Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
zo moet die van mij er ongeveer uitgezien hebben...zelfs de kleur!!!
na rijp beraad besloot mijn moeder dat ik toch ook een lange broek mocht dragen... ik spreek over de jaren eind vijftig.. de vakantie in Blankenberge zal er ook wel toe bijgedragen hebben...samen trokken we naar de welbekende "Kerkstraat"...wat wikken en wegen...en zij koos, ja zo was dat in die tijd, voor een piratenbroek... ik was al blij een "broek" te krijgen...al was het dan nog maar een halve....!!
de stoffen van toen waren nog niet wat ze nu zijn en met dat soort model had je altijd een accordeon ter hoogte van de knieplooi... ook geen zicht!!!! je strijkijzer in aanslag hebben was dus de boodschap...
en daar stond ik dan, .. want ja onmiddellijk de aanwinst aantrekken was geen uitzondering...eens buiten voelde ik me door iedereen bekeken... de vriendinnen zagen dat het goed was en stormden naar hun moeders "mag ik er ook een aub .. "
23 september 2013 one line shoppen..... toch een beetje gevaarlijk om 24/24 te kunnen shoppen... discipline is de boodschap ... want de aankopen zijn zo gebeurd....en de geldbeugel leeg !!! dus ....
ik heb met deze manier een goede ervaring, zelden of nooit moet ik iets terugsturen....,het neemt tijd om de diverse sides af te lopen,te wikken en te wegen ....kijken of je je budget niet overschreden hebt..... alles kan je kopen,... de goede "adresjes" worden uitgewisseld...de tamtam gaat gretig onder vriendinnen... met een klik kunnen ze de inhoud van je winkelwagentje keuren ... advies geven !!!
ook de vervelende of zware aankopen kan je thuis laten leveren...
natuurlijk gaat er niets boven het slenteren langs de winkels, doelloos ergens binnen gaan, voelen ...ruiken, de aanbieding die je onmogelijk kunt laten liggen ...een zalig koffietje tussenin ...
maar je moet je beperkingen kunnen toegeven... mij hoor je niet klagen !!!!
ja ik ben aan het lijnen.... beter gezegd mijn michelin bandjes aan het wegwerken ...
stoppen met roken....., heb ik gedaan...... niet onder druk van de wereldverbeteraars... maar het begon mij te vervelen...te beperken in doen en laten...achteraf gezien was het geen prestatie....ik voelde me vrij....
maar om de hoek loerde, onverbiddelijk ,een massa kilo's die huisvesting zochten... ze vroegen zelf geen zoetigheden !!! 't was heel moeilijk ze te aanvaarden,... na een tijdje stop je de weegschaal achter slot en grendel.. en denkt "ne mens moet toch iets hebben"....
maar weer ben ik beperkt in mijn mobiliteit, DE KNIEEN zuchten onder al dat gewicht, in ruil voor minder belast beloven ze zich beter te gedragen.... wist ik natuurlijk al lang..
half augustus werd het mij teveel, tijd om aan een evenwichtig dieet te beginnen... dank zij mijn motivatie heb ik hier absoluut geen moeite mee .... er zijn al 5 kgtjes gevlucht .....
opgeruimd staat netjes heb ik altijd gehoord.... wel alles wat mee op vakantie is geweest staat of hangt terug ... graag heb ik mijn kasten netjes maar als ik niet ingrijp is het daar binnenkort revolutie.... de zomer spullen rillen van de kou de winterkleren roepen om bevrijding uit hun "boxen".. dus kan Bibi aan de grote wisseltruc beginnen.... neen niet met enthousiasme want dan is het hier, " le bordel complet"..
zoals iedere vrouw heb ik "niets om te dragen" maar 2x per jaar stel ik het tegenovergestelde vast.... wat nog niet wil zeggen dat ik alles draag !!!...
't is dan wikken en wegen.. . eigenlijk is het wel leuk die dozen open te maken.... je ziet maatjes terug... met andere herbeleef je die lange oneindige,ellendige winter .. die belanden sito presto in de grijze zak... maar een ding staat vast, de blijvers moeten, na hun zomerslaap OPGEFRIST WORDEN...
als een dief in de nacht is de zomer langs de achterdeur gaan lopen.... onaangekondigd omarmde de herfst ons aan de voordeur ...komt er een" indian summer "...??
de gewoontes en verplichtingen worden terug opgenomen..
de herfst heeft ook zijn goede kanten.....
-jeroen is terug ... piet zit in frankrijk en aast op een ster, geen "' en wat hebben we geleerd ?" meer.... voor de liefhebbers " de slimste mens "... thuis zoekt een dader.. de kampioenen vervoegen even het vrt archief....met astrid worden we miljonair;... en wie zoekt kan hier of daar een fijne uitzending op de kop tikken...
-gezellig binnen zitten... met een boek... zachte muziek... wat kaarsjes.. schemerlampen....een open aard..de geur van brandend hout.. een plaid op de voetjes..
-toneel en culturele activiteiten gaan van start
- een boswandeling... het geluid van ritselende bladeren.... kastanjes poffen ....
en binnen goed ANDERHALVE maand is het herfstverlof...
momenteel ....PARNASSIA - JOSHA ZWAAN 97 blz gelezen van de 375 - ga het zeker uitlezen ....
IN DE WACHTKAMER... dossier Tobias - annet de jong pas op mijn dochter ! Louise candish bruidsjurk - pierre lemaitre vrijspraak maar toch levenslang - ilse jansen
ik kan jullie gerust stellen we zijn met volle teugen aan het genieten van een wel verdiende vakantie, alles is in orde gekomen.... heb mijn hoofdkwartier opgesteld op het ruime terras...de zee op 150 m....container schepen doorklieven de blauwe horizon ... glijden traag maar zeker naar hun bestemming... witte zeilbootjes dobberen lui op het watervlak... krijsende meeuwen op zoek naar wat lekkers cirkelen boven een vermoeide vissersboot.... naarstige fietsers verkennen de duinen...enkele zonnekloppers stappen gepakt en gezakt naar het strand.... maar de moedigste onder allen , genieten van een aperitief in de rieten salons met kussens... die ze straks ruilen voor een lunch onder de immense parasols....
voor ons te vroeg voor een apero ...
te midden deze levendige postkaart ga ik nu mijn beste vriend erbij halen....PORSELEIN -Bettina Drion (roman over verzwegen oorlogsverleden)
vrijdag ll ... onze valiezen gepakt... iedereen content... want wij gingen voor 14 d. naar C... de kinderen gingen mee voor een verlengd week end... het apart en kamers sinds maanden gereserveerd... maar het gerinkel van de tel; kwam ons storen.... oudste dochter in het ziekenhuis... dokters denken aan nierkolieken...de nodige onderzoeken scan, bloed etc( alle waarden ok )... baxter... lichte beterschap mocht naar huis... stuurde ons allemaal naar zee in de veronderstelling dat het nu gauw over zou gaan....
doch hevige pijnen kwamen terug opzetten...opnieuw naar spoed... medicijnen cocktails hielpen niet... en de uren kropen voorbij...dokters van verschillende disciplines kwamen erbij deden hun werk en onderzoeken.... niets te vinden.... enfin om een lang verhaal kort te maken, en op advies, via via, van een bevriende prof/chirurg, zullen ze vrijdag een kleine ingreep uitvoeren, de pijn, die momenteel onderdrukt is met zware pijnstillers, zou dan moeten verdwijnen ....
een fantastische vakantie is het nog niet helemaal geweest, maar de aanwezigheid en steun van onze jongste, de toewijding van de chef kok, en de jeugd uitstraling van de kleindochter hebben heel veel goed gemaakt en samen hebben we er toch het beste van gemaakt....
mobistar zal wel goede zaken gedaan hebben, .... en skype was ook altijd paraat....
het smeulend vuurtje om een auto te kopen kwam eind jaren 1950 terug tot leven....
een rijbewijs hoefde toen niet.. vader bestuurde alleen zijn 125 ccke... en zijn rijgedrag was eerder afgestemd op beleefdheid dan op de weg code.....
mijn broer kon met een tractor rijden.... ... de wetsdienaars hadden de autosleutels van de nonkel voor enkele weken in bewaring genomen, en zo werd mijn broer van de ene dag op de andere tot zijn privé chauffeur gebombardeerd .....
de zoon was dus... de "ideale" instructeur voor zijn vader ...
de opleiding vlotte met haken en ogen, vader was eigenwijs.... het beestje moest doen wat HIJ wilde... reageerde de versnellingspook, aan het stuur, niet vlug genoeg, wel dan had hij prijs.... tot op de dag dat hij hem als een dirigeer stokje in zijn hand hield ....!!!
eens hij zonder "schokskes" kon vertrekken was het hek van de dam... volle gaz, klaar om op te stijgen... en zijn pijpje stoomde als een fabrieksschouw...
maar het "salon" op wielen had een gouden tijd bij ons... veel moest hij niet doen... afstand woon/werk minimaal... supermarkten waren er nog niet, of te dicht bij de voorstad... het drukke verkeer vormde een barrière voor de versgebakken chauffeur.. op zondagmorgen ,helemaal opgekalfaterd, reden we samen naar de mis van 9u.
maar stilaan werd hij onmisbaar, mijn broer was er als de kippen bij om zijn lief te gaan bezoeken .... ikzelf wilde ook achter het stuur.. en vrij vlug gingen moeder en dochter de winkels afschuimen in het naburig stadje... voor lekker gebak hadden we ook onze adresjes... moeder wist altijd wel een betere kapper te vinden...de dorpsgrenzen waren open....
vader werd een redelijk goede "driver", weer ging hij naar zee met zijn vrouwtje, de ardennen, kwam ons bezoeken in A en dit tot hij ons plotseling achterliet in 1999 op de ouderdom van 88j. zijn uitstappen en verblijven aan zee noteerde hij, 65x had hij de drukte van de autostrade overwonnen om te gaan genieten van een welverdiende rust...
zijn laatste maat staat nog op stal, mijn broer zaliger liet hem enkele jaren geleden restaureren....
zijn commentaar op de stijgende benzineprijs :
oh ! maar ik voel dat niet... ik tank toch altijd voor 100.-bef ( 2.50)
alvast een fijne 15 augustus, aan alle maria's en in het antwerpse en ten lande de moederkens die niet aan de beurt waren in mei...
wel ik heb een hersenspinsel die ik met jullie wil delen ...
waarom laten we onze kinderen niet zelf kiezen wanneer ze hun moeder willen eren...DE MEESTEN DOEN DIT AL GANS HET JAAR !!!!! zou het er niet veel spontaner aan toe gaan ???WEG MET DE COMMERCIE...DE DRUKDOENERIJ.....
allemaal voor 100% enkele uren, een halve of ganse dag... met de moemoe, de marraine, de boma, de maa... ALS MIDDELPUNT.. iedereen blij ontspannen.... HAAR aan het woord laten.... LUISTEREN... geen spijt om de gemiste koers, match, bbq, city trip....
tradities mogen soms doorbroken worden..... aangepast aan de tijd... maar zijn daarom niet minder waardevol......
