meeste Ladyphones en iPods. Nu kunnen de heren maar hopen dat dit ding vaak aan het bellen gaat... misschien minder boeiend dan de "expeditie" ergens op de laatste rij in de cinemazaal Ludovikus maar toch... .....