Ik ben gvdn, en gebruik soms ook wel de schuilnaam gabrielle.
Ik ben een vrouw en woon in antwerpen () en mijn beroep is gelukkig gepensioneerd.
Ik ben geboren op 25/08/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen schilderen schrijven.
naar de franse chansons gaat mijn voorkeur, poalo conte en rocco granata voor het italiaanse genre, amalia rodigues ea brengt mij in beroering met de fado, de klanken van cesaria evrora brengen mij rust. wereld muziek kan mij ook boeien ...
31/07/2012 GROTE VAKANTIE dit blogje had ik willen schrijven op 22 juni ll, maar ging niet door wegens "slecht weer"
in mijn herinnering was het tijdens onze jeugd altijd goed weer tijdens de grote vakantie...heb ik het mis ? 't was een mooie tijd, onbezorgd, niets moest, bijna alles mocht ...
de straat waar wij woonden had haar naam niet gestolen " dwarshaagstraat"....eigenlijk was het geen straat, maar een wegeltje langs de enkele huizen die zich verstopten achter groene muurtjes van duizenden kleine groene blaadjes,met hun kleine witte bloempjes geurend naar duizend en één nacht...
kronkelend liet ons padje, enkele kinderkopjes breed, zich tussen de glooiende zijkanten naar beneden glijden om onmiddelijk terug te klimmen, rechts, langs de hellelange haag die een mysterieuse, donkere en ondoordringbare boomgaard afschermde... boven gekomen rolde het zo binnen de plaatselijke brouwerij.. de geur liet ons weten wanneer de gisting aan de gang was...
maar links ... daar was ons domein.. vloeiende velden,enkele moestuintjes afgeschermd door ranke gladiolen , dahlia's... daar het verdorde loof van volgroeide aardappelen die smeekten om gerooid te worden.. rijen wapperden lakens ... mals gras, bloemen, tallus om af te glijden.. struiken, bomen, ...waarin we ons verstopten... het waren onze kastelen... onze veilige havens.. de jongens dweepten met robin hood, de vier musketiers,... houten stokken waren hun degens... deksels hun schilden...
de eigenaar van de grazende schapen, in onze ogen en oud mannetje, had het niet zo op ons gemunt... zijn diertjes graasden, vastgemaakt met ketting aan een ijzeren staaf, die stak hij dan in de grond, vanop zijn koer, zeker 100m verder hield hij ze, en ons, in het oog . maar wij deden hetzelfde, stond hij veilig op zijn uitkijkpost dan gingen we rond de schaapjes spelen en liepen dan eventjes weg... soort kat en muis spel... uiteindelijk kon hij het niet meer aan en kwam, zwierend met zijn stok het lange pad af... eens hij op geringe afstand was spurten we weg en gingen ons verstoppen.... nooit is er een klacht bij onze ouders gekomen .... sorry
voor ons was dit een natuurlijke speeltuin, hadden we honger liepen we even naar de keuken en vroegen een boterham, overvloedig besmeerd met zelfgemaakte confituur, of gingen in de boomgaard een voorraad fruit plukken... of braambessen zoeken....
Reacties op bericht (0)
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
