wil overkomen

dat wat

in dromen leeft

...

een zon

die haar stralen

vlokkenvrij sneeuwt

...

dag na dag

met lieflijk geruis bloemen

tot stille pracht kust

midden een blije wereld

gaan bloemen

terug groeien

verspreiden ze zich

in vele vormen

elk met een eigen verhaal

zo volkomen zo kostbaar en uniek

dat ze als koestering

in gedachten blijven hangen

hun vervliedende geur

voor immer

in de lucht verder leeft

nog doordrongen van winterkou

bloeit ze zich schroomvallig open

vol van geloof liefde en hoop

...

zo mooi zo zacht zo kozend

dat het zelfs een

gebroken hart troost

wanneer je hele leven

wordt geleefd

met wachten

op dat ene moment

weet dan dat

het nooit te laat is

om te gaan ontdekken

waar je waarheid ligt

plant een eigen tuin

beleef haar schoonheid

en versier er je ziel mee

als het langverwachte