|
Appelmade
Ze bloosde als een appel na de zomer
en de spots verdoezelden elke rimpel
De presentator werd ineens een dromer,
de microfoon de mast zonder wimpel
Ze kuchte bij de vraag omtrent haar vriendje
maar de blikken vroegen meer dan wat muziek
Geproduceerd door haar geheim machientje
Voor eeuwig lieveling van het publiek
Ze streek haar vingers door haar haren
aan de zijde van de camera die draaide
Er zat verdriet in elk van haar gebaren:
het vuur doofde zoals het vroeger laaide
Er zijn weinig appels over in de kelder
als de winter haar een wollen hoedje koopt.
Haar bedoelingen zijn niet echt helder
als ze rustig naast een appelmade loopt
|
.
.
Ik ben Roland Bourgoignie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Frankie ( eurocent op forum).
