|
Terug naar vader
(eik)
Nooit als voorheen hoor ik de vogels zingen,
want ze hebben mijn collega's uitverkoren
om de wind en wolken te doen swingen
en de wereld met hun liedjes te bekoren.
Geen oudjes gaan nog in mijn schaduw rusten
als ze na de middag stilt' en slaap gaan zoeken.
Duizenden verliefden zag ik, en ze kusten,
net als speelden zij in films of boeken.
Mijn botten stonden vorig jaar op springen,
maar ik zuchtte, kraakte, kermde, beefde.
Enkel kleine jongens kijken naar mijn ringen;
niemand wou ze zien toen ik nog leefde.
Er is niemand die mijn ringen ooit wou kopen,
Slechts die knapen willen ze geduldig tellen
om dan snel naar moeder thuis te lopen
en joelend aan mijn vaders eiken deur te bellen.
16/5/2013
|
.
.
.
.
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
