met een vluchtige welterusten kus

hielp hij haar

de hele nacht wakker

ontmoette ze de stilte

die over

verlangen sprak

nog voor hij wakker werd

heeft ze de deur

achter haar gesloten

op zoek naar liefde

schipperen tussen emoties

zonder stem

zoekend naar de grens

waar afscheid nemen kan

zonder dat twijfel knaagt

mijn kwetsbaarheid

toelaat om te gaan

wij nestelen ons

midden dromen

waar sprookjes ontstaan

weg van een wereld

waar gewoel dreigt

genieten

dicht in aanraking

van hartstocht

laten toe

waar een schuchter beven

toe leidt

in alle vrijheid

bij elkaar

verbeelding

heeft vannacht

ontheemd en in de war

een onheilzwangere maan

aan de hemel opgehangen

een schijnsel

dat de horizon ondermijnt

waarbij donker wegvluchtende vogels

welke ooit in rustig voortbestaan

midden dromen hebben geslapen

afwezig

in een nachtmerrie verdwijnen

lijkt het of mist

het waarnemen hindert

toch wil ik verder

om te zien

of binnen beslotenheid

schoonheid zich handhaaft

verzwijg mij

diep in je aarde

tot een droom

die door de lente

wordt meegenomen

naar waar ik

nooit meer

zonder jou besta