Er was eens een man met een labrador en een man met een chiwawa. Ze wilden samen ergens gaan drinken en de man van de labrador stelde voor om bij een chique restaurant te gaan drinken. De man van de chiwawa zegt daarop: Daar komen we nooit in met onze honden. Waarop de man met de labrador zegt: Doe mij maar gewoon na. Goed opletten. De man met de labrador loopt op de portier af en zegt: Ik wil graag een tafel. U mag niet met uw hond naar binnen, zegt de portier. Ja maar meneer, dit is mijn blindengeleidehond. En hij mag doorlopen. De man met de chiwawa denkt: Oh, dat kan ik ook. Hij loopt ook op de portier af en zegt: Ik wil graag een tafeltje. U mag niet met uw chiwawa naar binnen, zegt de portier. Waarop de man verschrikt zegt: Watte?. Hebben ze mij een chiwawa als blindengeleidehond gegeven?.
Er rent een konijn keihard door het bos, komt die een giraffe tegen die een jointje staat te roken. Zegt dat konijn: Gooi weg dat spul, dat is hartstikke slecht voor je. Kom lekker met me mee rennen door het bos, da's veel gezonder. De giraffe vindt dat het konijntje wel gelijk heeft, gooit het jointje aan de kant en rent met hem mee. Het konijn en de giraffe zijn samen lekker aan het rennen en komen verder in het bos een olifant tegen die coke staat te snuiven. Het konijn roept: Gooi weg dat spul, dat is hartstikke slecht voor je. Kom lekker met ons door het bos rennen. De olifant is gelijk enthousiast, blaast de coke aan de kant en zet het samen met het konijn en de giraffe op een lopen. Met zijn drieën huppelen en rennen ze door het bos en komen wat later een leeuw tegen die net een dikke spuit in zijn poot wil zetten. Gooi dat toch weg die spuit, zegt het konijn. Dat is hartstikke slecht voor je. Kom lekker met ons door het bos rennen, da's veel gezonder. Daarop pakt de leeuw het konijn vast en geeft hem een paar flinke beuken. Wat doe je nou Leeuw?, zeggen de giraffe en de olifant. Da's toch nergens voor nodig?. Hij wilde je alleen maar helpen. Helemaal niet, zegt die leeuw. Dat kutkonijn laat me elke keer door het bos rennen als ie weer een paar pillen heeft geslikt.
Er staat een eekhoorn voor een brug. Mooie brug denkt de eekhoorn, alleen een beetje gammel. Zou deze brug mij wel houden?. Ineens valt zijn oog op een houten bord en er staat op: Waarschuwing: Eekhoorns mogen alleen in hun eentje over deze brug, anders stort de brug in. Geen probleem denkt de eekhoorn, ik ben toch in mijn eentje. Hij stapt de brug op en met een donderend geraas stort het eekhoorntje met brug en al in de afgrond. Hoe kan dat?. Een gewaarschuwd eekhoorntje telt voor twee. Er zitten twee apen in de boom. Zegt de éne tegen die andere: Ik heb het je toch gezegd. Als die dove straks komt: Die heeft hem.
Twee stieren staan boven op een berg. Beneden in de vallei staat een hele kudde koeien. Zegt de ene stier tegen de andere: Kom, we gaan vlug naar beneden en pakken er een. Waarop de andere stier zegt: Nee, we gaan op ons gemak naar beneden en pakken ze allemaal. Waarom klinkt het geloei van een koe altijd zo verdrietig?. Ze spelen elke dag met haar tepels, maar ze wordt maar één keer per jaar gedekt.
Er is een gorilla ontsnapt uit een dierentuin. Ze hebben een oproep gedaan voor een sterke man, iemand met een hond en iemand met een geweer. Het beest zit in een boom. Het plan is om de sterke man in de boom te laten klimmen en de gorilla naar beneden te gooien, dan kan de hond hem in zijn kloten bijten en dan is hij verdoofd. Vraagt iemand: Waar heb je dan dat geweer voor nodig?. Mocht de aap mij uit de boom gooien dan moet iemand direct de hond dood schieten.
Twee goudvissen zwemmen in een kom en buiten regent het. Zegt die éne goudvis tegen de andere goudvis. Het regent buiten, maar wij zitten lekker droog hé.
Een kameel en een olifant lopen naast elkaar. Zegt de kameel tegen de olifant: Wat heb jij een rare piemel aan je neus. Zegt de olifant tegen de kameel: Wat heb jij rare tieten op je rug.
Een konijn en een beer moge allebei drie wensen doen, de beer begint en zegt: Ik wou dat alle beren op dit eiland meisjes waren. Dan wenst het konijn dat hij een auto had en het gebeurt. Dan wenst die beer dat alle beren van het land meisjes waren en da gebeurt en dat konijn zegt van: Ik wil de supersnelste auto en dat gebeurt dan wenst den beer da alle beren van de wereld meisjes ware en ja ook deze wens komt uit dan zegt da konijn: Ik wou da die beer homo was.
Er zitten twee kikkers op een randje bij de vijver. Zegt de éne kikker tegen de andere: Moet je daar eens over het randje kijken, daar loopt een klein rupsje. Als de éne kikker gaat kijken, stopt de andere kikker gauw zijn lul in de kont van de kikker en roept: 1 April kikker in je bil.
Toen ik nog ne jonge snotter was, heb ik dikwijls moeten vluchten hoor.
Ik geloof dat ik een jaar of vijf, zes was, toen ik van het het kwattekwaad een spelleke begon te maken.
Ik vond dat natuurlijk wreed plezant, maar voor degene die achter mij liep, was het veel minder plezant, omdat ze te rap moe waren.
Ja mannekes, mijn vader heeft dikwijls achter mij gezeten hoor, want ik plaagde hem altijd.
Ik plaagde hem zodanig, dat hij er moe van werd en na een tijdje de pijp aan Maarten gaf.
Ik die hete zomers van vroeger, mocht ik van mijne pa het veld omploegen, met ons Bella.
Dat was een Brabands boerenpaard, die zo sterk was als.... awel, als Brabands trekpaard hé.
Tijdens het ploegen ploegde onze Bella per ongeluk ne bijennest om, want die bijen had onze Belle niet zien komen.
Onze Bella begon daar toch wel te spurten zeker, precies of ze moest de marathon van New-York nog lopen.
En ik, ik vluchtte weg van schrik, want al die bijen zaten achter mij, om mij te zeggen dat ik van hun prive eigendom moest afblijven.
Ze hebben mij toch niet ingehaald hoor, want halverwege zijn ze teruggekeerd, om te zien hoeveel schade aan hun prive domein was.
Elke avond moest ik van mijn ma in het kiekeskot de eieren gaan halen, die ze hadden gelegd.
Potverdikke, diene haan zat toch wel achter mij zeker, waarschijnlijk had ik hem wakker gemaakt.
Terwijl de kiekens van verstomming stonden te kijken en zich afvroegen, waarom ze nog eieren moesten leggen?.
Ze zijn dan allemaal voor 14 dagen in staking geweest, en tijdens hun staking heeft de haan om de twee dagen een kalkei gelegd.
Om nog maar te zwijgen van die molshoop, die ik per ongeluk plat getrapt had.
Van colere zat hij achter mij, maar omdat hij stekend blind was, liep hij toch wel tegen een verkeersbord zeker, die de stad daar gezet had, om mij te verwittigen dat er ne molshoop lag.
Twee blauwe ogen had hij opgelopen en drie melktandjes was hij kwijt, allemaal door zijn eigen schuld.
Nu moet ik niet meer vluchten, want de dieren van vroeger zijn er helaas niet meer.
PS: Dit is een dierenverhaal uit de ouwe doos, zoals er zovelen zijn.
Het jaar blaasd zijn laatste adem uit, en weldra zal hij ons ook voorgoed verlaten.
Hij zal afgelost worden door een gloednieuw en vers jaar, waar ze twaalf maanden aan hebben gewerkt.
't Is gelijk een kaars, ge steek ze aan en voor ge het goed beseft dat ze gebrand heeft, gaat ze langzaam uit.
Ik heb nog sjans dat ik nog twee emmers in mijne kelder staan heb, want anders moet ik het jaar afsluiten met een droge keel.
Mijn twee goudvissen zijn ook al aan het aftellen, want in hun aquarium hangt er ne scheurkalender.
Mijn doodgevroren kalkoen heb ik veel moeite kunnen ontpluimen, want die waren zo hard geworden, dat ik ze vijf uren in de microgolfoven heb moeten laten ontdooien.
Verleden jaar heb ik drie maanden twee kilo dooie kreeften besteld, om zeker te zijn dat ze wel echt dood waren.
Ik moet u wel zeggen dat er een paar bij waren, die niet helemaal dood waren en degene die wel dood waren, zijn waarschijnlijk gestorven van eenzaamheid.
Potverdikke, ’t had toch wel een kreeft in mijn tong gebeten zeker. ‘k Heb daar zeker drie maanden met ne plaaster rond mijn tong rondgelopen.
Daarom heb ik dit jaar geen kreeft besteld, want flipper de flip zeg altijd:
- Ene keer, maar geen tweede keer hoor.
Aangezien het dit jaar maar een triestig jaareinde zal worden, zal ik er toch het beste van maken hoor en wat minder eten.
Mijn zwarte kat is verleden week op haar eentje naar Mekka vertrokken, om daar 't jaar af te sluiten, samen met al die andere zwerfkatten, die daar nog rondlopen.
Want naar het schijnt gaan maken die zwerfkatten iedere jaar een uitstap naar de buurlanden en vergeten ze van terug te keren naar hun geboortedorp.
Af en toe loopt er een zwerfkat verloren, omdat ze per ongeluk haar landkaart niet bij had.
En degene die het wel hebben overleefd, waren blij dat ze het einde van 't jaar kon meevieren.
Hoe mijn twee goudvissen het jaareinde zal vieren, is voor mij een raadsel hoor.
PS: Flipper de flip wens jullie allen een goed jaareinde met of zonder een traan, en een hoopvolle start in het gloednieuwe jaar.
Hopelijk wordt het jaar 2021 ingezet zonder Corona en ook eindigen zonder Corona.
Toen seniorennet is opgericht door Pascal Vyncke, is er heel wat gebeurd.
Toen waren er verschillende bijeenkomsten, waar de mensen bijeen kwamen om wat te praten over alles en nog wat.
De meeste bijeenkomsten waren in en rond Antwerpen, maar ook in Gent, op de Vrijdagsmarkt kwamen wij samen.
De tijden vlogen voorbij en na vijf jarige bestaan van seniorennet was het groot feest en werd het gevierd, te Oostende, in Kursaal met optreden van Johan Verminnen.
Het was een gigantisch feest, waar er kennis gemaakt werd, plezier gemaakt en af en toe kon men ook aan een dansje wagen.
Ook ons Chauffeurke was er, samen met zijn lieve Chineese vriendin, die later zijn vrouw is geworden.
Ja mannekes, ge moet weten dat ons Chauffeurke heel goed Chinees kon praten hoor, maar dan wel met nen hete aardappel in zijne mond.
En zijn Chineese vriendin (Yitse) keek vol bewondering naar dat hele gedoe.
't Was niet moeilijk ook, want als ge elke dag van China naar hier moet gebracht word, in een Chinees arenslee die maar 15 kilometer per uur kan rijden, is dat een hele opgave om hier te geraken hé.
Maar 't is toch allemaal goed gekomen hoor, want blijkbaar gaan ze nu door 't leven als man en vrouw.
Als afsluiter van de gezellige avond kregen we van ons Chauffeurke nog nen speeds van drie uur, en van vermoeidheid hebben we met pijn in hart vaarwel moeten zeggen.
Om dat nog eens over te doen, zijn we dan uitgenodigd geweest door het ene echte manneke pis van Geraardsbergen, waar de echte mattetaarten dan ook de deur uit vlogen.
Maar ze waren toch lekker hoor, want hoe meer mattetaarten de bakker kon verkopen, hoe minder er nog overschoten.
Met Chauffeurke als gids, zijn we nooit verloren gelopen.
Geraadsbergen was dan ook mijn trainingsparcour, want niet alleen de muur was daar, maar ook de Bosberg en nog vele andere heuvels waren als kuitenbijters soms pijnlijk om erover te geraken.
Zo ben ik tijdens mijne rit bij Chauffeurke geweest, en die vissen lagen daar met open mond naar mij te gapen, precies of ze hadden nog gene wielertoerist gezien.
't Was wel een aangename ontmoeting hoor, want na twee uur was het helaas tijd om huiswaarts te rijden.
Hoe meer bijeenkomsten er waren, hoe beter we mekaar leerde kennen en vriendschapsbanden werden dan ook gesmeden.
Af en toe denk ik daar nog wel eens aan hoor en dan zeg ik:
- Waar is diene tijd toch naartoe?.
Spijtig genoeg zijn het allemaal vervlogen tijden, die helaas niet meer terugkomen, maar die mij wel zullen bijblijven.
PS: Niet alleen aan Pascal Vyncke, maar aan al de meedewerkers van seniorennet, van harte dank.
Toen ik deze morgen wakker ben geworden, omdat mijn twee goudvissen mij riepen, ben ik dan maar uit mijn bedde gesprongen.
Ik kwam half wakker in mijn woonplaats, waar ik ook woon en verblijf, en daar lag toch wel mijn zwarte kat op haar rug, zeker.
Ze is de ganse nacht weg geweest, omdat ze 's nachts graag op stap gaat en waarschijnlijk heeft ze onderweg een besmetting opgelopen.
En kermen van de pijn dat ze deed, mijn plafond was ondertussen al 10 centimeter gezakt en ook de buren werden wakker, van al dat kermen.
Ik ben direct naar de telefoon gelopen, om aan de 900 te zeggen dat ze direct moeten komen, want dat mijn plafond al 10 centimeter gezakt was, door het gejank en gekerm van mijn zwarte kat, die hier op haar rug ligt met haar vier poten naar omhoog.
Binnen 5 minuten waren ze daar, want ze waren al onderweg, omdat mijne hond ook al gebeld had.
Nu ligt ze daar plat op haar buik, om de besmetting die ze heeft opgelopen, niet te kunnen door geven, die ook besmet zouden kunnen worden.
'k Heb mij ondertussen een ruimtepak gekocht, van iemand die geregeld mee in de carnaval heeft gelopen, en nu met pensioen is.
PS: Ook dat direnverhaaltje heb ik uit mijne duim gezogen hoor.
Ook het pluimvee hebben het soms zwaar te verduren hoor.
Daarom dit kort verhaaltje, maar dan wel met wat humor erbij.
Neem nu onze kippen, die af en toe met mekaar op de vuist gingen, omdat het ene kieken twee eieren meer had gelegd dan het ander kieken.
En om dat te weten te komen, liet mijn vader de dierenarts komen, om het uit te pluizen.
Twintig kiekens waren Belgisch kieken en tien kiekens waren uit Frankrijk afkomstig.
Ik had dat al willen horen, want ze spraken twee verschillende talen.
Dat Belgisch kieken liep daar rond met ne gebroken poot en hij had ook nog twee builen op zijn kop.
Dat Frans kieken liep daar ne ganse dag te bleiten gelijk een klein kind, zodat hun honderhok direct onder water stond.
Onze oude haan is er tussen gekomen, om de boel te kalmeren, maar ook hij kreeg een rammeling van dat Frans kieken.
Ze zijn allemaal voor de rechter moeten verschijnen, en de ruziemakers kregen elk een werkstraf van 18 maanden met uitstel en een ze mochten van de rechter het land niet verlaten.
Onze haan kwam er met de schrik vanaf, en is nooit meer tussen een gevecht geweest.
De schapen waren in de weide aan het spelen, maar één schaap is van vermoeidheid flauw gevallen en is veertien dagen opgenomen in het dierenkliniek.
Onze pony was zijn wilde haren verloren, door in een hagelstorm te lopen.
Hij heeft daar potverdikke twee dagen lopen bibberen van de kou, en van het bibberen verloor hij zijn vals gebit.
De lijster die in de pereboom zat, was er per ongeluk uit gevallen, wat ze was juist bezig met ne boek aan het lezen “Dieren in de woestijn” heette diene boek.
Onze varkens liepen daar al slapend bij, want de veearts had tegen mijne pa gezegd dat die varkens veel te weinig sliepen.
Wij hadden ook nog ne reiger met lange poten, maar die reisde zodanig veel, dat hij het huis werdt uitgezet en niet meer binnen mocht.
Onze zwart, groene papegaai leesde iedere dag de krant voor en ’s avonds vertelde hij ons wat er in het nieuws gezegd is geweest.
Dat was nen echte babbelaar, zodat hij af en toe ne letter oversloeg.
Hij is na vijftien gestorven aan leukemie en uitputtingsverschijnselen.
Onze twee witte zwanen waren op straat aan het voetballen en plots ontplofte hij.
Ze waren toch wel hun beide ogen kwijt zeker en nu worden ze alle dagen begeleid door nen labrador, die hun de weg wijst.
De zwaluwen die aan ons huis op ne hangende draad zitten, die doen niet anders dan lachen.
Ze moeten lachen van al die mails, die onder hun dunne pootjes voorbij vliegen, gelijk nen sneltrein.
Awel mannekes, tijdens het lachen was er ene op zijn kopke gevallen.
Mijne pa had het nog gezegd hoor, dat ze nen helm moesten opzetten.
Een hersenschudding en twee gebroken ribben was de uitslag, en veertien dagen nadien liep hij al mankend rond op krukken.
Nu het 's nachts koud begint te worden, moeten we onze schauffage een beetje hoger zetten.
Ik heb de mijne twintig centimeter hoger gezet, zodat de warmte zo hoog niet moet klimmen.
Ook mijn dieren zijn goed ingepakt hoor, zodat ze geen valling kunnen krijgen.
- Zo heb ik mijn twee goudvissen in een fanellen overtrek gestoken, want van morgen als ik opstond waren hun zwemvliezen bevroren.
Potverdikke, die lopen hier nu te zweten zeg, terwijl hun water aan het verdampen is.
- Ook mijne hond heb ik ne warme sjaal rond zijne nek gebonden, een beremuts op zijne kop gezet en ne warme flanellen pyjama aangedaan.
- Mijn zwarte kat heeft handschoenen aan haar vier poten gedaan, want ze heeft door de koude nacht al twee teennagels verloren.
Mijne gebuur heeft ’s anderdaags die twee teennagels gevonden en zijn plat dak mee vast getimmert.
- Mijne gele kanarie is al twee dagen naar damart, achter warme sokken en twee oordopkes.
Die warme sokken zijn voor zijn twee vleuges te beschermen tegen de vrieskou en die twee oordopkes zijn voor in zijne neus te steken.
- Om nog maar te zwijgen van mijne koekoek, die aan de muur hangt.
Den diene zit lekker in zijn kot, en hij heeft ook de deur op slot gedaan.
- Ook mijne groene dwergpapegaai is goed beschermd tegen de koude, want op mijne zolder lag nog een oude, versleten vest, van ne soldaat die tijdens de tweede wereldoorlog op vervroegd pensioen mocht gaan van zijne baas.
Awel mannekes, nu loopt hij hier rond, zo fier als ne gieter.
Precies of hij gaat naar den oorlog, gaan vechten tegen degene die ginder zijn achtergebleven.
- Mijne koekoek die buiten boven mijn voordeur hangt, heeft een bivakmuts op zijn kale kop gezet en zijn tong ingesmeerd met anti-vries, tegen de bevriezing.
Nu kunnen mijn dieren lekker genieten van ne warme winter en 's avonds op hun twee oren slapen.
't Is nu te hopen dat ze niet snurken, anders valt heel mijn huis gelijk een kaartenhuisje in elkaar.
PS: Ik heb horen zeggen dat ze volgende winter eerst de koude gaan opwarmen, maar hoe dat ze gaan doen, weet ik niet hoor.
