Ik vernam eergisteren dat een oud klasgenoot in april overleed. Niemand van mijn vrienden werd op de hoogte gebracht. We wilden hem uitnodigen voor ons jaarlijks etentje...
Afscheid van René
Drieëntwintig maand geleden zaten we samen aan de tafel met onze vrienden van weleer.
Die avond hebben we gegeten en gepraat over de oude tijd die we niet willen vergeten.
Aarzelend heb je mij gesproken heel even, je verhaal was kort en het ging gewoon voorbij.
Vriend, dit was de laatste keer Mij terugzien doe je niet meer Ik ben versleten, het is gedaan!
Jij alleen had toen goed begrepen dat dit ons laatste gesprek zou zijn al leek de avond nog zo lang
We namen afscheid zoals anders omdat woorden meestal woorden zijn die niets onthullen van je pijn.
Drieëntwintig uur geleden nam ik de telefoon om je te vragen of je wilde komen zoals weleer.
Je kon me zelf geen antwoord geven en je schoonzus sprak me aan omdat jij er niet meer bent.
18/1/2010
|