FEL (Fraternité Egalité Liberté)

Broer, kom toch hier en loop met me mee,
weg door de duinen tot aan de zee.
Schop je schoenen uit op ‘t harde zand,
waar met schuim een  lijn is gebrand.
Klop dan de golven op tot bij mijn knie,
aai met je tenen de keien die ‘k zie
krimpen naar de horizon van rood,
wuivend wijl we roeien naar de dood.

Afscheid nemen aan de kim van de dag,
zwijgend over ons beider zelfbeklag,
zuchtend over ons dagelijks winstbejag,
wenend over wat nog steeds niet mag.

Juich dan, broer, als je kano niet zinkt.
Spat en spuit met wat je nimmer drinkt,
duik door de draaikolk en dan: verdwijn!
Teken op ‘t strand weer een nieuwe lijn.