Over mijzelf
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Inhoud blog
  • Kaasmarkt Alkmaar
  • Nog wat foto's van Alkmaar
  • Verdriet
  • Foto's van alles wat ik mooi vind
  • Dag verhaal
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Archief per maand
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek
  • Groetjes
  • bedankt Eliza voor je bezoekje an mijn blog
  • een bezoekje aan je mooie (foto) blog
  • Een goed weekend blogmaatje
  • PowerPoint Puzzel heel mooi.

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Mijn favorieten
  • Nimeus' Caleidoscoop
  • Foto
    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    frado13
    blog.seniorennet.be/frado13
    Blog als favoriet !
    eliza
    GEDICHTEN EN VERHALEN
    03-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mensen hou van elkaar

     

    Mensen hou van elkaar 

     

    Mensen hou van elkaar

    Het is niet moeilijk echt waar,

    Kijk naar elkaar en luister

    Praat met elkaar, geen gefluister.

    Neem de moeite elkaar wat beter te begrijpen

    Laat lieve gedachten rijpen

    Geef aan elkaar door

    Waar leven we anders voor

    Het is zo makkelijk een glimlach

    Je kunt ze gratis schenken elke dag

    Een woord van troost welgemeend

    Smelt een hart die was versteend

    Het kost helemaal niets het is zo makkelijk

    Als de ander terug glimlacht ben je rijk

    Geeft je troost  voeding in een verdrietig hart

    Misschien een klein lichtje in de smart

    Proberen kan altijd, telkens weer

    Blijven doen,  keer op keer

     

    Eliza

     

     

    03-12-2008 om 10:01 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Monster
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Monster

     

    Er is een monster opgedoken in de sloot

    Het moest, anders gingen de vissen dood

    Maar toen ik het baggermonster zag

    Dacht ik, oh lieve help, ach !

     

    al die nesten in wording van de fuut en de waterhoen

    Waarom komen ze het nu doen

    Het echtpaar Zwaan

    helemaal ontdaan

     

    Wisten niet waar ze het moesten zoeken

    vluchten naar de uiterste hoeken

    Ik vond dat ik op de bres  moest

    Ik ging dan ook behoorlijk woest

     

    De opzichter opzoeken om mijn verhaal te vertellen

    De man was niet blij, heeft heel wat met natuurliefhebbers te stellen

    “Mevrouw wat wilt u nou ? het moet toch gebeuren

    Er zit te weinig water in de sloot, we hebben anders dooie vissen te betreuren

     

    De vogels zijn veel te vroeg met hun nest maken

    Door het warme weer kunnen wij niet achterop raken !”

    Ik wist dat hij gelijk had

    Maar voor mijn gevoel was het heel wat

     

    Voel bijna wat mijn vogelvriendjes voelen

    Wou dat ik hun taal sprak kon ik uitleggen wat we bedoelen

    Dat het voor de vissen moest

    Dus houd ik me maar koest

     

    Eliza

     

    13-02-2008 om 00:00 geschreven door eliza

     

    03-12-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opnamen Pop Stars (deel 3).

     

     

    Opnamen Pop Stars (deel 3).

     

    Eindelijk, lekker warm in de bus naar Hoorn. Heb ik weer een aardig gesprek met een mevrouw die naast me zat aan de andere kant van het pad, want Rocky zat op zijn handdoek naast me en de roltas tussen de banken gefriemeld. Ik had wat laten vallen en die mevrouw was zo vriendelijk het op te rapen. Ik hoorde aan haar uitspraak dat ze ook Amsterdamse was. Ik vroeg het haar en het was zo. Zet twee Amsterdamse vrouwen naast elkaar in een warme bus en het is feest hoor. Ik vertelde waar ik naartoe ging; we haalde herinnerringen op over de markten, de grootste in Nederland de Albertcuip. Ja, die was niet meer wat hij was, nu was de Dappermarkt het einde. Maandag ’s morgens, op de Noordermarkt, de “lappenmarkt”, waar je heel goedkoop allerlei dingen kon kopen en aan het eind van die markt is ook nog een rommelmarkt. Toen kregen we het ook over de computer. Gelukkig was zij ook fan, ja en toen ging ik vertellen van mijn blog. Het leek haar leuk, dus papier en pen en het blog adres opgeschreven.

     

    Ik dacht, wel ach, daar hoor ik niets meer van, maar dat had ik als Amsterdammer niet mogen denken, want toen ik zondagavond thuis kwam, was er een berichtje van die mevrouw uit de bus !  Ja en dat zijn cadeautjes van de dag hé .

    Heelhuids en zonder vreemde dingen op het station in Hoorn, wou ik eigenlijk niet uitstappen, want het zag er zo guur uit en het was weer een end later. Maar ik  mocht niet blijven in de bus, dus Rocky, de roltas en ik de bus uit.

    Gelukkig kwam Ron na tien minuten en konden we naar Astrit rijden, die klaar stond met een heerlijke pan hachee. Wat echt fijn was na zo’n koude dag.

     

    Alles goed gegaan, lekker geslapen en de andere dag om 5 uur rijden naar de opnamen van Pop Stars. We gingen ook nog een vriend van Ron ophalen, die ging ook mee. Nou, Tante Els met twee kanjers naar Pop Stars ! Het was geweldig, ik ging echt met hen en een heleboel  andere mensen uit mijn dak. Als je zag hoe  mooi de lichten waren, prachtige spots met allerlei kleuren, machtig. Voordat we naar binnen gingen, ben ik met Lowie onder het bord  “Pop Stars” op de foto gegaan. Was wel grappig, Lowie is niet zo groot, ik ook niet en we hadden allebei een rode jas aan. Dus alleen het baardje en de puntmuts ontbraken nog of we waren kabouter ‘POP’ en ‘FLOP’ !

     

      

     

    Toen Ron op de foto wou met mij, heb ik mijn jas uit getrokken. We moesten er om half 7 zijn, we waren er om kwart over 6, dus mooi op tijd. We mochten om kwart over 8 pas naar binnen, dat was wel een tegenvaller. Ik moest zo nodig mijn laarsjes met een klein hakje aandoen, wist 'niet' dat ik een kwartier moest lopen van de parkeerplaats naar studio 24, wist 'niet' dat ik twee uur moest wachten. Ik ben na een uur wachten gewoon op de grond tegen de muur gaan zitten, mijn knieën wilden niet meer.

     

      

     

    Die avond was geweldig, we zaten alleen niet zo goed. We keken tegen de ruggen aan van de gasten. Dus toen ging ik even staan en wou hen aan de voorkant fotograferen. Ik zag wel wat wapperen aan het eind in het donker, maar toen werd ik  op mijn schouder getikt en werd er mij vriendelijk verzocht  om niet steeds door het beeld te lopen…Jammer, ik was niet knap genoeg dus.

     

    We waren om half 12 thuis, heerlijk een kop thee en dan naar bed. De andere dag zouden Astrit en Ron mij in de middag naar huis brengen, maar er was al weer een verrassing in de maak…

     

    Ron heeft een tante die werkt  in de schouwburg van Hoorn. De middagvoorstelling van de “André van Duin Revue” was niet uit verkocht en ze hadden twee vrij kaartjes. Ik zei: gaan jullie gerust, ik blijf gewoon lekker thuis, maar nee Astrit is niet te vinden voor zoiets en de tante wist  dat Ron er gek op is, dus daar ging Tante Els met Ron naar de “Andre van Duin Revue”. Het was echt mooi en goed, maar we zaten op het balkon en dan heb je toch niet zo’n binding met het toneel. Zodoende heb ik een stukje gemist, ik ben in slaap gevallen… Ja, je wordt een dagje ouder hé !

     

     

    De schouwburg van Hoorn is een hypermodern gebouw. Het past eigenlijk niet bij het oude stadje. Hoorn is en heel leuk stadje om te bekijken. Het dak en de muren van de schouwburg waren van plaatwerk, blauw-groen van kleur. De binnenkant was werkelijk prachtig, ook heel modern met heel veel kleuren.

     

     

    Kleuren heb ik het weekend genoeg gezien. Ron en Astrit zijn  superkanjers. Ron om zijn tante zo te begeleiden en Astrit zo lief om op Rocky te passen. Heerlijk die twee. Ron en Astrit hebben mij om 8 uur weer voor mijn huisdeur afgezet, ze wilden gelijk terug, omdat het voor Ron toch ook wel zeer vermoeiend was geweest. Maar genoten had hij wel. Ik heb ze allebei een dikke pakkerd gegeven en zowas mijn weekend uit !

     

    We zijn vandaag nog aan het bijkomen. Ik heb een snipperdag genomen, heerlijk een paar uur in bed zitten lezen. Rocky vandaag in het tuintje uitgelaten, even mijn knieën koesteren.

     

    Geweldig, maar niet elke week…

     

    Eliza

     

     

    03-12-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    02-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste jonge eendjes

    Eerste jonge eendjes

     

    Ik heb ze weer gezien, de eerste jonge eendjes, zo schattig. Ik ben gauw naar binnen gerend om de camera te halen en er was een buurvrouw zo lief om brood te gooien, kon ik de foto’s maken.

     

      

     

    Ze zijn best weer aardig geworden. De kleintjes gingen even achter een verkeerde moeder aan. Toen moeder eend brood at, kwam er een waterhoentje van de over kant ook even kijken of er voor haar ook een stukje brood was. Maar toen er ook een grote meeuw kwam, stond de waterhoen rechtop in het water, heftig te klapperen met haar vleugels en de meeuw droop af. Dus de kleintjes hadden er een beschermmoeder bij, want zij heeft een nest aan de overkant en daar zullen dan binnenkort ook wel kleintjes worden geboren.

     

      

     

    Ben toch erg dankbaar dat ik hier zo mooi woon en alles van zo dichtbij mag meemaken. Vanmorgen was er ook een jong scholekster van het dak gevallen. Die domme vogels leggen hun eieren op de flat drie hoog, op het dak.  Als de kleintjes dan willen leren vliegen, dan vallen ze naar beneden, maar dan zoeken vader en moeder ze wel op, geven ze eten, net zo lang tot ze kunnen vliegen .

     

    Maar dat wisten wij  niet. Dus toen Astrit voor de deur stond met een jonge vogel, wisten we toch even niet wat we ermee moesten. Hebben de politie gebeld, want die zijn  tenslotte je beste kameraad toch ?

     

    Die vertelde ons dat we de dierenambulance moesten bellen en die kwam tien minuten later. Ze hebben de vogel op ons dak (wij wonen beneden en 1 hoog dwars tussen de flats in) gezet, zodat vader en moeder ze weer terug hadden, want er liep nog een kleintje op het dak.

     

    Het ergste vind ik wel, dat ik altijd en overal mijn camera bij me heb en dat ik er pas aan dacht toen de ambulance wegreed. Had ik de kans een jonge scholekster van heel dichtbij te fotograeren zo maar verkeken, door alle consternatie !

     

    Wel weer een en al belevenis vandaag, helemaal geweldig.

     

    Eliza

     

    25-05-2008 om 01:35 geschreven door Eliza

     

    02-12-2008 om 19:40 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opnamen Pop Stars (deel 2).

     

     

    Opnamen Pop Stars (deel 2.)

     

    Ja alles schoon. ‘Herman’ tevreden, naar de bus dan maar weer. Komen daar net op tijd, hoeven we niet te bibberen. Rocky kort houden, tas met wielen intakelen, geld aan de chauffeur geven, dan alles doorslepen en eindelijk zitten..

     

    We rijden een paar haltes (ik wist hoe koud het in zo’n bushokje was). Staat er een jonge vrouw op de bus te wachten met twee kinderen, kleintjes en een buggy, zo’n opvouwbaar wandelwagentje. Ze blijft bij de zij-ingang wachten tot de buschauffeur de deuren open doet.

     

    “Hallo !” zegt de buschauffeur, “wilt u het karretje dichtklappen en hier instappen ?”

     

      

     

    Wagentje heel moeilijk dicht, een kindje onder haar arm en het ander kindje (was ongeveer 6 jaar) achter haar aan. Heeft ze 50 euro in haar handen. Op het plekje waar je je geld kan neerleggen, staat duidelijk aan gegeven dat er niet met 50 euro betaald mag worden.

     

    “Mevrouw het spijt me, maar ik kan dit niet aanpakken. Ik zou veel te veel wisselgeld moeten meenemen en dat is weer gevaarlijk voor ons !”

     

    Ja, het was duidelijk zat, maar ze had niets anders bij haar en daar stond ze dan… Dan kan ik het toch echt niet aanzien en zeg:

     

    “A.u.b, hier heb je geld voor de bus, instappen en doorlopen !”

     

    Zij keek verbaasd, de chauffeur keek verbaasd en het was muisstil in de bus…

     

    “Dank u wel !”

     

    Dus rijden maar weer…

     

    Op het station in Den Helder eruit. De Inter-lijnbus staat aan de zijkant van het station. Het was nog vroeg en ik had trek. Even naar het stationwinkeltje. Staat voor het winkeltje het kleine meisje uit de bus…

     

    “Hallo, zou jij misschien Rocky even kunnen vast houden, die mag het winkeltje niet in ?”

     

    Ja hoor en nog bedankt voor de centjes in de bus !”

     

    Nou, dan sta je ook even te kijken dat zo’n meisje dan netjes bedankt. In het stationwinkeltje de roltas maar even in een hoekje, wat snoepjes in een puntzak doen, even wat te lezen, flesje water (geen hete koffie meer). Klaar, betalen maar. Word ik aan mijn mouw getrokken en staat dat vrouwtje met geld in haar handen:

     

    “A.u.b en nog bedankt !”

     

    Nou dan voel ik me fijn dat ik even geholpen heb hoor. Winkeltje uit, ernaast een bloemenwinkeltje, even iets leuks voor Astrit kopen. Dat gedaan, wil mijn roltas pakken… Hé !waar is hij ? Oh help, nog in het stationwinkeltje ! Hoop maar dat hij er nog is. Gelukkig stond hij nog in het hoekje. Moesten weer een tien minuten wachten voor de Inter-lijnbus kwam. Staan er twee jongens van ongeveer 12 jaar schat ik, ook te wachten, zien Rocky zo bibberen…

     

    “Oh mevrouw, wat zielig, zal  ik uw hondje even dragen, dan heeft hij het wat warmer ?”

     

    “Nou graag, dan geef ik jullie een snoepje !”

     

    Om de beurt werd Rocky vast gehouden. Toen de bus kwam heeft een jongen ook mijn tas op wielen in de bus gesjouwd. Nou, mijn dag kon al niet meer stuk !

     

    ( Wordt vervolgd.)

     

    Eliza

     

     

    02-12-2008 om 16:56 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Opnamen Pop Stars (Deel 1)

     

    Opnamen Pop Stars (Deel 1)

     

    Ja een hele belevenis.  Ik zou met Ron, een goede kennis – waar ik ook in juni op de bruiloft was. Ron trouwde toen met zijn Astrit – naar Hilversum gaan om de opnamen van Pop Stars bij te wonen. Astrit houdt niet echt van drukte en ze wou zelf niet mee naar de opnamen.  We moesten  van Hoorn naar Hilversum. Ik moest eerst nog van Den Helder naar Hoorn. Ron moest vrijdag werken en zou mij om half 5 opwachten op het station in Hoorn.

     

    Ja, daar ging ik dan. Ik wou 1 uur eerder in de stad zijn, omdat ik  alsnog sleutels bij wou laten maken. Rocky ging mee. Ik had wel een beetje spijt dat ik zijn vachtje er af had laten halen, het was vrijdag mistig en bar koud. Een bibberende Rocky aan de lijn, een kar met wieltjes achter mij aan. Ik dacht dan hoef ik niet te sjouwen, maar de bus in en de bus uit viel toch allemaal niet mee.

    Ik zit dus met een bibberde Rocky in het bus hokje. Ik zette hem op mijn schoot, want ik zat op het bankje in het bushokje. Hij bibberde zo dat ik hem stevig tegen mij aandrukte. Ik zou mijn geld even pakken voor de bus…Ik overal voelen in mijn jaszakken, in mijn handtas, nergens mijn portemonnee ! Zit ik dus een kwartier te bibberen samen met Rocky en moest toch weer naar huis.

    Thuis gekomen lag de portemonnee  op het aanrecht, en daarop staat ook ‘Herman’.

     

    Ik zal u even aan ‘Herman’ voorstellen, ‘Herman is een vriendschapskoek.

    Woensdagavond stond de buurvrouw van hiernaast voor de deur, ze had aangebeld, ik deed open…

     

    “Hallo !” zei ze  “Ik heb wat voor je !”  

     

    Ik zag iets wits in iets glazigs en ze had een blad papier in haar handen…

     

    “Dit is ‘Herman’ ! Ja, dat is het begin van een vriendschapskoek”

     

    Het was een beetje beslag…

     

    “Gaat u nou maar binnen het papier lezen wat erbij hoort, dan snapt u het wel !”

     

    “Oké,  bedankt !”

     

    Was wel een beetje verwonderd,want naar mijn weten was ik helemaal niet een ‘vriendin’ van de buren. Ik binnen met dat enge glaasje met beslag. Oké,  zal ik maar het papier gaan lezen…

     

    “Hallo, ik ben ‘Herman’, ik word een vriendschapskoek als u mij goed verzorgt.

    Doet u mijn ineen grote beslagkom en doe een schone theedoek over mij heen en zet mij op kamertemperatuur.

    Dat is dag 1.

    Dag 2 en drie roer mij drie keer per dag.

    Dag 4: ‘Herman’ heeft honger, geef hem meel, suiker en melk.

    Dag 5-6-7, mij drie keer roeren per dag.

    Dag 9: Herman heeft honger, dus meel melk en suiker geven, goed door elkaar doen en 3 keer roeren per dag.

    Dag 10:  Herman goed doorroeren, in 5 porties verdelen en 4 porties weggeven aan vrienden.

    Herman heeft weer honger, weer melk suiker en meel erbij + 2 eieren, alles heel goed kloppen. Als ‘Herman’ goed geklopt is kan er wat chocolade bij en gekruimelde noten. Het beslag in een bakvorm doen en dan 1uur en een kwartier bakken en dan moet ‘Herman’ klaar zijn om opgegeten te worden.

     

    Arme Herman !

     

    Dat was dus even de geschiedenis van ‘Herman’.  Ik ga terug naar vrijdag…

     

    Ik zou dus naar Hoorn met de bus, de “Interliner”, die reed rechtstreeks naar Hoorn. Dat vond ik makkelijk, hoefde ik niet over te stappen. Maar eerst was ik weer naar huis terug gelopen om mijn portemonnee te halen…

     

      

     

    ‘Herman’ moest die dag wel eten hebben maar ik moest  de andere bus weer halen, anders kwam ik te laat in Hoorn. Ik had even wat tijd voordat ik weer naar de bus moest en had mijn goede trui en broek al aan. Ja, je gaat uit zaterdag, ik was dus netjes gekleed. Ik pak mijn portemonnee en zie ‘Herman’ staan op het aanrecht. Ach ik geef ‘Herman’ vlug toch even zijn meel, suiker en melk . Ik kan niet bij het meel ( had de theedoek al van ‘Herman’ afgehaald), ik pak een lange vork, waar ik altijd vlees aan prik, ga in de kast achter de pot meel met de vork ,ik haal hem naar voren en ja hoor, de pot bloem valt naar beneden, neemt in zijn val een doosje waarin roomboter inzit en natuurlijk dat plonst in ‘Herman’…

     

    Nou, de ellende  was niet te overzien ! Mijn jas die ik nog aan had, zat onder ‘Herman’, mijn zwarte lange broek, onder ‘Herman’, mijn glimmende schoenen, onder ‘Herman ! Nou ik zal maar niet vertellen wat ik even bromde, het was niet veel goeds. Ik kon ‘Herman’ wel met bak en al in de container gooien ! En ik moest nog steeds de bus halen, ik had nog 7 minuten de tijd… U weet misschien wat aangemaakt meel doet, het word beton ! Zo goed en zo kwaad als het ging maakte ik me schoon. Ook het aanrecht, want ik kon het toch niet laten om ‘Herman ‘dood te laten gaan. Dus even goed ‘Herman’ zijn eten gegeven, even goed doorgeroerd en dan vliegensvlug, met portemonnee, op naar het station en dan de bus naar Hoorn. Er gebeurde onder weg nog van alles, dus het  wordt vervolgd !

     

    Eliza

     

     

    02-12-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    01-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn zus en ik

    Mijn zus en ik

     

    Mijn zus Kitty en ik schelen anderhalf jaar in leeftijd. Ik ben ouder dus.

    Mijn broer Rien scheelt ook anderhalf jaar weer met mij, hij dus ouder.

    Ja dat moet ik er even bij vermelden, anders komt mijn verhaal niet tot zijn recht.

    Want ik vond dat altijd zeer oneerlijk, dat mijn broer Rien wel later naar bed mocht, omdat hij ouder was, maar mijn zus en ik moesten altijd gelijk naar bed. Mijn moeder maakte van ons ook altijd een tweeling, misschien heeft u die ervaring ook wel meegemaakt ? Mijn moeder maakte alle kleren zelf, dus twee dezelfde rokken twee dezelfde jurken, alles dus dubbel. Nu was ik vroeger best een sloddervos, nu iets minder, maar mijn zus Kitty daarentegen, super netjes.

     

    Ja, hoe zusjes zo kunnen verschillen… Het wou dus wel eens voorkomen, dat ik iets gemorst had en dan gauw de bloes van mijn zus aantrok en mijn gemorste bloes in  haar kastkant hing, (we hadden allebei een kant van de kast.) Nou, als mijn zus dan gauw iets aan wou trekken, kon het zijn dat het niet schoon was ! Nu vind ik het schandalig, maar toen had ik er geen problemen mee. Mijn zus kon daar razend om zijn en terecht natuurlijk.

     

    Maar ‘s avonds in bed – wij sliepen ook samen in een twijfelaar, net geen tweepersoonsbed – vochten wij dat nog wel eens uit, met woorden dan, maar werden dan toch steeds nijdiger op elkaar. Dan ging mijn zus breeduit in bed liggen, dus had ik een klein plekje en ik kon  haar vreselijk kwaad maken als ik dan een pepermuntje at, want dan ging ik expres hard kauwen en dat kraakte dan behoorlijk . 

     

    We waren zó aan het bakkeleien dat mijn vader het spuugzat was. Hij kwam met zijn timmermanspotlood, duwde ons allebei een kant op en zette op het heldere witte onderlaken, een kaarsrechte streep in het midden en we mochten er vast niet overheen komen. Dat durfden we ook niet, want als ons vader zich ergens mee ging bemoeien, dan hadden we het wel bont gemaakt hoor ! Mijn pepermuntjes werden ingenomen en zo moest de rust terug keren…

     

      

     

    Eliza

     

    20-09-2007 om 00:45 geschreven door Eliza

     

    01-12-2008 om 00:48 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    30-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pudding
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Pudding

     

    Pudding , ik kon het niet laten, in de winkel grijnsde zij mij aan, het is vast een zij, want ze was zo mooi roze en had een kapje van donker rood . Ze zag er zo begeerlijk en betoverend uit, ik kon niet ander, dus voorzichtig pakte ik haar uit het schap en deed haar in mijn winkelmandje. De schoonheid betalen en dan naar huis .

     

    Had ook weer een cadeau van de dag. Kom in de winkel mijn buurjongen van twintig jaar geleden tegen. Was een flinke man geworden, woont helemaal niet in de buurt maar was toch daar boodschappen aan het doen. Ik had natuurlijk weer teveel boodschappen verzameld en was al aan het denken hoe :” krijg ik ze thuis ?”

     

    Rocky zat ook nog aan het eind van het winkelcentrum, aan  een bloemenkar vast voor de bloemenwinkel, de bloemenman past dan een beetje op. Ik kijk Ronald lief aan en vroeg of hij op de fiets was ? Nee buurvrouw, ik ben me de auto ! Ach kun je mij dan niet even een slinger naar huis geven, het is dichtbij en je zou mij er enorm mee helpen, zei ik met mijn verleidelijkste glimlach.

     

    Ach, die arme jongen kon er gewoon niet onderuit en zei heel beleefd: “Dat doe ik hoor !” Ik was blij met hem. Dus Ronald zet mij met Rocky en de boodschappen keurig voor de deur af. Ik binnen de boodschappen uitpakken en opruimen. Ja hoor, daar was dat begeerlijke puddinkje weer in beeld…Het water liep me in de mond en ik heb haar meteen uit haar plastiek jasje gedaan, het rode kapje verdeelde zich over de pudding. Ik vond het bijna aanranding, maar kon toch de verleiding niet langer weerstaan. Haar naam was Mona, als je een tikje tegen de schotel gaf waar ik haar op had gedrapeerd, dan schudde ze heel sexy heen en weer. Dat weerhield mij er niet van om een lepel te pakken, op mijn gemak te gaan zitten en dan stukjes uit haar roze lijf te gaan scheppen, met mijn ogen dicht zalig genieten van haar romige smaak. Er zat ook een vleugje frambozensmaak aan en het rode kapje was van rode bessensaus.

     

    Mmmmmmm dat is toch goddelijk genieten hoor, voordat ik het wist was de helft van Mona al opgegeten en met moeite heb ik het  plastiek jasje weer over haar heen geschoven en haar voor één nachtje koel weggezet .

     

    Ik weet zeker dat zij morgen op mij staat te wachten, “ALS” ik de nacht kan weerstaan…

     

    Eliza

     

    26-08-2008 om 01:24 geschreven door Eliza

      

    30-11-2008 om 21:20 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    29-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De kat van de buren
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De kat van de buren

     

    De kat van de buren

    Komt vaak bij mij in de tuin gluren

    Hij komt ook in mijn tuin plassen

    En vannacht ging hij mij verrassen

     

    Hij krabbelde voor het eerst in drie jaar

    Aan het dicht gemaakte katten luik, zo raar

    Ik hoorde een eng en onbekend geluid

    Ga toch op onderzoek uit

     

    Kan in de tuin een grote lamp aan doen

    En ja hoor daar zit die oen

    Mevrouw die hier voor mij woonde had ook een kattenluik

    Maar dat is al drie jaar niet in gebruik

     

    Hij is al oud heeft zich in een deur vergist

    Maar ik wil dit niet, geef hem op als vermist

    Nee, ik wou hem wel in Rocky zijn mandje laten slapen

    Want ik zag die arme kat gapen

     

    Maar Rocky dacht: ga gauw heen

    Die mand is van mij alleen

    Ik slaap er wel niet in

    Maar jij bent mij te min

     

    Overdag in mijn eigen tuin kan ik een lel krijgen

    En dan ‘s nachts zeker in mijn mand liggen hijgen

    Dus gekke kat, ga naar je moeder toe

    Dan gaan wij ook weer slapen, we zijn moe.

     

    Eliza

     

    29-05-2008 om 05:49 geschreven door Eliza

     

     

     

    29-11-2008 om 22:20 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even gauw

    Even gauw

     

    De visite die mij meeneemt naar de boerderij is er nog niet,dus even gauw beschrijven wat ik vanmorgen voelde en hoorde…

     

    U weet, we hebben een mooi pad achter het huis met knotwilgen. Die staan nu vol in blad, een beetje grijsgroen. Vanmorgen – ik was vroeg en het was nog  dromerig stil –  is daar ineens de merel hoog in de boom tussen de flats en die zingt zo prachtig. De lucht is een beetje pastelkleurig. Ja, hoe beschrijf je dan hoe je je voelt ? Gewoon gelukkig dat ik dat allemaal mag horen en zien, misschien een beetje zweverig, maar zo voelde ik me ook. Ik had het alleen graag met een persoon willen delen die me na aan het hart ligt, dan zou je hand in hand samen genieten van de stilte, de merel en alles wat je ziet.

     

      

     

    Ik hoop voor mijn waterhoentjes dat ze door iemand worden verzorgd. Ze weten niet beter of ze krijgen brood ‘s morgens. Kon ik ze maar vertellen dat ik wel terugkom.

     

    Dag tot over een week !

     

    Eliza

     

    28-07-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 19:21 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Spaghetti
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Spaghetti

     

    Spaghetti heerlijk om te eten maar hoe ? Kreeg van Joop gisteren om een uur of  vijf, een heerlijk schaaltje spaghetti aangereikt. Ik was echt niet lekker dus hij had getelefoneerd dat hij voor mij spaghetti mee zou koken.

     

    Chris mijn zoon had net Indra bij mij even gebracht, omdat Chris wat boodschappen ging halen voor mij . Dus daar was dat verrukkelijk ruikende schaaltje spaghetti. Mijn kleindochter is al net als ik, ze lust bijna alles.

     

    “Oma, ik lust ook wel spaghetti !”

     

    Nou, dan pak ik twee vorken en dan gaan wij samen dat schaaltje leegeten .

    Maar natuurlijk had oma het op een bordje moeten doen en aan tafel gaan zitten, maar deze oma is niet zo opvoedkundig, deze oma is voor de pret en dat hadden we ! Eerst aan het aanrecht met z’n tweeën, maar dit was te hoog voor Indra.

     

    “Kom maar, we gaan op bed zitten, handdoek om ons heen en dan lekker smikkelen.”

     

    Ja,maar we hadden het in de keuken al geprobeerd zonder handdoek, dus op haar truitje zaten al wat oranje spikkels en op mijn truitje hetzelfde, dus de handdoek was eigenlijk al te laat.

     

    “Geeft niet” zegt Indra, “is toch een oude trui en oma, jij hebt toch ook een oude trui aan ?”

     

    Daar was ik mij niet van bewust, dus die kan ook de voddenhoop op. Wij op het randje van het bed, met z’n tweeën spaghetti eten; leuk die slierten in je mond en dan maar slurpen. Hé…oh !...als ze dat straks thuis doet is het bal !

     

    Oma ook slierten slurpen. We hadden een pakje snoetenpoetsen gevonden, vochtige geurende doekjes. Dat was vroeger om haar gatje af te vegen, maar nu is ze helemaal zindelijk, dus kwamen de snoetenpoetsen mooi van pas voor onze snoeten. Elke keer nam ze een nieuwe, zodat er ook een bergje oranje vochtige doekjes op het nachtkastje lag. Het werd echt een troep, maar die oogjes van Indra glommen. Met de handen werden de champignons uit de saus gevist  en weer slurp, slurp, slurp…

     

    “Oma, kan Rocky ook slurpen ?”

     

    “Ja hoor, dat kan hij ook !” Vrolijk werd Indra er van . Rocky zijn snuitje was ook oranje ,dus Indra ook het snuitje van Rocky poetsen…

     

    Zo ziet u maar, spaghetti kan je op vele manieren eten en echt, ik zal haar ook leren met een lepel en een vork de slierten netjes rond draaien en dan keurig in je mond stoppen, maar dit was gewoon de spontaniteit op dit moment en we hebben er allebei van genoten. Nog even met wat warm water de ergste oranje spikkels wegwerken op onze trui en klaar was kees.

     

    Eliza

     

    30-08-2008 om 15:12 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 17:32 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (2)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Naar buiten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Naar buiten

     

    Als je een hond hebt, dan moet je elke dag naar buiten. Je hebt mazzel als het niet regent. Want kou, daar kun je je tegen kleden. Dus elke  dag als ik naar buiten kijk en het is droog, begint voor mij de dag prettig. Het mooiste is natuurlijk als de zon schijnt. Vanmorgen is alles grauw. Ja, plicht roept, dus ik dacht eerst, dan maar gauw een loopje doen. Maar ik ga het lopen nu gewoon om het lopen, leuk en fijn vinden.

     

    Dus vanmorgen bleef Rocky eerst tussen de hegjes staan.

    Had zijn plas al gedaan.

    Dacht: je kan me wat, het is te koud.

    Maar ik lachte en zei

     

    Rocky als je ook van mij houdt, dan ga je nu mee

    We belanden vandaag niet weer aan zee

    Dat beloof ik jou,

    En kom nu maar gauw

     

    De wind waait vandaag wel

    Maar kan geen kwaad voor ons vel

    Dus Rocky gaat toch mee, rent heen en weer

    We lopen deze keer

     

    Toch wel weer een uur door het bos

    Rocky mag daar ook heerlijk los

    Ik heb het bos weer herontdekt

    Prachtige hoge dennenbomen, zo hoog als mijn nek strekt

     

    Die ene boom, van 35 jaar geleden

    Die is dus nog steeds niet moe gestreden,

    Hij groeide, is enorm groot, gelijk een koning

    Dat was mijn beloning

     

    Ik kon hem omarmen en verwonderd naar hem kijken

    Hem met andere bomen vergelijken

    Hij staat op zijn schitterende plek

    Een beetje op een open  stuk

     

    Ik barst dan van geluk

    Dat hij er nog is, iets uit het verleden

    Wat niet uit mijn leven is gegleden

    Dat is blijheid voor mij

     

    En als je door het bos loopt, zachtjes, stil

    Je stappen gedempt door  bladeren, is er niets anders wat ik wil

    Ik voel me daar veilig en vrij

    Voel weer het kind in mij

     

    Dat  vaak het leven zo moeilijk vindt

    Daar ben je weer dat kind,

    Die geen zorgen kent

    Gewoon jezelf bent

     

    Ik omarm dan ook gewoon die boom

    Alles zonder schroom

    Lig op mijn knieën te kijken, naar heel fijn mos

    Dan ben ik helemaal los

     

    Van alle zorgen

    Denk niet aan morgen

    Ben ik gewoon wie ik wil zijn

    Dat is ongelofelijk fijn

     

    Eliza

     

    27-12-2007 om 21:33 geschreven door Eliza

     

     

    29-11-2008 om 12:03 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    28-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Frisse beleving weer even opschrijven

    Frisse beleving weer even opschrijven

     

    Kom net weer uit het bos gewandeld, wat eigenlijk helemaal niet de bedoeling was, want we hadden hier een pannenkoekenfeest. We waren met z’n vijven, maar er staat nog rommel alsof er tien mensen gefeest waren. De kleinkinderen moesten even worden opgevangen tussen de middag; 12 uur van school, 1 uur  weer op school. Dus 1 uurtje om naar huis te lopen, te eten en weer terug. Het was vanmorgen erg vies weer, dus ik zat er toch wat mee. Maar Astrit, mijn fijne buurvrouw, met Liv, mijn vriendinnetje, die waren thuis. Dus ik heb gevraagd of Astrit even de kinderen wou oppikken uit school,  dan zou ik de tafel gedekt hebben,  we zouden samen een pannenkoekenfeest maken.

     

     

    Helemaal geslaagd ! De pannenkoeken waren niet te heet, de stroop was goed en de suiker nog lekkerder. Had ook een appel gesneden in dunne plakjes,  die werden mooi gerangschikt op de pannenkoek, daar ging weer suiker overheen en dan maar smullen. Mag van mij dan ook met handen gegeten worden, had er wel vork en mes bij gelegd, niet zo’n erg scherp mes, dus zelf snijden was het helemaal, zelf stroop erop doen was minder. Dat ging zo hard,  Indra wou het oprollen en wat ik vreesde gebeurde ook, alle stroop liep zo uit de pannenkoek gelukkig op het bord, waar zij op mijn verzoek boven was gaan hangen. Die stroop op je kleren geeft zo’n kleefboel; maar handjes werden ook kleverig…  Geen nood, oma heeft altijd een nat washandje in de buurt en een klein handdoekje,  dus : vieze snuitjes, vieze handjes, zo opgelost ! ( Niets geparfumeerde doekjes, geen snoetenpoetsdoekjes, moet je allemaal weer weggooien; nu gewoon het washandje en handdoek wassen en klaar.)

    Toen haasje rep je weer naar school.

     

    Rocky moest nodig uit. Vanmorgen heeft hij een plasje  gauw onder het balkon vandaan gedaan, want het regende zo hard, maar toen de kinderen naar school waren was het droog,   Ik zou  met Rocky even tot het eind van het pad en dan weer gauw naar huis. Maar daar liep een buurvrouw ook met zo’n klein hondje als Rocky en die had pas Marieëndal ontdekt; hoe fijn het is om daar te lopen, dus waarom niet een eindje meegelopen ?

     

    Was erg lekker,  ook wat gezelliger om samen een eind op te lopen. Natuurlijk ben ik weer helemaal uit mijn dak gegaan voor de beukennootjes, schors, zelfs mos heb ik meegenomen. Alleen geen tas mee, dus alles in de zakken van mijn splinternieuwe jas, moet kunnen…

    Ook nog wat buitendoppen, de “bolsters”, van de kastanje; met een beetje fantasie is het net een egeltje, om die dan in je jaszak te doen best pikkerig.  Kon ook gelijk niets meer oppakken want het prikte door alles heen; thuis voorzichtig de zakken geleegd en alle zand en stukjes mos, boven de gootsteen er uitgeklopt.

     

     

    Ja en toen stuiterde ik tegen de resten van het pannenkoekenfeest aan !  Er waren jammer genoeg geen kaboutertjes die het opgeruimd hadden voor mij, dus even flink de handen uit de mouwen. De afwas is gedaan, de tafel schoongeveegd, de servetten in de prullenbak; ik moet alleen nog afdrogen maar het loopt niet weg. We hebben erg veel mazzel gehad  met het lopen, want nu klettert de regen weer volop tegen de ruiten. Het is helemaal donker nu, ik heb de kachel aan, met blozende wangen zit ik heerlijk droog, schrijf mijn verhaal en voel mij gelukkig. Het is eigenlijk bijna een soort dagboek.

     

    Mijn zoon Chris komt straks nog,  om samen met mij een kop koffie te drinken, daar een “moorkop” bij, zo’n grote soes vol slagroom, bovenop heerlijke chocola. Erg onhandig om op te eten, vooral als je het deftig met een vorkje wil doen. Het fijnste is gewoon je hele neus er in begraven en grote happen nemen,  wel zorgen voor een servetje want je ziet er dan niet uit;  grote mensen mogen dat gewoon niet, maar op dat moment ben ik even geen groot mens.  Super slecht voor mijn gewicht,  maar dat is nu even niet aan de orde. Wel oppassen dat ik niet elke dag  wat verzin, om weer te zondigen met zoetigheid en andere lekkere dingen.

     

     

     Daarbij denken we dan aan Simon, zijn vader, mijn overleden man; die zou vandaag anders 64 jaar zijn geworden. Mijn man was stapelgek op een “moorkop,” dus dan eten wij ter nagedachtenis een moorkop. Dit wordt de derde keer dat we dat doen op de verjaardag van Simon, dat hoop ik nog lang te doen. Verder gaat het leven gewoon zijn gang,; vergeten doe je nooit, maar het krijgt een plekje in je herinnering.

     

    Eliza

     

     

    28-11-2008 om 15:51 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Thee
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Thee

     

    Thee ja, wat is daar  mee ?

    Heerlijk een grote kom thee

    Elke morgen doe ik dat het eerst

    Thee zetten, verbrand je er niet aan, thee doet het zeerst

    Thee heb je in allerlei smaken en geuren,

    Koop eens een ander soort, om te keuren

    Niet te geloven hoe komt de thee in zo’n klein zakje ?

    Hoe komt de thee in het pakje ?

    Fabrieken doen de verpakking, dat is klaar

    Maar het is waar

    De thee wordt geplukt met de hand

    In een ver warm land

    Mensen zwoegen de hele dag

    Voor de thee die ik drinken mag

    Hebben zelf geen tijd om thee te drinken

    Dat moet toch even bij mij bezinken

    Je zet klakloos thee

    En is het koud geworden, weg er mee !

    Zo door de gootsteen, je staat er niet bij stil

    Nu even wel, dat is wat ik zeggen wil

     

    Eliza

    28-11-2008 om 12:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Babyverhaal

    Babyverhaal

     

    Ja, er was getrouwd en na twee jaar zou er een baby komen; geweldig vond ik het. Een buurvrouw van twee huizen verder, liep ook in verwachting, we zouden eigenlijk ongeveer tegelijk uitgerekend zijn, dus ook zo’n beetje gelijk bevallen.

    Een schoonzusje zou twee weken eerder als ik bevallen, dus ik loop netjes mijn tijd uit (dacht ik).

     

    Ik ben natuurlijk maar en klein vrouwtje, 1,53 meter; nou op het laatst kon ik een kopje op mijn buik zetten en dat rolde er dan echt niet af.

    Nou de tijd naderde dat mijn schoonzusje toch echt  moest bevallen, maar er kwam geen bericht uit Amsterdam. Daar maakte ik me dus wel een beetje zorgen om, een beetje maar, want ik wist zelf amper hoe ik moest lopen .En ja hoor, de buurvrouw bevalt van een heerlijke zoon; apetrots natuurlijk, maar met mij gebeurde er even niets. Dus een week later, werd ik toch wel een beetje ongedurig, het was nog een week voor mijn verjaardag; ik dacht nog: het zal mij toch niet overkomen dat de baby op mijn verjaardag komt ?

     

    Maar voorlopig was het nog een dag voor mijn verjaardag en 's avond zeiden de buren:  kom gezellig bij ons zitten.  Het was gezellig, maar af en toe voelde ik even een prikje in mijn rug. Dat merkte de buurman op en omdat hij zelf twee weken eerder, een zoon kreeg ,wist hij er natuurlijk alles van af. Dus hij zei: ”Simon (dat was mijn man) let op, kijk op je horloge, kijk hoe lang het duurt voor dat er weer iets komt. Nu, ik was daar niet blij mee, zat al niet goed in mijn vel, omdat ik ook niets van mijn schoonzusje hoorde. De buurman bleef maar zeuren, ook als ik even ging verzitten. Ze waren zo aan het zeuren ,dat ik niet 12 uur wou afwachten, omdat ik dan jarig was. Ik wou alleen maar naar mijn eigen huis.

    Thuis, toen het allemaal wat rustiger was,voelde ik me toch wat beter, maar ‘s nachts om half 4 kwamen de weeën toch wel heftig en vroeg ik Simon om toch de dokter maar te waarschuwen. ik zou niet thuis bevallen maar in een verpleeghuis, waar ze me wel verpleegden ,maar de eigen huisarts moest de bevalling doen.

     

    Door dat het ‘s avond nogal druk was geweest door de buurman en ik ongerust was voor mijn schoonzusje, plus ik heb een geestelijk gehandicapt zusje. Ergens speelde dat ook een rol, de hormonen en de zenuwen gierden door mijn lijf en ja hoor, Siem moest me toch midden in de nacht maar naar het verpleeghuis brengen. De dokter kwam nog niet, want bij het eerste kind kwam het toch niet zo snel (dacht hij).

    Toen ik in het verpleeghuis kwam ging het toch best wel snel. Hoewel, toen ik even rustig met een verpleegster gepraat had, bleven de weeën even weg.

    Maar ‘s morgens, dus WEL op mijn verjaardag, om 6 uur, toen moest het toch eigenlijk gebeuren, maar dat mocht niet, want de huisarts moest de bevalling doen, dus moest ik de weeën tegenhouden ! Nou,  begin er maar eens aan, als je eindelijk je kind op de wereld wil zetten, maar het mocht nog niet ! Dus werd mij gezegd:  “Hijg maar als een hondje…HEGGE, HEGGE, HEGGE !”

     

    Nou dat was echt geen feest hoor, dus ik raakte behoorlijk gestrest en toen eindelijk de dokter kwam, zag ik het niet meer zitten en wou er gewoon mee uitscheiden. Ik dacht laat nu maar zitten die handel, maar dat kan natuurlijk niet, dus dokter was zo vriendelijk mij toch maar weer in beweging te krijgen en ja, toen mocht ik eigenlijk persen en toen wist ik het gewoon niet meer. Dokter zegt: “Doe nu maar net of je drukken moet !”en ze hadden de dokter eigenlijk nog nooit zien lachen, maar nu schoot hij in de lach, op mijn vraag: “Komt het dan daar uit ?”

    Hoe ver weg kun je zijn als je dat zegt hé ! In ieder geval mijn zoon kwam uiteindelijk om 10 over 7 op de wereld en we waren gelijk verliefd op onze mooie baby. En ja, hij blijft zijn hele leven, gelijk met zijn moeder jarig, zolang ik nog leef. Mijn schoonzusje haar baby, werd doodgeboren; daarom hadden ze niets gezeg ,omdat ik nog moest bevallen…

     

     

     

     

     

     

    Eliza

     

     

    11-10-2007 om 00:00 geschreven door Eliza

    28-11-2008 om 00:15 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poep
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Poep

     

    Poep en  nog eens poep

    Poep op het gras, poep op de stoep

    Hondenpoep  overal waar je kijkt

    Worden we met hondenpoep verrijkt

     

    Heb zelf een hondje die het doet

    Ik weet ook niet waar het anders moet ?

    Wil het wel opruimen geen bezwaar

    Maar WAAR ?

     

    Neem een zakje,  pak het op

    Maar wat een strop

    Waar laat ik het zo gauw ?

    Waar nou ?

     

    Zie geen hondenprullenbak

    Bah….sta weer in de kak

    Maak iets waar we de shit in kunnen gooien

    Waar het bevriest… geen stank  “Niet laten ontdooien !”

     

    Ja uitvinders, ga eens aan de gang

    Het is van het allergrootst belang

    Ons Nederland  poepvrij

    Zijn we allemaal weer blij

     

    Toch ?

     

    Eliza

     

    23-02-2008 om 16:20 geschreven door Eliza

     

     

     

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Den Helder

     

     

    Den Helder

     

    Toen mijn man besloten had naar Den Helder te gaan voor zijn werk, heb ik dagen gehuild. Waar ligt in ‘s hemels naam Den Helder, wat moet ik zo ver van mijn familie ? Ze vonden Makkum al zo ver weg ?

     

       

     

    Natuurlijk bleek Den Helder dichterbij dan Makkum. Makkun licht in Friesland, net boven de Afsluitdijk, een dijk waarmee ze de Zuiderzee, als ik het goed heb, in tweeën gedeeld hebben. Toen was er een verbinding naar Friesland, vanaf Noord Holland . In Makkum had ik het best naar mijn zin, ik leerde gauw Fries, maar mijn man, een echte Amsterdammer, wou het fries niet eens leren. Ze hebben Holands geleerd zei hij altijd. Hij vond zijn baan ook te bekrompen; hij zat in Makkum op een klein privé scheepswerfje, in Amsterdam op een kolossale scheepswerf. Ja, hij vond dat hij al veel verder was dan zijn baas wat de scheepsbouw betreft. Dus het liep wat stroef tussen mijn man  en zijn baas. Toen er dus een advertentie in de krant stond, dat er op de Marinescheepswerf een baan vrij kwam waar je op voor solliciteren, bedacht mijn man zich geen ogenblik. Hij werd aangenomen en we verhuisden naar Den Helder, drie hoog in een flat.

     

    Echt, voor mij was het eerste jaar een ramp. Maar nu, na 38 jaar, ben ik Den Helder zeer gaan waarderen. Het heeft een heel mooi overdekt winkelcentrum, vlak bij het station. Verder hebben we bossen, strand, maar ook mooie weiden. Er is ook in het bos een kleine dierentuin aan gelegd, met herten een heel vriendelijk dik varken (ik heb wat met hem, vind hem enig), allemaal konijntjes en vele mooie vogels in grote kooien. Er staat een machtige vuurtoren aan de zeedijk, hij heet “Lange Jaap”.

    Bij ons is er geen industrie, dus de lucht die we inademen is zeer schoon.

    Het waait hier wel altijd, omdat we van drie kanten omspoeld worden door water.

     

      

     

    Ik ga graag naar Amsterdam, dan is het net of ik een oude jas aantrek, maar ik verruil die oude jas gretig voor een nieuwere, als ik weer in Den Helder ben. Ik ben blij dat mijn kleinkinderen hier ook opgroeien; beter kan je het niet hebben, bos, zee, strand, duinen en weide. Wat willen we nog meer ?

     

    Eliza

     

    28-11-2008 om 00:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    27-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Neem vandaag...

     

     

    Neem vandaag…

     

     

    Ja daar komt weer een dag zoals geen andere. De loodgieter van de Woningstichting zou tussen 8 uur en 10 uur komen. Daar heb ik al een gruwelijk hekel aan, niet omdat het vroeg is, maar omdat ik niet weet wanneer ze komen. Ik wist niet wanneer ik Rocky dan kon uitlaten, dus ik liep om half 8 buiten bibberend met mijn hond. Was toch wel weer ergens goed voor, want Rocky zou zijn ‘jasje’ weer uit laten doen bij de honden kapper. De laatste keer van dit jaar, dan weer volgend voorjaar. Ooit had iemand eens gezegd: “Dat doe je toch zelf, een tondeuse erover en klaar !” Ja hoor, natuurlijk knip jij dan voor mij de nageltjes, knijp jij zijn anusklieren uit, haal jij het oorsmeer uit zijn oortjes, doe jij hem in bad, doe jij een antivlooien ding in zijn nek, kom jij hem halen en weer brengen ? Nounou, rustig maar, ik hoor het al weer… Sorry, maar dat dit er allemaal bij komt kijken ?

     

    Ik dwaal weer van het verhaal af, wat ik wou vertellen…

     

    Rocky was dus uitgelaten om half 8. Ik dacht, ik heb toch kleding aan, dus ik ga gekleed nog even op bed liggen. Had best nog wat slaap (Ik zit te lang achter mijn pc ’s nachts !) Ik val diep in slaap…Gaat de bel om 9 uur, de hondenkapster om Rocky op te halen. Geen loodgieter. Ik denk, ga nog even liggen, werd ik om half 11 wakker ! Nou waar blijft die loodgieter ? Zo lang ik sliep mopper ik niet, maar nu half 11, dan word het al wat. Tenslotte ben je al verplicht om drie uur thuis te zijn en dan is elk half uur voor mij te lang.

     

    11 uur ! Ik was er klaar mee, bel de woningstichting en vraag waar die  loodgieter nu bleef ? De mevrouw achter dat loket kan er ook niets aan doen.

     

    “Mevrouw ik ga er even achteraan, hij zal zo spoedig mogelijk  komen !”

     

     Ik mag best wel wat sacherijnig zijn, want er was al 5 keer in 3 jaar naar gekeken en zogenaamd gemaakt,  niet dus… En jawel, 10 minuten later werd er gebeld, stond de lootgieter voor de deur:

     

    “Mevrouw ik heb uw regenpijp al gemaakt !”

     

    “Moet je dan niet even aanbellen ?”

     

    “Ach mevrouw, ik kon er zo bij, ik zag de gordijnen nog dicht, dus heb ik heel voorzichtig gedaan.”

     

    Nou, daar sta ik dan weer met mijn grote mond. Had meteen spijt, dat heb ik ook tegen hem gezegd.

     

     

    Rocky kwam om 1 uur weer terug en u ziet het ,zonder vachtje is het ook een schat. ‘s Avond heerlijk bij Joop mosselen gegeten. Geweldig. Was om 9 uur thuis en ben dit verhaal gaan opschrijven…

     

     

    Eliza

     

     

    27-11-2008 om 19:57 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Keuken
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Keuken

     

     

    De keuken is toch wel een belangrijke plek in huis vind ik, daar wordt toch over het algemeen de inwendige mens verzorgd. Je hebt van die heerlijke woonkeukens, daar kun je eigenlijk wel de hele dag vertoeven, maar helaas bezit ik die niet; maar evengoed als ik eenmaal de drang krijg dan kan ik net zoals vandaag,  uren in de keuken voor mijzelf koken, terwijl ik meestal denk : “Nou laat maar, wat moet ik nu in mijn eentje, al dat werk, nou mooi geen zin in.” Maar ‘s zondags, als ik geen visite krijg, kan ik zomaar allerlei dingen gaan uit proberen, lekker van alles door elkaar husselen, een heerlijke bak rauwkost gemaakt, van allerlei fruit een fruitsalade.  Ik heb de spaghettisaus van gisteren met allemaal verse groente erin, vandaag over de spaghetti gedaan, dan ben ik echt heel tevreden over mijzelf en vermaak mij uitstekend in de keuken.

     

    In de keuken staat natuurlijk ook de beruchte koelkast, waar al die verborgen schatten in zitten, al dat heerlijke eten waar je vooral niet in de nacht, aan moet komen. Eerst lagen er echt alleen maar lekkere dingen in, zoals slagroom, de echte in een spuitbus, heerlijke toetjes, van die zoete toetjes, verder een lekker groot stuk kaas, vooral geen 20+,  grote fles Coca-Cola, eierensalade, zalmsalade, rundvleessalade, lekker stuk leverworst en wat zit er nu in de koelkast… ? Wortels !  Geschrapte schoongemaakte worteltjes en nog eens worteltjes, bleekselderij, augurken… Ik had trouwens de verkeerde augurken gekocht; ik dacht dat  ik er in bleef ! Als je altijd zoet zure augurken hebt,  en nu zure augurken,  mijn mond trok helemaal samen zo zuur ! Kan wel in de rauwkost, maar niet even zo een augurk. Tomaten en dan fruit,wel lekkere witte druiven zonder pit, gele kiwi’s; ze zijn wat duurder maar zo lekker. Sinaasappels, appels, komkommer, “slankie” smeerkaas, wel 20 + met komijnepitjes erin. Dat smaakt echt lekker. Aardbeien, rundrookvlees…Ook eet ik nu wel appels maar niet zo uit de ijskast, dat is me veel te hard en te koud; dus voordat ik naar bed ga leg ik al een appel buiten de koelkast.

     

    Zo ik heb u even een kijkje in het belangrijkste meubel in mijn huis laten zien. Als ik nu in de nacht toch die koelkast induik dan blijft het bij een stukje fruit. Hoop dat ik dat een tijd vol kan houden; zit nu weer even te vechten met mij zelf… de drie kilo die ik er met mijn verjaardagen en daarna de restjes,  had aangegeten, die zijn er af, maar nu sta ik stil en dat vind ik niet leuk. Maar nu moet ik sterk zijn, dus dan toch maar zoveel mogelijk dingen in de koelkast die geen kwaad kunnen. Het valt echt niet mee hoor, weet bijna niet meer hoe een patatje, kroket of frikadel smaakt !

     

    Nu even geen medelij met mijzelf; ik loop ook te stralen omdat ik het buikje weer een beetje in kan houden en toch blijven praten,wat drie kilo geleden niet kon. Dus maar fijn aan het resultaat denken en niet te veel op de weegschaal.

     

    Eliza

     

    29-09-2008 om 00:00 geschreven door Eliza

     

     

    27-11-2008 om 00:19 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    26-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

    Vandaag zeker een dag met drie gaatjes...

     

    Pffffffff…wat een dag, zo’n dag waarop alles kan en mag, een zeer hectische dag.

    Wakker geworden om 9 uur, de nacht ervoor was ik  voor mijn doen, vroeg naar bed halftwee. Uit bed gestapt, lekker wel de jogging broek aan, want ik had me voorgenomen dat ik alle spullen die ik uit het bos had meegenomen, zou gaan sorteren. Als u nagaat dat ik ongeveer 6 grote boodschappentassen vol had staan !

     

    Het leek buiten mooi, het zonnetje scheen, maar op de achtergrond waren wel donkere wolken te zien. Eerst de twee hondjes uitlaten, Macho is toch een veel wilder hondje dan Rocky; ze zijn allebei even oud, maar Rocky lijkt wel tachtig vergeleken bij Macho. Mijn ene arm schoot steeds een stuk naar voren als Macho wat zag;  hij is fel op andere vooral grote honden, dus ik keek al benauwd als ik een grote hond zag. Oké, ik heb ze braaf weer naar huis gebracht.

     

    Ik optimistisch, sjouwde alles naar buiten, bij de tuintafel, op twee houten banken. Had een vuilniszak opengeknipt, over de tuin tafel gedeponeerd, met de gedachte dat als het gaat regenen, ik de vuilniszak met spul en al zo kon oppakken. (Wat later erg praktisch bleek, want we hielden het niet droog.)

    Maar toen ik  1  zak “bosspul” had uitgezocht, zonk de moed me toch in de schoenen… “Ik moest er nog 5 !”

    Ik had mijn kleinkinderen de hele week nog niet gezien en dacht:  “Ik kan wel een paar handjes gebruiken”. Hoera voor de telefoon !  Ik een belletje naar mijn zoon gepleegd, dat ik omhoog zat en best twee paar handjes kon gebruiken om mijn bosspullen uit te zoeken. Nou dat zou hij even “in de vergadering brengen”… Nog nooit was een vergadering zo gauw afgelopen,  want nog geen vijf minuten later zei Chris:  “Mam ze komen er zo aan hoor.”

     

    Inmiddels had ik alles weer naar binnen gesjouwd, wordt er gebeld…  Shila aan de deur.  Zij had voor mij wat uit de stad meegenomen (dat had ik gevraagd), dus: “Hallo Shila ! Kom er in.” Koffie gezet; daar was ik zelf ook wel aan toe, Shila bedankt voor het boodschappen doen. Zei wel tegen Shila: “Na een uurtje verzoek ik je vriendelijk om huiswaarts te keren want dan komen mijn kleinkinderen en moeten we aan het werk.”

     

    Shila keek verbaast en zei: “Gooi je mij er dan zomaar uit ?”

    “Nee, ik verzoek het je vriendelijk !”

    We kunnen wel wat van elkaar hebben. Inmiddels was het halfeen. Sven en Indra waren er om 1 uur.  Ik had net Shila uitgezwaaid – want zo ben ik dan wel weer, ik zwaai mijn visite altijd uit tot ze om de hoek verdwenen zijn – stel je voor dat ze weer terugkomen… zekerheid voor alles ! Is een grapje hoor.

     

    Had de vuilniszak met bosspulletjes nu op de tafel binnen, had ongeveer 10 plastiek boodschappentasjes  aan de eethoekstoelen gehangen, om de verschillende dingetjes erin te doen, zoals:

     

    1 zak voor alle herfst blaadjes, 1 voor stokjes en kleine takjes, 1 voor beukennootjes, 1 voor grote takken, 1 voor mos,                                               1 voor dennenappels en dennennaalden, 1 voor kleine stukjes schors of hout, 1 voor een soort kleine dennenappeltjes die in trosjes aan de bomen hangen, daar konden de kastanjes ook bij en tenslotte 1 voor spul die niet mee(r) te gebruiken was.

     

    Dan hadden we ook nog helikoptertjes, een soort vleugeltje, als je dat in de lucht gooit komt het net als een helikopter naar beneden. (Zocht het even op en vond : “De najaarsvruchten van de es, of  Fraxinus maximus.”)

    Dan ben ik er nog niet, maar ik heb u nu een idee gegeven wat allemaal gesorteerd moest worden. Ze waren erg enthousiast, ze vonden het een pracht al die spullen. Hebben ze niet van een ‘vreemd’ hé ?

     

    “Oma, heb je nog van die lekkere broodjes met ei ?”

    “Nou moppies, gebakken ei zit er even niet in, daar heb ik echt de puf niet voor. Het kan een broodje kaas worden en een broodje chocolade pasta.”

    “Nou oma, dat is toch ook lekker. Krijgen we dan ook groene limonade (is limonade van groene pruimen gemaakt, Reine Claudes ).

    Ze hadden al wat chips gehad, ik dacht voor een keer als vervanger van brood, maar die vlieger ging niet op.

     

    “Tring !”…de bel gaat, honden blaffen als gekken. Op de achtergrond Indra : “Oma…oma .. oma !!!!” … Joop voor de deur:

     

    “Hoe gaat ie ?

    “Hij “gaat !”

    “Pffffff… wil je een biertje ?”

    “Graag.”

    “Oh, sorry, niet in koelkast gelegd…”  Waren lauw…

    “Zal ik koffie zetten ?”

     “Nou graag.”

     

    Het was inmiddels halfdrie. Koffie gezet, was zelf ook weer aan een bakje koffie toe.

     

    “Lieve Joop als jij even bij de kinderen blijft, kan ik de honden nog even uitlaten…”

    “Prima kind, ga je gang.”

     

    Els met de honden op stap; geen grote honden tegen gekomen, hoera ! Had ik er niet bij kunnen hebben, een gevecht tussen twee honden. Gisteravond heeft Macho de kat van de buren naast mij, ‘Silver’, de tuin uitgejaagd. Een vriendendienst voor Rocky; prima, maar niet over het hek bij de buurvrouw in de tuin Silver te grazen nemen ! Goeie grutten, ik schrok mij een ongeluk en ik moet nog oppassen tot volgende week zondag ! Ik weet niet of ik dat haal hoor…

     

    Oké Joop weer naar huis. Sven en Indra waren moe van het sorteren, ik was moe van alles, dus de rest hebben we lekker in een grote boodschappentas gedaan, die zoek ik een andere keer wel uit.

     

    “Oma, wat heb jij lekkere snoepjes in de pot !”

    Ik had al gehoord dat Indra het deksel had opgelicht…

    “Ja hoor, neem maar een lekker snoepje”.

    “Oma, ga jij met mij een spel doen, zullen we Zeeslag doen ?” Gewoon “tussendoorvraagje” van Sven…

    “Lieve schat, dat kan oma nu net even niet.”

    “Ik kan het wel,  het is heus niet moeilijk !”

    “Ik kan het ook moppie, maar oma haar hoofd is nu zo moe, ik kan nu niet een spel als Zeeslag doen, dat kunnen mijn hersens even niet aan !”

    Mmmmm…  hij kijkt me aan of hij zeggen wil: “Echt niet ?”

    “Oma,  mag ik dan op de computer ?”

     

    Hoera voor de computer hij helpt me uit de brand ! Ik kon echt geen spelletje meer spelen hoor.

    Indra in de kamer: “Ik ook op de coputer !” Het woord computer kan ze niet uitspreken, maar spelletjes doen, nou daar sta je van te kijken. Wel echt meidenspelletjes, poppenkleding aandoen en alle andere dingen die poppen aan hebben; heel leuk.

    De kookwekker moest er aan te pas komen, want na een kwartier mocht Indra dan.

     

    Sven had iets leuk gevonden, een kleurplaat schilderen op de computer; erg leuk, je kon hem ook uitprinten. Nou,  toen Indra dat zag, was ze niet te houden. Dus om de  beurt een tekening kleuren en oma maar uitprinten… allebei drie tekeningen gedaan. Toen kwam de verlossende deurbel…  riiinnnng !

    Oh !  pappa komt eraan kunnen we laten zien wat we gemaakt hebben, Prima, pappa nog de rest van de koffie die ik voor Joop gezet had (dat zat in een thermoskan). Oké,  iedereen naar huis. Oma had nog wel Sven, maar vooral Indra gevraagd, of ze niet meer wou huilen als ze naar huis moest. Ik heb gezegd: “Als jullie gaan huilen als pappa komt, om jullie op te halen,dan gaat oma de hele avond huilen.” Indra kwam vlug aangelopen gaf me een kus en zei: “Niet huilen hoor, oma.”

    Ik ging bijna zelf huilen, zo lief vond ik dat. Ze zijn nog nooit zo rustig naar huis gegaan, wel een beetje vals, maar dat was puur eigenbelang. Mijn hoofd had niet een huilende Indra aangekund, want een sirene is er dan niets bij.

     

    Oma heeft het rijk alleen, maar het was overal een puinhoop. Oma aan de slag, alles netjes opgeruimd, de afwas gedaan, de honden nog eens uitgelaten, eten gemaakt voor de honden; ik tomatensoep uit de vriezer in de magnetron, twee broodjes ham erbij heerlijk…

    Toen een bezem door het huis gehaald; ik heb overal zeil, dus dat is handig alles opgeveegd, in de prullenbak gedaan. Ik heb  4 prullenbakjes in huis, dus dat is een ritueel;  als ik  één prullenbakje leeg, moeten de andere ook in de container buiten gedaan.

    Zo en nu al gauw twee uur achter de pc… mijn verslag van de “dag met drie gaatjes” schrijven. Ik ben er zelf nu duizelig van, wat ik allemaal op een dag met zeker 3 gaatjes kan uitspoken…  Pfffffffff !!!.

     

    Eliza

     

     

     

     

    26-11-2008 om 22:00 geschreven door eliza

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    >

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!