Alieske, een schat van een bejaarde dame zit zondag tijdens het avondeten bij Marcel en mama aan tafel. Dement, zoals alle medebewoners van mama, maar wel nog zeer vlot ter taal.
Karoline en ik denken dat ze wel een flinke tachtiger is. Weet jij hoe oud je bent, Alieske? vraagt Karoline. Alieske zegt vlot: Ja, ja
, maar toch fronst ze meteen haar voorhoofd. Ze moet er blijkbaar toch eventjes over nadenken. Maar dan weet ze het weer: In de dertig,
ja, ja, ik ben in de dertig! Karoline antwoordt, zonder te verpinken en doodserieus: Dan zie jij er nog heel goed uit voor je leeftijd! Alieske kijkt Karoline aan en zegt netjes: Dank u.
Als Marcel klaar is met eten, wil Karoline hem naar zijn kamer brengen. Als hij voor Alieske staat, opent hij de rits van zijn broek. Iets wat hij wel vaker doet, maar waar niemand zich aan stoort. Het is gewoon een tic van een zieke man. Toch reageert Karoline: Marcel dat mag niet. Als jouw tingeling naar buiten komt, zal Alieske nogal kijken hoor! Maar Alieske kijkt Karoline verbolgen aan, en antwoordt prompt: maar dat interesseert mij niet meer, zulle!
|