Niets perfect



Ik werd geen schilder, geen sportman en geen architect,

maar speelde met kinderen die weinig bewogen,

ik vroeg ze te luisteren en opende hun ogen, 

toch liep met hen niet alles perfect.

Ik knutselde huizen gepland met al mijn intellect,

ze staan nog ergens te lande vrolijk te pronken

vol snufjes die destijds glansden en blonken,

maar het kan beter nu, ze zijn niet perfect.


Ik herstelde fietsen en vond de fouten direct

en we maakten weer tochten en reizen

na wat afstellen met moeren en vijzen, 

al bleek naderhand wel: het was niet perfect.

Ik kende mijn taal en schreef haast alles correct

tot mijn handboek uit de winkels verdween

en een nieuwe kijk op spelling verscheen,

en ik wist: man je blijft niet eeuwig perfect!


Ik had voor vrienden en leraars het grootste respect,

maar later moest ik al te vaak  toegeven:

ook zij leiden geen smetteloos leven,

zelfs mijn idolen zijn wellicht niet perfect.


Ik hoor jullie zo vaak praten in je eigen dialect

Ik hoor jullie, maar ik hoor het slecht

wat je ook mompelt, schreeuwt of zegt,

Zo is communicatie met mij  heel zelden perfect...

Dus reis ik hier vandaan, en volg mijn eigen traject,

soms vraag ik de weg, soms neem ik een kaart,

mijn gps is voor mij soms schatten waard,

maar zonder voeding is ook dat ver van perfect.



Ik verwacht van medicatie en vaccins het gewenste effect

maar voel me loom en gedeprimeerd

wanhopig en gedesillusioneerd

en stel vast: ook wetenschap is lang niet perfect.


In de natuur krijg ik bezoek van menig vrijpostig insect,

ondanks de goede lucht en het overvloedige groen

is er zo weinig voor de schepper in mij te doen

en stel vast: ook ikzelf word niet spoedig perfect.


De klok blijft tikken en zegt mij: doe wat je wenst, nu direct!

mijn spieren zijn weer te moe en te slap

ik bedenk zelfs geen smakeloze grap

wat je uitstelt, verlies je, want je bent niet perfect.

21-10-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Onhaalbaar

Als kind kreeg ik een grote zak met knikkers

rond of plat, groot of bros, en mooi of mals,

ik ruilde ze snel voor een doos vol stickers

stil of oud, gekreukt  of pittig, muzikaal of vals.





Als ik niets te doen had, wou ik er eentje kiezen

en hem plakken in de agenda van mijn leven,

maar de plichten deden mij mijn tijd verliezen

en ik vond geen plek om nog iets op te kleven.





Ik fietste met slechts de hulp van eigen materiaal,

ik zong op zee a capella de allerhoogste noot

voor niemand schreef ik mijn geheim verhaal

en orkanen spoelden mijn humor door de goot.





Mijn tijd is op en ik overzie mijn vergeelde plannen

die ik nog vorig jaar vol overmoed wou digitaliseren,

maar ze zijn de facto bij het schroot verbannen

en wellicht niemand zal die ooit voor mij realiseren .

14-10-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Onzichtbaar

Oorsprong van oerknal, ruimte en tijd

onzichtbaar

Eer ik geboren was uit liefde en droom

onzichtbaar

Ooit jou ontmoet en nooit kunnen kennen

onzichtbaar

Jou en elke jou in dit zelfde fatale geval

onzichtbaar

De dag van morgen na morgens nadien

onzichtbaar

Elke stap verder dan de vorige verste stap

onzichtbaar

Wie opent mijn ogen of schenkt ze terug,

onzichtbaar

Geen ogen, geen weten geen leren en kennen:

allemaal onzichtbaar

Geloof, hoop, liefde, berouw, zo echt en waarachtig

onzichtbaar

10-09-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

En berouw






Het spijt me

zo dat mijn geloof alleen op wensen steunde.

Dat mijn hoop afhangt van het wisselend lot.

Dat mijn liefde soms de weg vermeed naar God.

Het spijt me dat ik in mijn dromen bleef geloven

en niet vertrouwde op mijzelf,

dat ik in de eeuwigheid op aarde bleef geloven

en uitsluitend voor mijzelf.

Het spijt me dat ik bleef hopen op  mirakels

geprogrammeerd voor mij alleen

en dat het enig voordeel van mirakels

is: voor mij alleen

zijn er geen.



Blijft de spijt omwille van vruchteloze liefde

onvruchtbaar als een dode spiraal,

toch rouw ik niet om  de roekeloze liefde

stuwend in een nieuwgeboren spiraal.




19/07/2022

19-07-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Geloof; hoop; liefde...





Mijn drie werelden

Soms droom ik van mijn nieuwe mooiste liedjes

en het meest verrassend schilderwerk, 

van huizen wit in zwarte bossen

en een reis per fiets naar Albaquerque.

Dan hoop ik op zes juiste cijfers of getallen

dat de balletjes eens beter vallen

dat de dokter mij vakantie geeft

en zegt dat ik niets meer hoef te vrezen.



Toch weer ontwaak ik liefst nog elke ochtend

naast jouw schaduw op ons bed

tussen vers gestreken lakens

onderweg naar een nieuwe dag.




16/07/2022

16-07-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Zalig Paasfeest!

17-04-2022 om 09:47 geschreven door Frankie

Avondgebed

Laat me ontwaken

naast jou morgenochtend,

simpelweg dankbaar genieten

van je liefdevolle zorgende aanwezigheid.

Laat me nog een nacht

naast jou liggen denken

aan voorbije vreugde en plezier

die we samen koesterden als kostbare schatten.





Laat me nog een dag

met jou exploreren

oplossingen  verzinnen

voor alles wat vierentwintig uren zal duren.

Laat me na die dag

God danken en verlangen

naar de kans om toch weer opnieuw

naast jou te mogen ontwaken elke nieuwe dag. 










14/4/2022

14-04-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Kon je maar


Genieten van de adem van de bloemen

Proeven van de honing

Drinken van gemorste cavadruppels

Verzwonden in de assen van je passies.

Tranen blussen nooit de spijt

En bitterheid draait de wijzers van de klok

Nooit in de richting die de zon

In het diepste Zuiden volgt.

Kon je maar

Het genot van vroeger dempen

Met de pijn van morgen

En kon je dan maar dromen van de sterren

Die je nooit bereiken zal




13/3/2022 publicatie op sennet

30/9/2021 realisatie

13-03-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Terminus Rubicon

De keizer sneed het zaadje los van bloem en stengel

zodat het publiek juichen ging als was het vuurwerk.

Twee borsten omhelsden de hemelwaartse ogen,

blind en onmondig speurend naar de hoogste toppen.

Dit startschot heeft de jonge spieren opgespannen,

doch dreigt het verstand te verlammen op dromen na.

Zoals het geheugen rijpt, blijft het niet langer maagd

en verslindt gretig de gigabytes van het leven .

Het traject wordt onzeker

zelfs veel illusies armer;

wielen wervelen verder,

draaien kolkend naar morgen.

Horizonnen bannen restjes spinrag van geloof

maar blijken telkens muren, kloven of ravijnen.

Gewrichten nemen wraak en weigeren elke dans

al ontluikt de hoop soms in een roes van overmoed.

In’ t puin speelt de wind met gewiste oude beelden;

in ’ t gras speelt een kind, het schopt trefzeker in het doel

zodat zijn vrienden juichen gaan, hij wint geen  beker,

één meisje echter zal dit doelpunt nooit vergeten.



27/2/2022 (gepostdateerd)

27-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Contacten

Dat je glimlacht als je me ziet,

dat je zorgt voor zoveel kleine dingen,

dat je stappen door de kamers zingen,

dat zie ik toch zo graag.

Je stem die me zo vaak troost

en je adem naast me in ons bed,

het schuifelen van je zachte tred,

dat hoor ik toch zo graag.




De geuren in je keuken van geluk,

van vers gestreken lakens uit flanel,

zelfs je dromen van kristal pastel,

ik ruik ze toch zo graag.





Je haar dat grijst in het geheim,

Je handen die bulken van succes

veelzijdig als grafiek en jazz:

Ik voel ze toch zo graag.





Je lippen die elke leugen vrezen,

die proeven van de beste smaak,

hun wijsheid zet de anderen schaak,

ik kus ze toch zo graag.

14/2/2022

 

14-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Niet naar de overkant

Waarom wensen jullie me naar de overkant? 

Er is hier geen gevaar voor watersnood of brand;

de aarde beeft niet, tornado's zijn ver weg,

argumenten zat waardoor ik voortdurend zeg:

Waarom jagen jullie me naar de overkant 

Ik vind het hier best gezellig en amusant

ben ik te oud om iets voor ons te beslissen

of willen jullie het recht om je te vergissen?


Wat moet ik in Godsnaam aan de overkant

ik vind mijn leven boeiend en interessant

Er blijft hier op de aarde nog zo veel te doen

nog heel wat toe te voegen op mijn blazoen

Er zijn al zo veel mensen aan de overkant, 

de meesten stonden nimmer in de krant;

routine, werk en berusten was de teneur

Grijs in hun leven de overheersende kleur.


Nooit beslis ik te reizen naar de overkant

en neemt ooit een mens mij stevig bij de hand

dan nog weiger ik hierover met iemand te praten

en al mijn pijn en vreugde zomaar achter te laten.

9/2/2022

09-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Zo voorbij

Ogen vol nostalgie
naar dromen van weleer,
verdwaald in troebel water
of gelauwerd, onverwacht
in succes met roes en roem,


Handen verkrampt rimpelend
meer dan ooit tevoren
omklemmend de gaven
van al te snel gevloden jaren
verzonken in herinneringen


Stemmen zwemmend
op de golven, wisselend
dag na ochtend na nacht
na avond, elke week genoteerd
In uitpuilende agenda's
Elk jaar opnieuw,
een halve eeuw gejaagd
alsof men zijn beker vult
Alvorens ten slotte grondig
zijn tanden te poetsen
voor het slapengaan

08-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Ave Maria

Dag vrouw die duizenden kapelletjes bewoont,

dag moeder die trouw en vroomheid rijk beloont,

dag toevlucht van het allerlaatste moment,

die ons liefheeft en die ons allen zo goed kent.

Voor velen ben jij één van de weinige vrouwen in het boek

van waarheid, mannen samen naar de ware God op zoek,

ondanks vergankelijk zogezegd wetenschappelijk onderzoek

benj jij de laatste strohalm, daarna valt het doek.





Dag moeder van ons allen die we veel te snel vergeten

omdat wij ijdel menen alles beter dan uw zoon te weten;

Laat het licht schijnen over allen die  koppig verbeten

de eeuwigheid met geld en eigendommen meten.

01/02/2022

01-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Ave Eva

Dag vrouw, zo zacht als een moeder,

mild als een oma

onvoorspelbaar als een zus

of wispelturig als een dochter.

Dag vrouw zo veelzijdig

als die moeder,

zo tegenstrijdig als een oma en een zus.

Dag vrouw, ooit onbereikbaar als een ster

verleidelijk en veel te ver,

kil als een ambtenaar

gevaarlijk als een hoornaar

en toch tegelijk zo onweerstaanbaar.






Ave Eva

Ave Maria

Ave gloria aeterna

contradictionibus plena.





13/1/2022

13-01-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Eva

Geschenk van de Almacht zonder einde of begin

kom dichter bij me, rust wat uit en laat me in.

Geschapen om te scheppen zoals je zelf bent

Geroepen, begeerd, bemind en zelden gekend

Je biedt me de vruchten van de beste bomen

ik hoef niet te raden van waar ze allemaal komen:

De hemel straalt voor 't laatst bijzonder fel

Onder ons of hier ver vandaan daar gloeit de hel.

In jouw zachte armen ben ik niet alleen of bang

voor honger, pijn, voor ziekte, leeuw of slang.

Altijd langer en intenser groeit ons genot

ik ben je slaafje, toch voel ik me rijk als God

al mis ik kennis over de donkerste nachten 

en worstel met mijn twijfels en gedachten

ook wanneer je danst in het licht van de maan

kijk ik je smekend vol passie en verlangen aan.

Jij zoekt naar bloemen met een nieuwe geur

en kiest het risico boven de veilig zoete sleur

Hoe kunnen we zo naar onze straf verlangen

dat het sap wegvloeit over ons beider wangen

Dan roffelt de donder als voetstappen naderbij

en ik gooi het klokhuis ongezien ver weg van mij.

Je hebt het koud, ik neem je ergens elders heen

en innig samen voelen wij ons plotseling alleen .

Het zilte water lokt ons naar een harder leven

waar we ons bewijzen door strijd en streven.

Lust en liefde helpen om de toekomst te bouwen

en om over het verlies van ons kind te rouwen.

Afgunst is een appel om niet meer in te bijten

Aan Eva kan ik dat moeilijk nog verwijten.

8/12/2021

08-12-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Ave

Dag zoekertje zoek naar Jan of Paul

dag boek op de tafel

dag stroop onder de wafel,

groet met mij de dingen:

de mensen die zingen

de kindren die swingen

de denkers die niet zeggen wat ze vinden

de vinders die niet denken wat ze zeggen

en de sprekers die denken wat ze verzwijgen

ondanks schreeuwen, zuchten en hijgen.

Dag groeter die geen afscheid nemen wil

tot hij zwijgt, bewegingloos en kil.






6/12/2021

06-12-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor buurvrouw Nathalie, airhostess bij Brussels Airlines



Vlucht

Straks vlucht ik heel ver weg van mijn huis

mijn sleur, familie, al mijn goede vrienden,

van zowel mijn souvenirs als het feestgedruis,

en flitst de vraag waartoe ze ook weer dienden.




Ver weg van de schaduw van mijn regenboog

verdwijnt het eeuwig draaien van veel wielen

verschijnt een lichte blauwe koepel hemelhoog

die mij verzoekt om vol ontzag te knielen.




Boven de kwijnende wouden en zieke zeeën

de smeltende bergen, de groei van woestijnen

de stikkende doolhof van stervende steden

wil ik dit bewust uit mijn hoofd doen verdwijnen.



En dan droom ik in de roes van vlucht zoveel

dat men de wereld van hierboven zou willen zien

en samen onderweg is naar een leefbaar juweel

en ooit veilig kan landen, heel misschien. 

9/11/2021

09-11-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Ik blijf

Geniet allen rustig van uw leven

blijf maar naar gezondheid streven,

en naar het lange eeuwig leven

tot men op een dag de geest moet geven;

ik niet, ik blijf.

Ik moet het jullie mededelen

als het jullie iets kan schelen

jullie mochten mijn bestaan even delen

zodat ik me minder zou gaan vervelen,

jullie gaan, ik blijf.



Blijf maar naar je oorsprong raden

met de hersenen die ik je heb gegeven.

Ze sterven af zodra je hartje stopt

en je ogen zich voor eeuwig sluiten

want ze hebben niet naar mij omgekeken.

Jij sterft. Ik blijf.



Geloof in al je Big bang theorieën,

ik heb er ontelbare achter de rug.

Ze rijmen wel veel beter dan deze verzen

en duurden zeven scheppingsdagen lang,

alleen het getal vind je nog heilig.

Dus ga jij dood. Ik blijf.


Bouw je leven op mijn fundamenten:

liefde, eerlijkheid en sacramenten

Structureer je niet langer op ruimte en tijd

want ik ben zonder start, begin  of einde

overal tegelijk zoals in tijdloze eeuwigheid

sterf in mij, ik blijf.


Blijf in Mij en BLIJF


28/10/2021

28-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Dit is het derde gedicht waarmee ik deelnam aan de wedstrijd uitgeschreven door de gemeente Zwalm.

Deze prachtige molen prijkt in het unieke landschap van de streek van de rivier Zwalm, waarnaar de gemeente genoemd is.






Vinkemolen

Aangewaaid vanuit het Noorden,

neergevallen en weer opgestaan,

sta ik klaar om koren te vermelen

zodra men mij ooit nodig heeft.

Beschroomd vol liefde en respect

wijken huizen en bossen van mij weg,

het landschap tilt mij omhoog.

Vereerd geniet ik van elk soort weer

en wuif met mijn wieken naar de wind.

20/102021

20-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Een tweede bijdrage voor de eerder genoemde wedstrijd van de gemeente ZWALM.

De Molenberg is een bekende beklimming in de Ronde van Vlaanderen. (wielerwedstrijd)

Aan de voet van de helling in de Vlaamse Ardennen vloeit de Zwalmbeek, en draait de prachtige watermolen naast de (nu gesloten) Mechelse Koekoek, een restauran

Molenberg

Alleen het startblok is op rust:

De zwijgende macht van molenbladen

kracht zuigend uit het kolkend water.

De keien glanzen van zweet en regen

maar ook van zonnegloed die schokt en lokt

Naar het  zuchten op de vlakke top

Waar de koekoek nooit kon landen

En de ereplaatsen wenken.


9/10/2021

09-10-2021 om 00:00 geschreven door Frankie