Een balhoofdplaatje is een logo van de fabrikant of het merk dat is aangebracht op de balhoofdbuis van een fietsframe. Balhoofdplaatjes werden al eind 19e eeuw toegepast en waren vaak gemaakt van metaal. Ter bevestiging aan de balhoofdbuis kunnen daarin nagels of schroeven zijn gebruikt. Bij moderne(re) fietsen kunnen tevens, al dan niet met lijm, balhoofdplaatjes van kunststof zijn aangebracht. Ook kan een balhoofdbuis voorzien zijn van een transfer/sticker.
Op een lijst van Belgische lijst van Belgische fietsmerken staat: VERDUN - Verdun S. Cve. Charleroi.
Lodelinsart is een deelgemeente van de Belgische stad Charleroi, gelegen in het Waalse Gewest in de provincie Henegouwen.
Er is weinig geweten over dit fietsmerk. De figuur op het plaatje stelt een Franse soldaat uit de Eerste Wereldoorlog voor, hij wordt afgebeeld in zijn typische horizon blauwe (blue horizon) uniform. Het merk Verdun verwijst naar de Franse stad Verdun die tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) aan het Franse front lag, een plaats waar er in 1916 hevig gestreden werd tussen de Duitsers en de Fransen. De Slag om Verdun (21 februari 1916 – 20 december 1916) was een van de bloedigste veldslagen uit de geschiedenis van de Eerste Wereldoorlog. Tot op de dag van vandaag staat hij symbool voor de zinloze slachting van mensenlevens.
Marchienne-au-Pont (Waals: Marciene) is een plaats in de Belgische provincie Henegouwen. De vroegere gemeente is vergroeid in de stedelijke agglomeratie van Charleroi, waarvan het een deelgemeente is.
Begin oktober 1918, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog, werd in Marchienne-au-Point het 10-jarige Belgische meisje Yvonne Vieslet door een Duitse soldaat neergeschoten. Dit omdat zij voedsel gaf aan een uitgehongerde Franse krijgsgevangene. Het meisje overleed op 12 oktober 1918 aan haar verwondingen, en werd postuum door de Franse en Belgische regering onderscheiden. Een monument herinnert aan haar.
Louis Heusghem werd geboren op 26 december 1882 in Ransart (Charleroi ), hij overleed te Montignies-le-Tilleul op 26 augustus 1939. Hij was een Belgische wielrenner. Hij was de broer van de wielrenners Hector Heusghem en Pierre-Joseph Heusghem. Hij nam 8 maal deel aan de Ronde van Frankrijk. Zijn beste prestatie in de Tour de France was zijn vijfde plaats in 1911. In 1912 won hij een etappe in de Tour de France en Parijs-Tours.
De gebroeders HEUSGHEM vormden een beroemd trio. In Ransart werd er ook een straat naar hen vernoemd: de “rue Frères Heusghem.”
Hector werd geboren in Ransart en overleed in 1982 op 92-jarige leeftijd. Hij was profwielrenner van 1912 tot 1922 (met een onderbreking tijdens de oorlog) Hij reed in de volgende teams: "LE GLOBE-RUSSIAN", "ARMOR-SOLY", "PEUGEOT-WOLBER", "LA SPORTIVE", "HUTCHINSON" en varianten, "JB LOUVET" en varianten. Hij was ploemaat van o.a. : Cornet, Devroye, Monseur, Vandaele, Buysse L, Jordens, Moerenhout, Jacquinot, Brunier, Vertriest, enz. Op zijn palmares staan overwinningen van etappes in de "Ronde van België", het “Circuit des Champs de Bataille en de "Tour de France" Hij was winnaar van het bergklassement in de " Tour de France " van 1921, hij reed 8 keer de Tour de France en werd twee keer tweede in het algemeen klassement van de Tour. Hij werd 5e in “Parijs-Brussel”, 7e in “Luik-Bastenaken-Luik”, enz.
Anekdote: Decennia later kreeg hij de eindoverwinning van de " Tour de France 1922", waar hij als vierde eindigde, toegewezen.
Pierre-Joseph werd geboren in Ransart, hij overleed in 1953 op 71-jarige leeftijd. Hij was beroepsrenner van 1911 tot 1913 en dat in de volgende teams: “LE GLOBE” en varianten, “LA FRANCAISE-DIAMANT”. Onder zijn ploegmaten waren o.a. : Desmedt A, Dupont, Lapize, Lootens, Van Hauwaert, enz. Zijn resultaten: 3e in HUY, 25e in het algemeen klassement in de “Tour de France” van 1912, 9e in “Paris-Tours”, 7e in “Paris-Brest-Paris”, 7e in “Bordeaux-Paris”, enz. Zijn profcarrière was korter dan die van zijn broers.
Louis stierf op 56-jarige leeftijd. Hij was beroepsrenner van 1911 tot 1922 (met een onderbreking tijdens de oorlog) in de volgende teams: “ALCYON” en varianten, “PEUGEOT-WOLBER”, “LA SPORTIVE”. Hij had o.a. de volgende teamgenoten: Alavoine, Faber, Garrigou, Messelis, Defraye, Pelissier, Thys, Bellenger, … . hij won “Paris-Tours”, werd 2e in “Bordeaux-Paris” en“Parijs-Brussel”,6e in“Luik-Bastenaken-Luik”,
La Minerve cycles -- Ets Lebrun -- Marchienne au Pont - Belgique/België
Op het balhoofdplaatje zien we de afbeelding van de godin Minerve (Latijn : Minerva)
Minerva, de wijste van de Romeinse goden, was een godin van intelligentie, filosofie, vakmanschap, kunst en inspiratie. Vanuit haar positie in de hemel overzag ze alles wat vooruitziendheid en berekening vereiste. In latere incarnaties werd Minerva ook gezien als een militaire figuur, en als de bron waardoor alle strategische en tactische gedachten vloeiden. Minerva heerste samen met Jupiter en Juno als onderdeel van het goddelijke driemanschap dat bekendstaat als de Capitolijnse Triade. Minerva werd vereerd door ambachtslieden, kooplieden, staatslieden, militaire leiders, kunstenaars en filosofen en was een centrale figuur in de Romeinse mythologie . Tempels gewijd aan Minerva waren er in overvloed in het Romeinse Rijk en er werden jaarlijks verschillende feesten ter ere van haar gehouden. Net als bij andere Romeinse godheden werd de verering van Minerva overschaduwd door de opkomst van het christendom, dat in de vierde eeuw na Chr. de Romeinse harten en geesten begon te domineren.
Cycle M. HUBEAU -------MONCEAU S/S------- Belgique/België
Monceau-sur-Sambre is een dorp in de Belgische provincie Henegouwen en een deelgemeente van de Waalse stad Charleroi.
Monceau-sur-Sambre (en wallon local : Li Moncha-so-Sambe, ou encore en wallon standardisé : Moncea-so-Sambe) est une section de la ville belge de Charleroi située en Région wallonne dans la province de Hainaut.
Sommige Nederlandse rijwielmerken bezaten een fietsmerkensetje bestaande uit drie stuks:
Balhoofdplaatje
Spatbordplaatje
Stuurpenplaatje
Het derde plaatje was het stuurpenplaatje, dat werd gemonteerd onder de kop van de expanderbout van de stuurpen en zat rond gebogen om de stuurstang. Tot nu toe heb ik enkel Nederlandse stuurpenplaatje gezien.
Al lange tijd, meer dan 100 jaar, is het een gewoonte dat fietsenmakers op de door hen verkochte fietsen een eigen naamplaatje zetten. Vooral in Nederland was het tot in de jaren 1970 gebruikelijk om het handelsmerk met naam of logo ook weer te geven op een klein metalenplaatje (vaak in messing) dat dan op het achterspatbord werd aangebracht. De boutjes voor de spatbordbeugel monteerden tegelijk het spatbordplaatje. Samen met het balhoofdplaatje vormden ze dus een setje. Dit plaatje dat zich dus over het algemeen op het achterspatbord bevond bestaat tegenwoordig uit een plastic stikker, maar vroeger was het een aluminium plaatje en dáárvoor van messing of soms werd er ook een plaktransfer gebruikt. De plaatjes vertellen een aantal dingen, bijvoorbeeld dat er vroeger heel veel, vaak kleine fietsenmakerijen bestonden. Tussen eind jaren '30 en begin jaren '50 werd de top bereikt zo waren er toen in Utrecht alleen al ruim 150 fietsenmakers. Het leert ons ook dat een rijwielhandel vaak gecombineerd werd met een rijwielstalling en dat veel fietsenmakers voor de oorlog ook in motoren handelden. Op sommige plaatjes worden carriers (bakfietsen) apart vermeld, iets wat vooral rond begin jaren '30 een rol speelde. Ook de vermelding van een eigen telefoonnummer begon in die tijd. Wat de vorm van de plaatjes betreft valt op, dat bepaalde standaardvormen heel vaak terugkomen en dat de mode daarbij in de loop van de tijd veranderde. Heel wat van die plaatjes zijn helaas op de schroothoop beland, nog meer dan de balhoofdplaatjes. Een achterspatbord was vaak eerder stuk of het fietsframe en werd vaak met plaatje en al weggeworpen en vervangen door een nieuw spatbord, daardoor zijn deze spatbordplaatjes nu zeldzamer.
Christoffel of Christoforus (Latijn: Christophorus - "Christus-drager") is een heilige in de rooms-katholieke kerk en de oosters-orthodoxe kerken. Christoffel geldt als een belangrijke heilige die in vele landen en perioden vereerd werd en wordt. Zijn naamdag is 24 juli (vóór het Tweede Vaticaans Concilie viel zijn naamdag op 25 juli, maar omdat dat ook de naamdag van de apostel Jacobus is, werd Sint-Christoffel een dag verplaatst). In 1969 is hij echter door het Vaticaan afgevoerd van de Heiligenkalender. Hij mag nog wel als plaatselijke heilige worden vereerd. In de Orthodoxe Kerk valt zijn feestdag op 9 mei. In de oosters-orthodoxe traditie werd hij vaak afgebeeld als een reus met een hondenkop.
In de middeleeuwen gold Christoffel als een van de Veertien Noodhelpers of Heilige Helpers, die ook als groep aangeroepen konden worden in een noodsituatie. Hij zou beschermen tegen de pest en tegen een 'onvoorziene dood', dat wil zeggen overlijden zonder de laatste sacramenten te ontvangen. Vanwege de geringe levensverwachting van de middeleeuwer waren (volks)prenten en beelden van de drager van Christus in de late middeleeuwen overal te vinden, op marktpleinen, in huizen en in kerken.
Sint-Christoffel is de patroonheilige van de reizigers, alle verkeersdeelnemers, timmerlieden, schilders, pelgrims, fruithandelaren, boekbinders, schatgravers, hakenbusschutters, hoedenmakers, tuinmannen en kinderen en patroon tegen besmettelijke ziekten, onverwachte dood, de pest, droogte, onweer, hagel, watersnood, vuurrampen, oogziekten, tandpijn en van de bewoners van de stad Roermond, waar een groot beeld van hem met Christus op zijn schouder de top van de kathedraal siert. In die stad staat de enige Sint-Christoffelkathedraal ter wereld. In Schagen staat een St. Christophoruskerk.
Levensverhalen: Over het ware levens verhaal van de historische Christoffel is er weinig tot niets te zeggen, maar er worden wel verschillende legenden over hem verteld. Al sinds de vroege Middeleeuwen draagt menig reiziger een afbeelding van Christoffel als talisman met zich mee en ook nu hebben veel reizigers, (bij)gelovig of niet, nog steeds een Christoffeltje aan een halsketting, een sleutelhanger of op het dashboard van de auto. Na 1900 werd hij vooral de patroonheilige van de verkeersparticipanten en de reizigers. In België, Frankrijk, Italië en ook in het katholieke zuiden van Nederland werden en worden de fietsen vaak voorzien van een extra St. Christoffelplaatje op het stuur of als balhoofdplaatje, soms gewoon over het merkplaatje heen. Ook op fietsbellendoppen, kettingschermen vinden we St Christoffel terug. In het Nederlands word de Heilige man ook soms met een K geschreven i.p.v. met Ch.
Warrior (...1924...) Cycles ---- in Bannalec & in 10 Rue Locronan te Quimper – Finistère ------ France/Frankrijk.
De merknaam is Cycles Warrior (of „Warrior”).
Lemassson (van oorsprong slager) stichtte zijn fietsenfabriek in BANNALEC, dat na zijn terugkeer uit de Eerste Wereldoorlog. Hij registreerde de namen van drie merken: WARRIOR, SWINTER en VETA.
In de jaren 30 was het succes van het merk zo groot dat het station van BANNALEC te klein werd om er materiaal te ontvangen en te verzenden... vandaar de verhuizing naar Quimper.
Warrior was actief (of in ieder geval bekend) in de periode tussen de wereldoorlogen (“entre-deux-guerres”) vooral regionaal rond Quimper.
De merknaam verschijnt in bronnen als “Bottin du cycle 1967”, wat betekent dat ze in ieder geval tot in de jaren ’60 bekend waren (of geregistreerd stonden).
Warrior had vooral naam in regionale wedstrijden, had niet zo zeer landelijke of internationale bekendheid, maar had wel een lokale of regionale impact in wielersport in Bretagne.
Productievolume: Niet duidelijk hoeveel fietsen/welk type fietsen geproduceerd werden (race, toer, stadsfietsen …).
Warrior maakte ook Cyclos (Motorfietsen)
Destijds stond op het balhoofdplaatje een W in het midden met erop het woord Warrior, het woord WARRIOR stond ook onderaan. Later, vanaf 1938, stelde het merkplaatje blijkbaar een Ridder (of liever een krijger) voor met het woord WARRIOR boven een W en blijkbaar gegraveerd op het schild.
Wat betreft het merk is het echter raadzaam voorzichtig te zijn, want een groot aantal werd zonder enige controle uitgegeven en vaak waren dit slechts incidentele namen die allemaal dezelfde machine sierden, afkomstig van een leverancier (lokale groothandel).
Het lijkt er ook op dat WARRIOR "overgenomen" werd door ROOLD.
Het Engelse woord “warrior” betekent letterlijk “krijger” of “strijder” in het Nederlands. Het wordt vaak gebruikt om iemand te beschrijven die dapper vecht, niet alleen in oorlog of gevechten, maar ook figuurlijk – bijvoorbeeld iemand die sterk blijft en volhoudt tijdens moeilijke tijden.
PIERRE CLOAREC----- rue René Madec ------ Quimper------ France/Frankrijk
Pierre Marie Cloarec was een Franse wielrenner, hij werd geboren op 14 maart 1909 te Pleyben en stierf op 7 december 1994 in Pont-l'Abbé .
Pierre Cloarec
Pierre Marie Cloarec werd geboren op 14 maart 1909 in Pleyben (Finistère) waar zijn ouders dagloners waren. Na succesvol te hebben deelgenomen aan lokale races, trad hij op 17-jarige leeftijd toe tot het Dunlop-team en verliet hij zijn werk in een staalfabriek te Longwy. Hij verbleef drie jaar bij Dunlop, in deze jaren won hij tien races en werd hij in 1929 kampioen van Meurthe-et-Moselle. Hij eindigde ook als 15e en 6e in Parijs-Longwy in 1928 en 1929.
Na zijn militaire dienst keerde hij terug naar Pleyben, trouwde daar en opende zijn eerste fietsenwinkel. Bijgenaamd Cloclo door zijn klasgenoten vanwege zijn gelijkenis met de acteur Michel Simon, nam hij deel aan vele races in Bretagne en daarbuiten. Zijn kracht in de koersen en ook zijn lichaamsbouw van een worstelaar leverden hem de bijnaam " Stier van Pleyben" op. Zijn uitstekende resultaten in 1933 zouden voor hem de deuren bij de beroepswielrenners openen.
Daarna nam hij vijf maal deel aan de Tour de France. In 1933 eindigde hij als 38e van de 40 geklasseerde finishers. In 1935 werd hij negende in drie etappes: Parijs-Rijsel, Belfort-Genève, Rochefort -La Rochelle en eindigde hij als 18e in het algemeen klassement. In 1936 eindigde hij 7e in de etappe Parijs-Lille, 2e in Grenoble-Briançon (waar hij de leiding nam op de top van de Col Bayard) en eindigde hij als 22e in het algemeen klassement. In 1937 trad hij toe tot het Franse nationale team en eindigde als 32e in het algemeen klassement.
In 1935 eindigde hij als 44e in het algemeen klassement van de Giro d'Italia. Twee opeenvolgende jaren (1935 en 1936) was hij de winnaar op het Circuit de Aulne in Châteaulin. In 1937 won hij Parijs-Saint Etienne en eindigde hij als 3e op het Circuit de Paris. In 1938 won hij de Ronde van Morbihan, hij won ook in Marseille, Lyon, Rouen en Caen-Rouen en behaalde hij de 3e plaats in Parijs-Caen.
Het jaar 1939 was een goed jaar in de Tour voor Pierre Cloarec: hij won twee etappes, Rennes-Brest en Monaco- Digne, en eindigde als 5e in de slotetappe, Troyes-Parijs. . De dag na zijn overwinning in de rit naar Brest passeerde hij triomfantelijk voor zijn fietsenwinkel in de rue René Madec in Quimper. De Tour van 1939 was een kans voor de fotograaf Robert Capa, die voor de krant Parijs-Soir werkte. Hij nam geweldige foto's van Pierre Cloarec en zijn familie. Hij reed vijfmaal de Ronde van Frankrijk: 1933, 1935, 1936, 1937 en 1939. Professionele jaren 1931–1946.
In 1941 eindigde Pierre Cloarec als 8e in het Franse kampioenschap wegrennen en als 3e in de Parijs-Tours. Een dijbeenbreuk na een val maakte in 1942 een einde aan zijn wielercarrière. Maar zijn passie voor fietsen bleef bestaan. In 1947 werd hij technisch directeur van de Franse West-ploeg die deelnam aan de Tour de France. De kopman van de ploeg, de Bretoen Jean Robic, won de Tour. Hij was technisch directeur van hetzelfde team in de Tour de France van 1950.
Armor - cycles & motos -------86 rue de Siam 29200 ------Brest------- France/Frankrijk
Het merk Armor, werd in 1901 in Brest (Bretagne) opgericht op initiatief van Joseph Le Guellec. Voor de Tour de France van 1906 schreef het merk elf renners in, Eugène Christophe (1885-1970) eindigde als negende. Kort daarna ging Armor, net als veel fabrikanten uit die tijd, failliet. Dat kwam waarschijnlijk vanwege het overaanbod op de markt en het gebrek aan concurrentievermogen van het bedrijf.
In 1909 wilde Edmond Gentil, de machtige oprichter van het bedrijf Gentil et Cie en eigenaar van de fiets-, motor-, auto- en motormerken Deauville, Alcyon en Labor, investeren in de West-Franse markt. Om dit te bereiken, kocht hij het merk Armor van J. Le Guellec en verhuisde het vervolgens naar Parijs, naar de avenue de Trudaine 23 (hoofdkantoor). De fabrieken bevonden zich in Courbevoie – Seine.
Edmond Gentil sloeg zo twee vliegen in één klap: Armor behield zijn sterke identiteit en zijn regionale klantenkring, maar veroverde ook een nieuw klantenbestand in Parijs, want in de hoofdstad woonde er een groot aantal Bretoenen. Vanaf dat moment zullen de merken, die tot dezelfde groep (Gentil) behoorden, fietsen, motorfietsen en zelfs auto's produceren met dezelfde kenmerken, op een paar details na.
Van 1908 tot 1947 sponsorde Armor een professionele wielerploeg die in de jaren 20 en 30 van de vorige eeuw haar hoogtijdagen beleefde. Tussen 1919 en 1921 participeerde Armor via La Collation Sportive, waarin meerdere Franse merken samen optrokken na WO I. Deze coalitie behaalde drie eindzeges in de Tour de France (1919–1921)
Individueel boekte Armor geen Touroverwinningen; de meeste overwinningen in die periode kwamen
op naam van Peugeot, Automoto of Gitane.
Grote kampioenen behaalden talloze overwinningen in het shirt van het merk in de populairste wedstrijden van die tijd, waaronder de Tour de France!
Productie van Fietsen, bromfietsen en motorfietsen tot ca. 1950.
Argental was een Bretoense fabrikant gevestigd in Dinan, met als logo het wapen van Dinan. Ook op sommige balhoofdplaatjes en transfers zien we het blazoen van Dinan.
ETABLISSEMENTS LE MAO FRERES / CYCLES ROOLD / ROOLD
Roold is een Bretoens fietsmerk uit Quimper, Frankrijk. Hun embleem op het merkplaatje was een eekhoorn
Het bedrijf was gevestigd in Quimper, een mooie kleine badplaats in NW Frankrijk en was als zodanig een van de weinige fietsfabrikanten in de regio. Niet al te ver ten noorden en ten zuiden van de monding van de Loire had je bedrijven als Stella en Gitane, waarvan het assortiment veel uitgebreider was dan dat van ROOLDS.
Toen het bedrijf net na WO1 voor het eerst actief werd, zou het zeer succesvol hebben gehandeld en een reeks utilitaire en sportfietsen aan het lokale publiek hebben geleverd, dat in een tijd waarin mensen de neiging hadden om lokaal geproduceerde goederen te kopen en landelijke distributiekanalen nog zeldzaam waren. Vermoedelijk heeft ARROW in de jaren 1960 de ROOLD-business overgenomen en de fietsen een minder 'regionale' naam gegeven. Er wordt verteld dat veel van de frames in de "standaardreeksen" werden geïmporteerd van fabrikanten uit St Etienne en mogelijks uit Remiremont in de Vogezen, maar dat bepaalde "topmodellen" toch ter plaatse werden gebouwd.
Ik ben Delameilleure Philippe
Ik ben een man en woon in Preshoekstraat 145 - 8510 Marke - België (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 27/09/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen - Verzamelen van fietsmerkenplaatjes (balhoofdplaatjes) .
Ik ben Delameilleure Philippe
