Jammer dat veel mensen aan zelfoverschatting lijden.
Pas als ze het einde voelen naderen, beseffen ze hoe beperkt, eindig en onvolmaakt ze zijn.
De wetenschap corrigeert zichzelf voortdurend, en is dus nooit 100% betrouwbaar.
Terug naar wat ik vertrouw.
Terug heen en weer
Welke ogen moet ik hebben om U te aanschouwen,
als zelfs het dagelijks zonlicht mij al snel verblindt,
als de hoogste bergen hier niet eeuwig blijven staan,
als alles wat wij maken uiteindelijk moet vergaan,
als de mensen, dingen, dieren die ik ken rondom mij
blijven herhalen: wij en jij, alles gaat allemaal voorbij.
Geef mij oren die Uw stem blijven onderkennen
in het gedaver van de wereld die het geworden is,
met het perpetuum mobile dat geen moment kalmeert
en de stilte tot iets buitenaards heeft gereduceerd;
met de blijde zang van vogels is het haast gedaan
als de daver van stormen het hebben verslaan.
Waar is de geur van wierook heen gevlucht
en de ijle smaak van levend zondagsbrood?
Ik blijf maar zoeken in de vale ochtendsmog,
in de overvloed van hevig commercieel bedrog
ik word wanhopig in de oude kerken zonder kruis
en zoek een toevlucht, maar ik vind geen huis.
In dit leven blind en doof voor wat wordt gevraagd,
omdat carpe diem mijn gemakzucht vrolijk maakt
zucht ik hoopvol zoekend met verlamde kracht
in het besef dat u er eeuwig bent met al uw macht
leg ik mijn ijdelheid en mijn zwakte voor me neer,
neem afscheid van mezelf en groet de Heer.
27/3/2019
|