Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Mijn zus Kitty en ik schelen anderhalf jaar in leeftijd. Ik ben ouder dus.
Mijn broer Rien scheelt ook anderhalf jaar weer met mij, hij dus ouder.
Ja dat moet ik er even bij vermelden, anders komt mijn verhaal niet tot zijn recht.
Want ik vond dat altijd zeer oneerlijk, dat mijn broer Rien wel later naar bed mocht, omdat hij ouder was, maar mijn zus en ik moesten altijd gelijk naar bed. Mijn moeder maakte van ons ook altijd een tweeling, misschien heeft u die ervaring ook wel meegemaakt ? Mijn moeder maakte alle kleren zelf, dus twee dezelfde rokken twee dezelfde jurken, alles dus dubbel. Nu was ik vroeger best een sloddervos, nu iets minder, maar mijn zus Kitty daarentegen, super netjes.
Ja, hoe zusjes zo kunnen verschillen Het wou dus wel eens voorkomen, dat ik iets gemorst had en dan gauw de bloes van mijn zus aantrok en mijn gemorste bloes inhaar kastkant hing, (we hadden allebei een kant van de kast.) Nou, als mijn zus dan gauw iets aan wou trekken, kon het zijn dat het niet schoon was ! Nu vind ik het schandalig, maar toen had ik er geen problemen mee. Mijn zus kon daar razend om zijn en terecht natuurlijk.
Maar s avonds in bed wij sliepen ook samen in een twijfelaar, net geen tweepersoonsbed vochten wij dat nog wel eens uit, met woorden dan, maar werden dan toch steeds nijdiger op elkaar. Dan ging mijn zus breeduit in bed liggen, dus had ik een klein plekje en ik konhaar vreselijk kwaad maken als ik dan een pepermuntje at, want dan ging ik expres hard kauwen en dat kraakte dan behoorlijk .
We waren zó aan het bakkeleien dat mijn vader het spuugzat was. Hij kwam met zijn timmermanspotlood, duwde ons allebei een kant op en zette op het heldere witte onderlaken, een kaarsrechte streep in het midden en we mochten er vast niet overheen komen. Dat durfden we ook niet, want als ons vader zich ergens mee ging bemoeien, dan hadden we het wel bont gemaakt hoor ! Mijn pepermuntjes werden ingenomen en zo moest de rust terug keren
Pudding , ik kon het niet laten, in de winkel grijnsde zij mij aan, het is vast een zij, want ze was zo mooi roze en had een kapje van donker rood . Ze zag er zo begeerlijk en betoverend uit, ik kon niet ander, dus voorzichtig pakte ik haar uit het schap en deed haar in mijn winkelmandje. De schoonheid betalen en dan naar huis .
Had ook weer een cadeau van de dag. Kom in de winkel mijn buurjongen van twintig jaar geleden tegen. Was een flinke man geworden, woont helemaal niet in de buurt maar was toch daar boodschappen aan het doen. Ik had natuurlijk weer teveel boodschappen verzameld en was al aan het denken hoe : krijg ik ze thuis ?
Rocky zat ook nog aan het eind van het winkelcentrum, aaneen bloemenkar vast voor de bloemenwinkel, de bloemenman past dan een beetje op. Ik kijk Ronald lief aan en vroeg of hij op de fiets was ? Nee buurvrouw, ik ben me de auto ! Ach kun je mij dan niet even een slinger naar huis geven, het is dichtbij en je zou mij er enorm mee helpen, zei ik met mijn verleidelijkste glimlach.
Ach, die arme jongen kon er gewoon niet onderuit en zei heel beleefd: Dat doe ik hoor ! Ik was blij met hem. Dus Ronald zet mij met Rocky en de boodschappen keurig voor de deur af. Ik binnen de boodschappen uitpakken en opruimen. Ja hoor, daar was dat begeerlijke puddinkje weer in beeld Het water liep me in de mond en ik heb haar meteen uit haar plastiek jasje gedaan, het rode kapje verdeelde zich over de pudding. Ik vond het bijna aanranding, maar kon toch de verleiding niet langer weerstaan. Haar naam was Mona, als je een tikje tegen de schotel gaf waar ik haar op had gedrapeerd, dan schudde ze heel sexy heen en weer. Dat weerhield mij er niet van om een lepel te pakken, op mijn gemak te gaan zitten en dan stukjes uit haar roze lijf te gaan scheppen, met mijn ogen dicht zalig genieten van haar romige smaak. Er zat ook een vleugje frambozensmaak aan en het rode kapje was van rode bessensaus.
Mmmmmmm dat is toch goddelijk genieten hoor, voordat ik het wist was de helft van Mona al opgegeten en met moeite heb ik hetplastiek jasje weer over haar heen geschoven en haar voor één nachtje koel weggezet .
Ik weet zeker dat zij morgen op mij staat te wachten, ALS ik de nacht kan weerstaan
De visite die mij meeneemt naar de boerderij is er nog niet,dus even gauw beschrijven wat ik vanmorgen voelde en hoorde
U weet, we hebben een mooi pad achter het huis met knotwilgen. Die staan nu vol in blad, een beetje grijsgroen. Vanmorgen ik was vroeg en het was nogdromerig stil is daar ineens de merel hoog in de boom tussen de flats en die zingt zo prachtig. De lucht is een beetje pastelkleurig. Ja, hoe beschrijf je dan hoe je je voelt ? Gewoon gelukkig dat ik dat allemaal mag horen en zien, misschien een beetje zweverig, maar zo voelde ik me ook. Ik had het alleen graag met een persoon willen delen die me na aan het hart ligt, dan zou je hand in hand samen genieten van de stilte, de merel en alles wat je ziet.
Ik hoop voor mijn waterhoentjes dat ze door iemand worden verzorgd. Ze weten niet beter of ze krijgen brood s morgens. Kon ik ze maar vertellen dat ik wel terugkom.
Spaghetti heerlijk om te eten maar hoe ? Kreeg van Joop gisteren om een uur ofvijf, een heerlijk schaaltje spaghetti aangereikt. Ik was echt niet lekker dus hij had getelefoneerd dat hij voor mij spaghetti mee zou koken.
Chris mijn zoon had net Indra bij mij even gebracht, omdat Chris wat boodschappen ging halen voor mij . Dus daar was dat verrukkelijk ruikende schaaltje spaghetti. Mijn kleindochter is al net als ik, ze lust bijna alles.
Oma, ik lust ook wel spaghetti !
Nou, dan pak ik twee vorken en dan gaan wij samen dat schaaltje leegeten .
Maar natuurlijk had oma het op een bordje moeten doen en aan tafel gaan zitten, maar deze oma is niet zo opvoedkundig, deze oma is voor de pret en dat hadden we ! Eerst aan het aanrecht met zn tweeën, maar dit was te hoog voor Indra.
Kom maar, we gaan op bed zitten, handdoek om ons heen en dan lekker smikkelen.
Ja,maar we hadden het in de keuken al geprobeerd zonder handdoek, dus op haar truitje zaten al wat oranje spikkels en op mijn truitje hetzelfde, dus de handdoek was eigenlijk al te laat.
Geeft niet zegt Indra, is toch een oude trui en oma, jij hebt toch ook een oude trui aan ?
Daar was ik mij niet van bewust, dus die kan ook de voddenhoop op. Wij op het randje van het bed, met zn tweeën spaghetti eten; leuk die slierten in je mond en dan maar slurpen. Hé oh !...als ze dat straks thuis doet is het bal !
Oma ook slierten slurpen. We hadden een pakje snoetenpoetsen gevonden, vochtige geurende doekjes. Dat was vroeger om haar gatje af te vegen, maar nu is ze helemaal zindelijk, dus kwamen de snoetenpoetsen mooi van pas voor onze snoeten. Elke keer nam ze een nieuwe, zodat er ook een bergje oranje vochtige doekjes op het nachtkastje lag. Het werd echt een troep, maar die oogjes van Indra glommen. Met de handen werden de champignons uit de saus gevisten weer slurp, slurp, slurp
Oma, kan Rocky ook slurpen ?
Ja hoor, dat kan hij ook ! Vrolijk werd Indra er van . Rocky zijn snuitje was ook oranje ,dus Indra ook het snuitje van Rocky poetsen
Zo ziet u maar, spaghetti kan je op vele manieren eten en echt, ik zal haar ook leren met een lepel en een vork de slierten netjes rond draaien en dan keurig in je mond stoppen, maar dit was gewoon de spontaniteit op dit moment en we hebben er allebei van genoten. Nog even met wat warm water de ergste oranje spikkels wegwerken op onze trui en klaar was kees.
Als je een hond hebt, dan moet je elke dag naar buiten. Je hebt mazzel als het niet regent. Want kou, daar kun je je tegen kleden. Dus elkedag als ik naar buiten kijk en het is droog, begint voor mij de dag prettig. Het mooiste is natuurlijk als de zon schijnt. Vanmorgen is alles grauw. Ja, plicht roept, dus ik dacht eerst, dan maar gauw een loopje doen. Maar ik ga het lopen nu gewoon om het lopen, leuk en fijn vinden.
Dus vanmorgen bleef Rocky eerst tussen de hegjes staan.
Had zijn plas al gedaan.
Dacht: je kan me wat, het is te koud.
Maar ik lachte en zei
Rocky als je ook van mij houdt, dan ga je nu mee
We belanden vandaag niet weer aan zee
Dat beloof ik jou,
En kom nu maar gauw
De wind waait vandaag wel
Maar kan geen kwaad voor ons vel
Dus Rocky gaat toch mee, rent heen en weer
We lopen deze keer
Toch wel weer een uur door het bos
Rocky mag daar ook heerlijk los
Ik heb het bos weer herontdekt
Prachtige hoge dennenbomen, zo hoog als mijn nek strekt
Die ene boom, van 35 jaar geleden
Die is dus nog steeds niet moe gestreden,
Hij groeide, is enorm groot, gelijk een koning
Dat was mijn beloning
Ik kon hem omarmen en verwonderd naar hem kijken
Hem met andere bomen vergelijken
Hij staat op zijn schitterende plek
Een beetje op een openstuk
Ik barst dan van geluk
Dat hij er nog is, iets uit het verleden
Wat niet uit mijn leven is gegleden
Dat is blijheid voor mij
En als je door het bos loopt, zachtjes, stil
Je stappen gedempt doorbladeren, is er niets anders wat ik wil
Kom net weer uit het bos gewandeld, wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling was, want we hadden hier een pannenkoekenfeest. We waren met zn vijven, maar er staat nog rommel alsof er tien mensen gefeest waren. De kleinkinderen moesten even worden opgevangen tussen de middag; 12 uur van school, 1 uurweer op school. Dus 1 uurtje om naar huis te lopen, te eten en weer terug. Het was vanmorgen erg vies weer, dus ik zat er toch wat mee. Maar Astrit, mijn fijne buurvrouw, met Liv, mijn vriendinnetje, die waren thuis. Dus ik heb gevraagd of Astrit even de kinderen wou oppikken uit school,dan zou ik de tafel gedekt hebben,we zouden samen een pannenkoekenfeest maken.
Helemaal geslaagd ! De pannenkoeken waren niet te heet, de stroop was goed en de suiker nog lekkerder. Had ook een appel gesneden in dunne plakjes,die werden mooi gerangschikt op de pannenkoek, daar ging weer suiker overheen en dan maar smullen. Mag van mij dan ook met handen gegeten worden, had er wel vork en mes bij gelegd, niet zon erg scherp mes, dus zelf snijden was het helemaal, zelf stroop erop doen was minder. Dat ging zo hard,Indra wou het oprollen en wat ik vreesde gebeurde ook, alle stroop liep zo uit de pannenkoek gelukkig op het bord, waar zij op mijn verzoek boven was gaan hangen. Die stroop op je kleren geeft zon kleefboel; maar handjes werden ook kleverig Geen nood, oma heeft altijd een nat washandje in de buurt en een klein handdoekje,dus : vieze snuitjes, vieze handjes, zo opgelost ! ( Niets geparfumeerde doekjes, geen snoetenpoetsdoekjes, moet je allemaal weer weggooien; nu gewoon het washandje en handdoek wassen en klaar.)
Toen haasje rep je weer naar school.
Rocky moest nodig uit. Vanmorgen heeft hij een plasjegauw onder het balkon vandaan gedaan, want het regende zo hard, maar toen de kinderen naar school waren was het droog,Ik zoumet Rocky even tot het eind van het pad en dan weer gauw naar huis. Maar daar liep een buurvrouw ook met zon klein hondje als Rocky en die had pas Marieëndal ontdekt; hoe fijn het is om daar te lopen, dus waarom niet een eindje meegelopen ?
Was erg lekker,ook wat gezelliger om samen een eind op te lopen. Natuurlijk ben ik weer helemaal uit mijn dak gegaan voor de beukennootjes, schors, zelfs mos heb ik meegenomen. Alleen geen tas mee, dus alles in de zakken van mijn splinternieuwe jas, moet kunnen
Ook nog wat buitendoppen, de bolsters, van de kastanje; met een beetje fantasie is het net een egeltje, om die dan in je jaszak te doen best pikkerig.Kon ook gelijk niets meer oppakken want het prikte door alles heen; thuis voorzichtig de zakken geleegd en alle zand en stukjes mos, boven de gootsteen er uitgeklopt.
Ja en toen stuiterde ik tegen de resten van het pannenkoekenfeest aan !Er waren jammer genoeg geen kaboutertjes die het opgeruimd hadden voor mij, dus even flink de handen uit de mouwen. De afwas is gedaan, de tafel schoongeveegd, de servetten in de prullenbak; ik moet alleen nog afdrogen maar het loopt niet weg. We hebben erg veel mazzel gehadmet het lopen, want nu klettert de regen weer volop tegen de ruiten. Het is helemaal donker nu, ik heb de kachel aan, met blozende wangen zit ik heerlijk droog, schrijf mijn verhaal en voel mij gelukkig. Het is eigenlijk bijna een soort dagboek.
Mijn zoon Chris komt straks nog,om samen met mij een kop koffie te drinken, daar een moorkop bij, zon grote soes vol slagroom, bovenop heerlijke chocola. Erg onhandig om op te eten, vooral als je het deftig met een vorkje wil doen. Het fijnste is gewoon je hele neus er in begraven en grote happen nemen,wel zorgen voor een servetje want je ziet er dan niet uit;grote mensen mogen dat gewoon niet, maar op dat moment ben ik even geen groot mens. Super slecht voor mijn gewicht,maar dat is nu even niet aan de orde. Wel oppassen dat ik niet elke dagwat verzin, om weer te zondigen met zoetigheid en andere lekkere dingen.
Daarbij denken we dan aan Simon, zijn vader, mijn overleden man; die zou vandaag anders 64 jaar zijn geworden. Mijn man was stapelgek op een moorkop, dus dan eten wij ter nagedachtenis een moorkop. Dit wordt de derde keer dat we dat doen op de verjaardag van Simon, dat hoop ik nog lang te doen. Verder gaat het leven gewoon zijn gang,; vergeten doe je nooit, maar het krijgt een plekje in je herinnering.
Ja, er was getrouwd en na twee jaar zou er een baby komen; geweldig vond ik het. Een buurvrouw van twee huizen verder, liep ook in verwachting, we zouden eigenlijk ongeveer tegelijk uitgerekend zijn, dus ook zon beetje gelijk bevallen.
Een schoonzusje zou twee weken eerder als ik bevallen, dus ik loop netjes mijn tijd uit (dacht ik).
Ik ben natuurlijk maar en klein vrouwtje, 1,53 meter; nou op het laatst kon ik een kopje op mijn buik zetten en dat rolde er dan echt niet af.
Nou de tijd naderde dat mijn schoonzusje toch echtmoest bevallen, maar er kwam geen bericht uit Amsterdam. Daar maakte ik me dus wel een beetje zorgen om, een beetje maar, want ik wist zelf amper hoe ik moest lopen .En ja hoor, de buurvrouw bevalt van een heerlijke zoon; apetrots natuurlijk, maar met mij gebeurde er even niets. Dus een week later, werd ik toch wel een beetje ongedurig, het was nog een week voor mijn verjaardag; ik dacht nog: het zal mij toch niet overkomen dat de baby op mijn verjaardag komt ?
Maar voorlopig was het nog een dag voor mijn verjaardag en 's avond zeiden de buren:kom gezellig bij ons zitten.Het was gezellig, maar af en toe voelde ik even een prikje in mijn rug. Dat merkte de buurman op en omdat hij zelf twee weken eerder, een zoon kreeg ,wist hij er natuurlijk alles van af. Dus hij zei: Simon (dat was mijn man) let op, kijk op je horloge, kijk hoe lang het duurt voor dat er weer iets komt. Nu, ik was daar niet blij mee, zat al niet goed in mijn vel, omdat ik ook niets van mijn schoonzusje hoorde. De buurman bleef maar zeuren, ook als ik even ging verzitten. Ze waren zo aan het zeuren ,dat ik niet 12 uur wou afwachten, omdat ik dan jarig was. Ik wou alleen maar naar mijn eigen huis.
Thuis, toen het allemaal wat rustiger was,voelde ik me toch wat beter, maar s nachts om half 4 kwamen de weeën toch wel heftig en vroeg ik Simon om toch de dokter maar te waarschuwen. ik zou niet thuis bevallen maar in een verpleeghuis, waar ze me wel verpleegden ,maar de eigen huisarts moest de bevalling doen.
Door dat het s avond nogal druk was geweest door de buurman en ik ongerust was voor mijn schoonzusje, plus ik heb een geestelijk gehandicapt zusje. Ergens speelde dat ook een rol, de hormonen en de zenuwen gierden door mijn lijf en ja hoor, Siem moest me toch midden in de nacht maar naar het verpleeghuis brengen. De dokter kwam nog niet, want bij het eerste kind kwam het toch niet zo snel (dacht hij).
Toen ik in het verpleeghuis kwam ging het toch best wel snel. Hoewel, toen ik even rustig met een verpleegster gepraat had, bleven de weeën even weg.
Maar s morgens, dus WEL op mijn verjaardag, om 6 uur, toen moest het toch eigenlijk gebeuren, maar dat mocht niet, want de huisarts moest de bevalling doen, dus moest ik de weeën tegenhouden ! Nou,begin er maar eens aan, als je eindelijk je kind op de wereld wil zetten, maar het mocht nog niet ! Dus werd mij gezegd:Hijg maar als een hondje HEGGE, HEGGE, HEGGE !
Nou dat was echt geen feest hoor, dus ik raakte behoorlijk gestrest en toen eindelijk de dokter kwam, zag ik het niet meer zitten en wou er gewoon mee uitscheiden. Ik dacht laat nu maar zitten die handel, maar dat kan natuurlijk niet, dus dokter was zo vriendelijk mij toch maar weer in beweging te krijgen en ja, toen mocht ik eigenlijk persen en toen wist ik het gewoon niet meer. Dokter zegt: Doe nu maar net of je drukken moet !en ze hadden de dokter eigenlijk nog nooit zien lachen, maar nu schoot hij in de lach, op mijn vraag: Komt het dan daar uit ?
Hoe ver weg kun je zijn als je dat zegt hé ! In ieder geval mijn zoon kwam uiteindelijk om 10 over 7 op de wereld en we waren gelijk verliefd op onze mooie baby. En ja, hij blijft zijn hele leven, gelijk met zijn moeder jarig, zolang ik nog leef. Mijn schoonzusje haar baby, werd doodgeboren; daarom hadden ze niets gezeg ,omdat ik nog moest bevallen
Toen mijn man besloten had naar Den Helder te gaan voor zijn werk, heb ik dagen gehuild. Waar ligt in s hemels naam Den Helder, wat moet ik zo ver van mijn familie ? Ze vonden Makkum al zo ver weg ?
Natuurlijk bleek Den Helder dichterbij dan Makkum. Makkun licht in Friesland, net boven de Afsluitdijk, een dijk waarmee ze de Zuiderzee, als ik het goed heb, in tweeën gedeeld hebben. Toen was er een verbinding naar Friesland, vanaf Noord Holland . In Makkum had ik het best naar mijn zin, ik leerde gauw Fries, maar mijn man, een echte Amsterdammer, wou het fries niet eens leren. Ze hebben Holands geleerd zei hij altijd. Hij vond zijn baan ook te bekrompen; hij zat in Makkum op een klein privé scheepswerfje, in Amsterdam op een kolossale scheepswerf. Ja, hij vond dat hij al veel verder was dan zijn baas wat de scheepsbouw betreft. Dus het liep wat stroef tussen mijn manen zijn baas. Toen er dus een advertentie in de krant stond, dat er op de Marinescheepswerf een baan vrij kwam waar je op voor solliciteren, bedacht mijn man zich geen ogenblik. Hij werd aangenomen en we verhuisden naar Den Helder, drie hoog in een flat.
Echt, voor mij was het eerste jaar een ramp. Maar nu, na 38 jaar, ben ik Den Helder zeer gaan waarderen. Het heeft een heel mooi overdekt winkelcentrum, vlak bij het station. Verder hebben we bossen, strand, maar ook mooie weiden. Er is ook in het bos een kleine dierentuin aan gelegd, met herten een heel vriendelijk dik varken (ik heb wat met hem, vind hem enig), allemaal konijntjes en vele mooie vogels in grote kooien. Er staat een machtige vuurtoren aan de zeedijk, hij heet Lange Jaap.
Bij ons is er geen industrie, dus de lucht die we inademen is zeer schoon.
Het waait hier wel altijd, omdat we van drie kanten omspoeld worden door water.
Ik ga graag naar Amsterdam, dan is het net of ik een oude jas aantrek, maar ik verruil die oude jas gretig voor een nieuwere, als ik weer in Den Helder ben. Ik ben blij dat mijn kleinkinderen hier ook opgroeien; beter kan je het niet hebben, bos, zee, strand, duinen en weide. Wat willen we nog meer ?
Ja daar komt weer een dag zoals geen andere. De loodgieter van de Woningstichting zou tussen 8 uur en 10 uur komen. Daar heb ik al een gruwelijk hekel aan, niet omdat het vroeg is, maar omdat ik niet weet wanneer ze komen. Ik wist niet wanneer ik Rocky dan kon uitlaten, dus ik liep om half 8 buiten bibberend met mijn hond. Was toch wel weer ergens goed voor, want Rocky zou zijn jasje weer uit laten doen bij de honden kapper. De laatste keer van dit jaar, dan weer volgend voorjaar. Ooit had iemand eens gezegd: Dat doe je toch zelf, een tondeuse erover en klaar ! Ja hoor, natuurlijk knip jij dan voor mij de nageltjes, knijp jij zijn anusklieren uit, haal jij het oorsmeer uit zijn oortjes, doe jij hem in bad, doe jij een antivlooien ding in zijn nek, kom jij hem halen en weer brengen ? Nounou, rustig maar, ik hoor het al weer Sorry, maar dat dit er allemaal bij komt kijken ?
Ik dwaal weer van het verhaal af, wat ik wou vertellen
Rocky was dus uitgelaten om half 8. Ik dacht, ik heb toch kleding aan, dus ik ga gekleed nog even op bed liggen. Had best nog wat slaap (Ik zit te lang achter mijn pc s nachts !) Ik val diep in slaap Gaat de bel om 9 uur, de hondenkapster om Rocky op te halen. Geen loodgieter. Ik denk, ga nog even liggen, werd ik om half 11 wakker ! Nou waar blijft die loodgieter ? Zo lang ik sliep mopper ik niet, maar nu half 11, dan word het al wat. Tenslotte ben je al verplicht om drie uur thuis te zijn en dan is elk half uur voor mij te lang.
11 uur ! Ik was er klaar mee, bel de woningstichting en vraag waar dieloodgieter nu bleef ? De mevrouw achter dat loket kan er ook niets aan doen.
Mevrouw ik ga er even achteraan, hij zal zo spoedig mogelijkkomen !
Ik mag best wel wat sacherijnig zijn, want er was al 5 keer in 3 jaar naar gekeken en zogenaamd gemaakt,niet dus En jawel, 10 minuten later werd er gebeld, stond de lootgieter voor de deur:
Mevrouw ik heb uw regenpijp al gemaakt !
Moet je dan niet even aanbellen ?
Ach mevrouw, ik kon er zo bij, ik zag de gordijnen nog dicht, dus heb ik heel voorzichtig gedaan.
Nou, daar sta ik dan weer met mijn grote mond. Had meteen spijt, dat heb ik ook tegen hem gezegd.
Rocky kwam om 1 uur weer terug en u ziet het ,zonder vachtje is het ook een schat. s Avond heerlijk bij Joop mosselen gegeten. Geweldig. Was om 9 uur thuis en ben dit verhaal gaan opschrijven
De keuken is toch wel een belangrijke plek in huis vind ik, daar wordt toch over het algemeen de inwendige mens verzorgd. Je hebt van die heerlijke woonkeukens, daar kun je eigenlijk wel de hele dag vertoeven, maar helaas bezit ik die niet; maar evengoed als ik eenmaal de drang krijg dan kan ik net zoals vandaag,uren in de keuken voor mijzelf koken, terwijl ik meestal denk : Nou laat maar, wat moet ik nu in mijn eentje, al dat werk, nou mooi geen zin in. Maar s zondags, als ik geen visite krijg, kan ik zomaar allerlei dingen gaan uit proberen, lekker van alles door elkaar husselen, een heerlijke bak rauwkost gemaakt, van allerlei fruit een fruitsalade.Ik heb de spaghettisaus van gisteren met allemaal verse groente erin, vandaag over de spaghetti gedaan, dan ben ik echt heel tevreden over mijzelf en vermaak mij uitstekend in de keuken.
In de keuken staat natuurlijk ook de beruchte koelkast, waar al die verborgen schatten in zitten, al dat heerlijke eten waar je vooral niet in de nacht, aan moet komen. Eerst lagen er echt alleen maar lekkere dingen in, zoals slagroom, de echte in een spuitbus, heerlijke toetjes, van die zoete toetjes, verder een lekker groot stuk kaas, vooral geen 20+, grote fles Coca-Cola, eierensalade, zalmsalade, rundvleessalade, lekker stuk leverworst en wat zit er nu in de koelkast ? Wortels !Geschrapte schoongemaakte worteltjes en nog eens worteltjes, bleekselderij, augurken Ik had trouwens de verkeerde augurken gekocht; ik dacht datik er in bleef ! Als je altijd zoet zure augurken hebt,en nu zure augurken,mijn mond trok helemaal samen zo zuur ! Kan wel in de rauwkost, maar niet even zo een augurk. Tomaten en dan fruit,wel lekkere witte druiven zonder pit, gele kiwis; ze zijn wat duurder maar zo lekker. Sinaasappels, appels, komkommer, slankie smeerkaas, wel 20 + met komijnepitjes erin. Dat smaakt echt lekker. Aardbeien, rundrookvlees Ook eet ik nu wel appels maar niet zo uit de ijskast, dat is me veel te hard en te koud; dus voordat ik naar bed ga leg ik al een appel buiten de koelkast.
Zo ik heb u even een kijkje in het belangrijkste meubel in mijn huis laten zien. Als ik nu in de nacht toch die koelkast induik dan blijft het bij een stukje fruit. Hoop dat ik dat een tijd vol kan houden; zit nu weer even te vechten met mij zelf de drie kilo die ik er met mijn verjaardagen en daarna de restjes,had aangegeten, die zijn er af, maar nu sta ik stil en dat vind ik niet leuk. Maar nu moet ik sterk zijn, dus dan toch maar zoveel mogelijk dingen in de koelkast die geen kwaad kunnen. Het valt echt niet mee hoor, weet bijna niet meer hoe een patatje, kroket of frikadel smaakt !
Nu even geen medelij met mijzelf; ik loop ook te stralen omdat ik het buikje weer een beetje in kan houden en toch blijven praten,wat drie kilo geleden niet kon. Dus maar fijn aan het resultaat denken en niet te veel op de weegschaal.
Pffffffff wat een dag, zon dag waarop alles kan en mag, een zeer hectische dag.
Wakker geworden om 9 uur, de nacht ervoor was ikvoor mijn doen, vroeg naar bed halftwee. Uit bed gestapt, lekker wel de jogging broek aan, want ik had me voorgenomen dat ik alle spullen die ik uit het bos had meegenomen, zou gaan sorteren. Als u nagaat dat ik ongeveer 6 grote boodschappentassen vol had staan !
Het leek buiten mooi, het zonnetje scheen, maar op de achtergrond waren wel donkere wolken te zien. Eerst de twee hondjes uitlaten, Macho is toch een veel wilder hondje dan Rocky; ze zijn allebei even oud, maar Rocky lijkt wel tachtig vergeleken bij Macho. Mijn ene arm schoot steeds een stuk naar voren als Macho wat zag; hij is fel op andere vooral grote honden, dus ik keek al benauwd als ik een grote hond zag. Oké, ik heb ze braaf weer naar huis gebracht.
Ik optimistisch, sjouwde alles naar buiten, bij de tuintafel, op twee houten banken. Had een vuilniszak opengeknipt, over de tuin tafel gedeponeerd, met de gedachte dat als het gaat regenen, ik de vuilniszak met spul en al zo kon oppakken. (Wat later erg praktisch bleek, want we hielden het niet droog.)
Maar toen ik1zak bosspul had uitgezocht, zonk de moed me toch in de schoenen Ik moest er nog 5 !
Ik had mijn kleinkinderen de hele week nog niet gezien en dacht:Ik kan wel een paar handjes gebruiken. Hoera voor de telefoon ! Ik een belletje naar mijn zoon gepleegd, dat ik omhoog zat en best twee paar handjes kon gebruiken om mijn bosspullen uit te zoeken. Nou dat zou hij even in de vergadering brengen Nog nooit was een vergadering zo gauw afgelopen, want nog geen vijf minuten later zei Chris: Mam ze komen er zo aan hoor.
Inmiddels had ik alles weer naar binnen gesjouwd, wordt er gebeld Shila aan de deur.Zij had voor mij wat uit de stad meegenomen (dat had ik gevraagd), dus: Hallo Shila ! Kom er in. Koffie gezet; daar was ik zelf ook wel aan toe, Shila bedankt voor het boodschappen doen. Zei wel tegen Shila: Na een uurtje verzoek ik je vriendelijk om huiswaarts te keren want dan komen mijn kleinkinderen en moeten we aan het werk.
Shila keek verbaast en zei: Gooi je mij er dan zomaar uit ?
Nee, ik verzoek het je vriendelijk !
We kunnen wel wat van elkaar hebben. Inmiddels was het halfeen. Sven en Indra waren er om 1 uur.Ik had net Shila uitgezwaaid want zo ben ik dan wel weer, ik zwaai mijn visite altijd uit tot ze om de hoek verdwenen zijn stel je voor dat ze weer terugkomen zekerheid voor alles ! Is een grapje hoor.
Had de vuilniszak met bosspulletjes nu op de tafel binnen, had ongeveer 10 plastiek boodschappentasjesaan de eethoekstoelen gehangen, om de verschillende dingetjes erin te doen, zoals:
1 zak voor alle herfst blaadjes, 1 voor stokjes en kleine takjes, 1 voor beukennootjes, 1 voor grote takken, 1 voor mos, 1 voor dennenappels en dennennaalden, 1 voor kleine stukjes schors of hout, 1 voor een soort kleine dennenappeltjes die in trosjes aan de bomen hangen, daar konden de kastanjes ook bij en tenslotte 1 voor spul die niet mee(r) te gebruiken was.
Dan hadden we ook nog helikoptertjes, een soort vleugeltje, als je dat in de lucht gooit komt het net als een helikopter naar beneden. (Zocht het even op en vond : De najaarsvruchten van de es, ofFraxinus maximus.)
Dan ben ik er nog niet, maar ik heb u nu een idee gegeven wat allemaal gesorteerd moest worden. Ze waren erg enthousiast, ze vonden het een pracht al die spullen. Hebben ze niet van een vreemd hé ?
Oma, heb je nog van die lekkere broodjes met ei ?
Nou moppies, gebakken ei zit er even niet in, daar heb ik echt de puf niet voor. Het kan een broodje kaas worden en een broodje chocolade pasta.
Nou oma, dat is toch ook lekker. Krijgen we dan ook groene limonade (is limonade van groene pruimen gemaakt, Reine Claudes ).
Ze hadden al wat chips gehad, ik dacht voor een keer als vervanger van brood, maar die vlieger ging niet op.
Tring ! de bel gaat, honden blaffen als gekken. Op de achtergrond Indra : Oma oma .. oma !!!! Joop voor de deur:
Hoe gaat ie ?
Hij gaat !
Pffffff wil je een biertje ?
Graag.
Oh, sorry, niet in koelkast gelegd Waren lauw
Zal ik koffie zetten ?
Nou graag.
Het was inmiddels halfdrie. Koffie gezet, was zelf ook weer aan een bakje koffie toe.
Lieve Joop als jij even bij de kinderen blijft, kan ik de honden nog even uitlaten
Prima kind, ga je gang.
Els met de honden op stap; geen grote honden tegen gekomen, hoera ! Had ik er niet bij kunnen hebben, een gevecht tussen twee honden. Gisteravond heeft Macho de kat van de buren naast mij, Silver, de tuin uitgejaagd. Een vriendendienst voor Rocky; prima, maar niet over het hek bij de buurvrouw in de tuin Silver te grazen nemen ! Goeie grutten, ik schrok mij een ongeluk en ik moet nog oppassen tot volgende week zondag ! Ik weet niet of ik dat haal hoor
Oké Joop weer naar huis. Sven en Indra waren moe van het sorteren, ik was moe van alles, dus de rest hebben we lekker in een grote boodschappentas gedaan, die zoek ik een andere keer wel uit.
Oma, wat heb jij lekkere snoepjes in de pot !
Ik had al gehoord dat Indra het deksel had opgelicht
Ja hoor, neem maar een lekker snoepje.
Oma, ga jij met mij een spel doen, zullen we Zeeslag doen ? Gewoon tussendoorvraagje van Sven
Lieve schat, dat kan oma nu net even niet.
Ik kan het wel, het is heus niet moeilijk !
Ik kan het ook moppie, maar oma haar hoofd is nu zo moe, ik kan nu niet een spel als Zeeslag doen, dat kunnen mijn hersens even niet aan !
Mmmmm hij kijkt me aan of hij zeggen wil: Echt niet ?
Oma, mag ik dan op de computer ?
Hoera voor de computer hij helpt me uit de brand ! Ik kon echt geen spelletje meer spelen hoor.
Indra in de kamer: Ik ook op de coputer ! Het woord computer kan ze niet uitspreken, maar spelletjes doen, nou daar sta je van te kijken. Wel echt meidenspelletjes, poppenkleding aandoen en alle andere dingen die poppen aan hebben; heel leuk.
De kookwekker moest er aan te pas komen, want na een kwartier mocht Indra dan.
Sven had iets leuk gevonden, een kleurplaat schilderen op de computer; erg leuk, je kon hem ook uitprinten. Nou, toen Indra dat zag, was ze niet te houden. Dus om debeurt een tekening kleuren en oma maar uitprinten allebei drie tekeningen gedaan. Toen kwam de verlossende deurbel riiinnnng !
Oh ! pappa komt eraan kunnen we laten zien wat we gemaakt hebben, Prima, pappa nog de rest van de koffie die ik voor Joop gezet had (dat zat in een thermoskan). Oké,iedereen naar huis. Oma had nog wel Sven, maar vooral Indra gevraagd, of ze niet meer wou huilen als ze naar huis moest. Ik heb gezegd: Als jullie gaan huilen als pappa komt, om jullie op te halen,dan gaat oma de hele avond huilen. Indra kwam vlug aangelopen gaf me een kus en zei: Niet huilen hoor, oma.
Ik ging bijna zelf huilen, zo lief vond ik dat. Ze zijn nog nooit zo rustig naar huis gegaan, wel een beetje vals, maar dat was puur eigenbelang. Mijn hoofd had niet een huilende Indra aangekund, want een sirene is er dan niets bij.
Oma heeft het rijk alleen, maar het was overal een puinhoop. Oma aan de slag, alles netjes opgeruimd, de afwas gedaan, de honden nog eens uitgelaten, eten gemaakt voor de honden; ik tomatensoep uit de vriezer in de magnetron, twee broodjes ham erbij heerlijk
Toen een bezem door het huis gehaald; ik heb overal zeil, dus dat is handig alles opgeveegd, in de prullenbak gedaan. Ik heb 4 prullenbakjes in huis, dus dat is een ritueel; als ik één prullenbakje leeg, moeten de andere ook in de container buiten gedaan.
Zo en nu al gauw twee uur achter de pc mijn verslag van de dag met drie gaatjes schrijven. Ik ben er zelf nu duizelig van, wat ik allemaal op een dag met zeker 3 gaatjes kan uitspoken Pfffffffff !!!.
Mijn toilet (het kleinste kamertje dus) is multifunctioneel.
Ik zal het u uitleggen
Ten eerste: het toilet is mijn geheugensteun,voor verjaardagen; er hangt een mooie verjaardagskalender, zodat ik kan zien wie ik een kaart, telefoontje of een bezoekje wil brengen. Daarnaast nog een gewone kalender, waar ik ook mijn afspraken op kan zetten en kan zien welkedag het is, zodat ik de verjaardagskalender kan bij houden. Dus mijn toilet is mijn Kantoor.
Ten tweede: het fonteintje zorgt ervoor dat ik altijd mijn handen kan wassen; dus het is ook een wasplaats. Verder gebruik ik het fonteintje als opbergplaats voor mijn toilettas, waar al mijn spulletjes in zitten om mij elke morgen een metamorfose te laten ondergaan. Dus is het toilet ook een Schoonheidsalon.
Ten derde: ik heb ook in mijn toilettas altijd een nagelvijl; dus zit ik lekker te . , dan vijl ik mijn nagels wat af, pak een toilet papiertje en maak gelijk mijn nagels schoon,door de vijl onder de nagels door te halen en dan het vuil op het toiletpapiertje te doen. Dus ook een Nagelsalon is aanwezig.
Ten vierde: kam, borstel, handspiegel, grote spiegel aan de zijmuur, veel licht dus mijn haar wordt ook elke morgen daar gedaan.Jawel, een Kapsalon is ook aanwezig.
Ten vijfde: wat denkt u ? IK GEBRUIK HET OOK NOG ALS TOILET !
Dat zijn de twee eerste zinnen van een liedje dat ik als kind met de paplepel ingegoten kreeg. Zandvoort is een badplaats aan de Noordzee. Amsterdam lag daar ongeveer een uurtje vandaan, als er een dagje uitgegaan werd en het was mooi weer, was het vanzelf Zandvoort.
Als het grote vakantie was huurden mijn vader en moeder een huisje voor 6 weken en waren we in Zandvoort. Mijn vader en moeder huurden bij mensen die zelf een strandtent runden op het strand, met strandstoelen, koffie, thee, allerlei eten. Ze waren heel gezellig. In de loop der jaren werden we dikke vrienden, want mijn moeder en vader werden bij strandtent 9 Fam: Paap, toilet mevrouw en mijnheer. Als de strandgasten moesten plassen of iets anders, moesten ze er wat voor betalen op een schoteltje . Mijn vader of moeder hield dan het toilet keurig schoon en paste ook vaak op spullen, als de gasten wilden zwemmen. Ze hielden er zelfs een winkeltje met allerlei strandspulletjes op na, scheppen, emmertjes, vormpjes, visnetjes en dergelijke meer.
Dat was even de voorgeschiedenis, want ik wou u over een dagje vertellen toen mijn nichtje en ik, allebei16 jaar,ook een dagje naar Zandvoort wilden. We gingen met het Haarlemse kikkertje, zo hete het treintje, dat van Amsterdam via HalfwegHaarlem naar Zandvoort reed. Het was meer een veredelde tram. Wij, Joke mijn nichtje en ik, hadden ons zelf een dagje lol beloofd; we waren allebei vrije meid, dus wel op zoek naar leuke jongens.
We hadden echt mazzel, want iets verderop in het treintje, zaten twee hele leuke jongens; een blonde en eenjongen met donkerblond haar. Joke was donkerblond, ik was middelblond (geen nep toen nog). Joke was iets langer als ik. Laat die jongen met donker haar ook wat langer zijn en de blonde was wat kleiner, nou beter hadden we ze niet voor het uitzoeken. Ik vond blonde jongens leuk, Joke donkere jongens. Ja, hoe kwamen we nu in contact met elkaar ? Gingen ze ook naar Zandvoort ? Dat hoopten we maar.
Ja, ze stapten ook in Zandvoort uit ! Prima We handen inmiddels al wat oogcontact gehad. Dat is zeer belangrijk als je verkering zoekt, eerst oogcontact. Hoe verder ? Je moest een grote hoofdstraat door om naar het strand te komen; bleven zij voor een winkel staan, wij ook; liepen ze dan weer verder, wij ook. Zo tot aan het strand. De jongens hadden een strandstoel gehuurd, konden ze hun spullen beter kwijt. Dat hadden wij niet. Dus toen we wisten waar ze gingen zitten, gingen wij er vlakbij op een badlaken zitten. Ja en nu maar afwachten
Ze zaten wat stiekem naar ons te kijken en wij stiekem naar hen, verder gebeurde er niets.
Ik zeg tegen Joke, dan moeten wij toch wel wat aandacht trekken. Gelukkig hadden we een fototoestel bij ons en waar die niet goed voor is ! Ik wist het, pakte mijn fototoestel, liep naar de jongens toe en vroeg : Zou een van jullie mijn nichtje en ik op de foto willen zetten, dan hebben we voor later een herinnerring ?
Nou dat wilden ze wel; dus wij op de foto. Toen vroegen wij of we hen ook op de foto mochten zetten ? Later hebben we iemand anders bereid gevonden om ons vieren erop te zetten. Zo is het gekomen dat we een hele leuke dag hadden met John en Karl .We hebben ze daarna nooit meer gezien, maar de fotos geven een fijne herinnerringvan een hele gezellige dag..
Wow ! Wat kan een mens geestelijk moe zijn, lichamelijk valt het wel mee maar geestelijk ? Er is een bal aan het rollen gegaan die ik zelf een zetje heb gegeven. Ik ben gek van bloemstukjes maken, nu met de herfst heb ik heerlijk door de bossen gestruind, allerlei mooie dingen gevonden, sjouw soms met dikke takken maar dan gaat het mij dan om de schors, die ik er later dan afpel als hij in gedroogd is.
Ja, dan zit je voor zon behoorlijke hoeveelheid materiaal en dan maar zoeken hé. Het was mooier geweest als ik wat meer gesorteerd had, de dennenappels bij de dennenappels,de beukennootjes bij de beukennootjes enz. Maar dat is typisch geen gedrag van mij, ik heb wel 6 grote dozen waar van alles wat door elkaar in zit, dus als ik wat wil maken,moet ik door die 6 dozen spitten. Had ik alles gesorteerd, kon ik gewoon de doos van de dennenappels pakken waar ik dan ook alleen maar dennenappels in heb.
Ik weet gerust wel hoe ik het zou willen hebben, maar om vandaag alle dozenmet al het materiaal om te keren en uit te zoeken, nee daar had ik geen zin in, maar dat hield wel in, dat ik veel langer over een stukje deed om eerst alles op te zoeken wat ik nodig heb. Maar ik ben zeer tevreden, ik heb 5 stukjes gemaakt en heb er al 4 verkocht. Ik vraag ongeveer 3 euro voor zon stukje, zodat ik de lijmstokjes en kleine frutsels, zoals waxinekaarsje met herfst dingen, weer kan kopen.I
Ik ben tussen alles door naar de stad geweest, om nog wat kleine herfstspulletjes te kopen, maar er was al nietveel meer ,
Het is bijna het einde mevrouw ! zei de winkelbediende ,
Het einde ? ik begin pas !
Twee hele lieve elfjes gekocht, en 6 paddenstoelkaarsjes heel leuk. Maar dat mijn hoofd nu drie keer in het rond draait, is echt waar hoor. Want de aanloop in de tuin om naar mij te kijken hoe of wat het werd, was de hele dag door. Ik werk het liefst buiten in de tuin, want dan valt elk stokje of beukennootje of ander materiaal waar ik mee werk, in de tuin op de grond,en niet in huis. Een mazzel dat alles toch gelukkig naar "beneden" valt en niet"omhoog", is makkelijker op te pakken !
Ik ging vandaag naar de stad. Rocky zou mee, dus ook mee de bus in., dat is nog niet zo makkelijk. Vooral de eerste keer dat ik met Rocky de bus in ging was een klein drama. Ik heb zon riem die uitloopt, dus zelf uit- en inrolt. Ik had er natuurlijk moeten bij nadenken die riem kort te houden, maar dat had ik dus niet en toen de bus dan kwam en de mensen gingen instappen, dacht Rocky ik moet ook ! en daar ging hij al, terwijl er nog twee mensen voor mij in moesten stappen. Die moesten over de riem heen stappen want Rocky was de bus al in. Ik schaamde me rot.
Oké dat gebeurt me niet meer, ik hou de riem nu kort zodat we samen de bus instappen, dan gaan we een plaatsje zoeken, maar dan ben ik er nog niet. Mijn vriendin vindt mij een oude muts worden met mijn hondje, want ik neem altijd een handdoek mee en die leg ik dan op de stoel in de bus; valt ook nog niet mee.Rocky vasthouden als de bus gaat rijden en dan maar hopen dat we niet een bocht krijgen, want ik heb nog geen busbenen, daarvoor ga ik te weinig met de bus. Ik wil niet dat er iemand wat zal zeggen als mijn hond op de busstoel zit. Willy mijn vriendin zegt : Een hond hoort helemaal niet op de stoel, hij hoort gewoon op de grond, daar is het een hond voor! Willy is een kattenmens, kattenneem je niet mee aan een riempje de bus in en was Rocky nou een Deense dog dan had hij echt wel op de grond gestaan, maar hij is al zenuwachtig, dus dan maar een oude muts ! Maar hij gaat mooi op zijn handdoek naast mij op de busstoel en dan blijf ik hem ook nog eens aaien over zijn kopje totdat we op de plaats van bestemming zijn. Ik weet gerust wel dat ik misschien te tuttig met Rocky ben, maar we zijn zo veel bij elkaar dat we gewoon meer als vrouwtje en hond zijn; ik ga heus niet zo ver dat ik het mijn kind noem, maar mijn allerliefste vriendje is hij toch wel en ik denk dat hij mij ook wel ziet zitten, maar dat ik mij zelf wel in een positie plaats dat ik niet meer weg kan zonder Rocky of ik moet constant oppas regelen, dat is gewoon niet altijd fijn.
Gisterenavond zou Joop mijn buurman van 6 uur tot half 9 op Rocky passen, omdat ik eenetentje had als dank voor mijn vrijwilligers werk. Daar zag ik ook de mevrouw waar ik dat vrijdagsmorgens mee samen doe; ze vroeg : Gaan jullie straks mee naar de bioscoop, ik heb kaartjes voor de helft van de prijs ?Er was een Aktie van AH, tweede kaartje voor de bioscoop gratis dus. Van dat eerste kaartje deelden we de prijs. Het was de film Mamma Mia, met mooie muziek van ABBA
Ik was er meteen voor in, maar dan werd het veel later voor ik Rocky kon ophalen. Ik had de telefoon mee dus ik Joop bellen :
Joop vind je het goed dat ik Rocky wat later ophaal ?
Hoe laat dacht je ?
Nu had ik begrepen dat de bioscoop om half 9 zou beginnen, dus dacht ik ongeveer 11 uur. 11 uur ongeveer !
Nou vooruit dan maar, maar niet later want meestal ga ik half 11 naar bed.
Ik helemaal blij met zon onverwacht extra uitje. Komen we bij de bioscoop aan, begint de bioscoopfilm om kwart over 9 pas en zou dan ongeveer kwart voor 12 zijn afgelopen ! Nou dat was dan erg jammer voor mij, maar dat kon ik niet maken tegenover Joop.
Degene die de kaartjes had zei : Nou je belt Joop gewoon nog even, hij vindt het vast wel goed.
Dat vond ik misbruik maken van iemand zijn goede wil. Dus we waren braaf om 9 uur bij Joop. Die zei toen : Ik heb er niet bij nagedacht, maar ik had de sleutel van je huis, ik had hem wel in huis kunnen doen !
Was nu zeker blij dat ik vroeg thuis was, want dat had vast weer een herrie met de buurvrouw gegeven de andere dag, want Rocky blijft blaffen als hij alleen is en dan om half 11 s avondswas geen goed idee.
Dan denk ik wel eens, was ik toen maar niet langs gelopen op die hoek waar die vrouw met een jonge hond op haar arm stond. Ik ben nou eenmaal gek op dieren, dus ik moest het even aaien. We raakten in gesprek en toen zei ze dat Rocky, die ook van haar was, weg moest. Ik snapte daar niets van, want het is zon leuk beestje (niet vermoedend dat hij de hele wereld bij elkaar blaft als hij alleen is !) Voor dat ik het wist stond ik met een hondenriem waar Rocky aan stond te bibberen in mijn ene hand en in mijn andere hand een voerbak, drinkbak, zakvoer zelfs een splinternieuw jasje, voor als het koud werd (wat hij beslist niet aan krijgt, dat vind ik echt niet leuk en Rocky gelukkig ook niet).Ik heb het uitgeprobeerd, maar er moest dan een elastiekje om zijn staart. Nou, hij verzette geen poot, hij bleef stokstijf staan. Gelukkig hoefde ik me niet schuldig te voelen toen ik het weggaf.Terwijl ik me voorgenomen had geen dier te nemen, omdat ik nu alleen ben en dan meer weg zou gaan. Maar Rocky was toch voor mij bestemd en daar heb ik echt geen spijt van.
Dus ik kan niet onverwacht iets ondernemen en moet vaak oppas regelen, maar de meeste tijd ben ik toch die oude muts die altijdhaar hondje toch zoveel mogelijk meeneemt, omdat ik ontzettend van hem ben gaan houden en hem echt verwen. Maar daar krijg ik ook weer onvoorwaardelijke trouw en liefde voor terug.
Mijn hobby breidt zich uit mag ik zeggen. Ik heb nu een camera gekocht met meer mogelijkheden,. Ik zal hard moeten gaan studeren om de camera te leren kennen, maar heb daarbij geweldige hulp, iemand die engelen geduld heeft. Dus ik hoop echt dat onze samenwerking perfect gaat. Ik ben niet te oud om te leren denk ik.
Altijd loop ik met het kleine cameraatje, dat ik ook nog heb en dan zie ikzoveel mooie dingen, maar soms te ver af, of onscherp. Nu, met deze camera moet dat veel beter gaan, dat hoop ik van harte. We zullen het meemaken. Ik ga er morgen op mijn gemak mee aan het werk, maar zal niet te streng voor mij zelf zijn en me wat tijd gunnen om erin te komen
Mijn zoon vroeg of ik kon oppassen omdat hij naar het voetballen wou.
Mam, dan kom ik je om 5 uur halen, dan eet je lekker mee !.
Nou lekker, doe ik graag !.
Zo gezegd zo gedaan. Chris ging hete bliksemeten. Kent u dat ? Dat zijn zoete appels, aardappelen, doorregen spek en uien. Doe je allemaal in een pan, niet te veel water, want je moet het als het gaar is, stampen en de smaak afmaken met peper. Nou,mam had het vroeger thuis wel eens gegeten, maar was niet zo gecharmeerd van die kleine zoete rode appeltjes Ster appeltjes. Die zijn er niet meer, vraag me af hoe dat kan ?
Chris heeft gewone appels gebruikt. Het gerecht Hete bliksem was klaar en moest afgegoten worden. Dat had Chris dus vergeten hij ging met de stamper in de weer; was prima hoor, maar een beetje nat was het wel. Chris had ook nog een paar balletjes gehakt in de pan, dus dubbel op hé, spek en gehakt ! Ik zie dat Chris Indra een halve bal gehakt geeft,wij,Sven, Chris en ik, een hele bal
Toen we dus aan het eten gingen, zei Sven na een hap:
Pappa, ik vind het niet lekker hoor !
Sven die heeft een jaar geleden ineens een afkeer voor appelmoes ontwikkeld, hij heeft het nooit meer gegeten. Ik denk weer eens niet na en zeg aan tafel:
Dat kan kloppen als je geen appelmoes lust.
Chris kon me wel wat doen:
Sven, ik heb niets anders, dus toch maar eten !
Ik lust het echt niet pappa !
De waterlanders zaten al hoog. Chris die kijkt naar Indra, ziet dat ze geconcentreerd haar bordje leegeet, schuift de helft van de gehaktbal van Indra op Sven zijn bord.
Ja en dan heb je kinderen hé !
Indra, ik heb lekker jouw halve bal gehakt !
Ik dacht even, hij krijgt een klap om zijn oren, maar nee. Pappa, niet voor een gat te vangen, had nog een balletje in de pan en geeft Indra daar de helft van.
Nu kon ik mooi vragen waarom Indra in het begin ook een half balletje gehakt kreeg ?
Nou mam, het zit zo, als ik haar meteen een hele geef, weet ze niet hoe gauw ze hem op moet eten en als wij dan nog gehakt hebben, kan ze een hele scene maken omdat zij dan niets meer heeft en van ons dan nog een stukje gehakt wil, dan geef ik haar de tweede helft !.
Nou daar moest ik even over nadenken. Aan de ene kant heel slim, aan de andere kant niet goed; ze moet toch leren als ze iets op heeft, dat ze het dan gehad heeft, zo zie ik dat. Ik had al genoeg aangericht met de appelmoes, dus ik hield nu wijselijk mijn mond dicht. Maar onder zon etentje leer je gerust veel hoor en zie ik toch met trots hoe mijn zoon een geweldige pappa is, die alles wel regelt.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
