Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
ik stuur een zonnetje aan iedereen. was en strijk weg werken, kan al een beetje was opplooien, een grootwoord, voor de strjk gaan we naar de kaboutertjes, en geven hun dienstenchecks. weer een voordeel, maar strijken doe ik nu toevallig graag, en met stijfels, ik krijg er niet genoeg van. vanmiddag onze kleindochter haar eerste tennislessen gaan"bewonderen" groetjes gabrielle
vandaag ga ik eindelijk naar de kapper, daar wacht ik nu al zes weken op, toen ik de grond kuste moest ik de week daarop mijn pluimen laten "faconeren", maw 't is dus 3 maanden dat ik mijn lieve kapper niet meer gezien heb. jaren lang had ik een "coupe a la jeanne d'arc", maar sinds vorig jaar ben ik aan het sparen voor een korte"carre". met al die uitstel zal ik er nu wel zijn. ga me dus laten verwennen en wat chic doen.... fijne dag voor iedereen gabrielle
zoals ik jullie al had vertelt vanmorgen ben ik met veel goede moed naar mijn pijnbank getrokken, mijn beultje had met haar baas de protocols van de opnames doorgenomen, die ik vorige week had binnen gedaan, want tegenwoordig krijg je geen grote omslagen meer met je fotos, maar je moet dat zelf gaan vragen en dan krijg je een dvdke en al mee naar huis. dus na beraad krijg ik vanmorgend te horen, we moeten je nog met "handschoenen" behandelen.... maw zachtjes aan .. daar gaat mijn pijnbank...of ik blij ben ? eigenlijk niet want dat betekend SERIEUSE verlenging.... op een gewone bank ... fijne avond gabrielle
VOOR IEDREEN EEN FIJNE WEEK TOEGEWENST !!!! 't zonnetje is weer van de partij, ideal weer om eens een terrasje te doen, laat ons profiteren van zijn laatste warme stralen want de lucht is de thermostaat al wat aan het bijsturen, ikzelf ga onmiddelijk naar mijn favoriete pijnbankje om een aangename babbel met mijn kine ze hebben, de gewichten zullen weeral blij zijn wat op en neer te kunnen gaan; de druk van mijn ogen moet ook weeral eens gecontroleerd worden, dus vanmiddag op theevisite bij de oogarts, ik krijg daar dan papiertjes en mag daarmee kleine flesjes met een of andere inhoud gaan halen bij de apotheker, deze moet die documentjes wel naar "den bond" sturen om zijn centjes te ontvangen dus "no" terrasje vandaag !!!!! maak er wat goed van gabrielle
inderdaad ben ik vrij kalm met mijn schrijven, maar dinsdag ben ik op kontrole geweest bij mijn lieve dokter, en mijn arm maakt het uitstekend, ik ook trouwens, zo goed zelf dat ik mij dagelijk mag gaan laten martelen bij de kiné, oh ze zijn zo lief, maar vermorzelen mijn arm bijna met hun nijdige vingertjes. natuurlijk dat ik overdrijf maar ze zijn tevreden over mijn kunnen. ben er belange nog niet, maar zegt men niet " DEN AANHOUDER ..." vijf keer per week mag ik bij hen op bezoek gaan !!!! zelfs helemaal gratis, sinds jaar en dag betalen we ons blauw aan een (goede) verzekering. 't is een aan ons om wat terug te vorderen. (liever niet maar allé) mijn horizon beperkt zich tot die ruimte verdeeld in hokjes met marteltuigen voor het goede doel. ik klaag niet maar denk eens aan me: ik denk aan jullie en probeer mijn herinneringen samen te rapen. veel lieve groeten aan allen... gabrielle
ons dorp met negen duizend inwoners telde twee bioscopen, in dezelfde straat en op een afstand van pakweg 200 m.,met ronkende namen de " palace " en "plaza ".
de eerste was eigendom van een familie van autodidacte binnenhuisschilders, behangers, garnierders, de vrouwtjes behendig met naald en draad gaven het geheel een bepaalde originaliteit, wat kitch, maar zeer gewild.
de grootmoeder, waarvan ik de weinig flatterende bijnaam maar zal verzwijgen, zwaaide de scepter vanuit haar domein, annexe droompaleis. betonnen letters,boven de ingang vormden de naam PALACE, keurig bezet met glinsterende kleine rode glassteentjes, mooi kontrast met de groene van de gevel. drie grote ramen, verlicht door neon buizen showden fotos en affiches de inkomhal met zijn klein afgeschermd visbakje voor de ticketverkoop, klapdeuren met ronde raamtjes; de houten ringen hadden moeite met de zware overgordijnen te dragen en klapperden, als castagnetten, iedere keer er iemand binnen kwam. klaptoelen met rechte rug voor de goedkopere plaatsen, de andere hadden wat meer confort; helemaal goed zat je op het balkon, enfin of wat er moest voor doorgaan,vijf tredjes op, en een hellend vlak met een dertigtal pluche rode clubzeteltjes, hiervoor moest je wel wat dieper in de beurs. miss"dorp"...speelde gastvrouw bij de grote frisco kist. ze stonden open voor vernieuwing, want vrij vlug hadden ze cinemascoop.
19u30 woensdag, zaterdag en zondag show time, je hoefde de uitgelaten processie maar te volgen, boven op de helling werd een keuze gemaakt, naar rechts de PLAZA naar links de PALACE, 's anderendaags tegenover gestelde richting; de vertoning begon pas als grootmoeder van achter haar " draperie" was gekomen en plaats had genomen, dit zonder uitzondering. 's zaterdags werd er gewacht op frans en mariette, bezoekers sinds jaar en dag, samen met hun laatste spruit in een witte sjaal gewikkeld.
de hoofdfilmen waren natuurlijk al bijna met pensioen, maar je kreeg wel waar voor je geld, belgavox, twee teken filmpjes, een of andere Bfilm, reklame voor MIO.. pauze, soms met optreden van een goochelaar ofclown en tombola; de film sprong al eens stuk, onmiddelijk ging het licht aan samen met het fluitconcert. naar het einde werden de toeschouwers wat luidruchtiger, het was geen staande ovatie bij de laatste kus, maar een sprint naar buiten.
mijnheer pastoor volgde met argus ogen wat er in zijn parochie gebeurde, en liet de mening van de censuur opnemen in het "kerkklokje", gelukkig voor mij hebben ze daar thuis,naar gelang mijn ouderdom, nooit zwaar aan getild.
uren heb ik daar doorgebracht, bewonderde sissi en hare franz joseph, cleopatra en césar, pikte een traan weg bij " gejaagd door de wind " droomde weg op de tonen van ennio morricone, huiverde bij de thrillers van hitchcock, lachte met "les vacances de monsieur hulot", chaplin, laurel en hardy; d'artagnan, athos, aremis en de halsnoer van milady brachten mij naar de XVIIe eeuw.
't was mooi, 't was goed, maar nu ben ik trots en fier op het vlaamse en waalse filmgebeuren.
