| 
					
					  Genoeg gepiekerd 
  
   
Kijk naar de zon die schijnt op je handen 
en ruik de bloemen van het gedoemde veld, 
verwerk het voedsel gretig met je tanden, 
want misschien zijn je uren wel geteld.
 
 
 
  
Tast naar de doornen van de blankste rozen 
en proef het zweet dat trilt op mijn moeë mond, 
zeg wat je nooit gedurfd hebt zonder blozen, 
want misschien is je laatste opdracht rond. 
 
 
 
  Luister naar het zuchten van de zieke wolken 
en neurie mee met hun pervers verdorven lied. 
Wend je af van monsters die je geest bevolken 
want dit kind is het laatste dat je ziet. 
 
 
 
  Droom van de heerlijk slapeloze nachten 
toen je het succesvol teder troosten kon 
voel hoe die vingertjes je pijn verzachten 
en je vragen: opa, kijk toch naar de zon!  
 
 
  
15/6/2009  
					
 
					
					
					 |