Vanmorgen waren de mensen van de plantsoendienst de perken hier rechtover aan het maaien. Waarschijnlijk zat het goed met de luchtkwaliteit want de geur die tijdens het maaien vrijkwam was bijna balsem.
LM en ik wonen in een appartementsgebouw (2hoog) en we zitten toevallig op de juiste plek in deze straat. Rechtover is een woonpark met volgroeide bomen en aan die straatzijde liggen ook zes ruime grasperken. Die zes werden vanmorgen gemaaid en getrimd met zo’n wendbaar wagentje.
De geur van vers gemaaid groen gras was overal. Bijna tot in de lift. Zalig. Als kind vond ik die geur al biezonder. Als die geur in een flesje zou bestaan koop ik dat met mijn ogen toe. Voor later. De prijs wil ik dan niet weten.
Wanneer vroeger thuis het gras gemaaid werd bij ons en bij de buren was dat nog met een handmaaier. Zo een ding waarbij men ritmisch chrr-chrr … chrr-chrr … chrr-chrr hoorde. Telkens het vooruit en het achteruit, veel minder lawaai dan een motorgrasmaaier en men hoorde ook dat iemand daar dapper aan het werk was.
Vervolgens moest het afgemaaide gras bijeen gerijfd worden. In zomer ’59, toen we er pas woonden, harkte mijn ma in bikini. Dat was zó’n zedig model dat het nu niet meer verkrijgbaar is. Dat heeft ze maar één keer gedaan. De bikini, niet het harken. ’s Avonds, toen de melk gekocht werd op de boerderij rechtover, werd er over die bikini gepraat. Geen woord over dat dapper maaien en rijven.
De geur van pas gemaaid groen gras. De bikini rood met witte stippen.
|