het was de stilte

midden een groezelige nacht

die me in een verhaal bracht

doorspekt met vele herinneringen

die als sidderingen

over mijn ziel liepen

een verloren kind

door niemand gewild

die van geen wijken wilde weten

het was om roeping te doen

van nature rebels

met scherven van liefde

in een intens kloppend hart

hoog in de bergen ontdek ik

wolken als zinnebeeld van

mysterieuze sfeer en bijgeloof

hoeder van oude waarheden

waar mijn nostalgische eigenheid

een romantische weerklank vindt

een eeuwige voort vertelling

hoog in de bergen ontdek ik

wolken als zinnebeeld van

mysterieuze sfeer en bijgeloof

hoeder van oude waarheden

waar mijn nostalgische eigenheid

romantische weerklank vindt

een eeuwige voort vertelling

door de bomen

naar de hemel starend

vertwijfeld raken of waarheid

bevrijdend zou werken

omdat velen voelen

hoe vreselijk beangstigend

het is om midden het weten

verdwaald te raken

gaan

wil ik

de wereld rond

langs wegen waar

kirrende en kozende

bloeiende kroontjes

me geurige sprookjes

toefluisteren

waar passie troont

zoete liefde zich verwoord

leven voluit beweegt

schoonheid gedijt

als gelukzalige volmaaktheid

in een steeds weer herbeleven

ongeremd

geliefd door jou

omdat ik me in je daden

niet langer kon weervinden

sloot ik me van je af

tot ik ging inzien

dat jij het was

die me toefluisterde

mijn instinct niet te negeren

een gift van jou

die voel en vertrouwen

liefde terug in mijn leven bracht

als in een sprookje wuiven

zon glanzende bomen

mij liefkozend toe

langzaamaan verzink ik

met al mijn hartstocht

in die gloed

nooit het beleven moe

lach ik met bezieling

een open einde aan die droom

hoe indrukwekkend

mee te deinen

in je ademhaling

voorbij het omheinde

van hunker bevrijd

toe te geven aan verleiding