Soms komen er weer herinneringen boven bij het bekijken van die heel oude foto's die lang verstopt zijn geweest. Schiphol was vroeger een geliefd doel voor allerlei uitstapjes. Hier kwam ineens een foto boven water van de klas van Wim op 12 jarige leeftijd. Moeilijk te herkennen voor degene die hem nu kennen, maar broer Henry uit Canada reageerde gisteren meteen toen ik ernaar gevraagd had op mijn eigen website-- www.hettysite.nl- Vooraan helemaal rechts.
Toen Wim dus zelf de Schipholfoto nog eens goed bekeek, hij gebruikte zelfs het plusje om te vergroten, kwamen er zomaar allerlei herinneringen boven. "O kiek... Gaitie van Eikenhorst.. oo en dat mut Trijnie Roetman wezen. En dat was - ik zal geen namen noemen- zien moe kwam bie-j ons an de deure veur dee 25 gulden." Dat vergeet Wim van z'n leven niet.
In de tijd dat vader Gerard al ziek was had moeder Siet het niet breed met hun vier jongens. En laat Wim nou op een dag een verkreukeld stukje papier zien liggen. Hij is nieuwsgierig en wanneer hij het opraapt blijkt het 25 gulden te zijn. Helemaal over de rooie laat hij het moeder zien. Die stuurt hem meteen door naar het politiebureau om aangifte te doen. "En niks afgeven heur", krijgt hij als waarschuwing mee. Het is nl. zo dat wanneer een jaar lang niemand dat geld komt opeisen... dan mag je het houden.
Een paar dagen later laat Wim zich in de klas ontvallen dat hij zomaar 25 gulden gevonden heeft en dat hij dat opgegeven heeft bij het politiebureau.
Laat nu meteen de volgende dag de moeder van die jongen bij moeder Siet aan de deur komen:"Ik kom effen dee viefentwintig gulden ophaal'n die jullie Wim evunnen hef". Maar moeder Siet is niet van gisteren en vraagt :"Wanneer denk ie-j da'j 'm verleuren bunt?"
"Oo... gistermiddag.... dat wet ik zeker." "Dan kan et dissen niet wean", zei moeder gevat, "want Wim hef 'em eergisteren al evunnen."
De 25 gulden is een jaar lang goed bewaard en daarna was t-ie van hun.
|
