Spiegel

Kabouterland staat op zijn kop
Regina zit voor de spiegel
Achthoekig bord zegt rood-wit stop
Het is een dodehoekspiegel

Zet het raam nu even open
De koekoeksklok beweegt niet meer
Je moet nu geen brood gaan kopen
Regina ijsbeert op en neer

De avondkrant is uitverkocht
Een straathond snuffelt aan de eik
Er stopt een zwaailicht bij de bocht
Er stierf weer toekomst in de wijk

24/8/2010

24-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Kasteelheer

Verbluft bewonder ik kastelen,
vermoedelijk de zelfde dag gebouwd
met indrukwekkende kantelen
en vlaggen die glanzen zilver en goud

Ik zie ze nog met gesloten ogen
Maar dan zijn ze eensklaps eeuwen oud
Uit het verleden weggezogen
door niemand bewonderd, nooit aanschouwd

Broze luchtkastelen weggezonken
in de diepte van wat kerkhofgrond
Samen met verdriet en rouw verdronken
vaak verloren, hopeloos verwond

De zee verzwelgt de zandkastelen
gebouwd met jeugdig vuur en energie
Gekoesterd en geliefd door velen
Zuivere illusie bevrijd van euforie



23/8/2010

23-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

        mijn grootvader Armand Bourgoignie 1895-1967

en ikzelf










Voor mijn peter

Je zag ze niet terug, je oude vrienden
die op de treinen stomend door het land
plichtsbewust al jaren de spoorweg dienden
Toen trok je eensklaps naar het binnenland

Je was te trots om aan de kust te sterven
waar je eindelijk was teruggekeerd
Om niets je oude dag te laten bederven
Maar alles liep helaas al gauw verkeerd

Je wilde voortaan anoniem gaan leven
In een huis met witte duiven op het dak
Je hebt nooit je memoires geschreven
Omdat de kracht je telkens weer ontbrak

Je wandelstok heeft je alle moed ontnomen
En doktershulp heb je lang versmaad
Ik ben nog vaak bij je op bezoek gekomen
Maar die ene keer kwam ik toch te laat


20/8/2010

20-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Lichtspel

Ik zie licht op de straat,
Zo lijkt het veilig daar buiten
't Brengt rust zo 's avonds laat
dat licht dat schijnt door de ruiten

Er brandt hier een kaars
Dat brengt rust in het hart
Al is dat lichtje eerder schaars,
Soms is het een nieuwe start

Een lichtbalk streelt de zee
als een baken in de nacht
als een lieve wenkende fee
Als een steunende zekere kracht

Er zwaait een lamp haar blauw
op de wanden van de kamer
Ik vrees tranen, verlies en rouw
en het meest de slag van de hamer

19/8/2010

19-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Waterpret

Als ik je volg langs de vloedlijn van het strand
met jouw ontelbaar kleine peuterpasjes
Zie ik de stempels van je voetjes in het zand
die vochtig smelten net als miniplasjes

Soms stop je en kijk je gretig naar je opa om
en sla je op de golven met je open knuistjes
Dan weer wijs je in de richting van gebrom
en ontspan je verwonderd je natte vuistjes

Je vertrouwt op je boeitjes als je voorover valt
recht in het schuim van de deinende zee
Dan richt je je op eer de golf over je knalt
en schuif je weer neer en drijft een eind mee

Je glundert van pret en ploetert met je armen
Dan voel je weer grond en rent naar ons toe
Om je in je favoriete badhanddoek te warmen
en fijntjes te zuchten: mammie ik ben moe.


18/8/2010

18-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Eerste zomer

Toen ik wist waar je ergens woonde,
werd mijn fietstocht anders dan voorheen,
werd het concreter wat ik droomde
en twijfelde ik niet lang waarheen

De deur leek streng en bleef gesloten
of ik reed naar noord of ging naar zuid
Ze bleef onwrikbaar zonovergoten
Niemand kwam er in of liep er uit

De trap leek me veel te lang en hoog
Je huis te statig en geweldig
Zelfs je bel die scheen me veel te hoog
ik voelde me gewoon ongeldig

Mijn remmen kon ik echt niet nijpen
Mijn benen draaiden nog in het rond
Jij was niet te zien en niet te grijpen
Al wou 'k ervaren dat jij bestond

De zon bedwelmde deze dromer
Die de juiste richting huiswaarts koos
Steeds wachtend op een and're zomer
Wellicht iets warmer en minder broos


17/8/2010

17-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Tatoes

Er zijn zo van die woorden
die ik je niet graag hoor zeggen
Want ze gaan over verdriet en pijn
Soms lijken ze vergeten
en spreek je ze heel lang niet uit,
alsof ze lang niet meer bestaan
Onverhoeds weerklinken ze
dan weer om ons te overvallen
Met rouw en pijn en leed
Soms kan ik ze zelf niet mijden
alsof ze getatoeëerd staan
op mijn tong en op de jouwe;
Gebrande woorden in ons leven,
begonnen in een zalige roes
golvend naar gevreesde zaligheid


16/8/2010

16-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

14-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Blind

　Er zat een gekko op de muur
en een sluipwesp op het raam,
ze rustten daar zowat een uur
en dutten net toevallig saam

Ik zette kaarsjes bij de zon:
het leek een goed idee misschien
Zodat ik beter kijken kon
en nog doorgronden bovendien

Ik veegde de kruimels bijeen
die bleven kleven op 't plafond
na de receptie voor Marleen,
Toen immers vloog van alles rond

De krant kwam weer een dag te vroeg
Ze moesten er nog veel aan werken
Ik zag het nieuws, ik zag genoeg
Een vreemde wou mijn zicht beperken

13/8/2010

13-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Valse schaamte !

Waarom zou je je schamen
voor de rimpels van je handen,
de kleur van je lange haren,
of de schoonheid van je huid?

Waarom zou je je schamen
voor de vorm van je lichaam,
de geur van je harde werken,
of de slankheid van je buik?

Waarom zou je je schamen
voor het geschenk van het leven
dat je door je lichaam behoudt,
of laten die dingen je koud?

Waarom zou je je schamen
voor wat God heeft gegeven,
en wij soms willen verbouwen
of onttrekken aan de zon?

12/8/2010

12-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

     Hittegolf

Hagedis op de muur,
krekel tussen amandelen,
vervallen huis te huur,
te warm om ver te wandelen !

Ijsblokjes in een glas,
die samen vrolijk rinkelen,
een egel in het gras,
geen zin om te gaan winkelen.

Mijn schaduw is te kort
om wat koelte te schenken.
De vliegen op mijn bord,
ze komen zonder wenken

Ik open een witte parasol,
maar vouw de stoel niet open,
het was goedkope brol:
ik zal een rode kopen.

11/8/2010

11-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Machteloosheid

Neen ik kan je niet vergeten;
niet ontwijken of verrijken
niet omarmen of verarmen
niet verwennen of ontkennen,
Schat ik kan je niet vergeten,
maar jij zult het nimmer weten

Neen, ik kan je niet beminnen
niet vervelen en niet strelen
niet vermaken of aanraken
niet verzorgen ook niet morgen
niet genezen en niet vrezen
niet betasten of belasten
Schat, ik kan je niet beminnen
met mij heb jij niets te winnen

Neen ik kan je niet verleiden
inviteren noch contacteren
niet exciteren of ignoreren
Inspireren of inspecteren
Irriteren of intrigeren
kritiseren of motiveren
negligeren of prefereren
regisseren of savoureren
visiteren of penetreren
Schat, ik kan je niet verleiden
Van mezelf kan ik niet scheiden

10/8/2010

10-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Troost

Spreid je vingers maar
en kijk me aan met je betraande ogen
Leg je handen op elkaar
en laat me nu je wangen drogen

Ik lees de droefheid in de groeven

die je wangen onderlijnen

Laat me even rustig bij je toeven
En vertel over je pijnen

Laat me strelen door je haren

in de war zoals je hoofd

Tot je snikken wil bedaren
Om je hoop die werd geroofd

Vertel me al je zorgen

die je naar de afgrond zuigen
En doen twijfelen aan morgen
en je weerstand buigen

Als je echt wilt kiezen

Zie dan rustig om je heen
Er is nog zo veel te verliezen
En je staat nog niet alleen

Hou me even stevig vast

Tot je lippen zich ontspannen
Los die nutteloze last
en voel jezelf niet meer verbannen

Kijk hoe hoog opnieuw de zon

Vandaag weer aan de hemel staat
Dat jij opnieuw beginnen kon
Is waar het allemaal om gaat

Sta op en wandel met me mee

Naar de duin die jij als kind beklom
En tuur met mij ver over zee
Kijk niet naar je schaduw om

9/8/2010

09-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

met Elias, mijn kleinzoontje


Slaapliedje

Met je hoofdje op mijn schouder
en je armpjes om mijn hals
voel ik mij geen jaren ouder
dansen wij de traagste wals

Als je hartslag mij ontroert
Voel ik dat aan tot in mijn keel
Die adem haalt en ons ontvoert
terwijl ik zacht je rugje streel

Je weent niet als je wordt gesust
en slaapt niet in als ik weer wil
Dat je na het drinken rust
Zo is je eerste kleine gril

Maar als mijn lied je slapen doet
En je indut op mijn schouder
Voelen wij ons beiden goed
al ben ik wel wat jaartjes ouder

6/8/2010

06-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Te laat

Wat ik wil dat kan niet overal
op elke plek altijd bij iedereen,
Fietsen, zingen, spelen met een bal
bidden zwemmen springen op één been

Wat ik wil, dat wil niet iedereen
ergens met een groep of in een massa
anders afgezonderd en alleen
voor de fun of doorgaans kassa kassa

Wat ik mis dat is meer kracht en tijd
meer dan het leven mij te bieden heeft
zodat ik zoek en zwoeg en loop en lijd
en woeker als een gek die eeuwig leeft

Wat ik doe, is naar de doven schreeuwen
kreten uit verstomde kelen rukken
laten protesteren en niet geeuwen
stoppen met dat buigen en dat bukken

Wat ik heb, dat is immens verdriet
om die duizenden gemiste kansen:
Vooruitgang is veraf en komt er niet
zolang de mensen blijven dansen

Wie ik ben, dat wil ik eeuwig blijven
De eerste stap naar weinig resultaat
met prutsen, tekenen en ook wat schrijven
al schrijf ik deze dingen veel te laat



3/8/2010

03-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

02-08-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Gentse fee

De fee bezoekt de Gentse rocker


zweeft omlaag van de kathedraal

en aarzelt bij de Mammelokker
gaat met mijn muze aan de haal

vergezelt hem naar de Korenlei

om bij het Gravensteen te rusten
Genietend van een coupe aardbei
de bron van onwereldse lusten

De Coupure leidt naar de Minard
Waar Romain de fee verwende
Tot de sluiting, plots en veel te hard
voor wie zijn schouwburg kende

Als haar vlucht heel even stokt
Boven de berg die heet Blandijn

Is het Pieter die de mensen lokt
Naar het klooster op het plein

Zo hoog kan je de fee niet horen
Als ze zingt op d' universiteit
Van boven op de Boekentoren
Daar raakt ze haar lied wel kwijt

Zakt de rocker af naar de Vooruit


Dan stopt de zang vlug van mijn fee
Ik veeg de regen van mijn natte ruit
of ruil de rijke stad om tegen zee

27/7/2010

27-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

26-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Dromen tellen

Alle nachten droom ik dat ik tel,
ik tel de vele korrels op het strand.
Waarom toch dat ik dit vertel,
er ligt daar immers zoveel zand...

Alle nachten tel ik weer mijn dromen
(Ik tel de dromen die ik niet vergeten ben).
Waarom vertel ik soms mijn dromen
als ik alleen mijn eigen dromen ken?

Waarom ben ik alweer de tel kwijt
Waar ligt nog zand dat ik moet tellen
Wat is toch dat gebrek aan tijd
Wie kan me dat eens gauw vertellen?

Ik tel liefst de korrels op het strand
en leg ze alle netjes op een rij:
't aantal dromen is niet constant
want alle nachten komt er bij

23/7/2010

23-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie

Bloemendagen

Schuif een bloem in je haar
en geloof in eeuwige vrede,
ik wacht al vijftig jaar
op meer gevoel en rede

Zing een lied vol vreugde
over zon en sterrenstof
Over wat ons toen verheugde
Verdien zo onze dank en lof

Dans op blote voeten
In het fris bedauwde gras
Houd nooit op met wroeten
Maak het mooier dan het was

Wek heel vroeg je kinderen
Maak geen enkel gerucht
Hun hoop mag niet verminderen
En toon ze de blauwe lucht

22/7/2010

22-07-2010 om 00:00 geschreven door Frankie