Voor jou speciaal  (1970)


Je lijnen zijn zilver zo broos
en je woorden groeien hoger,
als de spaarzame strijd
van een krokus in het onkruid.
Er zit kristal in je handen
en je ogen varen over golven
die klotsen in mijn armen
als de zon op je rijdt.
De diepte van je haren
zaait onrust in mijn heupen.
Je muziek regent een boog
van vreugde en groen geschitter
in een statig spiraal omhoog.

14-03-2011 om 19:44 geschreven door Frankie

 





Vast


Ik ben een steen,
vastgewrikt in de kasseiweg.
Wat was het heerlijk
in jeugdige onbezorgdheid los te liggen !

Ik was een steen
losgeraakt uit de kasseiweg.
Kinderen schopten mij tegen andere stenen,
zodat de vonken eruit sloegen.

Ik was een steen
die vonken sloeg.
Wat een geluk
vonken te slaan.

Ik ben nu een steen
en zit stevig vast in de kasseiweg.

11/3/2011

11-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Tegenslag (1970)


Ik zwijg als ik gedronken heb,
jij zwijgt dan des te meer.
Het fruitsap brengt me veilig thuis,
al weet je dat niet meer.



Je ziet wat ik geloochend heb,
ik zie: het gaat niet meer.
Mijn pen verraadt de duisternis,
al wens ik dat niet weer.



Zo'n zinloos vers, zo brute pech:
het klopt niet al te zeer.
Jij doet dat wel, wat ik je zeg,
al zeg ik dat nooit weer.

10/3/2011

10-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Wederdienst (in maart 1970)


Alsof alle rijkdom dubbel was,
dwarrelt mijn hart midden heesters,
en sluipt je ziel door mijn vingers.
De regen hijgt omhoog,
weg van gestikte romantiek.

Plots is de schaduw licht
en zie ik geen verschil meer
tussen twee merels in de goot.

Er druipt blauw in mijn wangen,
ik voel mijn bloed verstarren
voor wat mij morgen stil doet staan.

Is zulk spook een gewenst geluk
of slechts een mislukte sprong
in de richting van de damp
die ver in je witte kamer
parelt op je laarzen,
vergeten in een hoek?

Soms wervelt de vraag van mijn zuster
en de zilveren natte glans
van de leeuw, rillend en miskend,
vreemd verminkt en ontroostbaar
ontdubbeld in mijn beide ogen,
en wil ik hem niet strelen.

9/3/2011

09-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Jeugduitstap


Moeder, mag ik naar mijn circus
met de apen die niet dansen?
De directeur speelt viool en harp
en draagt een topless pitteleer.
Je keuken ken ik van buiten en jou ook.

Ik droom van je als ik wegga
naar je buitenhuis bij de zee.
Er is een lieve man in het circus
die de paarden doet galopperen
en vraagt wie mee wil rijden.

Ik wil eens mee, moeder, even maar,
en ik zal me niet vuil maken.
Ik zal netjes praten en de rest.
En dan, als er niemand kijkt,
zal ik in de stallen rond gaan sluipen
en met de knappe dames praten.
Misschien geven ze mij wel chocola!

Ik wil niet dat je het me verbiedt,
ik wil alleen eens even weg,
maar dan wel helemaal, voor heel lang,
en zien of het echt waar is
dat er meisjes bij de leeuwen slapen.

8/3/2011

08-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Voor een W.






Ode aan het huwelijk　

Ik koester bijna veertig jaar je ring,
waardoor wij ons aan ons verbonden.
Verguisd symbool, maar prachtherinnering
aan de dag waardoor wij zijn gezonden

Vreest de jeugd dan dit engagement
die hen samenhoudt voor 't verder leven
omdat ze offer noch aanvaarding kent
en geen ware liefde meer kan geven?

Plichten zijn passé zoals de pest
Rechten zijn verplichte doelen
om weer op te eisen wat een ander rest
en alleen de eigen lust te voelen.

Wat de wereld met je dromen doet
is niet wat je dromen wilt of kunt
Je ingesteldheid is pas dan echt goed
als niet de maatschappij je leven runt

7/3/2011　

Vandaag wordt mijn goede vriend W. begraven en ik besef maar al te goed dat de ene W de andere niet is, alhoewel het huwelijk toch een ode verdient, voor alle W's en voor alle andere letters van het alfabet.

07-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

04-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Geluksmomenten
in aanloop naar stand-by geluk

Hand in arm en arm in hand

wegen zoeken naar de regenboog,
stap na dag en dag na stap,
met geloof en oog in oog,
aan je hand na dagen stappen,
aan mijn arm ons zien geloven,
lachend in de handen klappen.

Elke stap die leidt naar boven
buigt de regen zonder spijt
van wegen weg, eertijds gekozen,
vol berouw om hindernissen,
die ons vroeger deden blozen
om ons minder te doen missen,
op de weg naar regenbogen.

Samen zonder op te geven
en mekaar beminnen mogen
op de route naar het leven,
dat dit bestaan van reizen klopt
ondanks natuurelementen
die doen vrezen dat het stopt
deze reeks geluksmomenten

3/3/2011

03-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

Breekbaar

Toon me je fles
en vertrouw ze me toe,
maar ik neem ze niet af,
ik wil ze koesteren,
versieren en een plaats geven
naast de mijne,
opgesmukt door je handen en je hart.

Draag zorg voor je fles,
drink zuinig vol genot
vergeet de gulzigheid van je jeugd
en het roekeloos verkennen van toen.

Proef van mijn fles,
geschenk van mijn moeder,
die de inhoud niet kende
evenmin als ik
slurp of nip, slik of proef
dankbaar om het genieten
elke nieuwe dag
dat er geen laatste druppel is

2/3/2011

02-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie

         Oude baksteen

Met een rake slag van snedig nijdig staal
op het houten handvat van mijn oud truweel
lost de mortel die verdwaalde baksteen kaal,
verpulvert zandig stof dat stuift als meel

Dan dringt de baksteen brandend in mijn brein,
als hellevuur dat klei verhardt met rook en stoom
en zie ik zwetend' handen die er niet meer zijn
maar konden bouwen aan een nu vergane droom


1/3/2011

01-03-2011 om 00:00 geschreven door Frankie