Plots merk ik, ik was er me niet van bewust, dat mijn blogje vandaag precies duizend dagen on line staat.... hé dat doet me toch wel iets... 1000 lijkt al vreselijk lang .... Maar het voelt zo niet aan.
Dat is een moment waarop ik het niet kan laten even stil te staan
Ik ben met dit blog begonnen zonder veel nadenken, gewoon het leek op dat ogenblik iets nieuw en leuk om te doen. Het heeft me verrast in het zeer aangename effect ervan. Via dit blog heb ik immers heel lieve en leuke mensen leren kennen. Vooral heel lieve eigenlijk! Bedankt daarom aan alle trouwe blogbezoekers, bedankt voor al die deugddoende feedback, bedankt dat jullie er waren en zijn.
Jullie vormen een rode draad van vriendschap doorheen duizend dagen!
Het overspoelt mijn inbox nu vooral rond Nieuwjaar de spam boodschappen met reclame voor blauwe en oranje pilletjes
üHave a great night with your girlfriend
üWomen acknowledge that big phallus
üMake your lassie moan with lust
üAttain your true masculinity by New year
üBe a hero!...
üIts time to upgrade your se)x (zo staat het er letterlijk getypt om niet gecensureerd te worden mijn idee) tool
De kans is groot dat ik met het quoten van deze teksten als spam wordt gelabeld en omwille van het woordgebruik niet door de seniorennetether mag. Maar Wat een dwaze desinformatie, wat een etherbevuiling en een nonsens. Zijn er echt mensen die zich hieraan laten vangen en via internet die dingen kopen? Het moet wel, anders zou het niet blijven duren. Maar . Ik vraag me af : Waar is de liefde gebleven? Daar is geen pilletje voor!
Zo is alweer een nieuw jaar gestart. Het cliché dat het toch weer erg snel gegaan is blijft gelden. Mijn 88-jarige moeder beweert dat het trouwens steeds sneller gaat. Is alles reeds beleefd? Is er te weinig verrassends mee te maken? Hebben we het al gehad? Dat lijkt me niet de meest optimistische gedachte om met hernieuwde moed aan 2008 te beginnen. Een derde van de dagen staat in mijn agenda al ingevuld. Ik probeer niet moe te worden van de aanblik ervan. En stel mijn hoop op de niet ingevulde momenten. Mag ik verlangen dat er dit jaar weer heel aangename dingen mogen gebeuren, dat ik de mensen, die ik dezer dagen het beste wens, daar ook ergens in de open ruimten zal zien verschijnen, zodat we dat beste kunnen delen .
Aan allen die hier komen lezen dus ook mijn allerbeste wensen voor 2008!
O kom, o kom, Emmanuel Zo zingen we. Met de vraag: Verlos ons van kwelling, van honger en dorst, van hartenzeer en zielenpijn. Amai, dat kindje heeft een hele opdracht te vervullen, al die wroetende mensen verlichten van lasten en zwaarten. Ik zal dus vanavond intens zingen. Zingen is dubbel bidden,... dat hebben ze me toch altijd gezegd. Dus zing ik voor alle lezers en lezeressen van dit blog, speciaal vanavond ons kerstconcert.
Ja, ik vond hem het beluisteren waard, Henning Mankell. Mogelijk had ik hem andere vragen gesteld dan Rudi Vranckx. Toch was het boeiend wat hij vertelde en zijn quotes waren ook best genietbaar in hun eenvoud. Je bent waar je dromen zijn en niet waar je schoenen staan en op elke vraag zijn drie mogelijke antwoorden: een kort, een middenlang en een uitgebreid Altijd leuk om daar even over na te denken.
Maar ook dat elk misdaadverhaal ons een spiegel voorhoudt is zeer waar. De mens op zijn slechts, de veroorzaker van lijden, het lijden in de wereld en hoe we er mee omgaan.
En dat kwam maar even na het TV-programma waar geleerden hun vijf ideeën om de wereld van de klimaatsveranderingen te redden voorstelden dure oplossingen voor onze hoogmoed en ons egoïsme. Waarom niet gewoon terug natuurlijker gaan leven? Minder vervuilen lijkt me goedkoper en gezonder... dan mest in de zee, glas in de ruimte, stof in de lucht, kunstmatige wolken en stikstof op de bodem van de oceanen back to basics, stoppen met het produceren van zoveel overbodige wegwerpdingen al die producten die we eigenlijk totaal niet nodig hebben zou al een beter begin zijn volgens mij. Maar dat is waarschijnlijk een te korte versie van een antwoord.
Diepgaand, mooi, sterk gisteren zag ik de film The Mother van Roger Mitchell. Ik voel me vandaag nog stevig geraakt door het thema. Het verlangen, de passie en de blunders (?) die er door gemaakt worden. Een kroniek van een steeds gepijnigd in de wereld zijn. Het moet nog even bezinken. Maar het raakt mijn eigen levensvragen zeer scherp. Wat een scenarist! Wat een regie en talent om dat zo in beeld te brengen! Aan alle dames en heren die hier al eens komen lezen Ik ga hier geen recensie schrijven maar een aanrader is het volgens mij alleszins wel. Bekijk dit kunstwerkje en hopelijk kan je er nadien met iemand gezellig over napraten
