stijl USA

Jenny's huwelijksdag kwam nader en niks kon haar feestgevoel temperen, 
zelfs niet de vechtscheiding van haar ouders.
Haar Moeder had voor zichzelf hét perfect tenueke gevonden.
Zij zou de best geklede moeder-van-de-bruid van 't jaar zijn.

Een week later was Jenny in alle staten toen ze zag dat
de nieuwe partner van haar vader exact dezelfde outfit had gekocht.
Gedaan met het feestelijk gevoel …

Jenny vroeg, vroeg herhaaldelijk en smeekte haar zelfs het tenue te gaan omwisselen.
Maar het mens weigerde :
"Geen sprake van! Ik zie er magnifiek uit in dat ding en ik zal het dragen ook!"

Jenny was ongeveer in tranen toen ze het haar Moeder vertelde.
De Moeder antwoordde gracieus: "Niet wenen Meiske,
ik vind wel iets anders. Ik ga niet concurreren met haar. Uw trouwdag is úw dag."

En toen gingen ze winkelen en per mirakel
vonden ze een andere top-magnifieke outfit voor de Moeder.

Terwijl ze zaten te lunchen vroeg Jenny :
"Gaat ge dat vorig tenue niet terug binnen brengen?
Er is geen reden meer om het te houden hé Ma."

De moeder glimlachte wijs en zei : "Juist wél, Meiske, juist wel.
Ik zal die eerste outfit dragen op de avond vóór uw trouw,
tijdens de repetities."

m - met dank aan RD - EZW-02/2012, HiH-02/2015

08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart

Vanmorgen waren de mensen van de plantsoendienst de perken hier rechtover aan het maaien.
Waarschijnlijk zat het goed met de luchtkwaliteit want de geur die tijdens het maaien vrijkwam
was bijna balsem.

LM en ik wonen in een appartementsgebouw (2hoog)
en we zitten toevallig op de juiste plek in deze straat.
Rechtover is een woonpark met volgroeide bomen
en aan die straatzijde liggen ook zes ruime grasperken.
Die zes werden vanmorgen gemaaid en getrimd met zo’n wendbaar wagentje.

De geur van vers gemaaid groen gras was overal. Bijna tot in de lift.
Zalig. Als kind vond ik die geur al biezonder.
Als die geur in een flesje zou bestaan koop ik dat met mijn ogen toe. Voor later.
De prijs wil ik dan niet weten.

Wanneer vroeger thuis het gras gemaaid werd bij ons en bij de buren
was dat nog met een handmaaier.
Zo een ding waarbij men ritmisch chrr-chrr … chrr-chrr … chrr-chrr hoorde.
Telkens het vooruit en het achteruit, veel minder lawaai dan een motorgrasmaaier
en men hoorde ook dat iemand daar dapper aan het werk was.

Vervolgens moest het afgemaaide gras bijeen gerijfd worden.
In zomer ’59, toen we er pas woonden, harkte mijn ma in bikini.
Dat was zó’n zedig model dat het nu niet meer verkrijgbaar is.
Dat heeft ze maar één keer gedaan. De bikini, niet het harken.
’s Avonds, toen de melk gekocht werd op de boerderij rechtover,
werd er over die bikini gepraat. Geen woord over dat dapper maaien en rijven.

De geur van pas gemaaid groen gras.
De bikini rood met witte stippen.

08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart

boodschappen in de regen

Bijna valavond. Hier regent een mals regentje.
Zo eentje waar de bloemen blij van worden.
De perken op de uiteinden van de middenberm doen hevig met hun kleuren in dit licht.
Het is parelmoeren licht.
De bloemen zijn lila, purper en bordeaux.
Ze zijn omgeven door nat asfalt en groen gras.
Zo uitbundig vandaag, het palet van de perken.

De twijgen van de struikjes en de haagjes in de voortuinen
zijn versierd met druppels.
Wanneer die vallen komen andere aan gegleden om af te lossen.
Een overvloed aan kristallen kralen.

Door de straat stappen mensen met paraplu's in
verschillende kleuren, met verschillende motiefjes.
Wandelende paddestoelen.
Aan de voorlopige bushalte gaan ze op een rij staan wachten.
Sommige staan er roerloos, sommige wiebelen wat.
Van boven gezien heel mooi, die rij blinkende plu's.

Het stof wordt uit de lucht gewassen, de plassen weerkaatsen het daglicht,
de grasveldjes zien groen van contentement en ik ben terug binnen en gedroogd.
Wat zou een mens klagen, er is vandaag meer kleur dan wanneer de zon schijnt.

m - EZW-06/2012 / HiH-09/2014 , bijgewerkt

08-09-2017 om 00:00 geschreven door maart

September, da's maand negen. Maand negen is verlegen.
Z' is zo wat trager, zo wat slomer : Is 't al herfst? Of is 't nog zomer?

Ze heet ook Fructidor, het fruit geeft kleur aan het decor
maar het groen wordt dof. 't Smaragd is weg uit mijnen hof.

Ze vogels blijven stil, al heel de week. Er was het nest, de eieren, de kweek ...
Het is genoeg geweest en vogels zijn ook maar beesten.

Soms doet een duif nog eens roekoe. Maar hoor, ook die roekoe klinkt moe.
September, maand van ooft en fruit, kijkt zelf al naar Oktober uit.

HiH-08/2016

07-09-2017 om 00:00 geschreven door maart