|
7 januari 2014 drie koningen .......
ik weet 't is pure nostalgie, maar waar zijn de groepjes kinderen,die vol ijver de ziel uit hun lichaam zongen voor een paar snoepjes of koperen centjes.
er werd naar deze dag uitgezien, een ster ineen getimmerd, het bobijntje met koord zorgde voor het draaien, het opgespaarde zilverpapier, uit chocolade repen voor de glinstering in het donker, werd erop geplakt.
ook bij ons thuis bestond deze 3 koningen koorts,de eerstgeborenen een nichtje en neefje waren van de partij, tante Y (ja die kennen jullie) orkestreerde het geheel.
laat ik duidelijk zijn, met mijn drie of vier jaar mocht ik niet meedoen, had het zo graag gewild; ooit mocht ik twee huizen ver meegaan... 20 m.. niet verder.
tante Y had de zangkwaliteit van haar kornuiten geevalueerd, een keuze gemaakt uit hun repertoire, hun gezichten rood, geel en zwart geschminkt; met haar reserve toneelkleren en accessoires omgetoverd tot de echte wijzen van het oosten. zelf het zakje voor de centjes had ze niet vergeten. (koekjes werden bij ons niet gegeven).
de ster ter handen vertrokken ze langs de straten van ons dorp, ze waren geliefd, bekend en mochten hun liedje volledig uitzingen, hun hoogtepunt was het klooster, de nonnetjes onderbraken hun bezigheden en kwamen in de ontvangsthal luisteren.
voldaan met een beursje vol centjes kwamen ze uit de donkere avond hun ervaringen vertellen en plannen maken voor het volgende jaar... weer zonder mij....
|
