Thuiskomst
Als ik wacht tot plots een motor stilvalt voor de deur,
tot een sleutel zoekend wentelt in het slot,
tot mijn woning weer bedwelmd wordt door je geur,
groeit de wanhoop dat mijn avond is verbrod.
Als de streling van je haar mijn dromen niet bevrijdt
van twijfel aan de toekomst, van verzonnen angst,
dan wordt het weer een nacht van eenzaamheid
dan duurt zelfs in de zomer elke nacht het langst
Als ik wakker schrik na piekeren en zinloos klagen
En het licht mijn kamer binnensijpelt uit de gang
Dan hoor ik hoe je zucht na al het haastig jagen
opgelucht omdat we samen zijn de hele avond lang
24/4/2013
|