Genoeg gepiekerd
Kijk naar de zon die schijnt op je handen
en ruik de bloemen van het gedoemde veld,
verwerk het voedsel gretig met je tanden,
want misschien zijn je uren wel geteld.
Tast naar de doornen van de blankste rozen
en proef het zweet dat trilt op mijn moeë mond,
zeg wat je nooit gedurfd hebt zonder blozen,
want misschien is je laatste opdracht rond.
Luister naar het zuchten van de zieke wolken
en neurie mee met hun pervers verdorven lied.
Wend je af van monsters die je geest bevolken
want dit kind is het laatste dat je ziet.
Droom van de heerlijk slapeloze nachten
toen je het succesvol teder troosten kon
voel hoe die vingertjes je pijn verzachten
en je vragen: opa, kijk toch naar de zon!
15/6/2009
|