Awel mannekes,de tekst die ik nu op papier ga neerpennen,hebben steeds dezelfde vragen: WAAROM IS ER ZOVEEL MISERE IN DE WERED?.
Eerlijk gezegd weet ik daar niet direct een antwoord op, maar ik denk toch dat er daar verschillende faktoren achter schuilen hoor. Allé mannekes, wie kent er den dag van vandaag nog zijne gebuur, en wie kan er den dag van vandaag nog op hulp en steun rekenen?.
En wie heeft er den dag van vandaag nog respect voor zijne medemens, of wie komt er den dag van vandaag gratis en voor niks zijne steun aanbieden?. Het zijn allemaal vragen waarbij we ons dikwijls verplicht voelen om ons zelf de vraag te stellen, hoe is het in Godsnaam mogelijk.
Allé mannekes, de dag van vandaag moet ge maar de gazette (krant) lezen, en ge ziet het al van verre staan. Oorlogen hier en burenruzies daar, en dan durven ze nog zeggen dat het uit de hand gelopen is.
Dan stel ik me de vraag, waarom is dat allemaal nodig?. Wat ik ervan denk, is dat er bij zijn die daar van profiteren of gewoon een spelleke van maken, maar ook om er munt uit te slaan.
Dan stel ik me soms de vraag,waarom zijn die mensen dan op de wereld gekomen en welke baat hebben ze daar aan?. Gewoon om hun leven te verpesten,of om dat van een ander kapot te maken.
- Waarom is er zoveel misére op deze wereld, en waarom moeten mensen lijden?. - Waarom is er zoveel armoede, en waarom doen de mensen elkaar pijn?. - Waarom roddelen de mensen zo graag over een ander, en waarom komen de mensen niet meer overeen.
Om nog maar te zwijgen over het leed die ze achterlaten,aan familie, vrienden en kennissen.
En er zijn nog zoveel andere onverklaarbare waaroms.
Ik ken mensen die al jaren achter steun staan te wachten, en die nu nog altijd aan het wachten zijn. Inplaats van al hun geld in diene oorlog te steken, zouden ze veel beter die mensen helpen die het echt nodig hebben, inplaats van hun in de kou laten staan. Mijn moeder heeft altijd gezegd tegen mij: Manneke, ge moet in het leven altijd veel verder kijken dan uw neus lang is.
Awel mannekes, ik moet u zeggen dat ik altijd probeer om verder kijken dan mijn neus lang is,maar dat is niet altijd simpel hoor. Ik bedoel daarmee,dat ne mens in feite zou moeten weten aan wat hij begint en als ne mens aan iets begint, dan zou hij het ook veel beter tot een goed einde brengen.
Ik zeg altijd: Als ge alleen zijt dan doe je wat je wilt, maar als ge met twee zijt moet je het langs twee kanten bekijken. Daarmee bedoel ik wel dat je geen twijfelaar moet zijn,maar wel zeker zijn van je stuk. Alhoewel dat da ook niet al te gemakkelijk is, maar eens men hetzelfde spoor is terecht gekomen, kan de trein naar zijn juiste bestemming rijden. Dit geld niet alleen voor het opbouwen van een relatie, maar ook voor al de rest.
't Is maar om u te zeggen, leef op een goede manier zonder anderen te kwetsen, en ge zult zien hoe gemakkelijk het is. Smijt nooit uw eigen ruiten uit, waar ge later spijt van hebt.
Want vergeet niet dat vriendschap, liefde en genegenheid, veel meer betekent dan oorlog en ruzies hoor.
Ik stel me dikwijls de vraag: Wwaarom kwetsen de mensen elkaar?.
Een antwoord op die vraag zal misschien nooit beantwoord worden, en misschien altijd een vraag blijven.
Ja mannekes, met de komst van de feestdagen in 't zicht, durf nen mens weleens dromen hé. Wel mannekes, bij mij is dat ook het geval geweest vannacht. In feite droom ik niet zoveel hoor, maar nu met den Sint op komst was ik wel verplicht om te dromen.
Maar om uwen droom 's anderdaags te vertellen, zijt ge verplicht om dezelfde droom nog ne keer over te doen hé.
't Is gelijk ne playbakker die een rap liedje gezongen heeft, 's anderdaags is hij dan verplicht om zijn rap gezongen liedje wat trager te zingen. Want een rap liedje, dat verstaat ge bijna niet hé.
En nen rappe droom die maar enkele minuten duurt, dat kan u 's anderdaags moeilijk vertellen hé.
Maar ik moet u wel zeggen, dat ik eerst drie liter plat water drink, voor ik mijnen droom aan iemand vertelt. Want dat loopt veel gemakkelijker, en als ge teveel bruisend water drinkt die nog bruisd,dan moet ge teveel totteren hé.
Awel mannekes, ik ga proberen zonder te stotteren u mijnen nachtdroom te vertellen.
En zonder stotteren hangt mijne nachtelijke droom veel beter aan elkaar hé.
Amai zeg, ik heb vannacht wreed liggen dromen in mijn warm donsbeddeke.
Dienen Sint was daar toch wel met zijne spiksplinternieuwen Sintmobiel tegen mijn ijzeren achterbumper van mijn warm donsbeddeke gereden zeker. En van 't verschieten vloog ik dwars door mijne glazen kamerplatfon, die van doorschijnend glas was gemaakt.
De mensen die in mijn straat wonen zijn direct naar buiten gelopen, want ze dachten dat het luchtbeving was in de lucht.
Awel mannekes, ik heb daar zeker een uur in diene lucht blijven hangen, en bibberen en beven dat ik deed. Spiernaakt hing ik daar te bingelen met mijn twee linkse ogen dicht, en lachen dat de mense deden.
Allé mannekes, wie kruipt er nu 's avonds in zijn bed met een wollen pyjama of een zijden kamerjas aan?. Ook mijn kort geshoren haar samen met mijn valse klappertanden leg ik 's avonds in mijn oude versleten kleerkast, want die valse klappertanden klapperen mij anders toch wakker. Ze dachten allemaal dat daar een gepluimd kalkoen hing te bingelen, maar dan wel een gepluimde kalkoen die wreed vermagerd is.
Er stonden al jagers gereed om mij naar beneden te schieten, waarschijnlijk voor hun feestmenu klaar te maken voor Kerstavond of oudejaarsavond.
En juist op diene moment komt er daar ne grote sterke struisvogel aangevlogen, en ik mocht gratis en voor niks op zijne rug meevliegen, terug naar moeder aarde. Ik moet u wel zeggen dat ik verplicht was om mij vast te binden met die twee veiligheidsgordels die aan de zijkanten van zijn lichaam hingen, want ook hij moest de luchtcode respecteren.
Maar 't schoonste van mijn nachtelijk klaasdroom was, dat plots mijne wekker afliep en mijn valse tanden wreed begonnen te klapperen, zodat ook mijn oude verslete kleerkast wreed begon te daveren.
Nu ben ik verplicht van eerst naar de winkel te gaan achter zeventien dozen zelfklevende kauwgom, om al die doorzijnende gaten in mijn glazen kamerplatfon dicht te plakken.
Want anders moet ik al die doorzijnende gaten nog beginnen dicht te lassen, en daar heb ik niveel goesting voor hoor.
Ne mens kan soms rare dromen hebben hé.
PS: Ik wens ieder van u nog veel leesgenot met mijnen nachtelijke Sinterklaasdroom.
Toen ik deze morgen uit mijn warm donsbeddeke werdt gedaverd van al dat luidruchtig lawaai, en mijn twee linkse slaperig ogen naast mij lagen te snurken en te ronken, was ik toch verplicht van op te staan. Maar de vraag is: Hoe kan ik opstaan zonder die twee linkse slaperige ogen op mijne kop? Ik moet u wel zeggen dat mijn twee linkse ogen oordopkes in hun twee rechtse neusgaten steken, om rustig te kunnen slapen.
Awel mannekes, ik heb direct die wattekes uit hun rechtse neusgaten getrokken en hun beloofd dat ze deze avond een uurke vroeger mogen gaan slapen. En van kontentement zijn ze direct uit mijn warm donsbeddeke gesprongen en aan mij gegeven, zodat ik terug kan zien?.
Want zonder ogen in uwe kop, ziet ge niet ver hé. Ik ben dan direct op zoek gegaan, om te weten waar al dat luidruchtig lawaai vandaan kwam. Maar ik heb niet lang moeten zoeken, want mijne papieren tegelvloer boven mijne ondergrondse kelder die was daar de charleston aan het dansen op de muziek van de vier charlestonissen. Toen ik in mijne ondergrondse kelder aan het afdalen was die veertien meter onder de grond ligt, hoorde ik plots een daverend geluid van trommelmuziek.
Mijn vader heeft mij altijd gezegd dat ik mijne kelder even diep moest graven onder de grond, dan dat mijn huis groot is boven de grond.
Ik heb dat altijd wreed goed kunnen onthouden, zodat ik nu even veel trappen naar beneden moet trappen dan vroeger naar boven. Toen ik helemaal beneden was, begonnen mijn valse tanden te schudden en te beven van dat daverend getrommeld in mijn ondergrondse kelder.
Potverdikke zeg, mijn verse patattten lagen daar op de grond te vechten tegen mijn ouwe kroketten, zodat de schillen ervan af vlogen. En mijn antieke potten en pannen die ik heb gekregen van mijn over over over grootmoeder voor mijn eerste kommunie, die waren daar ook wreed aan 't vechten dat de potten en pannen ervan afvlogen.
Ne mens ziet dat niet graag, al dat wreed geweld hé. Allé, ik toch niet. Maar ja, tussen komen moogt ge ook niet doen, want anders zit ge daar zelf met de gebakken peren.
Ik heb daar geprobeerd om de ruzies wat te kalmeren, maar niemand had daar gehoor aan. Terug naar boven vluchten kon ik niet, want mijne plastieken draaitrap was al voor den helft gesmolten van de felle wrijvingen van die antieke potten en pannen.
Die patatten waren daar zo aan 't vechten, dat op nen korte tijd al die gestampte kroketten waren aangebrand van de warmte. En mijn die antieken potten en pannen sloegen zo hard ze konden, dat de steel eraf vloog.
Ja mannekes, dat was daar nen veldslag die geleverd werdt onder de grond, en ik kan u verzekeren dat het heel wat anders is dan boven de grond.
Maar allé, 't is toch nog allemaal goed afgelopen, buiten enkele aangebrande kroketten die gesneuveld zijn en een paar gebroken pannen die uit de strijd zijn gekomen.
Om nog maar te zwijgen van de gekneusde potten die ze hebben moeten wegvoeren met allerlei kwetssuren die ze hebben opgelopen, omdat ze in de weg liepen.
Zo werd er ook een einde gemaakt aan dat luidruchtig lawaai in mijne ondergrondse kelder, zonder winnaar maar ook zonder verliezer.
Niet alleen de stilte is terug gekomen, maar ook aan dit verhaaltje is er plots een einde gekomen.
PS: Ik wens ieder van u veel leesgenot met de hevige ondergrondse veldslag in mijne ondegrondse kelder.
Ja mannekes, blijkbaar zijn de temperaturen en de maanden aan het veranderen, ofwel zijn de weergoden hun zodanig aan het vergissen dat ze nimeer weten welke maand we zijn. Want we zijn nu toch al bijna aan het einde van November, en alles staat nog geur en kleur.
Zelfs mijn kort geknipt haar wordt elke dag met twee centimeter uitgerokken, en dat éne haartje die tussen mijn tenen staat, is ook al verviervouwdigd. En mijne houten koekoek die aan diene ronde blinde muur hangt, zing nog elke morgen zijn ochentdeutje op het vogelgeluid van de beroemde koekoeksklok van Wimarme.
Ook mijn houten vierkante tafel is aan het groeien, terwijl er aan de tien linkse voorpoten de botten nog in bloei staan. Maar ook aan hun veertien rechte achterpoten komen er scheuten aan, terwijl ze verleden jaar al stonen te bibberen en beven van de kou. Maar ja, iedereen heeft daar baat bij hé.
Zo zijn mijn gekookte patatten veel rapper klaar, en mijn gekrommeerde stoof die kan dan weer een uurke langer slapen.
Mijn voordeur is ook al aan het uitrekken, zowel in de breedte als in de hoogte.
Ook onder mijn warm donsbeddeke komen de versgeplande patatten naar boven piepen, om nog maar te zwijgen over de twee voorste poten van mijne vierkante draaistoel, die ook door mijn dak begint te schieten.
Ook bij de dieren is het nog volop zomer, en genieten met volle teugen van dit mooi verlengd herfstweer. De koeien hebben hunne zonnebril op gezet tegen de laaghangende zon, om toch maar niet verblind te worden van de laaghangende zon.
En de paarden lopen blootvoets in de groene wei te heupelen van vreugde, maar ook de schapen staan wreed te zweten en moeten af en toe een rustpauze inlassen.
De meeuwen vliegen in de lucht rond in hun flanellen zomerkostuum, en af en toe komt er nog één aangevlogen met nen plastrong om de nek, om ons te laten zien wie de baas is.
Terwijl de reiger in nen hoge boom zich afvraagt, in welke periode we leven?.
Ja mannekes, ge zou den dag van vandaag echt beginnen twijfelen hé, terwijl de feestdagen van de maand december voor de deur staan te wachten om hun intrede te doen en de scheurkalender dunner en dunner wordt.
Voor Sinterklaas is het dan ook de vraag, of hij met een sneeuwmobiel moet komen of met zijn Sintbrommer?. Misschien komt hij wel met de snelheidstrein, om daarna veel rapper naar huis te kunnen rijden?.
Ofwel blijft hij gewoon een paar dagen logeren, en geniet hij van onze klimaat die stilaan aan 't veranderen is?. Maar ook de Kerstman zit met veel vragen, in verband met zijn rendieren.
En naar 't schijnt is hij zijn kerstslee gestolen van nen moskoviet die aan het betogen was, en zijn ze bezig met een ander kerstslee te maken op rolschaatsen.
Ja mannekes, zo is er altijd iets hé.
Maar één ding is zeker, en dat is dat 't jaar ons binnenkort voor goed zal verlaten en nimeer terug zal komen. En dan kunnen we voor de zoveelste keer opnieuw beginnen, met de hoop op vrede voor iedereen. Hoop op een beter bestaan, maar de vraag is:
Of er nog hoop op vrede en een beter bestaan bestaat?.
PS: 't Is maar om u te zeggen, dat ge stilaan uwe schoen moogt zetten en nen zak met rapen aan uwe open haard moogt hangen. Maar wat ge zeker niet moogt vergeten, dat is nen emmer water gereed zetten voor die uitgedroogde rendieren
Ik moet u mededelen dat flipper de flip daarnet op staande voet zijn tweelingsbroer heeft ontslagen, en de deur voor onbepaalde duur heeft uitgewezen om de volgende reden: Hij heeft namelijk bij zijn Happy afternoontekst een artikel geplaatst die daar niet thuis hoort, en op één, twee, drie stond hier dienen telefoon roodgloeiend van colere, om mij te zeggen dat het moest gedaan zijn om tussen de geschreven regels iets te plaatsen die niet thuis horen of dat ik zelf ontslagen ging worden.
Amai zeg, ne mens word tegenwoordig rap ontslagen, en is hij dan verplicht zijnen mond toe te plakken met kouwgom en zijn twee linkse handen vast te binden met plakband die niet plakt.
Ik moet u eerlijk zeggen dat ik al dikwijls ontslagen ben, maar 't was ieder keer maar tijdelijk hoor. Ik ben in mijn leven vier keer volledig en voor altijd ontslagen geweest, en van de drie eeste heb ik geen spijt maar van de vierde wel.
- Mijn eerste ontslag dat was den dag van mijne doop, omdat ik per toeval wreed moest niezen en al dat wijwater opdronk van den dorst.
- Mijne tweede ontslag dat was juist na mijn eerste communie, want nen mens word elk jaar een jaartje ouder en als ge twintig jaar zijt moogt ge uw eerste communie niet meer doen hé.
- Mijn derde ontslag was juist den dag na mijn plechtige communie, want als ge vijftig jaar zijt dan kan u maar moeilijk uwe wekker vijftig jaar acheruit te draaien hé.
- En dan mijne vierde en tragisch ontslag was toen mijn vrouw naar de winkel ging achter bloemkolen, voor in hare hutsepot te doen en nog altijd niet thuis is met die inmiddels rotte bloemkolen.
't Is daarom dat ik tot den dag van vandaag nog altijd geen bloemkolen moet hebben, want bloemkolen van een paar jaar lust ik toch niet. Toen ik nog thuis bij ouders woonde vroeg mijn moeder aan mij om op de patatten te letten die op het vuur stond, terwijl mij ma onze kanarie zijn papfles moest geven. Ondertussen kwam de facteur aan onze voordeur bellen om een pakske af te geven, en rende ik naar de voordeur om het pakske in ontvangs te nemen.
Maar ondertussen waren de patatten aan het aanbranden, en aangebrande patatten eten smaakt niet. Wat later kwam ons ma in de keuken, om te kijken wat er aan de hand was, maar ze zag dat de patatten aangebrand.
Awel mannekes, ge gaat me niet geloven, maar ik werd op staande voet uit de keuken ontslagen. Maar dat was maar tijdelijk hoor, want nu sta ik na zoveel jaar nog steeds in de keuken zonder dat de patatten aanbranden.
Op ne zekere dag ging ik te biechte bij pastoor Voortverteller, om mijn wekelijkse zonden te biechten. Hij kwam nog maar net, en het stond al in de gazet van 't leugenaarke te lezen.
En ik kan u verzekeren, als ge van kindsaf aan zo vergeetachtig zijt, dan is het best om al uw zonden die ge maakt op een klein papierke te schrijven om ze toch maar niet te vergeten.
Ik zat in den biechtstoel te wachten tot pastoor Voortverteller kwam, want hij zat vanachter in het portaal aan het vertellen welke zonden mijn voorganger hem had vertelt.
Ondertussen was ik in slaap gevallen en opeens maakte hij me wakker, en van 't verschieten was ik als mijn zonden vergeten. En als ge van het verschieten al uw zonden kwijt zijt, dan weet ge ook niet meer wat ge moet zeggen. En omdat ik niet meer wist welke zonden het waren, werd ik tijdelijk ontslagen en uit de kerk gezet tot ik zeker wist welke zonden het waren.
Awel mannekes, tot de dag van vandaag weet ik nog altijd niet welke zonden het waren., en als ik ze weet dan ga ik zeker niet meer te biechte bij pastoor Voortverteller, want hij vertelt het toch door.
PS: 't Is maar om u te zeggen, dat 't leven niet altijd even simpel is hoor.
Dat lachen wreed gezond is om onze lachtspieren een beetje losser te maken en om onze humeur wat op te krikken, dat weten we allemaal. Maar als ge niet kan lachen, is dat een wreed groot probleen hé.
Allé, bij mij was dat tocht zo, dus heb ik moeten leren lachen.
Awel mannekes, ik ga daar ne keer verandering in brengen en u een verhaaltje vertellen waar ge dan ook uw lachtspieren moeilijk zult kunnen tegen houden. Maar ge moet toch uw lachtspieren heel goed in de gaten houden dat ze niet weglopen, want anders moet ge ze nog gaan zoeken ook.
Bij mijn geboorte kon ik nog helemaal niet lachen, want ik wist precies nog niet goed hoe ik dat moest doen. Het eerste wat ik deed bij mijn geboorte was bleiten, of was het nu een gebrul of nen luide schreeuw. Ja mannekes, dat weet ik precies niet meer, want ik was aan het slapen. Ik had zodanig gebleit in dat moederhuis (kraamkliniek), dat al de kleine mannekes die geboren werden direct wakker schoten van mijn luid gebrul. Zelfs onze kanarie was er wakker van geschoten, die tien kilometer verderop in zijn alleminium kooi zat te wachten op mijne thuiskomst. Ik hoor mijn kleine broer nog altijd zeggen tegen onze ma:
- Ma, ons klein boeleke doet niet anders dan bleiten, inplaats van 't lachen.
Maar daar kwam direct verandering in hoor. Mijne pa die zei altijd tegen mij dat ik hem wreed goed in de gaten moest houden, want dat ik er veel kon van leren. 's Avonds bij het tv kijken trok mijne pa af en toe van die rare smoelen, en ik moest proberen van hem na te doen. En ik moet u zeggen dat ik daar wreed van verschoten was,van die rare smoelen trekken. 't Was precies of hij had nen zure sitroen naar binnen gespeeld. Want ik was zo wreed verschoten dat ik op één, twee, drie, op onze ma hare schoot zat. Dat was waarschijnlijk van het verschieten, en onze kanarie viel omver van 't lachen. En ons ma viel om van de colére:
- Awel kleine pruts, wat komt gij hier doen.
Ja mannekes, ik moet u wel zeggen dat mijn ma juist bezig was met de patatten aan het ontdoen van hun veldkledij. Want patatten die nog niet zijn geschild, noemen wij patatten in veldkledij. Enkele maanden later was het Sinterklaas, en de dienen was toch wel door ons schoorsteen naar beneden gevallen zeker. En van 't verschieten schoot ik in ne luide lach, zodat ik nu als lachend door 't leven ga. Maar ik moet u zeggen dat ik nu soms teveel lacht, maar dat is dan wel voor drie dagen, tot ik uitgelachen bent.
't Is maar om u te zeggen dat lachen gezond is voor hart en bloedvaten, maar ook gezond is voor onze humeur. En toch wordt er den dag van vandaag nog maar zelden gelachen, of kunnen en durven we niet meer lachen. Wie zal het zeggen?.
Ja mannekes, als ge ne keer goed rond u kijkt, dan zal u bemerken dat de herfst ons voor nen hele tijd verlaten heeft en dat het kouder aan het worden is.
Maar wees gerust, de herfst komt 't volgend jaar wel terug hoor. Hij is even op congé, ofwel op reis naar andere oorden. En dan zal hij ook een jaarke ouder zijn, net als wij een jaarke ouder zullen zijn.
Maar ook het jaar neemt binnenkort afscheid van ons, en onze almanak die gaat ons ook zal verlaten, maar dan wel denifitief.
Om nog maar te zwijgen over zaken die ons gaan verlaten, en hopen dat die niet meer gaan terugkomen.
Ja mannekes, als ge zo ne fietstocht of een natuurwandeling maakt in de vrije natuur, dan komt ge ook van alles tegen hé. Zeker op de boerenbuiten, omdat het in de grote steden veel te druk bevolkt is.
Maar ook omdat ze veel minder plaats zouden hebben om hun velden te bewerken, en de dieren zouden zot worden met al dat druk verkeer. Ze zouden potdoof worden, en de kiekens zouden allemaal kromme eieren leggen.
Deze morgen heb ik ne fietstocht gefietst door de Vlaamse Ardennen, maar omdat het zo koud was heb ik mijn voorverwarmde flanellen donsdeken twee keer rond mijn trillend smalle lijf gebonden, om toch maar geen valling op te scharrelen.
Mijn katoennen kopkussen heb ik over mijne weinig behaarde kop getrokken, want mijne helm staat nog halfvol met frietvet van den avond ervoor waar ik mijn geroosterde slappe frieten in bak.
Mijn gekrulde tenen heb ik in mijn voorverwarmde matrasovertrek gewikkeld die vijf minuten in de microgolfoven had gezeten, om toch maar geen kou te vatten van de koude Noordenwind die uit het Zuiden even ne goeie morgen kwam zeggen en de hele dag is blijven camperen.
Ik was nog geen vijf minuten aan rijden in de Vlaamse Ardennen, en plots begonnen mijn twee draaiende wielen te daveren van de ondergrond die wreed begon te schudden en beven van diene slapende blinde mol die wreed aan het ronken en snurken was.
't Was precies een aardbeving die kwam overgewaaid, vanuit het zandige woestijn aan onze Belgische kust..
Amai zeg, al die bruine bladeren vielen op de koude steenharde grond en de takken moesten hun vasthouden aan de bomen, of ze vielen ook, van het hels gedonderd naar beneden. En juist voor de voordeur waar dienen slapende blinde mol lag te ronken en te snurken, viel toch wel mijn ijzeren ketting af zeker.
In de verte zag ik nen ouwe bejaarde egel naar mij toekomen,en den diene heeft mijn ijzeren ketting weer opgelegd terwijl ik daar stond te roepen en te tieren aan de voordeur van diene slapende blinde mol,om hem te zeggen dat hij moest ophouden met ronken en snurken. Maar ik kreeg geen gehoor,en ben dan maar verder gefietst langs de boerenvelden.
Nog geen tweehonderd meter verder passeerde ik voorbij een half kale weide, en er stond daar een jong paard te schudden en te beven van de kou.
Ja mannekes, jonge paarden hebben dan ook veel rapper kou, dan een goed gekleed ouderwets boerenpaard hé.
Ik ben er direct naartoe gelopen en mijn flanellen donsdeken die inmiddels al flink was afgekoeld op zijne platte koude rug gelegd, om toch maar geen reuma op te doen.
En in dezelfde kale weide stond er een koe van middelbare leeftijd met haar valse tanden te klapperen, zodat ook daar de bruine bladeren van diene kerselaar afvielen.
Maar ik denk dat die koe met haar valse tanden stond te klapperen, om dat jong paard een beetje moed in te spreken.
Net als bij mensen die in de put zitten, die hebben ook een steuntje in de rug nodig om er weer bovenop te geraken.
Omdat ik wreed veel van de stilte en van de rust hou ben ik ne keer langs de Gavers gefietst, en bij het binnenrijden zat er nen grijze reiger boven op nen hoge boom op de uitkijk naar de bovengedreven vissen die de koude niet kunnen verdragen.
Een eind verderop huppelde er nen verdwaalde kikker over het wandelpad, maar hij deed dat om zijn tenen warm te houden.
En weer wat verder zat er een oude pad op haar poten te blazen, waarschijnlijk was ze allang aan haar reis begonnen.
Ik heb haar mijn katoenen kopkussen gegeven en ze is daar direct met haar vier bevroren poten ingesprongen, om haar tenen wat op te warmen.
Bij mijn terugtocht heb ik nog een dromerig schaap zien bevriezen, waarschijnlijk stond die daar nog te dromen van de lange hete zomers van toen.
Ik heb dan direct naar de 900 gebeld en na een klein kwartierke waren ze daar, en zijn ze begonnen met hartmassage en mondbeademing.
Wat er met dat dromerig schaap is gebeurd die daar aan het dromen was, dat weet ik niet.
Maar wat ik wel weet is dat het kouder aan 't worden is, en ons ne warme pull-ober moeten aartrekken, willen we met geen valling rondlopen.
't Is maar om u te zeggen dat de koude winter voor de deur staat, en dat ook dieren het kou hebben. Maar niet alleen de koude, ook het voedsel is minder te vinden of te grazen.
Denk maar een aan een Roodborstje of een Vinkske, die ook om voedsel vraagt. Om nog maar te zijgen over andere dieren, die onze aandacht nodig hebben.
Er is een gezegde da zegt: Mensen houden van dieren, en dieren houden van mensen. In feite klopt deze gezegde wel, maar ze worden op een verkeerd mamier beoordeeld.
Met dit gezegde ga ik stoppen ,want anders word ik ook nog verkeerd beoordeeld.
Awel mannekes, ik ga u een kort verhaaltje vertellen over het zoenen of kussen, want daar is er in feite niet veel aan te leren hé.
Ik moet u eerlijk zeggen dat ik daarvoor naar vijf jaar naar 't school heb moeten voor gaan, om te leren zoenen of kussen. En dat ik elk jaar opnieuw gebuist was, omdat mijn mondlippen nog thuis lagen. Waarschijnlijk was ik die vergeten zeker.
Maar ja, ik nog tijd hé, om dat te leren. Maar 't ergste is, als ik iemand ne zoen of ne kus geeft, dan blijven mijn twee lippen aan elkaar blijven plakken.
Waarschijnlijk is dat van de vettigheid ofwel was dat ne plakkerig handkus, die op mijne rechter wang is blijven plakken.
Ik heb dat ooit ne keer gezien, van mijne gebuur. Hij gaf vanuit België een handkus aan zijn Duitse vriendin die in Duitsland woond, maar diene handkus is ginder nooit aangekomen hoor. Dan stel ik me de vraag, waar dat diene handkus gebleven is?. Waarschijnlijk is diene handkus bij iemand anders terechtgekomen of gewoon verdwaald hé.
Ja mannekes, als ge zo een handkus wilt geven aan iemand die u graag ziet, dat moogt ge zeker niet te ver van elkaar staan hé. Want als ge te ver uit elkaar staat, dan komt diene handkus aan bij nen persoon die hem niet gevraagt heeft, en dan stelt hij hem verschillende vragen hé.
Awel mannekes,ik heb ooit ne keer een handkus gekregen op mijn rechter wang, en 'k heb ze er twee maanden bijven mee rondlopen. Die was toch wel op een verkeerde plaats terecht gekomen zeker, ofwel had ze zich van plaats vergist.
Ik peis dat dat een slapende handkus was, die als slapend verkeerd gevlogen is,en zo op mijne rechter wang is terecht gekomen.
Want naar 't schijnt hebben die ook hun slaap nodig, en dan moogt ge daar niet te rap mee zijn hé.
Ik ben deze morgen ne keer naar de bibliotkeek geweest, om te kijken als er daar geen boeken lagen over zoenen en kussen.
Awel mannekes, ik heb er twee gevonden, maar wat er daar allemaal in staat is voor mij latijn.
Ja mannekes, de dag van vandaag zijn er ook veel nieuwe zoenen of kussen bijgekomen, en leren we elke dag iets nieuws bij hé. Dan stel ik me soms de vraag, wat we nog allemaal gaan bijleren?.
Ik heb ondertussen al een beetje geoefend, en ben begonnen met de klassieke zoen of kus. Maar toch vraag ik me nog steeds af, waarom een plakkerig kus zo kan plakken en blijven plakken?.
Allé mannekes, ik ga nog wat oefenen dat ik het kan tegen dat 't jaar om is.
Awel mannekes, we gaan stilaan naar de feestdagen toe, en ook flipper de flip is al druk bezig met zij feestvoorbereidingen aan het doen.
Eerst is er Sinterklaas die ne keer nen goeie dag komt zeggen, terwijl zijn zwarte pieten over ons schoon gepoleisterde daken komen lopen met zijn vuil voeten.
Nog een paar dagen later komt den Kerstman uit het verre Lapland, met een paar oude cadeaus die hij teveel heeft en om ze aan de kinderen uit te delen, terwijl zijn magere rendieren hier het groene gras komen op fretten(opeten).
Daarna zijn het de Driekoningen die hun gezicht zwart verver, om van deur tot deur te kunnen gaan achter hun belastingen van twee jaar terug, waar dat nen mens vier jaar voor gespaard heeft.
Terwijl de kleine kinderen hun nieuwjaarsbrief aan het schrijven zijn, kunnen we ons beginnen opmaken om in schoonheid afscheid te nemen van het 't jaar dat voorbij bevlogen is met of zonder zware hindernissen te moeten nemen.
Awel mannekes, omdat het binnen een paar weken de dag van den goeie Sint is, ben ik gisteren al begonnen met mijn plat dak die schuin naar omhoog loopt te schuren en te dweilen.
Ik heb me ne keer laten wijsmaken dat ge beter zijt van uw dak in te smeren met antivrieskalk, en van uw witte schouw in 't zwart te verven.
Naar 't schijnt kunt ge daar veel beter op lopen, zonder met uw klieken en klakken naar beneden te donderen. En als ge uw witte schouw die op uw plat schuin dak staat in 't zwart verft, dan kan diene zwarte piet uw witte schouw niet vuil maken hé.
Om nog maar te zwijgen van mijn twee grote botten (laarzen) die ik onder mijn hebt bed moeten zetten, omdat verleden jaar diene zwarte piet door mijn schouw naar beneden gedonderd was, omdat hij stekeblind was en zijne verrekijker niet bij had.
Nog een paar voorbereidingen doen en mijne brief schrijven, voor al mijn aangevraagde bestellingen die nooit zijn toegekomen of vergeten waren en laat de goeie Sint maar komen.
Maar naar't schijnt is hij al op komst, en heeft hij al vier keer in de file gestaan. In feite moet diene mens hem niet opjagen, want hij wordt ook elk jaar een dagske ouder hé.
En als de Sint met al zijn zwarte pieten weg zijn, dan kan ik al direct beginnen met de voorbereidingen voor de komst van de Laplandse Kerstman die uit het verre Lapland komt.
Maar hoe en met wat hij dit jaar zal komen, weet ik niet.
Want verleden jaar heeft de Kerstman bij het binnenrijden in ons klein Belgenlandje een groot accident veroorzaakt, hij was met zijne sleeboot tegen de voorkant van de Sint zijne Sintmobiel gebotst.
Ja mannekes, dat komt ervan, als ge nen tegenligger tegenkomt en ge rijd alle twee op het zelfde baanvak hé. Maar allé, ze zijn zijn er toch goed vanaf gekomen, met voor de Sint nen gebroken mijter en staf en voor de Kerstman nen gebroken zonnebril en nen gefronselde witte baard.
Maar voor de rendieren van de Kerstman was het veel erger, want die waren hun gewei verloren bij nen dubbele overhoekse tuimeling (koprol).
Dus, voor Kerstdag moet er niet veel verandert worden, want mijne Kerstboom staat nog van verleden jaar aan mijn voordeur.
Ik moet juist nog nen dooie fazant gaan schieten die al doos is, en waar er geen pluimen aanhangen.
Dus, de Kerstman mag ook komen, als hij maar niet te lang blijft.
En voor Driekoningen heb ik mijn gerief al in huis, ne pot zwarte pek (terre), en een draaiende ster van mijnen oude versleten Kerstboom van over tien jaar.
En zoals elk jaar gaat flipper de flip van deur tot deur gaan zingen van:
Drie koningen, drie koningen, geef mij nen nieuwe hoed, want mijnen ouwe is versleten en mijnen nieuwen is kapot, drie koningen, drie koningen.
Want de mensen horen dat graag, zo'n muziek uit de top 700.
Awel mannekes, ge gaat me niet geloven als ik u zeg, hoeveel ambiance dat er verleden jaar was. Ik ben dan van deur tot deur moeten gaan vragen, waar ik woonde en waar mijn huis stond.
Normaal gezien schrijf ik mijn adres en mijne huisnummer op een klein papierke als ik weg ga, want als ge per ongeluk op uwe kop valt en ge verliest uw geheugen, dan moet ge toch thuis geraken hé.
En zo zijn we beland in het oude jaar, wat ook het einde betekent van onze kalender. Maar ook een terugblik kunnen werpen over het afgelopen jaar, en nieuwe voornemens kunnen maken voor het Nieuwe jaar die voor de deur staat.
Ik peis dat ik binnenkort ne keer naar den Antwerpse dierentuin zal gaan, om te vragen of ze soms géne dooie neusfazant die dood is kunnen missen, voor mijn avondeten klaar te maken, om het 's anderdaags op te fretten (opeten).
Bij flipper de flip is er nog veel werk aan de winkel, om het oude jaar af te sluiten. Want ik ga mijn voordeur vervangen met mijn achterdeur, en omgekeerd ook. En mijn achterramen die vanachter zitten,die komen vooraan te zitten, maar ook omgekeerd hé.
En wat ik zeker niet mag vergeten, is mijnen Nieuwjaarsbrief schrijven en om den diene te kunnen lezen, moet ge nog een klein beetje geduld hebben. Want nen mens moet met den moderne tijd mee gaan hé.
't Is maar om u te zeggen dat 't jaar op zijn laatse benen loopt, maar dat u geen zorgen moet maken, want op één Januari beginnen we op nieuw hé.
Ja mannekes, 't is natuurlijk heel spijtig dat er altijd geroddeld wordt over een ander en nooit over zichzelf.
't is precies of dat ne mensen niets meer kan verdragen van een ander, maar wie roddeld over een ander heeft dikwijls zelf iets te verbergen.
Mijn ma zei vroeger altijd tegen mij: Manneke, ge moet eerst in uw eigen boezem kijken, voor dat ge iets zegt over een ander, en ze had nog gelijk ook.
Maar ja, roddels zijn er overal en zullen er dan ook overal te horen zijn. Maar wat ik wel eigenaardig vind, is dat men altijd achter de rug roddeld en nooit in het bij zijn van de persoon zelf. En roddels kunnen zodanig kwetsend zijn, dat ze lijden tot een vergaande discusie.
Ja mannekes, ik hoor het mijn moeder nog altijd zeggen tegen onze buurvrouw toen ze in blijde verwachting was van mij, terwijl ik in hare bolle buik schoon lag te slapen, want ik had den nacht daarvoor geen oog toe gedaan omdat ik niet moe was.
En twee dagen nadien wist iedereen het, terwijl ik nog niet eens geboren was. Mijne pa, de diene heeft moeten wachten tot ik op de wereld kwam, want hij trok hem al die roddels toch niet aan. We zullen het wel zien, als 't zover is,zei mijnen pa altijd.
Maar de meeste roddels die kwamen van mijnen nonkel, want hij kon niet verdragen dat ons ma in blijde verwachting was van mij en mijn tante niet van hem. 't Was niet moeilijk, mijn tante was 96 jaar, en hij had hem laten steliseren.
Om nog maar te zwijgen van boer Kompenbroek, die van 's morgens vroeg tot 's avonds laat niet anders deed dan roddelen. Amai zeg, diene vent kon nog al een beetje roddelen, 't was nen echte roddelboer.
Hij roddelde zodanig veel over zijn eigen vrouw, dat ze haar 46 kapotte valiezen heeft klaargemaakt en de trein is opgestapt. En niemand is ooit te weten gekomen waar ze naartoe ging. Zo zie je maar, wat er van komt, als ge teveel roddeld over een ander.
Toen ik als jonge snotter naar de kleuterklas ging, werdt er ook veel geroddeld. Maar naar 't schijn zijn dat jeugdroddels die niet al te lang duren, en vlug vergeten zijn.
't Was daar éne bij die altijd over zijn eigen voeten struikelde, en direct werd er over hem geroddeld.
Als hij nen afstand van twee meter moest afleggen, trapte hij zeker zeven keer op zijn rechter linkse voet. Om u maar een idee te geven, over wat er allemaal geroddeld werd op school.
Maar ook in het dagelijks leven word er veel geroddeld. Er zijn zelfs mensen die hun roddels verkopen en die daar veel geld mee verdienen. Dat noemen ze roddelgeld, maar als het nu zwart of wit geld is, dat weet ik niet hoor.
En dan hebt ge ook nog de roddelpers, maar daar moogt ge zeker niet teveel van geloven.
't Is maar om u te zeggen, dat roddelen over iemand anders een heel slecht eigenschap is.
En dat ge beter eerst in uw eigen boezem moet kijken, voor ge een iets zegt van een ander.
Awel mannekes, ik ga ne keer nen tekst op papier zetten waar we allemaal mee te maken hebben, namelijk onze Verjaardagen en de aankomende Feestdagen.
Ja mannekes,ne mens wordt al direct geboren met ne Verjaardag, en ieder jaar wordt hij opnieuw herdacht. Nog een sjance ook, want anders blijven we allemaal stilstaan bij onze geboorte hé.
Tegenwoordig zijn er zodanig veel Verjaardagen en Feestdagen, dat we soms niet weten wat we eerst moeten vieren.
Ik weet het nog heel goed, toen ik voor den eerste op dienen onbekende wereld kwam kreeg ik van mijn moeder al direct een papfles cadeau en van mijne pa nen overall voor op het land te werken.
Ik moet u wel zeggen dat ik drie dagen te vroeg geboren ben, want op de vijftiende Augustus word er ook ne Feestdag geviert.
De twaalfde Augustus is het mijne Verjaardag, en drie dagen later op vijftien Augustus de hooimaand vieren of gelijk ze bij ons zeggen: Halfoest.
Er werd dan ook twee keer gefeest, en ik moet u zeggen dat er op de vijftiende Augustus flink wat gefeest werd in dienen tijd.
Nu den dag van vandaag noemen ze diene dag O.L.V.Hemelvaart, waarschijnlijk is dat omdat het iets moderne in de oren klinkt zeker.
In feite mogen we wreed content zijn dat we maar éne keer op een gans jaar verjaren, want anders zou ons verblijf op de aardbol maar van korte duur zijn en zouden ze in dikke problemen komen met al hun verjaardagen en feestdagen.
Om nog maar te zwijgen van degene die maar om de vier jaar verjaren hé.
Awel mannekes, nu stel ik mij de vraag, of die mensen dan ook langer leven?.
En zo komen er elk jaar een paar verjaardagen en feestdagen bij hé, zoals seniorennet er ook één heeft.
Ook bij seniorennet wordt er heel wat gevierd en gefeest, maar ook contacten gelegd en verbroederd.
Om nog maar te zwijgen van de verschillende groepen, die ook nog eens de kalender vullen met hun verjaardagen en feestjes.
Maar als ge eens goed nadenkt, er verjaren dagelijks toch heel wat mensen hé?.
Van mij mogen ze gerust het jaar ook verlengen, maar ja, dan gaan er nog meer verjaardagen en feestdagen bijkomen hé.
We hebben momenteel vijftien wettelijke feestdagen, en daar tussen zijn er nog nen hele hoop kleine feestdagen.
Op veertien Mei vieren we met zijn allen ons moeder, want dan is het Moederdag.
En enkele weken later die vieren we met zijn allen onze pa, want dan is het Vaderdag.
En wie weet krijgen we bij enkele jaren ook nog ne Zoon en Dochterdag bij?.
Ja mannekes, van mij mogen ze daar nog gerust nen Meter en nen Peterdag aan toe voegen hoor. Of wie weet komt er nog nen Bomma en nen Bompadag bij?.
Maar ja, een jaar heeft maar twaalf maanden hé.
Allé, we kunnen onze Verjaardagen en onze Feestdagen toch goed gebruiken hé.
En naar 't schijnt staan er nog een paar Feestdagen of Verjaardagen te wachten, om hun intrede op de kalender te mogen maken.
Ik peis toch dat ze gaan verplicht zijn, om het jaar te verlengen of om de Feestdagen in te korten hoor.
Maar feestdagen of geen feestdagen, en verjaardagen of geen verjaardagen:
't Leven gaat gewoon verder, en we moeten ook verder.
Af en toe ne keer uitblazen kan geen kwaad hoor, maar vergeet dan niet om verder te gaan.
Allé mannekes, ik zal dan ook maar ne keer stoppen zeker, want de voldende feestdagen en verjaardagen staan al voor de deur te wachten.
Ik wens aan al de jarigen een zeer Gelukkige Verjaardag, en Prettige Feestdagen die nog moeten komen.
Verleden week heb ik u vertelt over al mijn ongemakken,die mijn gezondheid in gevaar bracht.
Awel mannekes, ik kan u zeggen dat het al veel beter gaat, omdat alles nog slaapt. Maar den doktoor heeft mij gezegd dat alles terug in orde komt, en er zeker geen letsels ga aan overhouden. En om aan al die vervelende ongemakken iets te doen, heb ik ne ganse nacht in mijne frigo geslapen. Amai zeg, was dat daar koud, maar toen ik 's anderdaag opstond zag ik het: Ik had potverdikke diene stekker niet uitgetrokken, zodat al mijn lichaamsdelen nog sliepen en den helft daarvan waren bevroren tot in de derde graat. Mijne wekker heeft zeker honderd keer gerinkeld, en mijne koekoek die kan nimeer zwijgen met te koekoeken.
Mijn buren zijn zeker vier keer naar buiten gelopen, omdat ze dachten dat er een wreed accident was gebeurd in de straat.
Ja mannekes, wat wilt ge, met al die beesten die wreed van hunne tamtam maken, omdat ze overdag niks mogen zeggen. En van al dat hels lawaai heeft mijne hond zijne poot van colére afgebeten, tot aan zijne nek.
'k Ben er mee naar den veearts geweest, en hij zit nu thuis in de zetel naar de tv aan het kijken, naar zijn geliefd programma:
Hoe moet ne hond hem verzorgen? ,maar janken dat hij doet.
Maar nu zit ik hier met een ander probleem opgeschept, en dat is dat al mijn haar die op mijne bevroren kop staat, recht naar omhoog staat.
Precies ne punker die zijn twee vingers in een stopcontact heeft gestoken, maar ik trek mij daar niet veel van aan hoor.
Ja mannekes, die doen dat ook, om een deftig uit te zien hé.
Mijne gebuur zijne eerste zoon, dat was ook ne punker en die stak ook ne keer zijn twee vingers in het stopcontact, maar het waren zijn verkeerde vingers, want gans dat huis was weggevlogen.
Ze hebben er veertien dagen achter gezocht, maar niks gevonden hoor.
En zijn moeder die al meer dan tien jaar overleden is, die heeft nog wreed veel geld getrokken van de verzekering.
Ja mannekes, ne mens moet wreed veel chance hebben in 't leven hé.
- Mijne kromme elleboog heb ik met nen dikke dennentak gespalkt, die teveel was in mijne kerstboom. - En op mijne dikke teen heb ik een gewicht gelegd van vijfhonderd gram. - Mijn mazelen zijn bevroren, en staan nu op mijn schouw te koop aangeboden. - Mijne rechterarm die wreed trilde, wanneer ik met mijn rechteroog pinkte, heb ik vastgeplakt met super lijm. - En mijne nek die stijf was van naar beneden te kijken, heb ik in nat water gelegd om te weken. - Mijn versleten hersenen kunnen nu nimeer krimpen, want die hebben spiksplinternieuwe voedingstoffen gekregen van den dierenarts: superdeluxe zonneolie.
Allé mannekes, nog een paar dagen geduld en flipper de flip in weer de oude. Juist nog één nadeel, als ik me scheer dan vallen mijn valse tanden uit.
't Is maar om u te zegen dat ik niet echt ziek ben hoor, maar de laatste weken voelde ik iets kriebelen in mijn slank lijk die mij deed twijfelen, wat ik moest doen.
En twijfelen moogt ge zeker niet doen, zeker als het om uw gezondheid gaat. Want als ge gaat twijfelen, dan blijft ge twijfelen hé.
En om zeker te zijn wat de oorzaken van mijn ongemakken zijn, heb ik besloten van me ne keer te laten onderzoeken, ik de kliniek.
Ik heb mij eerst een schoon schuimend baddeke genomen en mijn valse gepolijsterde snijtanden gekuist en gevijld, met een laagske boenwas erop om te blinken.
Mijn zwarte gelakte schoenen afgestoft met de stofzuiger, om zeker te zijn dat er geen stof meer op lag. Mijn wilde kortafgeknipte haren plat gestreken met een deegrol, en mijn schoon gebloemd kostuummeke aangetrokken waar ik ga mee slapen, als ik slaperig ben.
Dus, na een uur of drie kon ik met de moed in mijn schoenen naar het kliniek vertrekken, waar er mij gingen onderzoeken.
Want als ge wilt weten wat ge mankeerd, dan moet ge u eerst laten onderzoeken, om zeker te weten wat de oorzaken zijn van uw ongemakken hé.
Na vier uur in dat kliniek te hebben rondgelopen, om al die onderzoeken te laten doen en een paar zwarte foto's van mijn spiernaakt lijf te hebben genomen, die mocht ik terug naar huis.
Als ik thuis gekomen gekomen ben, heb ik direct al die zwarte foto's van mijn spiernaakt lijf in ne mooie vierkantige album gestoken, als herinnering aan al mijn ongemakken.
Awel mannekes, ge gaat mij waarschijlijk niet geloven, maar daar zat ook nog een papierke bij, met al mijn ongemakken erop.
- Ik heb mazelen in mijne grote teen, wat mijne kleine teen zit vol met water. - En als ik me buk, dan doet mijne kop vreselijk veel pijn, want hij zit vol met stof. - Mijne mond is veel te nat, en mijn keel veel te droog. - Mijn amandels die verleden jaar zijn weggenomen, om ze aan ne bedelaar te geven, waren zo groot als een Paasei. - En als het gaat regenen, dan krijg ik een geweldige steek in mijn linker rechterzij. - Ik heb al zestien waterpokken staan op het toppeke van mijne puntneus, en de zeventiendeis onderweg. - Als ik mijn rechterbeen naar omhoog trek, dan slaan mijn twee blauwe ogen blauw uit. - Ik lijd in de wintermaanden aan een accute kou, waarschijnlijk omdat het winter is of van de kou zelf. - Als ik moet hoesten en niezen tezelvertijd, dan schiet ik onverwachts in nen lach. - Ik heb een breuk in mijnen rug en als ik achterover leun, dan komen mijn zwarte wenkbrauwen recht van de kou. - Als ik in mijn linker kuit knijpt, dan doe gans mijn rechter heup zére van de pijn. - Mijn blindedarm ziet ook al geen steek ver meer, in de donker. - Mijne stijve nek is stijf, en mijn twee kleine neusgaten zijn week. - Mijne snotneus heeft kou, en mijn rechter kromme teen staat scheef. - Ik heb ne splinter in mijne rechter duim, waarschijnlijk van ajuinen te schillen. - Ik heb de rode en de groene hond opgelopen, tijdens mijn ochtendwandeling aan zee. - Mijn teenhaar valt uit van de warmte, als ik in de winter buiten loopt. -Mijne linker elleboog is krom,en de koorts in mijn hoofd is al wreed gestegen. - Mijn hersenen krimpen, en ik ben doof aan mijn rechteroog. - Mijne rechterarm begint te schudden en te beven, wanneer ik met mijn rechter oog pink. - Ik heb nen dwangnagel op mijne tong, en mijn borsthaar is al den helft weggesmolten.
Ja mannekes, als ge zo door 't leven moet gaan met al die ongemakken, dan is dat 't één en 't ander hoor. Maar de doktoor heeft mij gezegt dat het niet erfelijk is, dus mijne goudvis mag op zijn twee oren slapen.
Ja mannekes, niet alleen het uur is verandert, maar ook de temperaturen gaan stilaan naar beneden. En wat doe je dan?. Juist, uw voorzorgen nemen.
Awel mannekes, dat heb ik dan ook gedaan, om toch maar niet voor onverwachte verrassingen komen te staan.
Want ge weet maar nooit, hoe diene winter hier gaat binnenkomen en hoe rap die temperaturen gaan dalen en met hoeveel graden.
Dat zijn allemaal vragen die ge u moet stellen, voor ge aan iets begint. Want anders gaat ge zeker en vast voor onaangename verrassingen komen te staan, en dat is niet de bedoeling hé.
Dus, heb ik deze morgen een crisisvergadering gehouden in mijn badkamer voor diene blinkende spiegel die daar aan diene schéve muur hangt, en ne keer gevraagt aan diene persoon die daarin te zien was welke winterkleren hij moest kopen, om zeker te zijn dat hij niet gaat doodvriezen.
Want als ge doodvriest, dan kan ge geen winterkleren kopen hé.
- En weet ge wat ze doen in Nederland doen, als ge doodgevroren zijt?. - Die scherpen daar ne punt aan, kloppen hem in de grond en hij wordt dan gebruikt als fietsrek.
En na een klein uurke te hebben vergaderd, zijn we samen winterkleren gaan kopen, in ne super de luxe antiekwinkel van oude winterkledij.
Diene winkelier had mij direct gezien, en liep in volle vaart mijn richting in met de volgende vraag:
- Dag meneer, kan ik u soms helpen?. - Awel meneer, Wij komen ne keer kijken naar de allernieuwste winterkledij voor deze winter. - Maar meneer, u zegt dat ge met twee zijt en ik zie dat ge maar alleen zijt, en de winterkleren die we verkopen zijn wel degelijk voor deze deze winter bestemd, en niet voor de volgende winter.
Amai zeg, nu stond ik daar met mijn mond vol tanden, en wist in feite niet goed hoe ik het moest uitleggen.
Ja mannekes, als ge één en dezelfde persoon zijt, dan is dat heel moeilijk om uit te leggen hé. En voor de grap zegde ik hem, dat hij ne keer goed moest kijken naar mijne achterkant, omdat mijne achterkant even plat is dan mijne voorkant.
- En achter welk soort winterkledij zoekt meneer?. - Awel meneer, ik zou graag een paar dekbedhandschoenen willen, een paar bottinnen met chauffage in, een annerak van olifantenvel, een watedikte beremuts en een donsbroek met geisoleerde lange mouwen. - Is dat alles, wat meneer wou?. - Voorlopig wel, want ik weet niet hoe streng dat diene winter zal zijn. - Meneer, met wie zijn voeten zijt ge aan het spelen?. - Jamaar, ik speel niet met uw voeten, want ik kom er niet aan.
Amai zeg, ge gaat dan ne keer met uw eigen ik, winterkleren gaan kopen die ze nog niet hebben ook. Awel mannekes, mij zien ze daar niet meer hoor.
Weet ge wat?. Ik ga naar huis en ik ga deze winter mijn gewone winterkleren aantrekken, want met mijne pyjama aan op straat lopen in de wintermaanden, is dat veel te koud hé.
Awel mannekes, deze nacht hebben we ons moeten aanpassen aan het winteruur, door onze wekker één uur achteruit te zetten.
Maar ik zit me hier zo af te vragen, als we onze almennak (kalender) ook moeten veranderen, hoe gaan we dat dan doen?.
Ondertussen heb ik al 't één en 't ander veranderd, maar ne mens kan niet alles veranderen hé. Want we veranderen elke dag een beetje, maar als dat met het zomer of winteruur te maken heeft, dat is een vraag die we zelf moeten oplossen.
Deze morgen als ik uit mijne donsnest gesprongen ben van het gefluit van een groep witgevleugelde meeuwen, die hier de rock 'n' roll aan het dansen waren op de muziek van Peter Pan, ben ik direct begonnen met alles te veranderen.
Zo ben ik begonnen met mijn eetgewoonte aan het veranderen, door elke dag 200 gr minder te vlees te eten.
Om nog maar te zwijgen van de dagelijkse kopkes thee die ik drink, en mijn geroosterd bruin boterhammen die ik naar binnen werp.
Ja mannekes, ge kan zo danig veel veranderen, dat ge niet meer weet wat ge nog moet veranderen hé.
Maar ons teveel veranderen is ook niet goed hoor, en toch zijn we soms verplicht, om ons aan bepaalde zaken aan te passen.
Zo veranderd ik mij af en toe ne keer van een paar oude versleten schoenen en trek ik oude versleten kleren aan, die ne ander niet meer kan gebruiken.
Om u maar te zeggen dat flipper de flip af en toe ne keer terugkeer naar de goeie ouwen tijd van toen, maar dat is meestal om diene goeie ouwe tijd in ere te houden hoor.
Zo ben ik deze morgen naar de warme bakker geweest acher mijn wekelijkse pistolékes, en ik moet u zeggen dat daar nog niet veel veranderd was.
Want dat wit brood was nog even wit als de dag vroeger, maar ook dat bruin roggebrood was al even bruin gelijk vroeger.
- Maar weten jullie waar ons wit brood wit, en ons bruin roggebrood bruin vandaan komen?.
Awel mannekes, ik heb mij ne keer laten wijsmaken dat die witte bloem van de witte producten komen, en dat bruin brood gebakken word van dezelfde witte bloem, maar wat langer in de brandende zon of onder de zonnebank heeft gelegen.
Maar ook onze mooie natuur veranderd af en toe ne keer van kleur en van zijn rare streken, gelijk de mens af en toe veranderd van gedachten.
Ook de vogels veranderen bij het invoeren van de wintertijd, en krijgen vaak te kampen met de natuurverschijnselen. Vogel die rondvliegen met een hese stem, die waarschijnlijk wreed hees zijn geworden, omdat ze in de zomer wat meer hun stembanden open zetten zeker.
En sommige dieren lopen nu al rond met nen dikke winterjas aan, maar dat zal waarschijnlijk te maken hebben met de nachten die kouder en kouder aan het worden zijn.
Bij mijn boswandeling van enkele dagen geleden, zat er een eekhoorntje aan een omgevallen boom die waarschijnlijk was omgevallen, om aan zijne winterslaap te beginnen zeker, met koude handen en beven dat hij deed, want zijn twee poten waren bevroren. Zo zie je maar, de éne past hem aan en de andere niet, maar de dag van vandaag is dat wreed moeilijk om u aan te passen hé.
't Is maar om u te zeggen dat ge zelf moet weten, hoe en wanneer ge u moet aanpassen of veranderen. En zeker niet teveel aanpassen of veranderen, want anders gaat ge van beroep moeten veranderen en zich aanpassen in uwe nieuwe functie.
Awel mannekes, ik ben deze morgen wat vroeger uit mijne nest gesprongen, want ik heb veel werk hoor.
Naar 't schijnt moeten we vannacht weer onze wekker een uur achteruit draaien, en mogen we morgen een uurke langer slapen.
Amai zeg, zo een misére om al die wekkers een uurke achteruit te draaien, zeker als ge veel wekkers hebt hé.
De wekker van mijne gelakte stofzuiger, van mijn gekrommeerde scheerapparaat, van mijn gelakte brooddoos, van mijne oude elektronische luster die ik heb gekregen van ne soldaat die in de eerste wereldoorlog op reis is vertrokken, en nog altijd niet thuis is.
Om nog maar te zwijgen van al die andere wekkers, maar wat ik zeker niet mag vergeten, is de wekker van mijn microgolf en de wekker van mijn koffiemachien.
Want als ik die vergeet, dan moet ik een uur langer wachten eer mijne zelfgemaakte antikalkkoffie klaar is.
En mijne blinkende microgolf zal dan ook ietske langer moeten opwarmen, wilt ge 's middags uw gedroogd eten opeten.
Wat ik wel moet doen, dat is diene wekker die boven op mijne tv staat als pronkstuk en wat ik niet moet doen is mijne koekoeksklok.
Maar nu vraag ik me toch wel eens af, hoe moet ik diene wekker verzetten die in diene driehoekige kader zit, die aan diene scheve muur hangt?.
Als er iemand is die het weet, dan mag hij of zij mij gerust bellen hoor.
Ja mannekes, ne mens heeft in feite handen te kort, zeker als ge dat rap moet doen hé.
En met een paar maanden moet ge uw wekker weer een uur vooruit draaien, wilt ge met uwen moderne tijd meegaan.
In feite worden we deze nacht allemaal een uurke jonger, maar als ge daar veel van gaat merken, is een andere vraag hoor.
Dus, iemand die nu zijn eerste of plechtige kommunie doet, moet hem niet opjagen hoor.
Maar voor degene dat 's nachts moeten werken, is dat dan weer een nadeel hé.
Want die gaan dan een uurke langer moeten werken, maar als ze daar dan meer mee gaan verdienen ,is een andere vraag hoor.
Allé mannekes, ik ga nu stoppen, want ik heb hier nog een paar wekkers die met mazout werken, en die moeten ook klaar zijn tegen vanavond.
Want morgen is dat bij flipper de flip opendeurdag en de mensen die komen, willen de juiste uur weten hé.
Ja mannekes,'t is weeral zover, voor den zoveelste keer wordt Allerheiligen herdacht.
Een dag dat we met zijn allen naar het kerkhof gaan, om onze overleden famielieleden, vrienden en kennissen te herdenken.
En er even bij stil staan met de woorden: Wat hij of zij echt betekend heeft in ons leven?.
Velen onder ons zullen dan ook ne bloempot met gele chrysanten meenemen, om het graf te versieren van de mens die van ons is heengegaan.
Vele schietgebedjes zullen er gebeden worden, ter ere voor hetgeen hij of zij voor ons heeft gedaan, en waar hij of zij een plaatsje krijgt in ons hart.
Maar er zijn ook mensen die ne dag of twee op voorhand naar het kerkhof gaan, om de drukte te vermijden of om in het allerstilte en in alle rust hun dierbare te herdenken.
Om nog maar te zwijgen van al degene die gecremeerd zijn, waarvan hun asse is uitgestrooid op de plaats waar hij of zij begraven liggen. Ook die mensen mogen we niet vergeten, en hebben het recht om herdenkt te worden.
Maar meestal staat er een urne, om ons te doen herdenken dat deze ook het het recht heeft om herdenkd te worden.
Want ook deze persoon heeft voor ons geleefd, en is nu de eeuwige rust binnengestapt.
Awel mannkes, ik ben ook al naar het kerkhof geweest, om mijn dierbaren in allerstilte en rust te herdenken, met een gebed en een babbelke.
Maar ik moet u wel zeggen, dat de mannen van de stad nog flink bezig waren om alles proper te maken, tegen dat de grote massa gaat toe stromen.
En toch was ik er op mijn gemak, omdat er een enorme stilte heersde die mij toeliet om op mijn gemakske mijn gebeden te kunnen opdragen, en daarna nog een woordje van dankbaarheid kon overbrengen.
Een pot gele chrysanten op zijn of haar graf zetten, is een teken van herdenking in de zin van het woord: Ik zie u graag ofik mis je.
Awel mannekes, met die woorden stond ik deze morgen aan het graf van mijn dierbare overleden vader en broer.
Maar ook aan het graf van mijn dierbare oma, waren mijn tranen mij veel te machtig waarbij ze over mijn gefronsde wangen kwamen lopen, gelijk ne regendruppel dat langs mijn ruiten naar beneden dwarrelde.
In feite ga ik regelmatig ne keer naar het kerkhof hoor, om in stilte een babbelke te maken met mijn dierbaren, die mij nauw aan het hart liggen.
't Is maar om u te zeggen dat ge voor Allerheiligen en Allerzielen zeker en vast twee dagen congé moet nemen, om uw dierbare overleden familie, vrienden en kennissen die zijn heengegaan op uw gemakske te kunnen herdenken, en hun te bedanken voor hun diepe steun die we van hun mochten ervaren. En als ge dat gedaan hebt, dan gaat ge u nog meer op uw gemak voelen.
Ik wens u allen een geloofwaardige Allerheiligen toe met of zonder chrysanten.
Ja mammekes, de laatste tijd gebeuren er rare stoten te huize van flipper de flip.
Zo kreeg ik gisteren een mailtje binnen met ne tekst die geschreven was op een luchtpapier met van die blauwe lucht, terwijl de lucht hier grijs was.
Er stonden daar ook nog een paar witte wolken op, en er vloog ook nog een vliegtuig boven mijnen kop.
Ik dacht eerst dat het een Sabena-vliegtuig was, ofwel ne dubbeldekker uit de tweede wereldoorlog, die nog ne keer zijn kunstjes kwam toenen.
Toen ik diene mail open deed, vloog dat vliegtuig toch wel dwars door mijn glazen ruit zeker.
Waarschijnlijk was dienen piloot in slaap gevallen, ofwel was hij verblind geraakt van die witte wolken die erop stonden.
En wat kunt ge doen, als uw glazen ruit breekt?.
Awel mannekes, ik heb al mijn gebloemd behangpaier van de muur getrokken en aan mijn raam geplakt met superlijm, en de overschot ga ik nu gebruiken als schrijfpapier voor op mijne computer.
Zo kreeg ik eens een mailtje binnen met water en ne boot die aan 't varen was, en ik moet u zeggen dat ik hier ne ganse dag met mijn blote voeten in 't water heb gezeten.
De vissen lagen op te grond te spartelen van 't lachen, en diene boot was direct zijn noorden kwijt. Diene kapitein was zodanig zijne kluts kwijt, dat hij dacht dat hij al in Spanje was aangekomen, om de Sint op te halen.
Inmiddels waren die vissen aan het zingen van:
Zie ginds komt de stoomboot weer aan.
Amai, was dat hier een ambiance zeg.
Gans de straat en de omliggende straten kwamen kijken wat er hier gaande was, maar flipper de flip weet daar altijd raad mee hoor.
Aan mijn deur hangt er een plakaat met in grote koeielettersde de volgende tekst:
Onder de 99 jaar niet toegelaten.
Awel mannekes, ik moet u zeggen dat er diene dag niemand meer aan mijn deur is geweest. Ondertussen had diene kapitein met zijne plastieken gsm gebeld naar de zwarte piet in Spanje, om hem te zeggen dat hij wat later ging komen.
Inmiddels is hij weeral vertrokken hoor, want ik heb hem een kortere weg doen nemen.
Om nog maar te zwijgen van dat mailtje die ik kreeg met die zonnebloem erop, die nu op mijn slaapkamer staat te bloeien.
Ik heb ze ondertussen al twee keer moeten snoeien, want ze begon al uit mijn kamerdak te groeien. Ja mannekes, de mensen dachten dat flipper de flip ne stoorzender op zijn kamerdak had geplaatst, om de voorbij vliegende vogels af te schrikken.
En dat mailtje met al die pompoenen erop, waar ik nu elke dag pompoenensoep van maak. Ondertussen staan er overal pompoenen, want ik heb er een fotocopie van genomen.
Dan weten de mensen waar ze moeten zijn om 's middags hun pompoenensoep op tafel te kunnen serveren, aan degene die laat naar huis komen hé.
't Is maar om u te zeggen dat die kleurrijke briefpapieren met die prachtige tekeningen, een mooie verschijning is.
En achter elke kleurrijke verschijning schuilt er een verhaal, die ge zelf moet doen leven.
Awel mannekes, ze hebben mij ne keer gevraagt om het nieuws te presenteren op de tv, en ik hebt dan maar direct van ja zegt. Ja mannekes, ge kunt het nooit weten voor wat het goed is hé.
Allé, ik zal daar dan maar direct aan beginnen zeker, voor dat het gedaan is.
Brussel.
- In de Brusselse metro, onder de grond is er fel gevochten tussen ne blanke man en ne zwarte man, om een emmer water te kunnen bemachtigen.
- In Brussel op de E 20 is er een onbemand sportvliegtuig geland, om te tanken.
Het Midden-Oosten.
- In de Shahara-Woestijn zijn er vandaag twee blinde vliegen tegen elkaar gevlogen met als gevolg: De eerste blinde vlieg ligt nu in het kliniek met een zware hersenschudding, omdat ze haar helm niet op had en de tweede blinde vlieg met twee gebroken ribben in haar kleine teen.
- In de Shahara-Woestijn werden twee dagen geleden enkele uitgedroogde dieren teruggevonden, en die dan ook bezweken aan uitdroging. Ze zijn allemaal opgenomen in het dichtst bijgelegen ziekenhuis, dat amper op driehonderd kilometer verwijderd was van de plaats waar ze zijn gevonden. Men probeerd nu om die uitgedroogde dieren te redden door hun hartmassage toe te dienen, maar veel kans is er niet.
Gent.
- In de Veldstraat zijn drie slachtoffers uit de tweede wereldoorlog opgegraven, die bezweken zijn aan de geur van de bloemen, die daar boven hunne kop stonden.
- Gisteren is er in de Dampoort een zwaar verkeersongeval gebeurt: Een man heeft met zijne wijsvinger onder ne stilstaande tram gezeten. De stilstaande tram viel omver en de trambestuurder kwam woedend uit zijne stilstaande tram gekropen, met een blauw linkeroog en hij verloor ook nog al zijn melktanden.
Antwerpen.
- In de zo van Antwerpen is er een olifant zijne rechter poot afgebeten door een slapende krokodil en nu is ligt diene olifant voor vijf maanden in het hospitaal om uit te rusten, want de doktoren stelden vast die hij over vermoeid was.
- Op de autostrade: Gent-Antwerpen zijn twee voertuigen zonder chauffeur op elkaar ingereden, er zijn twintig vermisten en drie zwaar gekwetsten.
Sport.
- De olympische Spelen gaan twee gloednieuwe nummers invoeren: Twintig kilometer snelwandelen achter lichte motoren, en ne marathon met vliegende start.
- Een sportvisser uit Gent haalde in de Gentse Groendreef ne vis boven met valse tanden, en hij had nog ne zonnebril op.
- Volgend jaar is er met de Gentse Feesten voor het eerst een hondenwetstrijd, en dit rond de watersportbaan in Gent. De honden mogen niet ouder zijn dan 135 jaar en moeten een zowel vooruit als achteruit kunnen lopen. De wetstrijd gaat over vier ronden van vijf kilometer, en voor rappe honden twee grote ronden van acht kilometer. De honden die opgeven, moeten opnieuw starten. De eerste prijs is een been en ne zak hondenvoer, en de tweede prijs is een daguitstap naar de Ardennen.
Awel mannekes, nu vraag ik mij toch wel eens af of dat allemaal echt gebeurd is ofwel uit mijne duim gezogen is?.
PS: Ik heb ondertussen mijn ontslag ingedient, want 't is echt niet voor mij hoor.
Ja mannekes, vrijdag de dertiende mag dan wel voorbij zijn, maar wat ik vandaag heb gezien heeft daar waarschijnlijk ook iets mee te maken.
Deze morgen ging ik boodschappen doen en twee huizen verder staat er ne ladder tegen de muur, toen er plots een zwarte kat tegen diene ladder liep.
Ofwel was die zwarte kat zat, ofwel was ze zo blind dat ze diene ladder niet zag staan.
En ne mens durf dan nog zeggen dat ge wreed moet oppassen met zwarte katten, zeker op vrijdag de dertiende.
En dat is nog niet alles, want die zwarte kat is gewoon verder gewandeld, alsof er niks is gebeurd en twee minuten later is diene muur ingestort gelijk een kaarten huisje en dienen ladder die bleef gewoon staan.
Ja mannekes, in feite was dat een ongeluk en geen echt ongeluk hoor, want diene schilder kon nog altijd zijne ladder opklimmen en verder verven.
Ja mannekes, tijdens mijne fietstocht door Vlaanderen en de omliggende gemeenten en steden ,kom ik ook van alles tegen.
Ik moet u wel zeggen dat het juist voor de verkiezingen was hoor.
Zo was ik ne keer aan het fietsen in Waals-Braband, waar ze Frans spraken en ik rij daar met mijne fiets voorbij een weide en plots zag ik daar in de verte twee koeien vechten.
Ik sta daar naar te kijken, om te zien wie er ging winnen en plots komt diene boer daar afgereden met zijn kindervéloke.
Diene boer zei mij dat het een Waalse en een Vlaamse koe was, die al dagen voor de verkiezingen ruzie aan het maken waren, om te weten op wie ze moesten stemmen.
Die andere koeien waren bezig met hun huiswerk aan het maken, want die gingen nog naar de kleuterklas.
Awel mannekes, nu stel ik mij toch de vraag, hoe diene boer dat kan weten welke dat nu een Waalse of een Vlaamse koe is?.
Maar naar 't schijnt loeit een Waalse koe op zijn Waals en een Vlaamse koe op haar Vlaams, maar dan wel met een Vlaams accent.
En hoe verder ik reed, hoe meer ik zag.
Nog geen vijfhonderd meter verder stond er ne blinde mol op zijn witte sokken aan het dansen van blijdschap, omdat hij grootvader was geworden van ne vijfling.
Om nog maar te zwijgen van dat paard die daar stond te bleiten, omdat diene bok hem ne stamp had gegeven op zijne zere rug.
En diene hond die daar aan het miauwen was, omdat de kat twee dagen op reis was vertrokken naar de katteschool, om te leren miauwen.
Ik kwam daar een café binnen, en er zaten daar vier paarden te kaarten op een rond biljardtafel.
Maar er was daar één paard bij die zijn kaarten verkeerd in zijn kromme poten had genomen, en geen van de drie andere paarden die wisten niet welke kaarten het waren.
Nog een geluk dat ze alle vier steken blind waren, van al diene rook die daar aan het vallen waren, anders was er ruzie van gekomen, wegens valsspelen.
Awel mannekes, ge gaat mij waarschijnlijk niet geloven, maar die blinde paarden zijn van armoe terug naar hun groene weide moeten gaan hoor.
Er was géne winnaar en ook géne verliezer en nu staan die blinde paarden in die groene wei hun nog altijd af te vragen, hoe het komt dat er géne winnaar is?.
Op de terug weg naar huis stonden daar midden op de autosnelweg twee grijze muizen te dansen, die waarschijnlijk van een feestje kwamen.
Ja mannekes, zo heb ik tijdens mijne ochtendwandeling die ik normaal altijd 's morgens maakt, keer ne hond tegen gekomen met een vals gebit in zijn muil en zijne lange krulstaart die zat in ne witte plaaster gebonden.
En twee getrouwde tortelduiven waren de kusjesdans aan het dansen op de rituele muziek van de ochtendwind.
En een luiaard lag te slapen op een rechtstaande lantaarnpaal, omdat hij net het huis heeft moeten verlaten, omdat hij zijn huishuur niet kon betalen.
Een geelblauwe vos die op de trommel de muziek van Beethoven sloeg, en een wilde zeereiger die van zijne tak kwam maken, omdat hij zijne weg kwijt was.
Het koolmeesje dat het vuur aanwakkerde met zijn vleugels, omdat hij kou kreeg van die verre reizen die hij maakte.
En de eenzame landleister die met zijn valse stem zijn afscheidslied zong, omdat hij na dertig jaar trouwe dienst op pensioen mocht gaan.
En met dit dierenverhaal neem ik ook zijn afscheid, want mijn vingers vallen in slaap van vermoeidheid.
