Avondschemering.
Er komt een dag dat deze woorden vergeten zijn, bestoft onder de jaren, verscheurd voor recyclage, of gebroken in een harde schijf, geblokkeerd door die ene crash te veel.
Er komt een dag dat deze emoties zullen doven, vermuft onder het rag, en alleen bezocht door spinnen of verweesde noordenwind, die wegsterft in de ondergaande horizon.
Er komt een dag dat deze verzen niet meer rijmen, alsof ze dat al ooit stiekem zouden gedaan hebben, in de geesten van een lezer, ontoegankelijk verstard in een stroompanne.
Er komt een dag dat ik de verspilde uren verwens, besteed aan het vertellen van de dromen uit mijn jeugd, de blunders van mijn flatertijd en de epiloog voor de mummies die ik koester.
2/4/2009
|