|
OPUS CCCLXVIII
Vandaag 26 januari gedichtendag 2012.
Hier start ik mijn ultieme gedicht van het schrikkeljaar.
Als ik het voltooi, is dat op gedichtendag 2013.
Het wordt dus een ding van 368 episoden.
De ware dichter
camoufleert geen emoties
(zoals een dame).
Zo klinkt mijn laatste haiku eveneens
zo ben ik met de komst der jaren
en 't verdwijnen van de grijze haren
het met vele jury's graag oneens.
27/01/2012:
De ware dichter is niet altijd depressief,
ook hij ziet humor in de zwartste dingen.
Hij is nu eens hard en dan weer lief
maar blijft zijn hart en ziel bezingen.
28/01/2012:
De ware dichter wil geen standbeeld, geld of roem
hij mist geen fanclubs, lovende kritiek,
wel voldoening van een glimlach en een bloem
de hemelse vervoering van muziek
29/01/2012:
Ik zoek niet naar geschreeuw en naar sensatie,
van mijn schrijven staat geen mens verstomd,
het is een streven naar emotie en naar gratie
geweekt in alles wat me zomaar overkomt
30/01/2012:
Het zijn dingen die ik voel vanaf mijn jeugd
en vaak decennia in mijn bewustzijn knagen
en de idee ten slotte, geef ik toe, doet deugd
dat het verwoorden ook een lezer kan behagen.
31/01/2012:
Zeggen wat je voelt is meten met je honger
lezen wat je schrijft is blussen wat je stookt,
als confronteren van het ouder met het jonger
de metamorfose van het voedsel dat je kookt
01/02/2012:
Schrijven met de woorden die je selecteert
op waarde, kracht, verbeelding en potentie,
in de taal die je door moeder werd geleerd,
in grillig evenwicht met chaos en conventie
02/02/2012:
Je schrijft ze op zoals ze uit het niets verschijnen,
je filtert ze en moeilijk kan je ze vervangen,
want dan alleen gebeurt het dat ze plots verdwijnen
met gevoelens die je naar het einddoel deden verlangen
03/02/2012:
En dan staat het allemaal daar zwart op wit,
de voorbije drang historisch vastgelegd
met voorbije dwang, geobsedeerde kracht en pit
en denk je: hoe kreeg ik dat toch aldus gezegd ?
04/02/2012:
Zijn dit de vruchten van mijn eigen geest?
Hoe kan het dat ik dit hier heb geschreven?
Ben ik daarnet een ander mens geweest,
of heeft iets kosmisch mij hiertoe gedreven ?
05/02/2012:
Neen, een muze is geen buitenaardse entiteit,
men verzon ze om de mist te camoufleren
die in vale slierten dweept met creativiteit
van allen die met taal en stijl jongleren
06/02/2012:
Dan volgt de trots die wel eens aan de hoogmoed grenst,
al is de trots vaak erg sereen en ook terecht.
Want wie erkenning voor zijn werken wenst
is iemand die uitsluitend tegen molens vecht.
07/02/2012:
Dichten lijkt verbazend vaak op zich ontlasten
van obsessie die je innerlijk al dagen kwelt,
op het bevrijden van soms zalige ballasten
waarvoor na afloop puur verlossing geldt.
08/02/2012:
Als een dagboek van emoties op de weg naar nooit
groeit elk woord vanzelf en zonder zorgen,
blad na blad wordt volgepend en omgeplooid
een nieuwe wenk van gisteren naar morgen.
09/02/2012:
Emoties zijn als dieren pril eenvoudig of zelfs mysterieus,
en als planten freel erg kwetsbaar of bestendig.
Als foto's stiekem opgedoken eens banaal dan weer scabreus
maar ook als mensen stijf en saai, of vrolijk en behendig.
10/02/2012:
Ze komen onverwacht, onaangekondigd ongelegen
en ze in je binnenste verstikken maakt je ziek,
ze sublimeren en verwoorden is de een'ge zegen
en ze verdringen maakt melancholiek
11/02/2012:
Doordat je ziet waar de anderen louter kijken
doordat je luistert naar wat anderen niet horen
zie je dat deze dingen 't hoogste prijken
en hoor je niet de dingen die de rust verstoren.
12/02/2012:
Doordat je voelt wat niemand vindt door tasten,
doordat je geuren snuift die niemand kan ruiken,
kan je jezelf op onderschatte sensaties vergasten
en proef je wat nog taboe blijft voor andere buiken.
13/02/2012:
Elk zintuig geleidt je door exotischer oorden
die je vergasten op wat niemand zo kan ervaren
dat jij alleen kan schakeren naar de juiste woorden
die passen als wenken zo vaag als gebaren
14/02/2012:
Reizen langs de kronkels van betreden paden
niet aangetast door schaduwen en schimmen
net niet stikkend onder andermans gewaden
strevend door te wroeten en te klimmen
15/02/2012:
Niet gegidst door meesterwerken om te imiteren
dolend soms door tegen stroming in te stuwen,
vol moed ook om uiteindelijk terug te keren
ongeknecht en zonder zich te laten duwen
16/02/2012:
Met de wenteltrap der jaren
groeit het uitzicht weidser dan voorheen,
en zo brengt het door kantelen staren
wat je ziet en weet bijeen.
17/02/2012:
Geroezemoes dempt wat je wenst te horen
en je put je uit door 't selecteren
van de dingen die je werk niet storen
om daar dan verder mee te gaan proberen
18/02/2012:
En dan worstel je je weer geestdriftig recht vooruit
belaagd door ongerichte schaduwen en licht,
die putten ongenadig elke wil en poging uit
terwijl je onverdroten op het einddoel blijft gericht.
19/02/2012:
Het lukt alleen mits uiterst hoge concentratie
waarmee je alles wat je afleidt prompt elimineert
en je ervaring handig vastlegt met veel gratie
want je voelt dat dan alleen je goed presteert
20/02/2012:
En dan opnieuw bekruipt je dat pervers gevoel
dat je alles nog veel te veel beredeneert
en dat expressie verkwijn
<!--
|
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
