|
Bergtocht
Niets zo heerlijk als hier te zitten op een steen,
kijken hoe de zon mij op de gletsjer verblindt,
hoe er druppels naar omlaag tikken, één na één,
als een klok die denkt dat men eeuwigheid verzint.
Niets zo machtig als te zien hoe hier mijn adem dampt
en met de sneeuw in het uitspansel sublimeert.
En als dan mijn knie na de lange tocht verkrampt,
heb ik me toch niet vruchteloos geëngageerd .
Want niets boeiender dan een pad dat doodloopt op ijs,
en zegt dat we nooit het einde gaan bereiken,
dat we leven als op een nooit voltooide reis,
met weer nieuwe bergen, kloven, muren, dijken...
6/5/2009
|
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
