Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
het "kraantje " is er bij ons altijd geweest, ja, ik wil het hebben over het regenwater ...
mijn grootvader had, in de jaren dertig van vorige eeuw,het hoevetje aan de boomgaard laten verbouwen in een villatje... hij ging graag met zijn tijd mee... tot op zeker hoogte...
aansluiting op de waterleiding moest, doch een badkamer was niet nodig....
de grote blauwe steen met ijzeren verankering voor de schuurpoort liet hij aan de voordeur leggen...
de betegeling van de gang was eigentijds, echte art deco, maar, voor de achterdeur ontsierd door het ijzeren deksel van de regenput .....van decoratie gesproken...
buiten hing de pomp aan de muur, rood en wit geschilderd zoals de ramen en deuren... er was een afvoerput gemetseld voor het ovetollige water...
maar de pomp was liever lui dan moe... zuchten en hijgen kon ze het best...een beetje water ingieten hielp soms, en maar pompen en proberen... tot we er genoeg van kregen en terwijl we ons in 't zweet zwoegden, haar half verdronken....van schrik haalde ze diep adem en onze emmer liep vol....
Het kokorellen van natoken heeft bij mij een fijne snaar geraakt ....' 't zit namelijk zo, mijn grootmoeder, moeder en tante M waren de keuken prinsessen van de confituur, alsook mijn tante G de schoonzus die had nog een sterretje méér want ze "stereliseerde" er ook nog bij...
de boomgaard was gul, de oogst moest niet ver gehaald worden.. eens de aardbeien rode kaakjes kregen werd het startsein gegeven.. ,
in de gewelfde kelder werden de bokalen vanonder de spinnenwebben gehaald, duchtig schoongemaakt met soda en omgekeerd op kraaknette doeken te drogen gezet.... de haak aan de keldertrap zuchtte diep als hij ontlast werd van de zware koperen kasserol, sinds jaar en dag de vaste seizoenarbeidster..na een fikse poetsbeurt mocht ze, als eregaste, plaats, nemen op het electrisch vuur.... mijn moeder, met haar vers gestreken schort om, begon, de warmte trotserend, geduldig de suiker door het fruit te roeren, .... hoelang ? wist ze niet... haar geoefende ogen en het beetje brouwsel op een bordje vertelden het haar ... de potten werden gevuld, maar eerst mochten ze even kennis maken met de kolkende massa die ,als groet, hun wanden wat opwarmende..toegedekt met warme parafine, of een speciaal papiertje, gedrenkt in wat zuivere alcohol, werden ze als laatst nog afgesloten door een vochtig micapapiertje....een kleine witte etiket vermelde soort en datum... en zo werden er tientallen en tientallen gevulde potten netjes op de schabben langs de keldertrap gezet...
de topper was de zwarte kriekenconfituur, en wij als kinderen waren unaniem "een boterham met kriekenjam en salami" was het einde.... onveranderd na het groot aantal jaren dat we doorgeslikt hebben...
ik maakte ook confituur... had zelfs een antiek kastje gekocht, de schabben beplakt met mooi papier,afgemaakt met een geborduurd breed lint, mijn mijn bokaaltjes waren pareltjes... de benaming in engels schrift.. de deksels bekleed met speciaal gekozen, en op maat versneden servetjes... een gekleurd lintje met pijpenkrullen maakte het geheel af... ze stonden daar mooi te zijn maar....
... NIEMAND LUST HIER CONFITUUR..
Wist het ongeveer wel, maar ja misschien de mijne wel... ik zette de mooie schatjes op tafel... maakte lekkere koffiekoekjes... maar de choco had meer aantrek... spijtig ze hebben hun kans gemist.....
alleen appelmoes, licht gestoofde aardbeien of rabarbar kan ik aan de man/vrouw brengen....
22 AUGUSTUS 2012 CONFITUUR
