Een man loopt een dierenwinkel binnen en zegt: Ik zou graag een aantal dieren bestellen: 8 ratten, 31 muizen, 326 spinnen en een kilo strontvliegen. Houdt u slangen of zo?, vraagt de verkoper. Nee, maar ik ga morgen verhuizen en ik moet het huis achterlaten in dezelfde staat, als toen ik er ingetrokken ben.
Hoe gaat het met u en is alles ook goed met uw man?, vraagt de vriendelijke heer aan mevrouw die hij toevallig op straat tegenkomt. Pas dan merkt hij dat de vrouw in de rouw is en voegt er snel aan toe: Ligt hij nog altijd op hetzelfde kerkhof?.
Een nieuwsgierige vrouw snuffelt in de boekhouding van haar man. Als hij thuiskomt, zegt ze vol bewondering: Wat ben je toch een lieve, toegewijde man, lieve schat, om iedere maand een bedrag te schenken aan een behoeftige vluchteling. Eh, hoezo?, vraagt haar man verbaasd. Wel, je maakt toch om de vier weken 200 euro over aan Ali Mentatie?.
Een psychiater die op wandel is op het strand, vindt een groene fles met een kurk erop. Hij opent de fles en een geest begint met diepe stem spreken: Doe een wens en ik laat hem in vervulling gaan. Ik zou dolgraag een snelweg over de oceaan willen, van Oostende naar New Tork, zegt de psychiater na even te hebben nagedacht. De geest fronst de wenkbrauwen en zegt: Weet je wel hoeveel heipalen daarvoor moeten worden gezonken tot op de bodem van de oceaan en hoeveel staal en beton dat zal kosten?. Dat kan ik echt niet doen, zegt de geest. Ik begrijp het, zegt de psychiater, en in wil je niet op de proef stellen, zegt de geest. Kun je er dan misschien voor zorgen dat ik in de toekomst mijn patiënten volledig begrijp, dat ik snap wat ze willen en waarom ze zich zo gek gedragen?. De geest denkt even na, zucht diep en zegt: Oké, het is al goed. Hoeveel snelwegen over de oceaan wik je?. Twee of drie?.
Twee astronauten maken een reis naar een verafgelegen satelliet in de ruimte. Van zodra ze in een baan om de aarde zijn gebracht, gaat één van hen naar buiten voor een ruimtewandeling. Even later keert hij weer terug en klopt aan. Wie is daar?, vraagt de andere astronaut.
Jelle, je moet je gezicht beter wassen. Ik kan zien wat je vanochtend gegeten hebt, zegt de juffrouw. Wat dan, juffrouw?. Boterhammen met choco, zegt de juffrouw. Nee juffrouw, dat was gisteren, zegt Jelle.
Een dokter wist geen goed woord te vertellen over advocaten. Waarom bent u zo tegen ons beroep?, vroeg een advocaat hem ten slotte. Geef toe dat jullie beroep nu niet precies engeltjes maakt van de mensen. Dat klopt, zei de advocaat, dat voorrecht hebt u.
Sam wil leren parachutespringen. Tijdens de theorieles vraagt hij aan de instructeur: Ste dat de parachute niet opent en ook de noodparachute het laat afweten, hoelang heb ik dan nog voor je de grond raakt?. De rest van je leven, was het antwoord.
Het gemeentebestuur van het Schotse Glasgow keurde onlangs de bouw van een nieuwe sporthal goed, onder de volgende voorwaarden: 1. Het materiaal van het oude gebouw moet voor het nieuwe worden benut. 2. Het oude gebouw mag niet worden afgebroken, voor het nieuwe klaar is.
Ik heb een patiënt onder behandeling die denkt dat hij taxichauffeur is, zegt een psychiater tegen zijn collega. En wat doe je eraan?. Niets, hij brengt me elke avond gratis naar huis.
Kan iemand mij een voorbeeld geven van de uitdrukking: Eerlijk duurt het langst?, vraagt de onderwijzer. Ik meester, zegt Jantje enthousiast, als ik bij een toets afkijk, ben ik op één- twee- drie klaar, maar als ik alles zelf invul, ben ik uren bezig.
En, vroeg tante, die op familiebezoek was gekomen, kan kleine Jan nu al praten?. O ja tante, dat hebben we hem vorig jaar geleerd. Nu leren we hem zijn mond te houden.
Het was toch verkeerd van het slachtoffer om haar handtas zo goed vast te houden, dat ik haar moest slaan, zegt de beklaagde op de rechtbank tegen de rechter.
Een vrouw vraagt aan haar man: Wat bewonder jij het meest aan mij?. Mijn innerlijke rust of mijn sexy lichaam?. Jouw gevoel voor humor, zegt hij.
Laten we even samenvatten, zegt de rechter. De twee verdachten meldden zich bij u aan en gaven zich uit voor reparateurs van de telefoondienst. Maar hoe wist u dan dat ze dat niet waren?, vroeg de rechter. Ik vond het verdacht, dat ze zo snel konden werken, zegt het slachtoffer.
Een mollige man gaat naar de bakker en zegt: Een half groot brood, alstublieft. Waarom neemt u dan geen klein broodje?, zergt de bakker. Omdat de diëtiste gezegd heeft dat ik mijn porties moet halveren.
Sommige voetgangers lopen er echt bij, alsof de straat van hen is, zegt een woedende automobilist. Dat klopt, zegt de boze voetganger. En sommige automobilisten zitten in hun auto's, alsof die van hen zijn, zegt de boze voetganger.
Jan ging binnen bij de bakker en kocht een brood, wat nog geen vijf minuten duurde. Toen hij weer buitenkwam, liep hij bijna tegen een politieagent die een parkeerbon stond uit te schrijven. Kom, zei Jan tegen de agent, kunt u dat niet één keertje door de vingers zien?. De agent negeerde Jan en schreef verder. Toen begon Jan de agent uit te schelden. Die keek Jan aan en begon nog een bon te schrijven, waarop Jan hem nog meer begon uit te schelden. Toen de agent klaar was met de tweede bon, stak hij die samen met de eerste bon achter de ruitenwisser van de auto en begon aan de derde bon. Jan begon hem nog meer uit te schelden en de agent bleef maar schrijven, maar dat kon Jan niks schelen, want zijn auto stnd om de hoek.
Een man wil een huis bouwen en gaat naar een architect. Ik heb al een paar ideeën op papier uitgewerkt, zegt de man, kunt u er iets mee doen?. Zeker. Tegen volgende week zullen de ontwerpen klaar zijn. Een week later ontmoeten ze elkaar weer. De man bekijkt de ontwerpen aandachtig en kiest er één uit. U hebt een goede smaak, zegt de architect, maar we moeten het ook even over het interrieur hebben. Wat hebt u in gedachten?. Hoe bedoelt u?. Hoe ziet u uw living?. Rond. Geweldig, dat is in. Daar kan ik mee werken. Hoe wilt u de keuken?. Rond. Ook rond?.Dat is nieuw, dat is nog nooit eerder gedaan, maar het moet kunnen. Hoe wilt u de slaapkamers?. Rond. Ook rond. En de badkamers en de garage?. Allebei rond. Waarom wilt u alles rond hebben?. Awel, gisteren hoorde ik mijn vrouw en mijn schoonmoeder met elkaar praten en opeens zei mijn schoonmoeder: Als jullie beginnen te bouwen, dan voorzien jullie toch een hoekje voor mij, hé?.
Een buikspreker met een pop op zijn schoot zit alleen maar grappen te maken over domme blondjes. Op een bepaald moment staat in de zaal een blondine op, die zegt: Is het nu eindelijk gedaan met al die flauwekul?. Oh juffrouw, het zijn toch maar grapjes en het is ook mijn werk, zegt de buikspreker. Ik heb het niet tegen u, hoor, maar tegen dat lastige ventje op uw schoot, zegt zij.
Wetenschappers van de NASA hadden een kanon ontwikkeld om te onderzoeken in hoeverre de voorruiten van de passagiersvliegtuigen, militaire vliegtuigen en spaceshuttles bestand waren tegen de inslag van rondvliegende vogels en ze gebruikten daarvoor kippen. Duitse ingenieurs wilden ook zo'n kanon hebben, om de voorruiten van hun hogesnelheidstrein te testen. De nodige voorbereidingen voor een test werden getroffen en het kanon vuurde een kip af op de aanstormende trein. Die boorde zich door de voorruit en de achterruit van de locomotief. De Duitsers stuurden de resultaten van hun test naar de Amerikanen en vroegen wat ze moesten doen. Een paar dagen later kwam het antwoord: Ontdooi de kippen eerst.
Fred komt juichend zijn stamcafé binnen en bestelt een pint. Bij elke slok die hij drinkt zit hij te glunderen, terwijl hij zegt: En dat in nauwelijks twintig dagen. Niet te geloven. De cafébaas is nogal nieuwsgierig en vraagt; Wat bedoel je met twintig dagen?. Wel, ik heb een legpuzzel in nauwelijks twintig dagen afgewerkt,terwijl er op de doos staat:Drie tot vijf jaar.
Tuur is overreden en zijn vriend Fred brengt hem een laatste groet in het funerarium. Tuurs weduwe staat naast de open kist. Fred blijft een hele tijd naar zijn vriend staren en zegt dan heel getroffen: Wat ziet hij er goed uit. Geen wonder, zegt zijn weduwe, hij heeft de hele winter in Spanje doorgebracht.
Jan kan maar niet slapen en hij besluit om terug naar de dokter te gaan en hij zegt: Eet dan iets, voor je naar bed gaat. Maar dokter, u hebt mij tijdens uw vorige consultatie aangeraden om niks meer te eten voor ik ga slapen, zegt Jan. O ja, maar dat was in februari. Sindsdien heeft de wetenschap een enorme vooruitgang geboekt, zegt de dokter.
Een aap gaat naar de kapper. Als hij naar binnen stapt, komt er juist een giraf naar buiten, die zegt: Ik zou hier niet binnenkomen, want deze kapper is heel duur. Alleen je nek scheren kost hier al 50 euro.
Ik ben een vrouw van weinig woorden, zegt mevrouw. Als ik met mijn vinger wenkt, betekent dat: Kom. Dat is goed, mevrouw. Ik ben zelf ook een vrouw van weinig woorden, zegt de nieuwe meid. Als ik mijn hoofd van links naar rechts schud, betekent dit: Ik kom niet.
Neem een bezem en veeg je kamer schoon, zegt de verpleegster. Sorry, maar ik heb een universitaire diploma, zegt de psychiatrisch patiënt. Dat verandert inderdaad de situatie, ik zal je eerst eens tonen hoe je dat moet doen, zegt de verpleegster.
Neemt u deze vrouw tot wettige echtgenote?, vroeg de pastoor aan de kleine bruidegom, die kromgebogen naast een vrouw van om en bij de 120 kilo stond. Ik neem niets, zei de man. Ik word genomen.
Walter, die zijn werk kwijtgeraakt was, kwan zijn vriend Jean-Michel op straat tegen. Ik heb gehoord dat je een aanbirding gekregen hebt, om directeur te worden bij een grote bankmaatschappij, maar dat je geweigerd hebt?, zegt Jean-Michel. Inderdaad, er waren geen doorgroeimogelijkheden, zegt Walter.
De eerste minister was eregast tijdens een groots avondfeest in een belangrijke stad. Toen de koffie werd geserveerd, vroeg de burgemeester aan de eerste minister: Zullen we de mensen nog wat langer laten genieten of luisteren we nu meteen naar uw speech?.
Twee dwergen ontmoeten elkaar per toeval op straat. O, zegt de éne dwerg, wat is de wereld toch klein.
Een groot passagierstoestel is aan het landen. De piloot en de copiloot zien de landingsbaan in de verte verschijnen, laten de wielen zakken en zetten het toestel aan de grond. Om volledig tot stilstand te kunnen komen, trekken ze de remmen hard aan, zo hard zelfs dat er ook rook uit de blokkerende banden komt. Vlak voor het einde van de baan staat het toestel stil. Met het zweet op het voorhoofd kijken de piloot en de copiloot elkaar aan. Amai, zo'n korte landingsbaan, zegt de piloot. Inderdaad, zegt zijn collega, terwijl hij opzij kijkt en zegt: Bij de volgende landing vliegen we achteruit.
Collega, nu moet je me toch eens vertellen waarom je altijd aan je patiënten vraagt wat ze eten?. Helpt da soms bij het opstellen van de diagnose?. Nee, maar wel bij het maken van de rekening.
U hebt mij uit het water gehaald en u hebt ook mijn leven gered, zegt Kamiel. Hoe zal ik u ooit kunnen bedanken. Ik zou u graag vijfentwintig euro geven, maar ik heb alleen maar een briefje van vijftig op zak. O, dat geeft niet, zegt Jan. Spring er nog eens in.
Een dom blondje heeft een ongeluk gehad en blijft maar last hebben van hoofdpijn. Niets helpt. Ten einde raad gaat ze naar de dokter, die haar onderzoekt en zegt: Het lijkt me best dat we even een fotootje van je hoofd maken. O, dokter, mag ik dan eerst even mijn haar kammen?, vraagt ze geschrokken.
Wie is Columbus?, meester. Een vogel, meester, zegt Irma. Waar heb je dat vandaan gehaald?, zegt de meester. Van mijn pa. Die had gisteren over het ei van Columbus, zegt Irma.
Jantje heeft een baantje bij een banketbakker op de kop kunnen tikken. Al snel ontdekt de bakker dat Jantje om de haverklap een gebakje uit de toonbank neemt en opeet. Als hij Jantje daarop wijst, zegt hij: Maar we hadden het toch zo afgesproken?. Twee maanden proeftijd.
Lucas is aan 't zwemmen en zijn moeder zegt: Lucas, het is tijd voor je medicijn,. Waarom?. Omdat er op de fles staat: In te nemen in water.
Psychiater Knorhaan zegt tegen zijn colega Pinnemuts: Ik heb het ziekenhuis laten weten, dat ik mijn hersenen na mijn dood, aan de wetenschap wil schenken. O ja, en hoe was hun reactie?. Hebben ze je bedankt?. Ja hoor, elke kleinigheid is welkom, zeiden ze.
Twee terroristen zijn van plan om een aanslag te plegen, op de eerste minister. Ze zijn zwaarbewapend en liggen al uren voor zijn huis op de loer. Waar blijft hij toch?, vraagt één van hen. Hij had hier toch al lang moeten zijn. Als hem maar niets overkomen is, zegt de ander.
Is er al eens iemand verloren gelopen?, vraagt de juffrouw. Ik niet, zegt Dora, maar mijn mama en papa wel. Ze vonden mij niet meer.
U bent vol hoop naar mij gekomen, meneer, en u zult niet teleurgesteld worden, zegt de waarzegster tegen de klant. Dat hoop ik ook. Ik ben namelijk belastingsinspecteur.
De meester vertelt het lijdensverhaal van Jezus aan de kinderen van het eerste leerjaar. Maar waarom wilde Jezus meteen aan de wenende vrouwen verschijnen, kort na zijn verrijzenis?, vraagt Pieter. Ach, zegt de meester, dat was om het goede nieuws sneller te laten verspreiden.
Vorige week verkocht u haring in de viswinkel en nu werkt u in een kaashandel. Hoe komt dat?, vraagt de jongedame. Ja, de dokter heeft mij verandering van lucht voorgeschreven, zegt de jongeheer.
De klant keek heel kritisch naar de kelner die de bestelling kwam opnemen en zich intussen onophoudelijk stond te krabben. Hebt u soms eczeem?, vroeg hij aan de kelner. Als het niet op het menu staat, dan niet, zegt de kelner.
Tijdens een grote brand zochten enkele spuitgasten hun toevlucht in een likeurzaak. De politiecommissaris, die hen daar had zien binnengaan, kwam hen achterna. Toen hij hun daar zo zag zitten, elk met een fles cognac voor zich, zei hij: Noemen jullie dat spuiten?. Nee, zei één van hun, wij noemen dat blussen.
De spierkracht van vrouwen wisselt in de loop van de dag, zegt de meester. Overdag kunnen ze nog geen bokaal appelmoes openkrijgen, maar 's nachts is het werkelijk onmogelijk om een stuk donsdeken van hen los te trekken.
Heb je soms zin in een borrel?, vraagt de gastheer. Ja, graag, zei de gast. Ik drink trouwens alleen bij speciale gelegenheden. En welke gelegenheden zijn dat dan, als ik dat vragen mag?, vraagt de gastheer. Als het regent en als het droog is, zegt de gast.
Wat?. Moet jij nu alweer naar de ontwapenningsconferentie?, vraagt de kapitein. Ja, vandaag behandelen we het voorstel tot verlaging van de temperatuur van kokende olie, zegt de soldaat.
Ja mannekes, terwijl het buiten grijs, koud en nat is, zal ik een keer heel goed aan mijn duim moete zuigen, om u een verhaaltje te kunnen vertellen. Het is meer een fantasie verhaaltje, want in mijn duim zit er nog veel hoor.
Nee nee, het was geen gewone fietstocht hoor, maar wel een fietstocht van een paar dagen door het heelal. Want ik heb me ooit een keer laten wijsmaken, dat er in het heelal ook schone fiets en wandelpaden zijn. En zoals bij elke meerdaagse fietstocht, hoort daar ook een voorbereiding bij. Ik had ondertussen naar een boekenwinkel geweest, achter fietsroutes van het heelal.
Maar nergens was er één te vinden en zonder een fietsroute van het heelal, kunt ge dan ook niet veel doen hé.
Awel, ik heb een keer gebeld naar de Zoo van Antwerpen, om te vragen of ze mij geen paar ooievaars kunnen opsturen voor een paar dagen. Dat was geen probleem zeiden ze, want ze waren wreed content dat die beesten voor een paar dagen mee op reis mochten. Ik was wreed content dat vier ooievaars mee mochten, want die beesten kennen overal hun weg.
Normaal gezien neem ik altijd een rugzak mee, als ik gaan fietsen. Maar nu was ik wel verplicht van een paar valiezen vol te proppen, om mee te nemen hé.
Ik had een paar valiezen klaargezet:
Een paar valiezen met eten en een paar valiezen met kleren. De vraag was natuurlijk, wie die valiezen ging dragen?. De avond voor mijn vertrek heb ik nog een keer mijn koersfiets wat opgeklonken met boenwas en een paar extra's kilo lucht in mijn dunne tubes gepompt, om zeker te zijn dat ik met mijn korte beentjes een trapje minder ging moeten duwen.
Ondertussen waren die vier ooievaars aan mijn voordeur geland en op hun rug hadden ze porte bagage gebonden.
- Riiiiiiing.....riiiiiiiing......triiiiiing.....triiiiiing. - Ja ja, ik kom al.
Ik deed de deur open en daar staan vier uit de kluiten gewassen ooievaars klaar, met op hun platgestreken rug elk een porte bagage, precies of ze gingen naar het zuiden vliegen.
- Is dat hier dat flipper de flip woont, en dat we al die valiezen moeten komen opladen?. - Ja ,maar ik heb maar dertien valiezen hoor. - Awel, ge moogt ze al op onze porte bagage leggen, dan vliegen we weer weg naar de plaats waar ge moet zijn. - Ja maar, ge weet nog niet waar ik naartoe fiets, en waar ik ga overnachten. - Maakt u daar maar geen zorgen over, we hebben onze ruimtekaart bij en we weten ook waar we precies moeten zijn.
Awel merci, die ooievaars zijn nog slimmer dan ik dacht, en hadden ze nu nog een spraakvermogen ook, dan zou de dierenwereld er beslist heel anders uit zien.
Ik heb die valiezen op hun platte rug geladen en weg waren ze. En ik kon aan mijne ongewone fietstocht beginnen.
Potverdikke zeg, ik was nog maar juist vertrokken, en er was al een hele lange file achter mij.
Ik keek even om, om te zien wat er precies gebeurd was.
Want ik moet eerst ne aanloop hebben, voor ik het luchtruim kon binnendringen.
Amai zeg, zo'n een rook dat ik zag en de oorzaak was, dat mijne achterband aan het slepen was en de macadam aan het verbranden was, door de wrijving zeker.
Op één, twee, drie waren de pompiers daar, en begonnen die te blussen met schuimwater, terwijl de gemeentemetselaar van de gemeente flink bezig was met die puttekes op te vullen met kauwgomcement.
Na een klein uurke fietsen begon het ferm bergop te lopen, zodat ik in de wolken terecht kwam. De plastieken glazen van mijne zonnebril werden aangetast door de naamloze waterdamp van dat laaghangend wolkendek. Ik moet u wel zeggen, als ge met uwe fiets in een laaghangende wolkendek terechtkomt, dat ge plots voor een mistig wolkenmuur staat.
Plots kwam er ne vliegende auto voorbijgevlogen en ineens was dat mistig wolkendek opgeklaard, zodat ik weer verder kon rijden. Hoe hoger ik het luchtruim binnenreed, hoe mooier en plezanter het werd. Ik was daar wreed aan het afzien en zweten dat ik deed.
Het was precies een beek die aan het overlopen was, terwijl er juist boven mijne kop een vliegtuig vloog. Waarschijnlijk had dienen piloot hem vergist van vliegroute, want volgens het schijnt was de luchtpolitie aan het staken gegaan.
Op een gegeven ogenblik kom ik daar toch wel aan een luchtspoorweg zeker, die in de lucht aan onzichtbare luchtkabels waren vastgemaakt. Potverdikke zeg, daar kwam toch wel ne luchttrein in volle vaart aangevlogen zeker, en dan nog in zijnen achteruit.
Ondertussen had ik op mijne gsm een berichtje gekregen van één van die ooievaars, om mij te zeggen dat mijn valiezen in mijn hotel waren aangekomen. Opeens zie ik daar een verkeersbord aan een wolk hangen, met daarop: Hotel: De luchtkoker, hoog en droog.
Potverdikke zeg, ik kom daar toch wel in twee luchtwolken terecht zeker, die aan mekaar waren vastgeplakt. Waarschijnlijk waren die tijdens hun vlucht in de dikke mist op mekaar gebotst en zijn ze blijven plakken. Toen ik daar in dat hotel aankwam, dat juist boven de laaghangende wolken hing, lagen die ooievaars daar al goed te snurken op zo'n een luchtwolk.
Die ooievaars waren dat niet gewoon, om met zo’n gewicht op hun rug door het luchtruim te vliegen.
Eén van die ooievaar had zijne dunne steltpoot verstuikt, want hij was toch wel over één van die valiezen gestruikeld zeker. Hij is dan met een vliegend tapijt naar de luchtkliniek gevlogen, waar hij een speciale behandeling kreeg. Maar het merkwaartigste was toch wel in de luchtkeuken, want die luchtkoks hadden daar ne hele hoop van die luchtwolken liggen, om er het luchteten van te maken. En hoe meer ik van die luchtwolken at, hoe mager ik werd.
De dag nadien wou ik nog ik nog wat verder omhoog rijden, naar mijn volgende bestemming.
Ik was noodgedwongen om terug te keren, want mijn zadel was eraf gevlogen, van in een wolkputteke te rijden. Ik had ondertussen al naar ne fietswinkel gezocht, maar nergens één gevonden.
Midden in de nacht waren daar tocht wel een paar luchtwolken tegen mekaar gebotst zeker, en kort daarop was er al een luchtaardbeving geweest in de lucht. Alles was daar al afgezet door de luchtpolitie, en die luchtwolken waren daar ferm aan het branden.
't Was precies het vagevuur die in brand stond, en de luchttreinen die waren tegen de luchtvliegtuigen gereden. Ondertussen waren die ooievaars van ‘t verschieten ook wakker geschoten, en kwamen kijken naar het luchtspektakel die in de lucht bezig was.
Ja mannekes, zo een luchtspektakel in de lucht is niet elke dag te zien hoor, en trekt dan ook heel wat nieuwsgierigen aan, zelfs de openbare luchttelevisie was daar. Met tegenzin was ik verplicht om rechtsom te keren en huiswaarts te rijden, en in volle vaart daalde ik af.
Tijdens het dalen kon ik af en toe mijn korte beetjes wat laten uitrusten, want die begonnen ook al moe te worden. Ik moet u wel zeggen dat ik rapper daalde, dan dat ik naar boven reed, want ik had meewind. Ik had nog het geluk dat de luchtpolitie in de lucht het verkeer aan 't regelen was, zodat ik minder file had onderweg.
Potverdikke zeg, ik was nog geen vijfhonderd meter aan het dalen, als daar plots ne blinde luchtmol uit één van die luchtkokers kwam gekropen en mij een aalmoeske vroeg.
Achteraf ben ik dat te weten gekomen, dat dienen blinde luchtmol, ne bedelaar was.
Ne euro wordt daar in de lucht niet aanvaard hé, nee nee, daar wordt nog altijd betaald met luchtroepies of met luchtbellen. Tijdens het dalen, heb ik nog ne omweg moeten maken.
Twee wolken waren tegen mekaar gebotst, en waren in brand gevlogen. En tijdens het blussen ben ik van ’t verschieten uit mijne diepe slaap gewekt, door mijn wekker die zei dat het tijd was om op te staan.
't Is toch raar dat ne mens tijdens zijne diepe rustige slaap zo kan wegzakken, om in ne mooie droom te belanden hé. Al was het maar ne droom, toch ben ik blij dat ik nog altijd met mijn beide voeten op de grond sta, en hier rustig kan en mag rondlopen.
Met dit verhaaltje wil ik u allen de goeie raad meegeven, blijf met beide voeten op de grond en begint vooral niet te zweven. Want eens men begint te zweven, dan blijft ge maar zweven hé. En wat gebeurt er dan?.
