Dit is het tweede luik van het vorige gedicht. Als de dood niet het levensdoel is, dan is het leven zelf belangrijker dan het eindpunt ervan. Zo zijn liefde en vriendschap in het dagelijkse leven de top van elke dag, zonder dat je daarvoor een berg hoeft te beklimmen.
Top zonder berg
Indien het nu eens zo zou zijn dat het echt niet om het winnen gaat? En, al is die kans dan nog zo klein, niemand geeft nog om de aankomstlijn alsof het enkel om het meedoen gaat.
Indien we 't leven zouden zien als iets wat echt alleen om liefde gaat en, ook om vriendschap bovendien, dieper, echter dan de dag voordien zodat dan niemand over sterven praat.
(maar er wel aan denkt, al hij/zij eerlijk is)
3/6/2010
|