Hij had een chique kippenkraam

Zij kanker en een 100-uren-baan

Zij had een drukke kapperszaak

Hij sloeg graag vissen aan de haak

Hij zat op zolder met zijn treinen

Zij deed in ondergoed en gaines

Hij wilde liever heel ver reizen

Zij bleef graag thuis intiem te peinzen

Is passie ieders eeuwige strijd

en solitaire eenzaamheid

de prijs voor die gedrevenheid

Floreanne

31-01-2015 om 11:42 geschreven door floreanne

Heel zerp zwerft in mijn lijf

de triestheid van vertrekken

Het afscheid is er nu

Die aanblik overmeestert me

Het beeld valt in splinters

op een koude vloer

Als bliksems in mijn hoofd

schieten andere zichten weg

Geheugen zoekt in flarden

lege ruimte en

heel even plots

de wens er niet te zijn

Mijn angst verdrongen

omring ik me

met spullen van haar

die zij heeft aangeraakt

Nieuwe beelden

lossen met moeite hun cocon

Ze zoeken vragend

naar zin en verbanden zien

Plots dood

in één tel ver weg

De reis naar moeder aarde

ik ga er omheen

en zwijg en slaap

ontken moeilijke woorden

Want nu en straks

in waas toch weten

dan is het aan mij

Floreanne

03-01-2015 om 14:39 geschreven door floreanne

"nadenken over het leven

of

nadenken over de dood

is

in de grond hetzelfde"

Floreanne

30-04-2014 om 13:35 geschreven door floreanne

Nog snel red ik dozen

oude spullen uit het vaderhuis

en even zoveel flitsende herinneringen

gekoppeld aan die kleinoden

Stille getuigen

van jaren samen

van kindervreugde en verdriet

van tafelmomenten

in een groot gezin

roepen gedachten op

aan vrolijke kindertijd

en woelige jeugd

Ze maken sprongetjes in mijn hart

Node neem ik afscheid van

dingen waar ik

me aan hechtte

Angstig moeilijk

is dit voor mij die

ze niet wil laten verdwijnen

in een vreemde wereld

een ander huis

een droom van verwarring

en eenzame verlatenheid

Floreanne

18-04-2014 om 14:08 geschreven door floreanne

’t Is weldoend wennen

aan de zachte wolk

lavendel zoetheid

die jij meedraagt

door het huis

’t Is lieflijk leven

dat binnendringt

in dit stram verhaal

Een frisse lente

die wat wild binnenkomt

inspireert me

‘k Geniet volop

van jouw jonge elegantie

het meisje dat we misten

Floreanne

04-04-2014 om 15:28 geschreven door floreanne

Mijn agenda is afgestemd op haar dutjes

Haar dagen en haar kleren

gaan door mijn handen

Inweken, wassen, drogen, strijken

terug in de kast

Ik hou haar wel en wee

voortdurend in het oog

Ik focus op haar ogen en

lees vermoeidheid af

Ik kam haar haren

bedek deskundig kale plekken

In zachtheid knip ik nagels

broos, gevoelig, weerbarstig

Soms trekt ze terug

uit angst voor pijn en

het onzichtbare

want ze ziet zo slecht

Ik volg haar huid,

haar kleur, haar rimpels

Soms laat ik even los en

merk haar wankel evenwicht

geschuifel door de gangen

zonder links en rechts

Ik hou me rustig en

spreek haar liefdevol aan

maak grapjes over simpele dingen

Hier en nu kleur ik de wereld

wat vrolijker in dan hij is

Ze lacht, ze zucht, ze zwijgt, ze pruilt

Snel wisselt haar gemoed

als een peuter die in angst

kreunende pijntjes voelt

de schuld legt bij iets anders

de stoute stoel, het slechte weer,

als een kleuter die niet weet wat komt

wat gaat er nog gebeuren

als een kind dat de wereld

denkt maar nog niet begrijpt

Wat is dat dan, vraagt zij

Ik weet het niet

zeg ik zacht

en probeer neutraal

zonder verpinken

te berusten

Het is zo ver

Ik ben de moeder

van mijn moeder

Floreanne

17-03-2014 om 00:00 geschreven door floreanne

Je zwijgt een boze stilte

Loopt streng gespannen door het huis

Nog is geen toegang mogelijk

Je worstelt wreed met jezelf

Beseft dat dit het leven is

De deur er naartoe is open

Neem afscheid van die vrije jeugd

Grijp vast wat je voor je uit schoof

Het is tijd om te vertrekken

Breek die afhankelijkheid

Pak je valies en ga er voor

Je zal het alleen moeten doen

Mijn aandeel wil je niet meer

Jouw aandeel neem je nog niet op

Dit zal je al doende leren

Het is een vaarwel aan ons

‘t Lijkt mij op een dood verdriet

Het voelt zo nog erger voor mij

Je hebt me niet meer nodig

Ook als ik dat nog niet kan zien

Ik mis je nu al vreselijk

Floreanne

12-12-2013 om 09:57 geschreven door floreanne

Ik slenter naar

mijn eigen nest

het veilig oord

met zijn vertrouwde voelen

De zoete geuren

van bekende ruimte

omarmen mij

Dan zoek ik weer

de vrije stilte

eenzaam genietend

van de kamerleegte

en ontmoet de orde

van onzichtbare dingen

een draaglijk niets

zonder geluiden

geen vragen

verre zorgen

spullen die niet praten

de zwoele warmte

van mijn zachte bed

Floreanne

06-12-2013 om 13:59 geschreven door floreanne

Ik kruip weer
weg van mijn dromen
uit mijn slaap
moeizaam naar ‘t licht
en de agenda’s
van vandaag

Ik zoek naar
smaak in de eerste
boterham
van het ontbijt
slik traag koffie door
mijn keelgat

Ik overloop
het to do lijstje
afspraken
iedereen
die ik moet zien
en te woord staan
werkpunten

Ik bedenk
dat ik steeds hunker
naar iets nieuw
passies van weleer
naar wat boeiend
mij drijven kan
intens draagt

Floreanne

20-11-2013 om 16:19 geschreven door floreanne

Mijn zoon wil me regelmatig 'updaten'. Hij geeft me dan hints om populaire websites voor jongeren te bezoeken. Kwestie van op de hoogte te blijven van wat er leeft in die leeftijdsgroep. Gisteren schrok ik me een verontwaardigd hoedje. Tieners zaten onbedaarlijk te lachen en meegaand te genieten van videoclips waar jongeren andere personen op schrikachtig verrassende, vaak gevaarlijk agressieve wijze in het gezicht sloegen, in brand staken, een taart in het gezicht smeten, lieten struikelen of verongelukken, … Zij vonden het hilarisch!?! Grappig toch om je medemens te pesten! … Het is toch maar voor te lachen??? … Ik kan daar echt niet mee lachen en begrijp er niets meer van. Schiet- en martelgames geen erg voor jongeren? Het is toch maar een spelletje? Geloof het maar niet!

Floreanne

25-10-2013 om 11:18 geschreven door floreanne

Wat is het dat ik zoek? Wat wil ik vinden? Ik schrik van de verstoringen op de weg die ik verondersteld word te moeten kennen. Ik loop verloren in kronkels, doodlopende wegen, labyrinten. In de nacht word ik belaagd door hevige dromen en nachtmerries. Overdag lopen ze voorbij de lawaaierige en vechtende medemensen. Boven mij de dreiging van stijgende hitte, vieze lucht, watervloed en stormen. Rond mij het kafkaiaans format-inlog-aanvink-denken en de nieuwe bureaucratie van zwart-wit redenerende computergeesten zonder verhalen of menselijke verbanden. Een oase van ontoegankelijke gebouwen en ooit bekende huizen die nu niet meer charmeren. Een rest van verlaten ruïnes blijft. Wat is het doel van deze weg? Wat wil ik eigenlijk nog? Het maakt angstig, wild, verward. Waar zijn hier ingangen en toegangspoorten? Hoe komt het dat ik het niet weet? Want anderen lijken te werken naar iets toe? Ze zijn gedreven bezig met visies, oneliners en meningen die ze twitterend de wereld in sturen. Wat zijn dan hun in- of uitgangspunten? Daar val ik stil en wacht en bescherm me binnen mijn muren. Muren! Gesloten ramen! Dubbel glas! Stilte! Knutselend aan mijn huis. En oude gedachten, zeer oude gedachten!

Toon me wat ik zoek

Dat ik het vinden kan!

Zijn mensen vogels geworden?

Of andere wilde dieren?

Zeg me waar je bent

Dan kom ik naar je toe

Zijn mensen in verbijstering

hun verstand aan het verliezen?

Of is ’t de liefde die verdwijnt?

De charmes van het falen?

Laat jouw deur open

Jaag al de ratten weg

Geef me dag en plaats en uur

En ik ben er zonder meer!

Floreanne

24-10-2013 om 13:19 geschreven door floreanne

De zon leidt haar laatste dagen zomer

Collega’s eisen nerveus begeerde functies op

Het lijf mist regelmatige rust en flukse fitheid

Moeder claimt dagelijks haar zorgende aandacht

De zoon zoekt alle redenen om te gaan

Liefde verkoelt zich aan haar late porties passie

Alles verlaat geleidelijk dit huis dat verandert

van gelaat en wezen

Het verleden ebt weg versplintert de sporen

van jeugdige krachten

Ik zoek mijn plaats terug in mijn kamers

Floreanne

06-09-2013 om 09:53 geschreven door floreanne

De dagen driegen zich aan elkaar

Ze zomen zich van dag op dag

Hun rustige eentonigheid werkt helend

als de regelmaat van licht bandwerk

Er is geen nood aan vragen

noch keuzes die dienen gemaakt

Gewoonten dreinen steek voor steek

door hoofd en ledematen

Gedachten herhalen zich betekenisloos

Ze focussen mindful

als een repetitief gebed

in ritmische trance op slow motion

Voelen wordt een flow

van neutrale zakelijkheid

En leven schiet als loze feiten

los door de tijd

In de tuin op de achtergrond

kwetteren vogels

De vogels ze ‘kwetteren’

Floreanne

29-07-2013 om 12:44 geschreven door floreanne

De zomerlichtheid

overvalt me

zonder schroom

Ze nodigt uit

tot lummelen

maakt moe en loom

Een warme traagheid

kruipt in mijn aderen

en roept

om schaduwrijke plekken

bos en bladeren

Ver van mij

het geliefd verleden

zoveel vakanties terug

Tijd van liefde

en verlangen

naar frisse weiden

stromen water lucht

een jeugd

zo ver vergangen

De tieners

pubers van weleer

waar zijn ze nu?

Floreanne

21-07-2013 om 00:00 geschreven door floreanne

Het leven is niet maakbaar

een mens al evenmin

Maar

...

Elkaar

liefdevol bejegenen

dat is al een begin

Floreanne

14-06-2013 om 12:52 geschreven door floreanne

Kom even binnen

zet mijn zorgelijk zuchten

om tot een lichte lach

Drink mee een glas en

vlucht in ijle euforie

doorheen het zwarte gat

En laat maar achter

weg van loze praatjes al

dat zeepbellen gedoe

Ga luchtig met mij mee

op vreugdevolle wegen

ontdaan van valse schijn

Dan ben ik terug

jouw vriend, jouw lief, jouw kind

Dan danst het leven weer

onredelijk gezwind

Floreanne

14-06-2013 om 10:03 geschreven door floreanne

Na een wat rusteloze nacht ontmoet ik vandaag 'Spiegel im spiegel' van Arvo Pärt. Zijn zalig geluid staat nu hier op de achtergrond heerlijk te wezen… het past perfect!

Floreanne

01-06-2013 om 16:06 geschreven door floreanne

Voor mij ben je Bob

drie stevige letters 

driewerf mannelijk

drie kinderen

een cirkel die rond is

Van voor naar achter

van achter naar voor

standvastig jezelf

je bent er Bob

En word je een deugniet

dan ben je een bobby

En word je een lief ding

dan ben je een Bobke

Voor mij blijf je Bob

En word je geleerde

dan herken ik Robrecht

maar even zo Bobby en Bobke en Bob

Je mag alles worden

En wat je ook wordt

voor mij blijf je Bob

Floreanne

01-06-2013 om 00:46 geschreven door floreanne

grijs grijs grijs grijs

regen regen regen regen

druppel druppel druppel druppel

zucht zucht zucht zucht

pff!

zon zon zon zon

droog droog droog droog

warm warm warm warm

blauw blauw blauw blauw

joepie!

Floreanne

29-05-2013 om 13:26 geschreven door floreanne

Muziek verzacht de zeden

terecht een argument

om hoopvol te beginnen

Ik wou dat het weer kon

dat het vandaag begon

De harp is niet gestemd

De snaren onberoerd

Het stof zit op de hoes

Wat blijft is hunker naar

een oude emoroes

De lente laat me wachten

op zon in blauw azuur

en witte bloemkoolwolken

Mijn hoofd weegt zwaar

t’ geheugen blijft ontvolken

De lucht vergrijst mijn blik

Ik snak naar lichte dagen

warme stromen in mijn hart

Maar neen de klok ze tikt

De ziel heeft niets te lachen

Ze zucht zich even dicht

Floreanne

15-05-2013 om 13:05 geschreven door floreanne