Zoeken in blog

Gastenboek

Hier kan je een berichtje of een opmerking achterlaten in mijn gastenboek

Categorieën
  • Berner Sennen (63)
  • Bewoners : Amfibieën in de tuin (21)
  • Bewoners : Insecten in de tuin (203)
  • Bewoners : Spinnen in de tuin (8)
  • Bewoners : Vogeltjes in de tuin (32)
  • Bewoners : Zoogdieren in de tuin (4)
  • Exoten (79)
  • Filosofisch hoekje (142)
  • Moerasplanten (11)
  • Planten voor de schaduw (87)
  • Planten voor de zon (181)
  • Tuinweetjes (75)
  • Inhoud blog
  • Vijf jaar
  • De kleine mini wereld
  • Wegdromen!
  • De Sint-Jansvlinder
  • Heidewielwebspin
  • Mijn Paradijsje
  • Geen modeltuin, maar da's niet erg !
  • De kolibrievlinder
  • Over hommels en bijtjes
  • Verbena hastata
  • De blauwe breedscheenjuffer
  • Stekelig plantje
  • Bandzweefvlieg
  • Lilium martagon
  • Hondenleven?
  • Libellen
  • Rododendrons
  • Pioenroos
  • Een nieuwe dag
  • Iris
  • Berner geluk
  • Spuiten tegen bladluizen ? Goed gek !
  • Na de regen
  • Monstertje ?
  • Zaaalig !!!
  • Trio van exoten
  • Het wordt zomer vandaag !
  • Het schaakbord Lieveheersbeestje
  • Regen !!!
  • Beer in de tuin!
  • Muscari armeniacum 'Fantasy Creation'
  • De Boompioen
  • Filosofische bedenkingen
  • Code 'Rood'
  • Het bleeksporig bosviooltje
  • Beestjes in de tuin
  • Melittis melissophyllum 'Royal Velvet Distinction' - Bijenblad, Bastaardmelisse
  • Elfenbloem
  • Ze zijn er weer!
  • De prairieborder 2.0
  • Krentenboompje
  • Clivia miniata
  • Fritillaria meleagris
  • 1 April
  • De prairieborder
  • De witte Kwikstaart
  • Exootje
  • Een beetje privacy a.u.b. !
  • Ribes oubollig?
  • Japanse sierkers
    Archief per maand
  • 07-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 08-2021
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 08-2019
  • 07-2019
  • 06-2019
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
    Bernerhof
    de ecologische siertuin
    18-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De veldhommel

    Iedereen kent ze wel, de dikke aardhommels met hun okergeel-zwarte jasje en hun wit achterste. Ze worden daarom soms ook oneerbiedig witkonten genoemd. Als je goed rondkijkt kan je met wat geluk ook een variant zien met heldergele citroengele banden: de veldhommel. Ze zijn nauw verwant aan de aardhommels. Beide soorten zijn moeilijk tot zeer moeilijk uit mekaar te houden en worden daarom dikwijls samen in het zgn. aardhommel-complex ondergebracht. Eigenlijk kan je alleen bij de koningin duidelijk het onderscheid maken, bij de mannetjes hommels is het al heel wat moeilijker en bij de werksters moet je al een professional zijn om verschil te zien. En om het nog wat complexer te maken zijn er nog de grote veldhommel en de wilgenhommel maar die zijn heel zeldzaam. Laat dat echter geen probleem zijn om te genieten van de foto's en het nuttige werk dat deze zoemers in de tuin verrichten.

    De bovenste foto toont de aardhommel, op de onderste zie je de veldhommel.



    18-09-2019 om 09:10 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    14-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Fuchsia magellanica

    Deze belletjesplant kan ook bij ons in de volle grond, zij het dan wel op een enigzins beschutte plaats. Kan volgens de literatuur temperaturen tot -12°C aan. Hier in de Kempen kan het wel kouder worden maar da's ook weeral even geleden. Deze plant bloeit van juli tot oktober met kleine enkelvoudige bloemen met scharlakenrode buisjes en kelkblaadjes en een donkerpaarse bloemkroon. Ze houden van een beschutte standplaats in de halfschaduw of gefilterd zonlicht en doen het goed in humusrijke, goed doorlaatbare, veenachtige grond. Dat laatste hebben we hier niet en da's ook het grootste probleem, niet de plant de winter doorkrijgen maar wel de (droge) zomer doorkrijgen. Met vaste planten heb je niet direct de reflex om alle dagen een controleronde uit te voeren en dat net is de voorbije twee zomers het grote probleem geweest. Ik vind ze echter zo mooi dat ik toch weer een nieuw klein exemplaar heb aangeplant.

    Hier kunnen ze 25cm tot 40cm hoog worden, in Engeland (Kent) heb ik exemplaren van 1.5m gezien die als haag aangeplant werden !

    14-09-2019 om 08:33 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (1)
    09-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De armeluisorchidee

    Tricyrtis formosana of paddenlelie komt uit Japan, sommige soorten komen ook uit Taiwan en China. In Engeland worden ze  ‘the poor man’s orchid’ genoemd, omdat de bloemen op orchideeën lijken. Hier spreekt men ook soms van de armeluisorchidee. De bloei is in september. De bloemen zijn zeer merkwaardig van vorm en hebben meestal gespikkelde bloemblaadjes in wit en lila. Tegenwoordig tracht kwekers meer blauw in de bloemen te krijgen zoals hier bij "Blue Wonder" het geval is. Of dat een goede zaak is, is een kwestie van smaak.

    Deze planten houden van een wat humeuze, vochthoudende grond in gefilterd licht, maar volle zon wordt goed verdragen, mits de grond niet uitdroogt. Al met al hier in de Kempen een prima plant voor een plaatsje in de halfschaduw want in de zon droogt de grond hier veel te snel uit. Ik catalogeer ze dan ook als schaduwplant.

    09-09-2019 om 08:51 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    04-09-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De bloedrode heidelibel

    Eén van de 3 soorten heidelibellen die hier regelmatig te zien zijn is de bloedrode heidelibel. Hij is van de andere soorten heidelibellen te onderscheiden door zijn volledig zwarte poten. De kleur van het beestje zelf is geen goed criterium want zeker de vrouwtjes lijken verdomd goed op mekaar!



    04-09-2019 om 08:12 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    25-08-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De hoornaar : het origineel en de kopie

    De hoornaar is een gevaarlijk heerschap als je zelf als insect door het leven moet. Hij valt zowat iedereen en alles aan. Dat kunnen bijen of hommels zijn of zelfs hommels, vlinders of libellen. Het gekke is dat de volwassen hoornaar vegetarier is maar wel op jacht moet om zijn nakomelingen te voederen. Dat doet hij door zich als een kamikaze op zijn prooi te storten en trachten een verlammende steek uit te delen. Zelf hoeven we geen schrik te hebben, ze vallen zelden of nooit mensen aan en komen niet op onze BBQ af.

    De hoornaarzweefvlieg of stadsreus lijkt op de hoornaar maar is er absoluut niet aan verwant. Het is een vreedzame vegetarier die zelfs niet kan steken. Doordat hij zo sterk op de hoornaar lijkt is er geen enkele insect dat het in zijn kop krijgt om hem aan te vallen en daar doet deze reus zijn voordeel mee!

    Hierboven : de hoornaar

    De hoornaarzweefvlieg

    25-08-2019 om 07:59 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    27-07-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oef, 't is over !

    Dit zijn mijn geroosterde lelies. De zon brandde zo meedogenloos op de knoppen van de lelies dat deze allemaal verbrand zijn. M.a.w., de knoppen zijn naar de knoppen. Wat over is van de bloemen zal de volgende dagen nog wel in bloei komen maar een prijs voor de mooiste plant ga ik er niet meer mee behalen vrees ik. Het warmterecord van 45° op woensdag heeft maar één dag stand gehouden. Donderdag werd uit 46.5° ! De tuin wordt hier echt niet beter van. Na de zomer van vorig jaar dachten we nog dat dit "a once in a lifetime" was. Maar dit wordt blijkbaar de nieuwe realiteit.



    27-07-2019 om 08:52 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    13-07-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Daglelies

    Daglelies zijn er in honderden soorten en kleuren. Het is moeilijk kiezen tussen al dat moois! Deze knallen er uit met hun vrolijke gele kleur en half gevulde bloemen.



    13-07-2019 om 09:16 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    17-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gefrituurde daglelie in tempura

    Daglelies, iedereen kent ze wel, de sierlijke gele over oranje naar rode en paarse bloemen die je vroeger in elke "boerentuin" terugvond. Minder bekend is dat de daglelie ook eetbaar is. In Azië zijn de bloemen vooral gekend om hun lekkere smaak en worden ze in de supermarkt verkocht als groenten.

    Nu ga ik hier geen kookrubriek van maken maar het is toch wel leuk om weten. Daglelies zijn heel makkelijke planten, ze zijn meerjarig en wintervast en kunnen zowel in een bloemenborder of in pot gehouden worden. Ze prefereren zon, hoewel een plek in de halfschaduw ook kan. Geteeld in halfschaduw bloemen de planten wel duidelijk minder bloemen.

    Heel de plant is eetbaar, de bloemen, de verse bladtoppen en zelfs de vlezige knollen. De bloemen kunnen in elk stadium geoogst worden en zijn dan telkens verschillend van smaak en textuur. De bloemknoppen worden gebakken, gefrituurd in tempura of toegevoegd aan roerbakgerechten. De bloemende bloemen zijn lekker knapperig en extra zoet door de nectar. Deze worden dan dikwijls als zoete garnering gebruikt in allerlei desserts. De uitgebloeide bloemen worden meestal gebruikt om stoofpotjes of soepen te dikken.

    Als je het wil uitproberen moet je snel zijn, op de foto die gisteren genomen werd staat de laatste daglelie van 2018 op Bernerhof. Wachten voor de volgende tot 2019 ! Niet getreurd, er is nog moois genoeg te zien in de tuin. Ons blogje stopt dan misschien wel deze week maar Bernerhof zelf nog lang niet.

    En nu ga ik snel met de viervoeters wandelen en nog wat in de tuin doen voor het te warm wordt tijdens deze stilaan toch wel memorabele zomermaand !



    17-07-2018 om 08:25 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    14-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We blazen bijna een kaarsje uit

    We  hebben nu bijna één jaar het reilen en zeilen in Bernerhof opgevolgd. We kunnen natuurlijk niet eeuwig doorgaan met het bespreken van plantensoorten. Bernerhof is ook niet oneindig groot en het assortiment aan planten heeft ook zijn grenzen. We gaan ook niet in herhaling vallen en elk jaar opnieuw dezelfde planten bespreken. Je voelt het al komen, we gaan afscheid nemen. We gaan nog even door tot 19 juli, de dag voor onze verjaardag.

    We verdwijnen echter niet helemaal. Bernerhof gaat verder maar we gaan ons nu meer toeleggen op macrofotografie. We gaan dus door met plantjes en beestjes op geheugenkaartjes vast te leggen. 

    Je vind ons voortaan terug bij de blogs van seniorennet onder de rubriek "FOTOGRAFIE" als "Bernerhofmacro". Ik hoop dat jullie mee de overstap maken. Sommige mensen die ik zelf nooit gezien heb waren ondertussen wel goede bekenden geworden. Van zij die regelmatig iets in het gastenboek of op de reacties hebben achtergelaten hoop ik in de toekomst ook nog regelmatig iets te horen. 

    We zouden ook gewoon met dit blog kunnen doorgaan maar gezien de nieuwe focus lijkt het me logischer om onder een nieuwe maar herkenbare vlag een doorstart te maken. 





    14-07-2018 om 07:54 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    11-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De boom van collectief geluk

    Albizia julibrissin wordt in het Nederlands ook Perzische slaapboom genoemd. Die naam  komt vanwege het feit dat de blaadjes zich ’s avonds dichtvouwen en ’s morgens terug open gaan. Deze kleine boom of grote heester heeft een mooie schermvormige, parasol achtige vorm. 

    De slaapboom is snelgroeiend, bladverliezend en heeft een warme beschermde plek nodig. Onze natte winters zijn “kantje boordje” maar op een, tegen koude wind beschutte, droge plek moet het wel lukken. Bij mij staat hij dicht tegen de zijgevel van het huis die beschutting geeft tegen de koude oostenwind. Aan de noordzijde wordt de wind gebroken door een beukenhaag die door het feit dat de verdorde blaadjes blijven hangen toch wel wat bescherming geeft. Zon is er van ’s middags tot ’s avonds laat als ze ondergaat.

    De grond mag arm zijn maar moet wel goed waterdoorlatend zijn. Op kleigrond zal het dus waarschijnlijk niet lukken om ze de winter door te krijgen. In juli/augustus verschijnen de grote lichtroze bloembundels met hun lange zijdezachte meeldraden.

    Bij de Chinezen is deze boom bekend als ‘boom van collectief geluk’, want hij geeft vreugde en troost, brengt het oog tot stralen, het hart tot leven. Zo werd deze boom 500 jaar geleden in een Chinese botanische tekst beschreven. Al lang voor deze tijd was hij in China bekend als middel tegen verdriet over teleurstelling en verlies. Kortom: bloemen en bast zijn al heel lang bekend als antidepressivum. Sommige Chinese kruidkundigen noemen hem ‘herbal prozac’.

    Nu weet ik terug waarom ik elke ochtend fluitend opsta !





    11-07-2018 om 08:18 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    09-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Work in progress

    Werken in uitvoering, nog even doorbijten. De vernieuwde prairieborder is bijna klaar. Het deel waar de meeste planten konden behouden blijven staat er prachtig bij. Het nieuwe deel oogt nog een beetje kaal maar dat zal tegen volgende zomer snel anders zijn. De Monarda (bergamot plant) staat al weken in de bloei tot groot jolijt van de hommeltjes en bijtjes. Als je met je handen door het blad van deze plant gaat krijg je de typische geur van zonneolie in je neus. Niet verwonderlijk want dat bestanddeel zit er dan ook effectief in (tenzij ze dat tegenwoordig ook al synthetisch kopiëren). In ieder geval kom ik automatisch in vakantiemodus als ik dit geurtje ruik. Verder zijn er nog enkele vrolijk gekleurde zonnehoedjes (Echinacea's) aangeplant, die bloeien ook lang, en Helenium dat een scherm achteraan zal vormen. De taxushaag die de grens vormt is  wat kaal na een grondige snoeibeurt maar taxus groeit steeds terug bij (ook onderaan) in tegenstelling met coniferen die eens kaal, altijd kaal blijven. We hebben, om te proberen, ook een kogeldistel geplant. Eerdere pogingen met deze plant liepen steeds slecht af. Het is nochtans droog en zonnig genoeg maar ik vermoed dat de bodem wat te zuur is voor kogeldisteltjes. Enfin, dit is de laatste poging, je moet het kunnen toegeven als moedertje natuur baas is!





    09-07-2018 om 09:16 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    05-07-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bruin gazon

    De maairobot is op verlof van onbepaalde duur gestuurd. Met de droogte van de laatste weken groeit het gras toch niet meer. Het gaat in overlevingsmodus. Langere sprieten betekent meer oppervlakte om water te verdampen. Elke druppel water is nu kostbaar dus wordt er even niet meer gegroeid. Om het gras nu min of meer groen te houden kan je alleen maar sproeien. Met putwater wel te verstaan, anders zijn we binnenkort bankroet.

    En ietsie pietsie langere grassprieten voor de droogte zijn trouwens ook beter tegen het uitdrogen maar daar is het nu te laat voor. De grond tussenin zal dan niet zo snel uitdrogen waardoor de wateropname minder snel in het gedrang komt. Ons robotje staat dus te wachten op vochtiger tijden. De elektrische stroom die ik daarmee bespaar heb ik dan weer nodig om de pomp te doen draaien om te sproeien, dus je moet niet denken dat ik nu slapend rijk word.

    Je kan je ook de vraag stellen : waarom het gazon eigenlijk sproeien? Wel, moest ik dat niet doen zou het op termijn ook wel terug groen worden na een fikse regenbui. Maar ondertussen is het wel veel gevoeliger voor de capriolen van de grote zwarte viervoeters die hier regelmatig doorstuiven en pas op het laatste moment afremmen. Het gevolg laat zich raden. In de tekenfilmpjes van Tom & Jerry herstelt "opgerold" gazon zich binnen de minuut, in werkelijkheid duurt het iets langer. Helemaal onberispelijk groen is het zeker niet maar het is ook geen dor stoppelveld.

    En als het straks in de namiddag weer zo heet wordt ga ik binnen schuilen voor de warmte, ik heb nog wel ergens een DVD van Tom & Jerry liggen denk ik!





    05-07-2018 om 08:26 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (1)
    21-06-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Public Enemy n° 1

    Het leliehaantje is een vraatzuchtig rood kevertje dat nauw verwant is aan de gevreesde coloradokever. Ze zijn bijna uitsluitend te vinden op echte lelies,  maar ook kievitsbloemen en keizerskronen (Fritillaria spp.) worden bezocht. Slechts sporadisch zie je ze op andere planten. 

    Het kevertje is net geen 1 cm groot en heeft een felrode rug. De andere lichaamsdelen (buik, poten, kop en sprieten) zijn zwart. De rode rug maakt hem goed zichtbaar op groene plantendelen. Bij aanraking van de plant voelt hij zich echter bedreigd, laat zich vallen en ligt zowat altijd met de rug naar beneden op de grond. Doordat de zwarte buikkleur niet contrasteert met de bodem is hij perfect gecamoufleerd voor de mens. Onvindbaar …  Is het gevaar geweken dan draait het leliehaantje zich om, klimt omhoog en zet zijn vraattocht verder. Deze kevers wegvangen met de hand is dan ook slechts ten dele mogelijk. Ik heb zelf al ervaren dat ze zeer goed reageren op bewegingen, ze laten zich dikwijls al vallen nog voor de plant wordt aangeraakt!

    Volwassen leliehaantjes zetten vanaf de lente tot een stuk in de zomer hun eitjes af aan de onderzijde van de lelieblaadjes. De keverlarven die ontluiken zijn na twee tot drie weken volgroeid, verpoppen vervolgens in de grond, en na enkele weken komen nieuwe volwassen exemplaren tevoorschijn. Deze blijven ter plaatse of vliegen uit naar andere tuinen op zoek naar lelies of kievitsbloemen. Sommige leliesoorten worden grotendeels met rust gelaten, anderen worden volledig opgevreten tot alleen een stengel overblijft. De larven zijn zelfs nog vraatzuchtiger dan de volwassen kevers.  Bovendien zijn ze goed gecamoufleerd : hun eigen slijmerige ontlasting wordt op hun rug uitgesmeerd en maakt dat ze op een hoopje vogelpoep lijken. Veel natuurlijke vijanden heeft deze larve daardoor niet… 

    Het volwassen leliehaantje al evenmin. Vogels mijden deze kevers, net als hun larven, als de pest. Ik heb ooit eens op BBC Gardeners World gezien hoe men ze daar te lijf ging met lookextract (teentje knoflook een week in 1l water laten staan, hiermee de lelies bespuiten). Het doodt de kevers niet maar ze zouden niet van de geur houden. Ik heb het zelf ook geprobeerd maar met weinig succes. Het meest effectief is de kevertjes zo vroeg mogelijk wegvangen voor ze eitjes kunnen afzetten.

    Van Ecostyle bestaat er Spruzit-R, zelf heb ik geen ervaring met dit product. Het is een biologisch product op basis van natuurlijk pyrethrum en kan niet alleen tegen leliehaantjes gebruikt worden.

    Dienstmededeling : het leliehaantje dat gebruikt werd voor de fotoshoot heeft het niet overleefd!


    21-06-2018 om 08:00 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    12-06-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spam

    Vuil Viagra ventje is nog een langs geweest om mijn blog te vervuilen met zijn reclameboodschappen. Ik heb ze verwijderd en het IP adres geblokkeerd maar dat haalt toch niks uit want volgende keer gebruiken ze gewoon een ander adres. Ik heb het zo langzamerhand wel gehad!





    12-06-2018 om 10:51 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    24-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Bernersee

    Als er ooit één ding is geweest waar ik nooit spijt van gehad heb dan is het de aanleg van mijn tuinvijver. De vorm is min of meer niervormig en beslaat ongeveer zo'n 50m². Aan één zijde kan je via een grindstrandje het water in dat daar slechts 10 cm diep is. Naarmate je verder gaat neemt de diepte toe om aan het vlonderterras ongeveer 1.5m te bereiken. Langs de boorden is een strook die ongeveer 20cm diep is wat een goede diepte is voor veel moerasplanten. Er zijn ook waterplanten die vanaf de bodem groeien. De vijverwanden zijn gemaakt van een rubberfolie die zo'n 20-25 jaar zou moeten kunnen meegaan alvorens te gaan degenereren en lekken. Tegen dan ben ik ook al een stuk in de 80 dus er is een goede kans dat de vijver mij nog zal overleven!

    Vis heb ik er doelgewust niet opgezet. Als je vissen houdt moet je ze voeren en dat belast het water met nitraten en fosfaten die er via de achterkant van de vis uitkomen. Vermits ik geen zuiveringspompen heb staan zou het water snel een groen algensoepje worden. Nu gebeurt er enkel biologische zuivering door de waterplanten die de voedingsstoffen uit het water halen zodat algen weinig of geen kans krijgen. Het water is bijna altijd glashelder. Zelfs op het diepste punt kan je de bodem duidelijk onderscheiden.

    Ik heb de vijver indertijd gevuld met grondwater, geen leidingwater. Ik schat dat er zo ongeveer 35m³ water ingegaan is ! Het ding was amper een week gevuld en de eerste kikkers kwamen op verkenning. Ze zijn nooit meer weggegaan. Ik schat dat er zo'n 50-70 kikkers aanwezig zijn. De drie soorten groene kikker (poelkikker, bastaardkikker en meerkikker) zijn vertegenwoordigd. Af en toe zie ik een rare snuiter verschijnen zoals vorig weekend. En sinds gisteren weet ik ook dat er bruine kikker(s) aanwezig zijn. Twee soorten salamanders (alpenwatersalamander en kleine salamander) wonen hier ook. Misschien zit er ook nog een familie kamsalamanders maar daar ben ik nog niet zeker van. Water trekt ook andere beestjes aan. Ik heb al zo'n 20 verschillende libellensoorten gezien waar ik zeker van ben en allerlei waterinsecten. En, niet te vergeten onze gevederde vriendjes die hier komen drinken of een badje nemen.

    Ik ga soms gewoon op een stoel zitten kijken en genieten, minstens even onderhoudend als een documentaire van National Geographic, en zonder reclame er tussen !

    Op de foto nog een iets of wat vreemd aandoende kikker, een meerkikker dat wel. Maar ik denk dat mama of papa vreemd gegaan is (zou een Anatolische meerkikker kunnen zijn).  Dat gaat dan goed samen met de Turkse Torteltjes die ook regelmatig passeren.

     





    24-05-2018 om 07:48 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    11-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Het zijn hoogdagen voor de azuurwaterjuffers, na een lange winter komen ze uit het nimf stadium en worden een echte waterjuffer. Na een uurtje opdrogen leren ze vliegen, komen een maatje tegen en beginnen over kindjes te dromen. Die eerste uurtjes als waterjuffer zijn echter  ook nogal onveilig. De mussen hebben het snel door dat onze jonge generatie nog geen vliegbrevet voor gevorderden heeft en gaan op jacht. Daarbij halen ze halsbrekende toeren uit bij de achtervolging. De rest van het jaar gaan ze terug vrolijk verder met zaadjes en kruimeltjes eten maar rond deze tijd zijn het echte "killers". Ondertussen begint het bruiloftsfeestje van de overgebleven waterjuffers, het gaat snel. Dat feestje ontaardt al snel in een echte orgie waar allerlei standjes worden uitgeprobeerd. Verlegen zijn ze niet en ze storen zich niet aan de buren. Ook dit is niet zonder gevaar want de kikkers liggen altijd op de loer. Dat zijn de risico's als je zomaar ergens in de vrije natuur gaat rollebollen! Ik ben toch blij dat ik geen waterjuffer ben!





    11-05-2018 om 09:33 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    08-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dicentra spectabilis “Valentine”

    “Gebroken Hartjes” zijn op zich wel mooi maar ogen meestal nogal saai van kleur. Deze dus niet ! De klassieke roze-witte hartjes zijn bij 'Valentine' bloedrood met wit. Zelfs de uitlopende scheuten zijn iets purper getint. Een echte "2° jeugd" voor deze klassieker.

    Planten doe je best in het voor- of najaar. Ze staan liefst op een beschutte schaduwplaats met koele bodem en enkele uurtjes zon.
    Dicentra spectabilis moet ook beschut tegen de wind staan, omdat de stengels gemakkelijk afbreken.
    Het zijn bosplanten die je ergens in de schaduw van een boom of struik kan zetten. De grond moet goed waterdoorlatend zijn. Ze bloeien slechts kort in het voorjaar in april-mei. Tegen de zomer sterft ook het blad af en verdwijnt de plant helemaal. Volgend voorjaar staan ze er echter gegarandeerd terug. Ze zijn perfect winterhard.

    Al met al een mooie plant uit de tuin van "de bomma" maar dan met een modern tintje. 


    08-05-2018 om 10:58 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (1)
    04-05-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomertijd

    De zonnewijzer duidt 8 uur aan maar toch is het al 9 uur. Foutje? Neen, zonnewijzers doen niet mee aan de zomertijd, als je hem "juist" zou zetten duidt hij het noorden (de poolster) niet meer correct aan. Wie hem toch wil gelijk zetten met het zomeruur, ik hou je niet tegen!





    04-05-2018 om 20:58 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    30-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ziektes bij Rododendron

    Ziektes bij Rododendron :

    Lapsnuitkever (Taxuskever) :

    Deze eet kleine ronde gaten in het blad wat op zich geen kwaad kan, de larven echter  eten de bast en de wortels waardoor de plant het volgend voorjaar ineens verwelkt en doodgaat. Je kan een houten plank onder de plant leggen waar de kevers dan onderkruipen, je kan ze dan makkelijk vangen. Je zou eventueel kunnen spuiten met Spruzit van Ecostyle. Zelf heb ik hier geen ervaring mee

    Knopsterfte of dode knoppen :

    Dit is vaak te wijten aan een schimmelziekte die verspreid wordt door een cicade. Men kan de cicade bestrijden door de plant te bespuiten met Spruzit van ecostyle. De dode knoppen zoveel mogelijk verwijderen, gooi deze niet op de composthoop  (verbrand ze of gooi ze in de restafvalcontainer).

    Sommige Rododendronsoorten uit warmere klimaten hebben soms ook last van bevroren knoppen, hier valt niets tegen te doen.

    Japanse vlieg :

    Dit wordt in toenemende mate een probleem bij Rododendrons, waarschijnlijk door het  door het ontbreken van strenge winters . Planten die een droge standplaats hebben en in de felle zon zijn extra kwetsbaar. Het schade beeld is duidelijk te zien aan de vele (zuig)vlekken. Men ziet dit soms ook bij Pieris, een plant die hier ook gevoelig aan is. De vlekken worden veroorzaakt door een zogenaamde nepwants, deze zuigen aan de onderkant van het blad waardoor bruine roestachtige vlekken ontstaan. Hier is weinig aan te doen in een ecologische tuin. Het geeft wel aan dat de plant zich niet lekker voelt. Verplanten naar een plek meer schaduw kan de oplossing zijn. Geef dan ook wat extra turf en water. Verwijder aangetaste bladeren. Als de plant erg aangetast is kan je hem snoeien. Rododendron loopt terug uit en na een paar jaar zie je er niets meer van.

     

    Je zou kunnen gaan denken dat Rododendron moeilijke planten zijn maar niets is minder waar. Zorg dat ze in een goed waterdoorlatende, zure grond staan en voldoende schaduw hebben. Ik heb op 25 jaar welgeteld één Rodo verloren aan de Lapsnuitkever. De plant stond eigenlijk te droog (te dicht tegen de noordgevel van het huis). De andere Rodo’s hebben hier nooit last van gehad. Knopsterfte heeft een aantal jaar geleden veel struiken aangetast in de Kempen, door systematisch wegplukken van de aangetaste knoppen is dit beperkt gebleven en komt nu nog nauwelijks voor.

     

    30-04-2018 om 12:14 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)
    22-04-2018
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Staatsvijand nr 1: buxusalarm

    Ze zijn weer actief, de kleine groene sloeries die op enkele dagen de buxus tot op het laatste blaadje afknabbelen. Momenteel zijn het nog kleine ukkepukkies van enkele mm groot maar opgelet : het gaat snel!  Ze zijn eigenlijk best wel mooi om naar te kijken maar toch  ik zie ze eigenlijk liever ergens anders dan op mijn buxus. Nu heb ik gelukkig niet veel buxus staan, maar toch. Ik heb één vrij grote open (nooit gesnoeide) buxus in de tuin staan. Door de open structuur is de schade hier minder groot, ze hebben ook minder schuilmogelijkheden waardoor vogeltjes ze eerder zullen opmerken.

    Je kan natuurlijk direct je chemisch arsenaal aanspreken en ze daarmee te lijf gaan maar in een ecologische tuin is dit “not done”! Ze met de hand wegvangen is al snel niet haalbaar meer. Ze wegspuiten met de hoge druk is een optie, de rupsjes vallen dan op de grond waar je ze eventueel kan plattrappen. Let wel op, er vallen ook blaadjes op de grond waar spinseltjes inzitten met de eitjes voor de volgende generatie, ruim die dan wel op. En o ja, niet in de compostbak! Kieper ze maar bij het restafval.

    Een buurman van mij was vorig jaar in alle staten toen hij mensen buxus zag afvoeren per aanhangwagen richting containerpark. Heel de wijk werd zo besmet verklaarde hij aan iedereen die het wilde horen (ook aan wie dit niet wou). Misschien had hij wel een punt, misschien ook niet. Twee weken geleden had hij een aangetast buxushaagje in zijn tuin geëlimineerd. Daags nadien stond hij vrolijk de ganse boel te verhakselen! Hallo ??? Besmetting van de buurt ?

    Hopelijk leren onze vogeltjes snel buxusrupsjes eten zodat de plaag enigszins ingeperkt wordt. Weggaan is er niet meer bij, daarvoor is het al lang te laat.

    Vraag is wat we in de plek kunnen zetten. Tot voor kort viel regelmatig de naam Ilex Crenata. Nu blijkt deze ook gevoelig te zijn voor een schimmelinfectie! Een ander alternatief is Osmanthus delevayi (schijnhulst), je kan ze makkelijk snoeien. Je mist dan wel de zoetgeurende bloemetjes in het voorjaar. Sommige taxussoorten kunnen ook vrij compact gehouden worden. Euonymus fortunei is ook groenblijvend (er zijn ook bontbladige cultivars). Berberis thunbergii is een stekelig roodbladig dwergstruikje dat je goed kan snoeien maar verliest zijn blad in de winter.





    22-04-2018 om 18:58 geschreven door Roger


    Categorie:Tuinweetjes
    >> Reageer (0)


    Blog als favoriet !

    Welkom op mijn blogje. Geniet van de artikeltjes en foto's. Regelmatig verschijnen er nieuwe !





    Over mijzelf
    Ik ben Roger
    Ik ben een man en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is jong gepensioneerde.
    Ik ben geboren op 29/05/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: tuinieren, fotografie, zeewateraquarium, modelbouw, ....


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Foto

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    2repman2cie
    blog.seniorennet.be/2repman
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    egelhof
    blog.seniorennet.be/egelhof

    De dagen lengen, de vogeltjes fluiten, 't komt allemaal goed !
    Startpagina !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!