Inhoud blog
  • Ziezo!
  • 730. nachtvlinder
  • 729. samenwerking
  • 728. stout & straffen
  • 727. hij zat te lezen
  • 726. de praatmaat
  • 725. none = geen
  • 724. de vaat & de bvba
  • 723. op 't hoekje
  • 722. beschouwelijk
  • 721. droge koude
  • 720. de aha-erlebnis
  • 719. quasi tegendraads
  • 718. vervolgontmoeting
  • 717. er weze licht
  • 716. buurman Jan
  • 715. twéé moeiallen ?
  • 714. boom die sprak
  • 713. een zielige smoes
  • 712. wachtkamer, 1957
  • 711. schrijfantennes
  • 710. littekens
  • 709. grapje op 't bord
  • 708. maan, muis, mug
  • 707. straatnieuws
  • 706. groepsdruk
  • 705. stuur' Knorrepot
  • 704. destructief - II
  • 703. drie suizen
  • 702. destructief - I
  • 701. ín de zon lopen
  • 700. mambo - Swayze
  • 699. steakmes
  • 698. ze meent het
  • 697. de reis van MML
  • 696. lippenstiften
  • 695. schaduw
  • 694. 00°- 000°
  • 693. matabiche
  • 692. efkes denken ...
  • 691. gouden momentje
  • 689. voor slapelozen
  • 690. liefdesverdriet
  • 688. een hond II / II
  • 687. vertrouwen
  • 686. met maten
  • 685. de non, 1971
  • 684. sfeervol ?
  • 683. een hond I / II
  • 682. een vleugje boom
  • 681. uit '96
  • 680. kerkbezoek
  • 679. soep & tekst
  • 678. voor niks
  • 677. de inbreker
  • 676. namen geven
  • 675. heldere koppekes
  • 674. eerste schooldag
  • 673. kindervriendschap
  • 672. van Rika & Leiden
  • 671. tuinpad
  • ------ majesteitelijk
  • 670. wie doet zoiets?
  • 669. alle baten helpen
  • ------ stel ...
  • 668. eerst afwerken ?
  • 667. onkunde >< onwil
  • ------ stokstijf-stil
  • 666. leren zwemmen
  • 665. ruitjespapier
  • ------ op de stoep
  • 664. de modelmoeder
  • 663. die giechel II / II
  • ------ aangehouden
  • 662. winkelding
  • 661. die giechel I / II
  • ------ 't geeft moed
  • 660. foto II / II
  • 659. foto I / II
  • ------ de buis van -
  • 658. flets
  • 657. de Drie Gratiën
  • ------ hoogstam, toen
  • 656. kolen in potten
  • 655. rode kool
  • ------ WTF
  • 654. trullo, trulli
  • 653. boer zoekt volk
  • ------ pech & chance
  • 652. een telefoonlarf
  • 651. match & mismatch
  • ------ wat een kwal !
  • 650. de D-T affaire
  • 649. compliment
  • ------ eendagsvlieg
  • 648. hij stopt ermee
  • 647. een voettocht
  • ------ kinderlogika
  • 646. handtekening
  • 645. horror vacui
  • ------ in Canada
  • 644. schrijven
  • 643. radio Oostende
  • ------ het 4de gebod
  • 642. neurofysiodinges
  • 641. afwezig - III/III
  • ------ de afwezigheid
  • 640. 't is weg
  • 639. afwezig - II / III
  • ------ actrices & tranen
  • 638. beiaard
  • 637. afwezig - I / III
  • ------ humor à la Ma
  • 636. verzonnen verhaal
  • 635. pannekoekendag
  • ------ wat wasser ?
  • 634. een duo-werking
  • 633. kruisbestuiving
  • ------ speciaal moment
  • 632. nog over goud 2v2
  • 631. nog over goud 1v2
  • ------ sterke hond
  • 630. keukenplezier
  • 629. over uitvindingen
  • ------ spiegelen
  • 628. gevonden II / II
  • 627. gevonden I / II
  • ------ schermbeveiliging
  • 626 mondeling
  • 625. zwijnerij
  • ------ fruit is
  • 624. kattemenoeltje
  • 623. Brugse kant
  • ------ boemerang
  • 622. dans der parasols
  • 621. weinig woorden
  • ------ over regen
  • 620. kat & personeel
  • 619. een kattenkijk
  • ------ een vergadering
  • 618. in trance
  • 617. een blij momentje
  • ------ een katte-bak
  • 616. te koop in Urk ?
  • 615. ongerustheid
  • ------ tafelmanieren
  • 614. Oeselgem II/II
  • 613. Oeselgem I/II
  • ------ succesje
  • 612. de lijst
  • 611. kartonnen dozen
  • ------ drie beren
  • 610. ontbijt
  • 609. de kat Viktor
  • ------ mensen
  • 608. een bromance?
  • 607. kretek aroma
  • ------ heilige grond ...
  • 606. kappertjes
  • 605. allebei gevlekt
  • ------ biljarten
  • 604. op late leeftijd
  • 603. dat boek ~ 1946
  • ------ interpretaties
  • 602. potje breekt, ...
  • 601. de Toer
  • ------ zeilcursus
  • 600. ik ben een GG
  • 599. warm & koud
  • ------- alsof
  • 598. hitte & roerloos
  • 597. de perelaar
  • ------ luid & duidelijk
  • 596. hondje op strand
  • 595. wakker worden
  • ------ zonder stem
  • 594. een nieuw boek
  • 593. commotie alom
  • ------ zonder poten
  • 592. camouflage
  • 591. zomerochtenden
  • ------ gespiegel
  • 590. Belgische Oscar
  • 589. luifel & gordijn
  • ------ puur chantage
  • 588. een nieuwe start
  • 587. kussen vergeten
  • ------ een bekommernis
  • 586. hondsdagen
  • 585. wapens aan tafel
  • ------ het wit scherm
  • 584. klasgenoten
  • 583. computerstoel
  • ------ een 'kiebel'
  • 582. zorgzaamheid
  • 581. lidgeld
  • ------ hondenluik
  • 580. niet vals spelen
  • 579. chouchou
    'een heel jaar maart?'
    schrijfvloer 02 ~ afgerond, klaar
    18-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.219. F. Van Groningen

    te gast bij Wim Helsen, Fleur Van Groningen met een fragment/citaat van Piero Ferrucci


    We nemen nauwelijks de tijd onszelf wat beter te leren kennen.
    Onze cultuur lijdt aan een overdosis actie en een tekort aan contemplatie.
    Ik zie contemplatie als een basisbehoefte, die je zelfs bij dieren ziet.
    Denk maar aan honden of katten – die zie je vaak gewoon een beetje in de verte staren.
    Dat is – denk ik – hun eigen vorm van meditatie, hun manier om de accu weer op te laden.
    Wij hebben die behoefte ook.
    Maar we ontkennen die basale, fysiologische behoefte – alsof een hele samenleving vergeet naar de wc te gaan.
    Dat is ernstig!

      

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Van Groningen in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a41/ 
    08min32

    Over Fleur Van Groningen : https://nl.wikipedia.org/wiki/Fleur_van_Groningen 
    Over Piero Ferrucci : https://en.wikipedia.org/wiki/Piero_Ferrucci 
    Over psychosynthese : https://nl.wikipedia.org/wiki/Psychosynthese 

    18-01-2019 om 02:16 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    17-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.218. werkethiek India

    'k Heb nagedacht, of ik over die contractperiodes met Indiërs zou vertellen.

    LM en ik hebben een aantal contracten met Indiërs gedaan, Indische officieren.
    Dat was alles behalve een vlotte samenwerking.
    Er waren enorm veel bijkomende problemen vooral door het verschil in werkethiek. 

    Als dat voor een noodvervanging van 14 dagen is, kan men er eens mee lachen, ’t was een ervaring …
    Als dat voor een contract vier of zes maanden is en men moet een schip varende houden
    -niet alleen drijvende hé, vooral varende-
    dan wordt het een nachtmerrie. Werkelijk. En dat werd het ook letterlijk.

    Over die tijd zal ik misschien ooit wel iets schrijven,
    maar erg opwekkende lectuur zal dat niet worden.
    Enkel klaagzangen heb ik toen naar het thuisfront kunnen sturen. De getemperde versies.

    De afgelopen twee dagen heb ik me niet één anekdote kunnen herinneren
    waarvan ik dacht dat ze interessant of zelfs maar grappig was, iets waarvan ik kan zeggen :
    wat hebben we toen gelachen, of wat was die of die toen bij de pinken of spits of geestig.
    Behalve ooit de mensen uit Goa, die wel. 

    Misschien moet ik mijn correspondentie van toen eens opduikelen,
    maar dat is me voor het ogenblik wat moeilijk. 

    Op LM moet ik al niet rekenen om ons gezamenlijk geheugen op te frissen.
    Voor hem zijn dié contractperiodes voorbij en afgelopen, heeft hij gezegd.
    Ziezo, bij hem moet ik daar dus niet meer mee afkomen.
    Dat is tegenslag, want hij zou de technische details kunnen geven,
    die de ernst van een aantal zaken en situaties kunnen illustreren.
    LM heeft nog al zijn grijze werkboekjes van zijn hele carrière,
    een archief aan materiaal, met datum en coördinaten.  

    Dat hij in de periodes met de Indische mecaniciens nachtmerries had
    gelooft hij al niet meer, hij ontkent het zelfs.  Geen nachtmerries?
    ’k Moest hem 's nachts wakker maken of hij bleef erin, zo heftig waren die nachtmerries.
    Om de twee dagen ongeveer had hij een verstoorde nachtrust.
    Dat is op termijn niet goed voor zijn helder denken overdag. 

    Daarbij komt dat van de machineploeg uiteindelijk geen enkele Indiër betrouwbaar bleek,
    noch qua kennis van zaken, noch qua zorgvuldig werken.
    Incompetentie alom. Op papier waren ze bevoegd, in de praktijk waren ze onbekwaam.
    Vaar met zo'n mensen een schip …  Kortom, met die mensen waren het ellendige contractperiodes. 

    m - EZW-11/2014, HiH-07/2016, bijgewerkt – voor FIV - https://nl.wikipedia.org/wiki/Goa_(India)

    17-01-2019 om 03:21 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.217. Jaak Van Assche

    te gast bij Wim Helsen, Jaak Van Assche met een fragment uit
    Gesprekken onder de Schemerlamp van Maxim Kröjer

    De hele geschiedenis van de toneelspelkunst gedurende de laatste 400 jaren is feitelijk niets anders dan
    een licht schommelen tussen twee polen: tussen een pathetische extase en natuurgetrouwe nabootsing.
    Iedere speelstijl drukt alleen het punt uit, waarop de uitstralingen van beide polen elkaar raken.

    Het is alleen een verschuiven naar de extase of naar de nabootsing.
    Maar het loutere pathetische valt voor ons als loutere declamatie
    zó uit het kader van de toneelspelkunst
    als de nuchtere nabootsing van de potsenmaker.

    Voor ons is de mens-uitbeelding altijd
    - in welke verhouding beide polen er ook in aanwezig zijn –
    extatische ontroering en lust tot nabootsing.

      Afbeeldingsresultaat voor jaak van assche 

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Van Assche in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a40/ 
    09min30

    Over Jaak Van Assche : https://nl.wikipedia.org/wiki/Jaak_Van_Assche

    Over Maxim Kröjer : Maxim Kröjer (1901-1979), http://mechelen.mapt.be/wiki/Maxim_Kr%C3%B6jer 
    Over Gesprekken onder de schemerlamp : 1964, 184 pag. Vlaamse pocket, een studie over het theater -

    17-01-2019 om 03:20 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    16-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.216. een elektrische

    Een zus van LM had een elektrische fiets. Al sinds 2002 of nog vroeger. 
    ’k Mocht die toen eens proberen op een binnenpleintje en ik was in de wolken.
    Toen ik de elektrische ondersteuning aanzette ging het plots als vanzelf. Heel plezant,
    ik voelde me precies terug 12 jaar, toen fietsen een feest werd. 
    Was er in het leven van elke dag ook maar zo'n schakelaar voor efkes 'ondersteuning' .

    Buiten het gesjoemel met de sportfietsen (de mechanische doping, of hoe heet het?)
    waren ook de postfietsen heel even in het nieuws.
    De batterijen van de postfietsen waren te zwak.
    Nog voor het einde van de postronde lieten ze het afweten.

    BRUSSEL, 04/01/14 - "De batterij van de elektrische postfietsen loopt te snel leeg.
    Vaak zijn ze al leeg voor het einde van de postronde. De postbode moet dan zelf trappen. 
    Dat is zwaar, want elektrische fietsen wegen makkelijk dertig kilogram
    en met de brieven en pakjes komt er nog eens tien kilogram bij.
    Dat maakt het werk te zwaar, zeggen de vakbonden."


    foto van 't Net 


    Jammer. Het krantenartikel is ondertussen van het Net verdwenen.
    Ivm die batterijen werd geschreven : er werd gekozen voor goedkoop.

    Of dat waar is weet ik niet,
    maar waarom verbaast het me niet dat dit me niet zou verwonderen …


    In de reacties onder het krantenartikel stonden twee commentaren die ik hier toch efkes wil neerpoten:

    Op 04 januari 2014 om 22u34, zei (PG) :
    "Ofwel zijn die postbodes te dom om met een elektrische fiets te rijden
    en weten ze niet hoe ze de ondersteuning moeten bedienen,
    want die kan je instellen naar gelang hoeveel ondersteuning je nodig hebt.
    Ofwel zijn de fietsen op zich gewoon brol! " Scherpzinnige analyse van die PG, niet ?

    Op 05 januari 2014 om 02u20, antwoordde (RB):
    "Ik kan u verzekeren PG dat je 40 kilo wel zult voelen aan uw benen als de batterij leeg is.
    En die postbodes weten heus wel hoe ze die ondersteuning moeten bedienen.
    Daar wordt ook een opleiding voor gegeven.   
    Het is niet omdat je zelf een elektrische fiets hebt
    dat je daarom ook weet hoe je zo'n enorm gewicht kunt verplaatsen zonder ongevallen.
    Ik durf zelfs zeggen dat u meteen tegen de vlakte zult liggen als u zelfs de fiets maar probeert recht te houden."
    Heb het zelf ondervonden toen ik hulp-postbode was deze zomer." Een geloofwaardige repliek.

    (…)

    Zelf zou ik niet meer met een zware lading op de fiets durven.
    Ik vraag me ook af hoe mensen met een kostbare lading als twee kinderen op de fiets,
    zich nog in het verkeer wagen. Eigenlijk durf ik zelfs zonder lading de baan niet meer op.
    Op de hometrainer ben ik wél een held, dan fiets ik van hier tot Lier. Alleen al omdat het rijmt.

    m – EZW-02/2014, bijgewerkt - 

    16-01-2019 om 02:03 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.215. Sarah Vandeursen

    te gast bij Wim Helsen, Sarah Vandeursen met 'De Waterlelie' van Frederik van Eeden 

             
            Ik heb de witte water-lelie lief,

            daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon
            uitplooit in 't licht.

            Rijzend uit donker-koelen vijvergrond,
            heeft zij het licht gevonden en ontsloot
            toen blij het gouden hart. 

            Nu rust zij peinzend op het watervlak
            en wenscht niet meer...

      Afbeeldingsresultaat voor sarah vandeursen

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Vandeursen in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a39/ 
    11min43

    Over Sarah Vandeursen : https://nl.wikipedia.org/wiki/Sarah_Vandeursen

    https://www.demorgen.be/goesting/sarah-vandeursen-als-ik-meer-schaamte-had-zat-ik-nu-nog-in-een-job-die-ik-haatte-baaa6ad2/
    Over Frederik van Eeden : https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_van_Eeden_(schrijver) 

    Eerste indruk : als zij 15 jaar geleden nog les gaf is de kans groot
    1/ dat Mevr Lesage vandaag nog leeft, al dan niet vrolijk gepensioneerd
    2/ dat zij gezien haar vak, naar dit soort programma’s kijkt
    Nu hoop ik maar dat de naam Lesage niet de echte naam is van de lerares,
    ook al weet mogelijk heel Brugge over wie het gaat.

    16-01-2019 om 02:02 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    15-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.214. te hoog gegrepen

    haalbare doelstellingen voor het nieuwe jaar

    Twee of drie jaar geleden, rond deze tijd, was er op de radio een interview
    met een meneer die het kan weten omdat hij daarvoor gestudeerd heeft,
    hoe het komt dat er na amper twee weken in het nieuwe jaar
    zo weinig overblijft van de goede voornemens, of van zelfs maar voornemens.
    Ze zijn al gesneuveld.

    Een van de redenen volgens hem was dat men realistischer doelen moet stellen,
    haalbare oogmerken, bereikbare objectieven.
    Realistisch, bereikbaar en haalbaar, dat waren de woorden die een paar keer terug kwamen.
    Als iets niet haalbaar is, bezorg uzelf dan geen frustratie, láát het gewoon.
    Dat is een zeer zinnige conclusie waarvoor volgens mij een zinnig mens geen dure professor nodig heeft.

    De ene kat heeft dat interview duidelijk gemist,
    de andere kat heeft het interview gevolgd, ook duidelijk.

    geen klank
    https://www.youtube.com/watch?v=n2Vi4Pq5iqE 
    00min28 en misschien goed voor een glimlach

    m – HiH-01/2016, bijgewerkt -

    15-01-2019 om 03:13 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.213. Wim Oosterlinck

    te gast bij Wim Helsen, Wim Oosterlinck met een fragment uit ‘De Alchemist' van Paulo Coelho

    Wat moet ik doen?
    Ik zal verbitterder worden en niet meer geloven in de mensen, omdat één mens mij verraden heeft.
    Ik zal al diegenen haten die verborgen schatten hebben gevonden, omdat ik de mijne niet heb gevonden.
    En ik zal het kleine beetje dat ik heb stevig vasthouden, want ik ben te klein om de wereld te omarmen. 

      

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.

    Oosterlinck in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a38/ 
    09min33

    Over Wim Oosterlinck : https://nl.wikipedia.org/wiki/Wim_Oosterlinck 

    Over Paulo Coelho : https://nl.wikipedia.org/wiki/Paulo_Coelho  
    Over de Alchemist : https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Alchemist 

    15-01-2019 om 03:04 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    14-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.212. over vooruitgang

    Mijn zussen snappen maar niet wat SeniorenNet allemaal inhoudt of te bieden heeft.
    En wat een blog en groepscorrespondentie (mailgroepen) betekenen.
    - Waarover hebt gellie het dan?
    - Over van alles. Van moeilijke dingen, via het wel & wee tot luchtige larie.
    - Moppekes?
    - Soms moppekes ook ja.

    Lap, wat had ik nu weer gezegd. SenNet was dus een moppensite? Dan kenden zij andere en betere!
    Ik mag de veelzijdigheid van SenNet omschrijven en beschrijven tot mijn adem op is,
    ze zullen niet zelf eens aanklikken om een kijkje te komen nemen.

    Nu heb ik toevallig een luchtige wetenschappelijke gedachtewisseling terug gevonden uit 2016,
    over vooruitgang, hier volgen de mailfragmenten:

    “Een moderne heks gebruikt geen bezem om zich te verplaatsen ... er zijn immers stofzuigers uitgevonden.” SK

    'k Herinnerde me vaag iets, dat heksen de gedaante van een kat aannamen om zich te verplaatsen.
    En kijk, Google had er ook van gehoord:

    "… Duivels en heksen namen haar gedaante aan … Als een heks stierf gaf ze haar gaven door aan een kat.
    Men zag de blik van Satan in haar ogen. Ook het feit dat het een nachtdier is telde waarschijnlijk mee.
    Bovendien hoort men een kat niet naderen,
    één van de redenen waarom heksen verdacht werden van het zich vermommen in een kat.
    Zo konden ze zich ongemerkt verplaatsen." uit : http://catnanny.be/bijgeloof-rond-katten/ 

    Voor de discrete verplaatsingen gebruiken ze de kattengedaante, want op een bezem ziet men ze vliegen hé.
    En natúúrlijk gebruiken heksen het modern comfort! Daar bestaan zelfs beelden van.  

    Hier in de herkenbare zwarte-kat-gedaante:
    https://www.youtube.com/watch?v=LdvtQ3Vq_ww
    00min47 

    Met het kussentje is ‘DeLuxe’ :
    https://www.youtube.com/watch?v=LrHxKvF34mM ~
    00min37, maar die versie staat nog niet helemaal op punt.

    “Heksen kunnen van alles, dat is duidelijk, dus ook zich verplaatsen in een kat of een ander dier naar keuze.
    Wie zijn Terry Pratchett * een beetje bijgehouden heeft weet dat.
    Maar ook daar gebruiken heksen toch voor wat grotere verplaatsingen de bezem!
    Misschien in latere boekdelen, waar de beschaving doordringt ook wel stofzuigers?
    Ik moet toegeven dat ik na een deel of vijftien even de heksen uit het oog verloren ben.
    Hoe dat gaat met het onzichtbaar bezemvliegen, weet ik zo niet.
    Ik denk dat men niet midden in een grote stad op het heetst van de dag zo maar even de bezem bestijgt.
    Alleen al het rondlopen op de Dam of de Keyserlei met een bezem zou al opzien verwekken, dunkt me.
    Maar bij nachtelijk donker zou ik zelfs in mijn eigen omheinde achtertuin rustig ongezien kunnen opstijgen,
    neem ik aan, en eenmaal op hoogte - ach, hoeveel satellieten passeren ons niet onopgemerkt?
    Zou een zwartgeklede dame met wapperende jaspanden op een hoogte van enkele honderden meters
    niet makkelijk verward kunnen worden met een wat slordig gevederde kraai op wat minder meters hoog? ” SK

    Ach dierbare correspondent, sommige merken van stofzuigers zijn toch zo luidruchtig in de nacht.
    En dan die slurf die alle kanten op wappert, het trekt maar aandacht.
    Ook qua zitcomfort zijn er enorme verschillen. 

    prent van ’t Net  Witch on a vacuum-cleaner by Abetaa  by Abetaa               

    Geef mij maar de ouderwetse gestroomlijnde bezem.
    De laatste jaren natuurlijk liefst het comfortabel model met het rug- en zitkussentje.
    En voetsteunen!

    prent van ’t Net  enter image description here  waar zijn de voetsteunen !


    Voilà, was dit nu nuttige én wetenschappelijke larie? Ik vind van wel.
    Mijn zussen weten niet wat ze missen.

    m – HiH-01/2016, volgorde herschikt - * https://nl.wikipedia.org/wiki/Terry_Pratchett , * https://en.wikipedia.org/wiki/Witches_(Discworld) ,
    https://worldbuilding.stackexchange.com/questions/34663/what-could-be-the-physics-behind-witches-flying-on-broomsticks 

    14-01-2019 om 02:40 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.211. in Zwitserland

    lawine zonder lawijt

    Op de juiste plek staan op het juiste ogenblik, om een filmke te maken.

    Dat filmke is dan vaak een toevalstreffer. Tenzij men bij de Zwitserse Wegenwerken werkt. 
    Om de wegen te beveiligen worden op gestelde tijden met dynamiet
    gecontroleerde lawines veroorzaakt. Dit gaat over een gecontroleerde lawine,
    op vr-15/01/2016.

    foto van ’t Net  Afbeeldingsresultaat voor https://www.youtube.com/watch?v=uBLWha0GLIg

    “De gecontroleerde lawines zijn erg nodig om sneeuw van de hellingen te ruimen en zo
    accidentele lawines te voorkomen. Er zijn idiote skiërs die buiten de pistes gaan
    en door hun bravoure een accidentele lawine kunnen veroorzaken.
    Die idioten betekenen een gevaar voor mens en omgeving.” (dixit Christian Mermoud)

    Exact vier weken later werd deze bewering gestaafd door feitenmateriaal:
    sommige idioten -sneeuwsnobs- vegen hun prinselijke broek aan de richtlijnen,
    zoals die dag in Oostenrijk, Lech op vr-12/02/2016.

    Door de lage hellingsgraad is dit een trage lawine. 'k Dacht onmiddellijk aan lava.
    Volgens wat ik las in de commentaren onder het filmke ben ik niet de enige die zo dacht. 
    Maar de kracht van een trage sneeuwstroom is evengoed indrukwekkend.
    Hij sleurt alles mee, zoals een lavastroom dat doet. En een modderstroom. En een tsunami.
    Alleen is hij wit, de bedrieglijke onschuld.

    klank voldoende luid zetten, dan hoort men de bomen kraken :
    https://www.youtube.com/watch?v=uBLWha0GLIg 
    02min07

    m – HiH-01/2016, bijgewerkt -

    14-01-2019 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    13-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.210. hulp of pulp?

    fobos => fobie, angst voor een bepaald iets

    Voor wie het mogelijk aanbelangt, onderaan staat een link naar een lange lijst met fobieën.

    “Op deze pagina is de meest complete Nederlandstalige fobie en angst lijst te vinden.
    Omdat fobie een ‘angst voor een bepaald iets’ is, zijn er ontelbare soorten fobieën.
    Men zal bij de term fobie direct denken aan spinnenfobie of claustrofobie.
    Er zijn echter nog veel meer, soms erg ongebruikelijke fobie-soorten.”

    Ze staan alfabetisch gerangschikt en het zijn er véél.
    'k Vraag me af of de mensen uit de psy-sector ze allemaal kennen en niet enkel bij naam.
    Ik vraag me af of ze er ook telkens een behandelwijze voor hebben ontwikkeld.
    Bieden ze adequate hulp, of blijft het bij therapiepulp?

    De fobieën zijn niet genummerd. Dat zou niet praktisch zijn denk ik.
    Telkens wanneer er een fobie bijkomt (en er kómen er bij) zou men de nummering moeten aanpassen.

    'k Heb de fobieën niet geteld. Ik vrees dat ik fout zou tellen en eigenlijk
    ben ik een beetje bang van lange lijsten.
    http://www.therapiehulp.nl/klacht/angst/fobie/fobie-lijst  

    m – EZW-10/2013, HiH-01/2017, bijgewerkt -

    13-01-2019 om 04:15 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.209. glas is leeg

    “Over cenosillicafobie kent Wikipedia geen artikel. Bestaat het wel?”  SK

    Volgens Wikipedia bestaat het verschijnsel misschien niet, maar volgens de mensen van biernet.nl zeer zeker wel :

    Waar komt de term Cenosillicafobie  vandaan?
    Om dat te verklaren moeten we kijken naar het Engelse woord cenosillicaphobia:
    - Cenos komt uit het Grieks, oorspronkelijk Kenos, hetgeen leeg betekent.
    - Sillica zou eigenlijk als Silica geschreven moeten worden, met één l dus.
      Dit komt van het Latijnse woord silicium, een chemisch element,  maar ook met de betekenis van 'harde steen'.
      De silicium korrels, oftewel zand, vormen de voornaamste ingrediënten voor het maken van glas.
    - Phobia komt van het Griekse Phobos, dat angst betekent.

    Waarschijnlijk is het een term van eigen makelij, puur grapjasserij, maar de uitleg klinkt wel goed,
    iemand heeft daar tijd en denkwerk aan besteed. Of was het een clubje hijsende classici aan de bar?

    Of angst voor het leeg glas als een aandoening mag beschouwd worden, weet ik niet,
    maar mij deed het direct denken aan een ander soort leegte, "le verre et le néant".
    Sartre moet er maar efkes tegen kunnen dat ik buurtje-leen speel.

    Het verschijnsel is gekend : de tooghangers in café of kroeg,

    de mensen die blijven tot sluitingsuur en daarna misschien nog een nachtcafé zoeken.

    Zo lang het glas niet leeg is, moeten ze de buitenwereld niet in.
    Want de buitenwereld, dat is de anticlimax.
    In de buitenwereld gebeuren dingen die men niet baas kan, waar men geen vat op heeft.
    Binnen is alles gemoedelijk en genoeglijk en vertrouwd.
    Er is de herkenning en erkenning. Alle mensen en dingen hebben er een naam.
    En zo lang een glas niet leeg is, heeft men een reden om te blijven waar men is.
    Binnen. In de geborgenheid van de kroeg, goed wetende dat die geborgenheid nep is
    en straks betaald moet worden. Straks. Nu nog niet. Het glas is nog niet leeg.

    ‘k Weet niet of ik het juist aan het schetsen ben. Stealers Wheel beschreef het beter :

    “ I wonder why I stay when everybody's gone,
      There's always something there, that keeps me hanging on.”

    Peter Hobden, Geneva-CH  Night Café

    Dat 'something' is de nepgeborgenheid binnen de kroeg volgens mij.
    En daarom blijft hij het moment van vertrek uitstellen, want buiten grijnst de buitenwereld.

    In een bespreking van dit nummer las ik dat de melodie ‘zeurderig’ klinkt.
    Ik viel bijna achterover. Zeurderig? Zéurderig? Kom zeg …
    De saxofoonsolo onderlijnt de verlatenheid van het moment.
    Hij maakt dat de melodie klaaglijk klinkt. Klaaglijk is het woord. zeurderig … non mais!

    tekst in het filmpje, klank aanzetten:
    https://www.youtube.com/watch?v=evmsWcFX3Ao
    03min11

    m – HiH-01/2017, bijgewerkt - tekst : http://www.songteksten.nl/songteksten/280956/stealers-wheel/late-again.htm , http://www.petehobden.com/2011/01/night-cafe-finished.html
     

    13-01-2019 om 04:14 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    12-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.208. cenosillicafobie

    muziek tegen fobie

    Vandaag zat er een afbeelding in de ochtendmail die cenosillicafobie niet helemaal zal wegnemen
    maar het ontwerp doet misschien toch de angst afnemen,
    zoals zingen tijdens het onweer mogelijk helpt
    bij mensen die bang zijn van donder-&-bliksem.

    In geval van cenosillicafobie -le verre et le néant- biedt een zacht melodietje
    op dit aangepast, hooglijk gespecialiseerd instrument mogelijk lafenis.
    Als de muziek niet helpt, dan is er links bovenaan toch nog het drinkteutje.

                                           

    m - EZW-12/2013, HiH-01/2017 - https://i.pinimg.com/564x/2f/5f/a2/2f5fa23981d890127b740c3020fd89f8.jpg , https://www.biernet.nl/algemeen/weetjes/bang-voor-een-leeg-glas-bier

    12-01-2019 om 03:53 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.207. de Peel

    van Grave in Nederland tot Neerpelt en Overpelt in België,
    de vervening door turfontginning, moerasgebied

    "In een paar dagen word ik 82. Kwam ik uit een achterlijke gemeente. Zeer zeker.
    De zuster van het klooster vertelde mijn moeder dat wij schoolkinderen 2jaar achter waren bij de volgende gemeente.
    Niemand deed er iets aan. Een vriend van me die onderwijzer werd kwam in zulke zelfde situatie terecht in de Peel.
    Hij kreeg geen voet aan de grond. Slot van dat liedje dat hij zichzelf van het leven beroofde.
    Het waren moeilijke jaren voor, in, en na de oorlog. Er was geen aandacht voor achterstand onder de kinderen.
    Wie haalt het nu nog in zijn hoofd om de kinderen om je heen te slaan.
    Kun je je voorstellen dat iedereen gewoon maar een pak slaag kreeg.
    Pierre Opstals was ook zo een wonder, die had altijd de striemen van de liniaal van de meester over zijn kop.
    Pierre zijn vader was ook niet goed snik, die probeerde ‘s avond kinderen te pakken te krijgen door het hele dorp
    om ze een pak rammel te geven. Die waren hem meestal te vlug af op zijn klompen.
    Achterlijk bedoel je.

    Op de kleiberg vonden de arbeiders kruiken en kannen gebakken uit klei bij de Romeinse soldaten.
    2000 jaar geleden die werden bij elkaar gezet en met stenen en pannen die ook 2000 jaar oud waren op gegooid.
    Hadden wij ooit geschiedenis van ons eigen Limburgse Land?
    Piet Hein was een zeeheld terwijl wij nooit meer gezien hadden dan de Maas laat staan de zee.
    Een oude kleiwerker vond in de holletjes in de klei tanden en tanden. De rest was tot stof vergaan.
    De jamglaasjes in zijn schuurtje lagen tanden van apen en sabeltand tijger enz.

    Mijn geschiedenis nooit geleerd. Waren we achterlijk. Waren onze scholen achterlijk." WJ - 2013

    -----

    " Ik ken die 'achterlijkheid', als we het zo mogen noemen.
    Veel hangt af van de socialisatie, van de maatschappij waarin men opgroeide.

    Ook ik heb die tijd gekend waar gij over spreekt,
    kinderen waren geen groep apart maar kleine mensjes die niets in de pap te brokken hadden, 
    die eerder als een last werden aanzien en liefst maar zo vlug als ‘t ging  groot moesten worden,
    dan konden zij tenminste wat nuttigs doen.

    Onze ouders moesten nog bewust gemaakt worden van het nut van de school.
    Maar van waar moest dat inzicht komen als heel de goegemeente hetzelfde leefstramien had.
    Iedereen had zorgen toen om zijn dagelijks brood  om de vele mondjes te vullen.
    Om het met Maslow te zeggen: zij stonden nog maar op de eerste of tweede trap
    van de intussen bekende behoeftenpiramide.

    Ik had het (on)geluk ouders te hebben die de leeftijd hadden van grootouders,
    als derde jongste van een hele rits kinderen kon dat in die tijd.
    Zo kwam het dat ik niet naar school mocht na mijn veertiende, ik moest leren werken!
    De directrice van  een middelbare school en later nog de kapelaan 
    zijn thuis geweest om mijn ouders te overhalen.
    Maar nee, zij vonden dat niet nodig, vooral mijn moeder niet.
    Mijn ouders waren achter op de tijd, maar niet achterlijk."  MVS - 2013

    -----

    Twee zomers geleden hebben LM & ik alles herlezen wat we in de bibliotheek
    nog te pakken konden krijgen van Toon Kortooms.
    Kortooms schreef streekromans die zich afspelen in de Peel, in veengebied, moerasgebied.

    Deze keer hield ik potlood en papier erbij, om te noteren wat ik achteraf wou googlen.
    Of ik kwam uit de sofa om iets onmiddellijk te kunnen googlen.
    Ik wou elke letter begrijpen, of op zijn minst vatten. Zo boeiend schrijft Kortooms.
    Zijn werken herlezen was voor mij een reis door de recente geschiedenis. 

    Toon Kortooms schrijft met milde humor. Vlak onder die verteltrant zit de realiteit.
    Die is soms rauw. Hij gaat ze niet uit de weg, maar hij zet ze ook niet grauw neer.
    Er is veel mededogen in zijn weergave over die periode in dat gebied.
    Een achtergesteld gebied, zoals WJ en MVS al vertelden. Kortooms was 29 in '45.  

    m – EZW-02/2013, herwerkt -over Toon Kortooms (1916 –1999) : http://nl.wikipedia.org/wiki/Toon_Kortooms , http://www.toonkortoomspark.nl/pages/2/museum ,
    http://www.dagjelimburgsepeel.nl/html/toon_kortoomspark.html, https://nl.wikipedia.org/wiki/Peel_(Nederland) ,

    12-01-2019 om 03:50 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    11-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.205. A. Graviilakis

    te gast bij Wim Helsen, Annick Gavriilakis met een tekst van Ilse 

            
                Leuven, 4 april 2018

            Dag Liesje, 

            Het meest voorkomende werkwoord hier ?
            Het is een NIET werkwoord.
            Het is een passief woord. 
            Het is wachten.
            Wachten op je post.
            Wachten op bezoek.
            Wachten op je advocaat.
            Wachten bij de dokter.
            Wachten op de etensbedeling.
            Wachten op het openen van je cel.
            Wachten op een antwoord van de directie.
            Wachten op je medicijnen.
            Wachten op je dossier.
            Wachten op uitgangen.
            Wachten op je invrijheidstelling.
            Wachten op je dood.
            Altijd maar wachten.

            Ilse 

      Berg en Dal met Anniek Gavriilakis                 


    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Gavriilakis in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a37/
    09min00

    ver Annick Gavriilakis: interview https://www.youtube.com/watch?v=a6tPR93yWGI – 08min12, interessant

    Over Leuven Centraal :
    https://justitie.belgium.be/nl/themas_en_dossiers/gevangenissen/belgische_gevangenissen/gevangenissen/meer_info/leuven_centraal 
    https://justitie.belgium.be/nl/themas_en_dossiers/gevangenissen/belgische_gevangenissen/gevangenissen/adres_gevangenis_leuven

    11-01-2019 om 01:13 geschreven door maart


    Tags:
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.206. danskriebels

    Danskriebels, lang gehad. Niet te stuiten was ik toen.
    Als er ergens gedanst kon worden, was ik erbij.
    Niet vanaf het eerste nummer. Ik moest wachten op De Kriebels,
    tot er een nummer kwam waarbij mijn lijf zei : nú!
    En vanaf dan kwam het in orde, voor de rest van de avond nacht.

    We hebben ooit gekke dingen gedanst op gekke plaatsen,
    vrienden en ik, collega's en ik. Gekke mensen en ik.
    Veel plezier gemaakt.

    Later werd dat rustiger, met de leeftijd werd ik minder dartel.
    Tot mijn verbazing moest ik al eens uitblazen ook.
    De laatste keer dat het er nog uitbundig aan toe ging : 

    Einde '97 hadden we aan boord de verjaardag van collega F te vieren.
    Dat klinkt als een corvee, maar dat was het niet.
    De voorbereidingen waren een plezierige opdracht en
    door veel mensen werd met heel veel enthousiasme en geheimzinnigheid
    voorbereid, versierd en geprepareerd. Grondig.

    Alle departementen deden mee, want F was een tof meiske. Een toffe stuurvrouw. 

    Toen de jarige om 20h op haar wacht kwam
    werd ze teruggestuurd door de collega die twee uren van haar wacht overnam.
    De andere twee uren zou de captain zelf wacht lopen. Zo was capt DM, een menselijke mens. 
    Eigenlijk een crème van een mens. LM en ik hebben een aantal keren met hem gevaren
    en capt DM staat in onze top-drie van captains. 

    Beneden waren wij al gelanceerd en kon F onder luid applaus haar intrede doen.
    Ge moet u voorstellen dat zestien mensen of meer al een kwartier lang
    uitbundig stonden te dansen in een ruimte die niet groter was dan een gemiddelde woonkamer.
    F werd binnen gesleurd en kreeg klapzoenen tot ze niet meer wist waar ze stond.

    Die ochtend was de vorige 1ste stuurman afgemonsterd, een tirannieke chaoot.
    Zelfs het staal van de romp zuchtte opgelucht toen hij de gangway af ging.
    Zijn vervanger was al een tijdje aan boord en wist dat hij dit feestgedoe en -gedruis
    mocht interpreteren als decompressie.
    Een wijze jongen voor zijn jaren. Hij had alles onder controle. Zelfs een jolig feestje.

    De chaoot was weg én er werd een verjaardag gevierd, de sfeer was uitbundig tot in de vroegte.

    ’s Anderendaags voelde ik me niet zo fit.
    Een paar uren feesten -ik had iedereen 'in bed gelegd'-
    en nadien opruimen ging me blijkbaar niet zo goed meer af.
    En ik was pas 45. LM ook, maar hij had daar minder last van, van die 45. 

    Na de middag kwam F aan de cabine kloppen om te vragen waar ik bleef voor onze pingpong-sessie.
    Ik zei dat ik me niet zo fit voelde en of morgen ook goed was.
    Morgen was ook goed, zei F genadig, in de mildheid van haar vijfentwintig jaren.

    De dag nadien was ik er nog erger aan toe.
    Nog altijd spierpijn, maar nu zat héél mijn body zat vol pijnen en pijntjes.
    Ik kon amper naar de mess om aan tafel te verschijnen.
    Na de middag kwam F kijken en ze vond me een ramp : wéér geen pingpong. 

    - Jamaar, piepte ik van op de seat, ik ben 20 jaar ouder dan gij hé.
    Ik zag aan haar blik wat ze na twee dagen vond van de leeftijd 45.
    En ze gaf me de rest van de dag om wat verder te kreupelen. 

    Dat was mijn laatste keer uitbundig dansen, de laatste keer remmen los.

    In november 2017 werd F op haar beurt 45. Misschien had ik haar moeten bellen,
    twintig jaar na datum, om haar te vragen of ze zin had in een partijtje pingpong.
    Alsof ik dat nog zou kunnen.

    Mijn voet wipt soms nog mee met een muziekske, maar dansen doe ik nu
    op de melodie van Een Mooie Pinksterdag. Dat is mijn ritme geworden.

    m - Ezw-06/2012, HiH-04/2015, herzien -

    11-01-2019 om 00:00 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    10-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.204. geen zwerfvuil

    Sluikafval is niet meer van deze tijd ~ door Rocor, 08/2011 

    “Aan zee, zittende op een bank, terwijl de dames efkens in een klerenwinkel gaan kijken
    of er iets bij kon zijn naar hun goesting (herkent ge dat?), wacht ik geduldig buiten en hou me in stilte bezig.
    Ik doe aan mensjes kijken, en als man, zeg maar aan vrouwtjes kijken!
    Er komt een jonge knaap met zijn hondje voorbij. Ik schat de jongen 12 jaar.
    Hij is een papiertje aan het verwijderen van zijn snoepje.
    Ter hoogte van een vuilnisbak wil hij het papiertje er in gooien maar er was te veel wind.
    Het wikkeltje ontsnapt uit zijn handen en vliegt weg.
    Het dingetje was piepklein. Wat doet dat kind?
    Hij windt de leiband van zijn hond rond de paal waar de vuilnisbak aan bevestigd is, en rent het papiertje achterna.
    Hij tracht het ding te pakken, wat niet lukt. Dan probeert hij het vast te krijgen
    door er zijn voet op te plaatsen maar met die wind kwam hij 2 maal te laat.
    Het ventje keek eens vertwijfeld achter zich naar zijn hondje want hij was al een eind weg.
    Ik dacht dat hij ging terug keren maar niets van!
    Hij zet zijn spurt verder waarschijnlijk met het ordewoord van zijn ouders in gedachte : “niets op straat gooien!” 

    Het hondje wordt onrustig, trekt aan zijn riem en geraakt los, zijn baasje achterna.
    Samen hollen ze achter dat stom papiertje, en ja, bingo! Ze brengen het samen terug naar de vuilnisbak!
    Toen deed dat ventje iets dat ik niet zal vergeten. Hij haalde het snoepje uit zijn mond
    beet het in twee, gaf de helft aan zijn hondje alsof hij wou zeggen : gij hebt me goed geholpen en ge hebt het verdiend!  
    en ze trokken verder.

    Proficiat onbekende jongen.”

    Toen ik deze beschrijving las was ik direct verkocht en ik hoop dat het jongetje van toen dit ooit leest want
    zo'n tekst is een klein standbeeldje. Niet in steen of brons, zelfs niet op papier, gewoon in woorden.
    En woorden reizen heel lang en soms heel ver.
    Misschien bereiken de woorden van Rocor ooit die kleine jongen van toen.

    door Rocor, 08/2011 - http://blog.seniorennet.be/rocor/archief.php?startdatum=1312149600&stopdatum=1314828000  

    10-01-2019 om 02:38 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.203. Bert Bultinck

    te gast bij Wim Helsen, Bert Bultinck met een fragment uit 'Gravity’s Rainbow' van Thomas Pynchon

    Proverbs for paranoids

    1. You may never get to touch the Master, but you can tickle his creatures.

    2. The innocence of the creature is in inverse proportion to the immorality of the Master.

    3. If they can get you asking the wrong questions, they don't have to worry about answers.

    4. You hide, they seek.

    5. Paranoids are not paranoids because they're paranoid,
        but because they keep putting themselves, fucking idiots, deliberately into paranoid situations.

       Bert Bultinck nieuwe hoofdredacteur van Knack

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
    Bultinck in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a36/
    11min24

    Over Bert Bultinck : allerlei op Google
    Over Thomas Pynchon : https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Pynchon 
    Gravity’s Rainbow : https://nl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Pynchon#De_regenboog_van_de_zwaartekracht_(Gravity's_Rainbow)

    10-01-2019 om 02:37 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    09-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.202. girlpower

    “Toen onze jongste dochter vorige week haar twee jongens bracht, 8 en 10 jaar,
    werd ze onderweg tegengehouden door een agente.
    Het was amper in de namiddag rond 4 uur, maar ze toch moest blazen.

    Met het kerstfeest hier hebben we nog moeten lachen met de schoondochter
    omdat zij bij een controle niet hard genoeg kon blazen.
    Met dit gegeven in het achterhoofd zette onze dochter aan en blies,
    en ze blies het apparaatje kaduk.
    "Even wachten, zei de agente, seffens opnieuw. "
    Ondertussen kreeg dochter te horen dat een van de voorlichten niet brandde .
    "Verzekeringspapieren aub". Toen bleek het juiste papier niet in de map te zitten.
    Mijn dochter belde naar de verzekeringsmaatschappij om te vragen waar haar bewijs bleef.
    "Sorry madammeke, we sluiten "
    "Geef uw telefoon eens", zei de agente terwijl zij hem al weggegritst had.
    "Madame, hier de politie van ...., wil u aub nakijken of die verzekering in orde is?"
    "O ja, mevrouw, onmiddellijk" en gelukkig was alles in orde.

    Maar ge had de jongens moeten zien als ze hier aankwamen, opgewonden in de hoogste graad.
    Allebei hadden ze een BOB-sleutelhanger gekregen maar die verdween uit hun aandacht ,
    want dat de politieagente de madame van de verzekering aan de praat had gekregen,
    dát was super cool! Ze struikelden over hun woorden om alles verteld te krijgen.

    De politie staat nu hoog in hun sociale rangschikking.” MVS

    Jawadde MVS, die agente heeft daar in die korte tijd meer voor de idee girlpower gedaan
    dan alle afleveringen van Mega-Mindi samen. Want deze agente was écht.
    Ze was gewoon & zonder toverij en toch deden ze bij de verzekering wat zij vroeg!
    Da's pas magie! De magie van de macht of de magie van het gezag? Dat laten we voor later.
    In elk geval 'Mega-Cool', ik kan me de opwinding van de jongens voorstellen. 

    Dúbbele girlpower, vermits uw dochter de tester al buiten dienst geblazen had.
    Straffe Madammen, daar bij u in de streek.

    De sleutelhangers zijn een mooie herinnering :
    dat was de dag dat Mama de tester over zijn toeren geblazen heeft.
    Een belevenis voor de familieverhalen, familiefolk-lore.

    m - EZW-01/2013, herwerkt, naar een gegeven van MVS 

    09-01-2019 om 04:41 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.201. Vincent Byloo

    te gast bij Wim Helsen, Vincent Byloo met de songtekst
    'Man with the Long Black Coat' van Bob Dylan:           
           
            Preacher was a talkin', there's a sermon he gave 

            He said every man's conscience is vile and depraved 
            You cannot depend on it to be your guide 
            When it’s you who must keep it satisfied.   

     Vincent Byloo stopt onmiddellijk als presentator van Studio Brussel

    De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.

    Byloo in gesprek met Helsen,
    https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a35/ 
    11min16

    Over Vincent Byloo : https://nl.wikipedia.org/wiki/Vincent_Byloo 
    Over Bob Bylan : https://nl.wikipedia.org/wiki/Bob_Dylan 
    Man with the long black coat: https://vimeo.com/80491883 , 04min37

    09-01-2019 om 04:33 geschreven door maart


    >> Reageer (0)
    08-01-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.200. abrik. & pistache

    het boodschappenlijstje van iemand anders ~ 2015 

    Vanmorgen heb ik mijn prikbord nog eens opgeruimd. Het was weer lang geleden.
    En deze keer zeer grondig opgeruimd, er kwam nog een boodschappenlijstje ergens van onder.
    Een boodschappenlijstje van iemand anders.

    Eind 2012, begin 2013 hielden we ons op de toenmalige mailgroep bezig met
    vertelsels verzinnen bij achtergelaten boodschappenlijstjes, de achtergelaten papiertjes die men
    in de winkelwagens en in de lage karretjes vindt. 
    Dat was een plezierige bezigheid, een dag uit het leven van een onbekende verzinnen op basis van diens aankopen.
    En als oefening vond ik het tamelijk sterk en het bracht veel plezier in die  (toen bruisende) groep. 

    Dat ene briefje nu, dat allerlaatste briefje, mocht nog niet zomaar de papierdoos in.
    Ik wou het nog efkes bijhouden, zo na drie jaar. Ik legde het opzij, op de rechterkant van LM zijn schrijftafel.

    Vanmiddag zou LM boodschappen doen en hij kwam vragen : 

    - Die abrikoos, is dat vers of gedroogd of in blik?
    - Abrikoos? Heb ik abrikoos bij de boodschappen gezet?
    - Ja, champignons, room 2x, kroketten, abrik met een punt achter …
    - Kroketten? Hoe komt ge erbij, we hebben geen fritketel meer!
    - Eh … 

    Hij toonde me het lijstje.
    Het lijstje dat hier op het hoekje van zijn werktafel gelegen had.
    Een lijstje dat geeneens in mijn handschrift was. 

    - Die Griekse yoghurt en die pistache nootjes dan ook niet? vroeg hij teleurgesteld.
    - Ja, doe maar, zei ik want mijn hart smolt, behalve voor die kroketten dan.

    Hier in huis neemt LM de boodschappen voor zijn rekening. Dat doet hij zeer gewetensvol.
    Deze keer was hij naast de kwestie bezig, maar toch zeer gewetenvol. 
    Mijn Dierbare is zó'n plichtsgetrouwe huisgenoot dat hij zelfs een lijstje dat ergens ligt waar het niet hoort te liggen
    -onze boodschappenlijstjes liggen vooraan in de woonkamer op het buffetje-
    au sérieux neemt en er werk van maakt. Een lijstje dat drie jaar oud is en dat niet eens mijn handschrift is … 

    'k Was helemaal vertederd. Wat een gouden momentje.

    En alzo kwam drie jaar na datum het leven van een onbekende
    weer een beetje ons leven binnen. Via abrikoos en pistachenootjes.

    m – HiH-01/2016, herwerkt

    08-01-2019 om 00:11 geschreven door maart


    >> Reageer (0)




    E-mail

    klik op knop om me te mailen


    Zoeken in blog


    Archief per maand
  • 03-2020
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!